Disney’s Animal Kingdom

Lake Buena Vista, Florida, USA

“Het mooiste themapark van Florida”

Het transport binnen Walt Disney World is extreem goed geregeld. We kunnen met de Skyliner richting Hollywood Studios of EPCOT zweven, maar de blikvangers van het resort worden ook verbonden met ferry’s en monorails. Wanneer we naar Disney’s Animal Kingdom gaan, zijn we daarentegen genoodzaakt om een bus te nemen. Dit park ligt in de zuidwestelijke uithoek van het resort, een stevig eind van de meeste hotels en andere themaparken. Hoewel dit misschien niet praktisch lijkt, voelt de locatie gepast aan. Het park simuleert reizen naar exotische oorden en zelfs de heenrit is dus al een reis op zichzelf. Bovendien geeft Animal Kingdom bij aankomst nauwelijks geheimen prijs. We spotten weliswaar het topje van Mount Everest en de zwevende rotsen van Pandora zijn in de verte zichtbaar, maar daar blijft het bij. Zelfs wanneer we het park betreden, blijft het allemaal ietwat mysterieus aanvoelen. We scannen onze tickets onder een bescheiden (doch stijlvolle) toegangspoort en belanden vervolgens op een wandelpad door de dichtbegroeide jungle.

PANDORA – THE WORLD OF AVATAR

Een wekker die om zes uur ‘s ochtends afloopt. Voor velen klinkt dat wellicht niet als het ideale vakantiegevoel. Toch kan je er in Walt Disney World moeilijk omheen indien je de langste wachttijden wil omzeilen. Zeker wanneer er een bezoekje aan Disney’s Animal Kingdom op de planning staat, is er een goede reden om zo vroeg op te staan: Pandora. Dit Avatar-themagebied is ondertussen alweer zeven jaar oud, maar het blijft een hit onder de bezoekers van Walt Disney World. Dat is deels aan de wondermooie setting en de fameuze Floating Mountains te danken, maar ook de twee bijhorende attractie hebben een enorme populariteit opgebouwd. Als on-site hotelgast mogen we gelukkig gebruikmaken van Early Theme Park Entry en dat vindt tijdens ons bezoek plaats vanaf 7.15 uur ‘s ochtends. We betreden het park dus nog vóór zonsopgang en we wandelen vervolgens rechtstreeks naar Avatar – Flight of Passage.

Wanneer we de Valley of Mo’ara naderen, valt ons oog meteen op de imposante zwevende rotspartijen en de kleurrijke vegetatie. Toch blijven we er niet al te lang bij stilstaan, want per minuut arriveren honderden medebezoekers die duidelijk hetzelfde plan hebben als wij: Flight of Passage met een zo kort mogelijke wachttijd beleven. We betreden dus vlug de rij, die ons via een kronkelend wandelpad en een grottencomplex naar de laboratoria van Alpha Centauri Expeditions brengt. Datzelfde ACE nodigt ons vervolgens uit om een vlucht te maken op de rug van een Banshee, een draakachtig creatuur uit de Avatar-films. De ervaring gaat van start met twee tamelijk oninteressante voorshows, die het idee achter de attractie verduidelijken. Daarna betreden we de zogenaamde Link Chamber, waar we aan onze persoonlijke Banshee gekoppeld worden. De rit die daarop volgt, oogst erg uiteenlopende commentaren. De ene vindt dit de beste attractie van Walt Disney World, de andere noemt het een veredelde Soarin’-variant. Ik moet mezelf helaas vooral bij die tweede groep aansluiten. Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd… Flight of Passage is best cool, maar het is de hype in mijn ogen echt niet waard. De hoofdshow vertelt geen duidelijk verhaal en bovendien is de beeldkwaliteit in de loop der jaren aanzienlijk achteruitgegaan. James Horners magistrale soundtrack is een lichtpuntje, maar verder doet deze attractie me niet zwijmelen.

