Fårup Sommerland

Blokhus, Denemarken

“Fantastisch familiepark met een uitgesproken Deense sfeer”

Wanneer er ergens een grote nieuwe achtbaan opent, komen daar gegarandeerd een hoop fans op af. In 2021 leek België bijvoorbeeld het middelpunt van de pretparkwereld dankzij Kondaa en Ride to Happiness. In 2023 zullen vele coaster-liefhebbers dan weer naar Parc Astérix, Parque Warner en Europa-Park reizen, want die parken presenteren volgend jaar behoorlijk indrukwekkende nieuwigheden. Het jaar 2022 lijkt in de Europese pretparkbranche een beetje kalmer, maar het is fout om aan te nemen dat er helemaal niks gebeurt. In het noorden van Denemarken bouwde Vekoma bijvoorbeeld Fønix, een gloednieuwe achtbaan van het Wildcat-type. De coaster wordt al sinds z’n eerste ritten overladen met complimenten, dus uiteraard wil ik deze groene gigant ook aan m’n eigen teller toevoegen. En the place to be om Fønix in levenden lijve te zien, dat is Fårup Sommerland.

Fårup Sommerland bestaat sinds 1975, een jaar waarin opvallend veel Europese pretparken het levenslicht zagen. Tijdens de zomer van dat jaar openden bijvoorbeeld ook Gardaland, Walibi Belgium en Europa-Park de deuren. Qua bezoekersaantallen speelt Fårup Sommerland lang niet op hetzelfde niveau als die drie leeftijdsgenoten, en daar speelt de afgelegen locatie ongetwijfeld een rol in. Fårup Sommerland ligt immers in het uiterste noorden van Denemarken, op een dik halfuur rijden van de stad Aalborg. Bekruipt je het gevoel dat je het einde van de wereld nadert? Dan ben je wellicht op de goede weg. Ondanks de geïsoleerde ligging valt Fårup Sommerland overigens prima te combineren met bezoekjes aan andere Deense pretparken. Het ligt op een kleine twee uur rijden van Djurs Sommerland en Tivoli Friheden, terwijl Legoland Billund een autorit van ongeveer tweeënhalf uur kost.

Wanneer we arriveren, verrast Fårup Sommerland ons meteen met iets ongebruikelijks. De ingang van het park ligt hier namelijk vóór de parkeerplaats. We scannen onze online aangekochte entreekaarten dus vanuit de wagen, waarna we letterlijk het park binnenrijden. Het parkeerterrein ligt binnen de parkgrenzen, wat handig meegenomen is voor de aan picknicks verknochte Denen. Ze kunnen ‘s middags immers gewoon hun knäckebröd, de vruchtensapjes en de braadworsten uit de kofferbak ophalen, zonder daarvoor langs een kaartjescontrole te passeren. Ook visueel is de bijzondere parkeersituatie een meevaller: vanuit de wagen zien we Fårups beroemdste achtbanen immers al volop draaien.

We ervaren in Fårup Sommerland vier seizoen op een dag. ‘s Namiddags is het meestal zonnig en aangenaam, maar vanochtend moeten we rekening houden met enkele fikse plensbuien. We schuilen dus nog even in de wagen terwijl de regen met bakken uit de hemel valt, maar dat duurt gelukkig niet lang. Vervolgens wandelen we richting het hoofdplein van het attractiepark, waar een aangename sfeer hangt. Hoewel er niet echt een uitbundige Main Street voorzien werd, maakt dit plein alvast een betere indruk dan de ietwat saaie inkomzone van Djurs Sommerland. Aan de achterzijde van dit plein vinden we een T-splitsing, van waaruit twee paden uitgeven op de overige parkgedeelten. We lopen naar links en staan meteen voor een credit die Bram absoluut niet mag missen: Pindsvinet. Voor de kick moeten we deze naar egels vernoemde kiddie coaster alvast niet doen. Het is een piepklein ding en de trein bonkt redelijk lomp door de bochten. De ultrakorte wachtrij en de schattige egelmascotte maken gelukkig veel goed.