De wachttijden van Na’vi River Journey zijn net iets minder extreem dan bij Flight of Passage, maar toch sta je ook bij deze tweede Avatar-attractie al gauw een uur te wachten. Gelukkig mogen wij dankzij Genie+ al na 10 minuten plaatsnemen, om vervolgens een behoorlijk toffe darkride te ontdekken. Na’vi River Journey doet me terugdenken aan de eerste twee scènes van Journey to the Center of the Earth in DisneySea en da’s positief. Imagineers schudden een paar doordachte effecten uit de mouw en men integreerde succesvol enkele beeldschermen en projecties. Ten slotte bevat Na’vi River Journey een audio-animatronic die met een levensechte soepelheid beweegt. ‘t Is dus allemaal wondermooi, maar het valt ook op dat Na’vi River Journey zowel letterlijk als figuurlijk een beetje voortkabbelt, zonder daarbij naar een hoogtepunt op te bouwen. Hoewel deze darkride qua sfeerschepping bij de wereldtop hoort, scoort hij dus tamelijk zwak wanneer het op storytelling aankomt.

DISCOVERY ISLAND

Met 230 hectare is Disney’s Animal Kingdom zonder discussie het grootste themapark van Florida. Ter vergelijking: dat is ruim drie keer groter dan de Efteling. En omdat een megapark een megasymbool kan gebruiken, bedachten Disney’s Imagineers de zogenaamde Tree of Life. Deze 45 meter hoge boom staat centraal in het park en hij vormt een icoon om U tegen te zeggen. Het wordt nog mooier wanneer we dichterbij komen, want in de stam van deze reusachtige baobab zijn tientallen dieren uitgehouwen. Tussen de wortels van de Tree of Life kunnen we trouwens afdalen naar het ondergrondse theater van It’s Tough to be a Bug. Deze 4D-film werd gebaseerd op A Bug’s Life, een van de allereerste animatiefilms van Pixar Animation Studios. Het concept is simpel, maar fijn: we wonen een voorstelling bij waarin insecten ons vertellen dat hun leven allesbehalve simpel is. Wanneer de show halverwege gekaapt wordt door slechterik Hopper, begint een knappe opeenvolging van (schrik)effecten. Ik vind 4D-films meestal saai en hun herhalingswaarde ligt doorgaans laag, maar deze versie is een mooie uitzondering. Ondanks zijn 25 levensjaren weet It’s Tough to be a Bug dus nog steeds te overtuigen.

DINOLAND U.S.A.

Ik herinner me dat Disney’s Animal Kingdom een van ’s werelds mooiste themaparken is. Toch weet ik ook dat één zone dat fabelachtige plaatje bruusk verstoort: Chester & Hester’s Dino-Rama. In dit gebied treffen we een kermisachtige omgeving met felgekleurde plastieken dinosauriërs, asfalt en kartonnen thema-objecten. Dit totaalplaatje zou in zowat elk themapark een aanfluiting zijn, maar vooral in de quasi-perfecte setting van Animal Kingdom voelt het pijnlijk aan. Bovendien is dit niet alleen visueel een misser, maar ook qua attracties hoef je geen wonderen te verwachten van Dino-Rama. Dit lelijke plein werd gevuld met betaalspelletjes en TriceraTop Spin, een simpele draaimolen à la Dumbo. Toch is er ook goed nieuws. Er circuleren immers geruchten dat deze ruimte binnenkort ingeruild wordt voor een themagebied waarin Coco, Encanto en Indiana Jones hoofdrollen spelen. Dat zou uiteraard een reusachtige stap voorwaarts zijn.

Het is niet alleen maar kommer en kwel in Dinoland USA. Achter de hoek van dat kermisplein staat namelijk DINOSAUR. Waarom ik opeens in hoofdletters typ? Omdat Disney dat zelf ook doet wanneer het deze ride beschrijft. Niet geheel onterecht, zo blijkt. Want achternagezeten worden door een bloeddorstige dino terwijl je door een nachtelijke jungle hobbelt; da’s tof. Die dreigende verhaallijn wordt knap uitgewerkt tijdens ons bezoek aan het Dino Institute. Officieel zijn we hier om vredig terug in de tijd te reizen met een zogenaamde Time Rover. De minder officiële – doch tien keer leukere – missie: een Iguanadon uit een allesvernietigende meteorietenstorm redden. Het steeds dreigender wordende sfeertje van DINOSAUR wordt uitstekend uitgevoerd en het verhalende aspect komt mooi naar voren. Zo overdonderend als Indiana Jones Adventure (een attractie die qua ritsysteem identiek is) wordt DINOSAUR helaas niet, maar verder is er weinig op aan te merken. Ik beschouw dit als een van de beste attracties van het ganse park.

Kort voor het middaguur nemen we plaats in Animal Kingdom’s Theater in the Wild. We zijn hier voor Finding Nemo: The Big Blue… and Beyond, een musical-adaptatie van de gelijknamige Pixar-film. Op het eerste zicht lijkt dat gek: Finding Nemo is immers een van die weinige Disney-films waar niet in gezongen wordt. Toch werkten Robert Lopez en Kristen Anderson-Lopez samen om deze musical van meezingbare liedjes te voorzien. En aangezien deze songwriters zowel Disney’s Frozen als Coco op hun curriculum hebben, hoeft het niet te verbazen dat ‘t resultaat uitstekend is. Dory zingt het leuke “Just Keep Swimming”, Bruce en co brengen het hilarische “Fish Are Friends, Not Food” en zeeschildpad Crush zorgt met “Go With The Flow” voor het hoogtepunt van de voorstelling. Combineer dit allemaal met knappe decors en extreem getalenteerde poppenspelers, en je krijgt een heerlijke show.

ASIA

Voor achtbaanfans is Disney’s Animal Kingdom wellicht geen hemel op Aarde. Er is op dit moment namelijk slechts één rollercoaster actief en dat is Expedition Everest. Toen deze gigant in 2006 opende was het een instant hit en ook vandaag blijft Expedition Everest een van de iconen van Walt Disney World. Qua thematiek mag je het meest verwachten van de wachtruimte, die dankzij haar rijkelijke detaillering een passende sfeer creëert. Vervolgens neem je tezamen met drieëndertig anderen plaats in een comfortabel treinstel. Wanneer deze stoomtrein zich in beweging zet, gaat het er aanvankelijk vrij gemoedelijk aan toe. Pas na lifthill nummer twee slaat de sfeer om. Je ondervindt vanaf dat moment dat Expedition Everest best een krachtige rollercoaster is. Helaas verdwijnt daardoor het verhalende aspect richting achtergrond, met een pikdonkere passage door The Forbidden Mountain als het dieptepunt. Zelfs een integrale confrontatie met de Yeti kan maar moeilijk camoufleren dat Expedition Everest eerder een achtbaan dan een totaalervaring is. Ik besef dat de huidige Yeti-animatronic niet presteert zoals de Imagineers het ooit bedoelden, maar het is jammer dat een dergelijk imposante ride daardoor een beetje in mineur eindigt. Een thematische topervaring à la Rise of the Resistance of Escape From Gringotts is dit dus niet. Indien je me echter vraagt of Expedition Everest een goeie attractie is, antwoord ik resoluut ja. Disney’s Animal Kingdom had gewoonweg een thrill nodig en dat doel werd bereikt.

Expedition Everest bracht ons naar de Aziatische zone. Schijnbaar eeuwenoude tempels en pagodes zorgen voor een bijzonder geloofwaardig geheel, dat met een hele resem fijne details afgewerkt werd. Het hele gebied staat bovendien bol van de storytelling. Expedition Everest vertelt bijvoorbeeld een uitgebreid verhaal waarin het dorp Serka Zong, afgelegen theeplantages en het bedrijfje Himalayan Escapes een grote rol spelen. Yak & Yeti was volgens de Imagineers dan weer een boetiekhotel waar rijke reizigers overnachtten voor ze aan hun trip naar de Himalaya begonnen. Wij lunchen vandaag in het restaurant van dit (niet zo echte) hotel en dat valt honderd procent mee. De Aziatische gerechten en de friszoete cocktails smaken prima, de bediening is vriendelijk en de prijzen zijn schappelijk. Yak & Yeti werd hierdoor m’n nieuwe favoriete adresje om te eten in Disney’s Animal Kingdom.

Orlando is niet bepaald de koudste plek op Aarde en da’s een understatement. Het wordt hier niet alleen ‘s zomers heet, maar ook tijdens het voor- en najaar bereikt de temperatuur vaak tropische maxima. Wie afkoeling nodig heeft, vindt die wellicht bij Kali River Rapids. Ook bij deze rapid river ging Disney voor een origineel achtergrondverhaal (over illegale ontbossing), maar het merendeel van de bezoekers komt hier toch gewoon voor de thrill. En die krijgen ze, want dit blijkt een eersteklas rapid river. Ik vind het bijvoorbeeld altijd heerlijk wanneer een lifthill aan het begin van de rit geplaatst werd, omdat dit telkens voor een mooie spanningsopbouw zorgt. Daarna wordt de rivier telkens een beetje wilder, tot het vlot een negen meter diepe (en voor sommige inzittenden zeer natmakende) drop bereikt. Het ver doorgevoerde thema en de exotische jungle-setting maken de beleving nog indrukwekkender, al valt de totale ritduur helaas een beetje te kort uit. Kali River Rapids evenaart hierdoor niet het hoge niveau van Popeye & Bluto’s Bilge-Rat Barges, maar hoort desondanks bij de must-do’s binnen Animal Kingdom.