Over naar het betere coasterwerk. Om de hoek lonken immers een houten achtbaan en de fotogenieke Orkanen. Werkelijk alles aan deze familiale inverted coaster is beeldschoon: de helderblauwe tracks stralen in de ochtendzon, het stationnetje is leuk aangekleed en het wondermooie Fårup Hotel vormt de honderd procent Scandinavische backdrop. Ook de rit overtuigt. De eerste afdaling – die in een mistige tunnel onderwater verdwijnt – is briljant en de daarop volgende bocht is verrassend intens. Vervolgens blijft Orkanen aan een hoge snelheid langs het water razen en pas in de eindremmen krijgen we een adempauze. Die rem is trouwens meteen ook het perron, en laat exact dat de enige zwakte van deze geniale achtbaan zijn. Hoewel het geen buitengewoon lang traject is, zou Orkanen immers echt wel een tweede trein kunnen gebruiken. In de huidige situatie is dat onmogelijk, waardoor de capaciteit relatief laag ligt. Ondanks beperkte drukte zakt de wachttijd van Orkanen vandaag dus niet onder de 30 minuten.

Buurman Falken heeft ook slechts één trein en de baan wordt vandaag door één personeelslid draaiende gehouden. Dat personeelslid maakt er bovendien een gewoonte van om luid applaudisserende passagiers te belonen met een tweede ronde, dus nogmaals vordert de rij moeizaam. De trage doorstroom is hier echter in mindere mate een probleem, want de baan lijkt bij het grote publiek niet al te populair. Dat ligt hoogstwaarschijnlijk aan de onstuimigheid waarmee Falken door z’n parcours beukt. De rechte baangedeelten zijn prima en deze S&S-woodie genereert zelfs een verrassende dosis airtime, maar in de bochten gaat het helemaal mis. Ondanks de niet zo indrukwekkende statistieken stuitert deze valk namelijk alsof zijn leven er van af hangt. Op een bepaalde manier is dat ruwe ritverloop lachwekkend, maar echt vrolijk word ik er niet van.

Water speelt een grote rol in Fårup Sommerland. Zo vinden we naast Orkanen en Falken een kleinschalig waterpark dat gewoon in de toegangsprijs inbegrepen is. Omwille van de frisse bries is dit gedeelte vandaag niet populair, maar rustig met een bootje varen kan natuurlijk wel. Er zijn in Fårup Sommerland trouwens veel mogelijkheden om het water op te gaan. Pedalo’s, roeibootjes, kano’s of kleine motorbootjes… het kan allemaal. Het zijn deze dingen die dit park typisch Scandinavisch maken. Denen hebben niet noodzakelijk behoefte aan de grootste of snelste thrills, maar ze willen gewoon een dagje plezier voor de hele familie. Binnen hetzelfde segment hoort ook minigolf-eiland Golf Øen, dat onder locals erg in de smaak lijkt te vallen.

Nog meer waterplezier bij de rapid river en de boomstammenbaan. Ze gaan hier door het leven als Fårup Rafting en Træstammerne. Fårup Rafting is vanaf de wandelpaden nauwelijks zichtbaar, waardoor de lange lay-out en de stroomversnellingen nog verrassender uitpakken. Decoratie is er niet, maar het is sowieso een solide attractie met een hoog fungehalte. We vinden het trouwens helemaal niet erg dat we er droog uit stappen, maar dat kan ongetwijfeld ingehaald worden bij de log flume. Deze baan heeft drie splashes en ik herinner me van een vorig bezoek dat vooral het tweede (kleinste) exemplaar erg natmakend is. We laten Træstammerne vandaag dus voor wat het is, want we hebben allebei geen zin in doorweekte kledij. Het feit dat deze ride vanuit thematisch oogpunt heel weinig voorstelt, maakt het des te makkelijker om hem te skippen.

Ons geduld werd lang genoeg op de proef gesteld. Rond het middaguur maken we ons eindelijk klaar voor de confrontatie met Fønix, het nieuwste paradepaardje van Fårup Sommerland. Dat Fønix een welgekomen toevoeging is, spreekt voor zich. Tijdens mijn vorige bezoek moest ik enerzijds concluderen dat Fårup een heel fijn familiepark was, maar anderzijds miste ik een blikvanger van formaat. Een hypermoderne inversieachtbaan was wellicht de meest volmaakte keuze om die leegte op te vullen. Fønix scoort overigens niet alleen punten bij de thrill seekers, maar ook toeschouwers lijken de baan in hun hart te sluiten. Een hele dag lang zie ik hoe tientallen enthousiaste gasten de voorbijrazende treinen bewonderen. Fønix is dan ook een erg fotogeniek apparaat. Fårup Sommerland ontwierp een duister naambord, een imposant stationsgebouw en een panoramisch wandelpad met onbetaalbare uitzichten op deze nieuwigheid.

Hoe de rit bevalt? We ontdekken het na een wachttijd van ongeveer 35 minuten. Bram en ik nemen front seat plaats, duwen de comfortabele beugel in onze schoot en worden opgetakeld naar de maximale hoogte van 40 meter. Vervolgens ontdekken we waarom Vekoma zich tegenwoordig een elitebouwer mag noemen. Fønix overvalt ons immers met een verbazend steile first drop, pijlsnel bochtenwerk en drie ijzersterke inversies. Vooral de zogenaamde stall loop (een world’s first, als we de Nederlandse bouwer mogen geloven) en een intense heartline roll laten de achtbaanliefhebber in mij watertanden. Daarnaast biedt Fønix een goede portie airtime, maar het is bovenal de onbeschrijflijke soepelheid die me opvalt. Hoewel Vekoma’s moderne achtbanen sowieso erg aangenaam rijden, lijkt het alsof men hier nog extra moeite deed om de souplesse te garanderen. Kortom… Fønix heeft alles wat een goeie achtbaan hoort te hebben, dus ik stap met een extatisch gevoel weer uit. Er is slechts één minpunt dat ik wil vernoemen: de dispatch-tijden zijn tijdens ons bezoek te lang. Het personeel lijkt nog niet volledig ingewerkt, waardoor treinen vaak minutenlang stil blijven staan op de eindrem. Helaas resulteert dat in een traag opschuivende wachtrij…

De ontdekking van Fønix was ongetwijfeld het hoogtepunt van de dag, maar ook lunchen is een plezier in Fårup Sommerland. Je vindt hier typische fastfood, maar ook gezonde alternatieven of all-you-can-eat formules. In 2017 belandden we op een gezellig terras langs de roeivijver, maar vandaag kiezen we voor het social dining-concept van Oasen. Dit restaurant serveert allerlei kleine gerechtjes en doet daardoor een beetje aan een tapas-zaak denken. Ik geef toe dat Oasen niet bepaald de goedkoopste plek is om te lunchen, maar de kwaliteit van onze maaltijd blijkt top. Bovendien worden we door extreem vriendelijke personeelsleden verdergeholpen en zitten we op een heerlijk rustige locatie, weg van de parkdrukte. Aanrader.

Zonder parkmap is het lastig om mezelf te oriënteren in het dichtbeboste Fårup Sommerland. Het westelijke parkgedeelte (met onder andere Falken) is nog best overzichtelijk, maar in de oostelijke parkhelft kan je letterlijk verloren lopen. Langs de kronkelende wandelpaden zien we echter regelmatig een interessante attractie opdoemen. Familiaal achtbaanplezier wordt bijvoorbeeld verzekerd door Mine Expressen en Flagermusen, respectievelijk een Vekoma junior en een spinning coaster van Reverchon. Deze rides zijn goed verstopt tussen de bomen en dat voegt wel degelijk wat spanning toe. Op een kaal plein zou je deze rides definiëren als ‘die family coaster die in quasi elk pretpark staat’ of ‘die draaiende kermisachtbaan die blauwe plekken oplevert’, maar in deze setting zijn het prima familieattracties. Valt het trouwens op dat dit park z’n achtbanen graag groen schildert, om ze perfect in de Deense bossen te laten opgaan?