Wanneer ik typ dat dieren een belangrijke rol spelen in Disney’s Animal Kingdom, word ik ongetwijfeld uitgemaakt voor Captain Obvious. Laat ik het dus op een alternatieve manier verwoorden: geen enkel ander Disney-park heeft zoveel permanente bewoners als Animal Kingdom. En deze bewoners van naderbij bekijken, dat kan op meerdere plekken. Rondom Tree of Life vind je bijvoorbeeld enkele kleinschalige habitats, nabij Kali River Rapids ligt een oogstrelend mooi apeneiland en Rafiki’s Planet Watch gaat de educatieve tour op. Het meeste leven valt echter te bewonderen op de Gorilla Falls Exploration Trail en de Maharajah Jungle Trek, twee prachtig aangelegde wandelroutes. Deze trails transporteren ons respectievelijk naar de Afrikaanse jungle en een Aziatische tempelruïne. Thematisch gezien zijn beide routes van absoluut wereldniveau, al komt Gorilla Falls wel een beetje claustrofobisch over omwille van z’n smalle paadjes. Maharajah Jungle Trek is daarentegen groots in alle opzichten. Deze trail is zo waanzinnig mooi dat hij elke andere zoo doet verbleken. Ja, zelfs Pairi Daiza…

AFRICA

Rond de millenniumwisseling werden alle bestaande Disney-resorts uitgebreid met een extra park. Disney’s Animal Kingdom, Disney California Adventure, Tokyo DisneySea en Walt Disney Studios openden binnen een tijdspanne van amper vier jaar. Toch waren er gigantische verschillen in kwaliteit en uitvoering. Twee van deze vier themaparken belandden zelfs in de geschiedenisboeken als pure fiasco’s. Disney’s Animal Kingdom en Tokyo DisneySea werden daarentegen geprezen als twee van de mooiste themaparken ooit gebouwd. Imagineers spaarden kosten noch moeite om exotische werelden vol detail te creëren. Het Afrikaanse themagebied van Disney’s Animal Kingdom is een van de plekken waar dit het best tot z’n recht komt. Deze zone werd vormgegeven als het levendige havenstadje Harambe. Dat stadje is niet alleen fraai om te zien, maar het legt ook een logische link tussen alle verschillende attracties die er te vinden zijn. Let bijvoorbeeld zeker eens op de vele posters en muurschilderingen, die haast allemaal verwijzen naar nabijgelegen rides of entertainment.

De headliner van het Afrikaanse themagebied is Kilimanjaro Safaris. Met deze attractie trakteert Animal Kingdom me op een flashback naar november 2021. Toen ging ik namelijk op een echte safari in het Zuid-Afrikaanse Pilanesberg. Het was een fantastische belevenis en geloof het of niet… deze attractie benadert dat safarigevoel met een ongekende precisie. Enerzijds is dat te danken aan Kilimanjaro Safaris’ ongelooflijke omvang (deze ride is twee keer zo groot als Phantasialand!), anderzijds toont de attractie waar Imagineering toe in staat is. Geen mens die nog beseft dat dit een pretpark in Centraal-Florida is. Neen, dit voelt aan als een echte jeepsafari door de Afrikaanse savanne. Natuurlijk worden de gevaarlijkste katachtigen met slimme trucjes van de toeristenbussen afgeschermd, maar je moet al verdomd goed kijken om Disney’s werkwijze te doorgronden. Ik kan dus alleen maar concluderen dat Kilimanjaro Safaris een van de kroonjuwelen van dit park is. Een minpuntje: het voelt allemaal nogal gehaast aan. Je merkt dat de drivers een torenhoge capaciteit moeten behalen, waardoor er nauwelijks tijd is om even stil te staan. Rustig foto’s maken zoals we dat in Pilanesberg National Park deden, dat blijkt hier nagenoeg onmogelijk.

Wanneer men in het Disney-universum over Afrika praat, wordt de link met The Lion King al vlug gelegd. Deze kaskraker uit 1994 is in haast elk Disney-themapark vertegenwoordigd, en da’s hier niet anders. Het Harambe Theatre vormt sinds 2014 de thuishaven van Festival of the Lion King, een dans- en acrobatievoorstelling. De wereldberoemde soundtrack van The Lion King levert een gedroomde leidraad voor het spektakel, maar toch kan het geheel me niet bekoren. Men probeert regelmatig het publiek bij de show te betrekken en dat zorgt voor een vrij geforceerde sfeer. De Lion King-shows in Hong Kong Disneyland en Disneyland Paris scoren wat mij betreft veel beter, net omdat men de publieksparticipatie daar achterwege laat. Helaas is er vandaag nog een extra valse noot… letterlijk zelfs. Ik apprecieer het feit dat er tijdens deze show live gezongen wordt, maar toonvast is het niet bepaald.

Een indrukwekkend avondspektakel à la Fantasmic of Happily Ever After hoef je in Disney’s Animal Kingdom niet te verwachten. Enkele jaren terug had het park echter een alternatief in de aanbieding: Rivers of Light. Deze voorstelling bevatte alles wat je van een Disney-avondshow verwacht, behalve… vuurwerk en herkenbare Disney-muziek. Helaas bleken die beide elementen onmisbaar om bezoekers van Walt Disney World te entertainen. Rivers of Light werd matig beoordeeld en dat vond ik terecht: ondanks de knappe decors was de show te ingetogen en zelfs een tikkeltje saai. Het theater van Rivers of Light staat momenteel dus leeg en da’s spijtig. Laat ons hopen dat deze A-locatie binnen afzienbare tijd een kwalitatief sterkere invulling krijgt. Misschien een voorstelling met drones?

Aangezien er in Disney’s Animal Kingdom geen avondshow plaatsvindt, hoppen we tegen de avond (net zoals tachtig procent van de overige bezoekers) naar een ander Disney-park. Wanneer we Animal Kingdom verlaten, is het moeilijk te besluiten welke indruk het park vandaag maakte. Momenteel is dit namelijk het minst tot de verbeelding sprekende themapark van Walt Disney World. Magic Kingdom heeft dankzij TRON een nieuwe blikvanger, EPCOT zette zichzelf met de recente verbouwingen opnieuw op de kaart en Disney’s Hollywood Studios heeft de sterkste line-up aan attracties van het gehele resort. Animal Kingdom, daarentegen, heeft sinds Pandora weinig toevoegingen gekend. Als we eerlijk zijn, is het aanbod op dit moment zelfs kariger dan enkele jaren terug. Er werd voorlopig geen vervanger voor Primeval Whirl aangekondigd en een grootschalige avondshow ontbreekt. Daardoor valt nog harder op dat Disney’s Animal Kingdom eigenlijk een bijzonder klein attractieaanbod heeft. Animal Kingdom is geen dagvullende bestemming, zelfs niet wanneer je alle trails ontdekt en lange wachttijden voor de topattracties trotseert. Hoewel ik besef dat Pandora heus nog niet zo oud is, voelt het dus aan alsof Animal Kingdom alweer snakt naar één of twee grote nieuwe attracties.

Ondanks bovenstaande kritiek wil ik één ding nogmaals benadrukken: Disney’s Animal Kingdom is een van ‘s werelds mooiste themaparken. De themazones die de Imagineers voor dit park creëerden, zijn absoluut van wereldniveau (vergeet alsjeblieft effe dat Dino-Rama bestaat). Disney staat natuurlijk bekend omwille van sterke thema’s, maar de diepgang is hier van een ongekend niveau. Harambe transporteert me werkelijk naar een chaotisch marktplein in Afrika, terwijl Serka Zong echt aanvoelt als een mythisch dorpje in de Himalaya. Dankzij al deze pracht en praal wil Disney’s Animal Kingdom dus graag vergeven dat het attractieaanbod nog niet helemaal op punt staat. Ik zeg alleszins graag tot ziens tegen dit unieke themapark, en ik bereid me voor op nog meer Disney-plezier tijdens de volgende dagen.