Ik vermoed dat Fårup niet alleen een goede deal maakte met de leverancier van groene verf, maar dat men ook dikke vriendjes is met Vekoma. Deze constructeur mocht namelijk maar liefst vier van Fårup Sommerlands acht rollercoasters leveren. Dat zijn Orkanen, Mine Expressen, Fønix en de in 2020 geopende Saven. Ik ben doorgaans geen voorstander van achtbanen met een achterwaarts gedeelte, dus Family Boomerangs zijn zelden m’n ding. Toch wil ik Fårup Sommerland complimenteren voor de manier waarop men Saven in het park integreerde. Dat is niet alleen te danken aan het prettig ogende stationsgebouw, maar ook aan de manier waarop de lay-out in het landschap past. Saven bevat namelijk een fijn watereffect, een verrassende tunnelpassage en er is zelfs interactie met de parktrein. Knap gedaan.

Op zoek naar dark rides? Dan volgt er in Fårup Sommerland misschien een teleurstelling. We denken kortstondig dat er achter de gevel van Ræven’s Hule een spookhuis schuilt, maar het blijkt in realiteit een duister fun house te zijn. Dat is natuurlijk niet verkeerd en de finale (een scheef gebouwde kamer) doet mijn brein zelfs effe wankelen. Vlak naast dit fun house liggen dan weer een doolhof en een enorm hindernissenparcours in openlucht. Dat zijn ideaal tussendoortjes die eigenlijk in geen enkel pretpark zou misstaan. Toch lijken zulke dingen vooral in Scandinavische parken populair. Ook typisch aan deze regio: enorme grasvelden vol trampolines. Fantastisch dat zulke dingen hier allemaal gewoon kunnen, terwijl veel andere pretparken vooral angstig zijn voor ongevalletjes en schadeclaims.

Fårup Sommerland is eerder een familie- dan een sensatiepark, al had men ook voor Fønix reeds een zone met thrills. We spotten daar de maagomdraaiende flat ride Hvirvelvinden en de gelanceerde Gerstlauer Lynet. Na een wachttijd van zowat 20 minuten krijgen we bij deze coaster zowaar een gevoelsmatig tripje naar De Panne aangeboden. Je mag Lynet namelijk beschouwen als een kleine broer van onze eigen Anubis, inclusief dezelfde lompe beugels en het ietwat brute bochtenwerk. Het is zo’n baan waar beslist enkele fijne stukken in zitten (de lancering en de heftige airtime-heuvel zijn bijvoorbeeld fenomenaal), maar driekwart van de lay-out had in mijn ogen geschrapt mogen worden. Lynet geeft me dus een gelijkaardig gevoel als zijn West-Vlaamse tegenhanger: slecht is het niet, maar legendarisch is deze achtbaan evenmin.

Er is best veel volk op de been, maar wachttijden blijven vandaag binnen de perken. In de namiddag hebben we dus rustig de tijd om enkele terrasjes mee te pikken, een rondje met de parktrein te maken en een bisnummertje op die fantastische Fønix te scoren. Tijdens m’n vorige bezoek bombardeerde ik Orkanen nog tot de beste achtbaan van het park, maar inmiddels is Fønix met recht en reden de superster van Fårup Sommerland. Nooit gedacht dat ik het over een Vekoma zou zeggen, maar deze baan zou letterlijk in elk pretpark ter wereld mogen staan. Het ding is snel, extreem soepel en buitengewoon comfortabel. Fønix, u bent geweldig!

Fønix en Orkanen zijn eigenlijk de enige attracties van topniveau en je zou dus verwachten dat ik Fårup niet bijster hoog quoteer. Toch straalt dit park zoveel sfeer en gemoedelijkheid uit dat ik het ontbreken van extra knallers met een glimlach door de vingers zie. Het zijn de unieke belevenissen die Fårup Sommerland zo fijn maken. Dat moment waarop we na veel moeite uit het doolhof geraakten, bijvoorbeeld. Of die vaartocht in een kano op een oogstrelend Scandinavisch vijvertje. En dat moment waarop je barbecue-lucht opsnuift terwijl honderden Denen hun picknickmanden uitladen. Wat ik wil zeggen… de sterkte van Fårup Sommerland is exact het anders zijn. Dit is heus geen kopie van Europa-Park of PortAventura en het vormt ook geen concurrentie voor de Europese top. Maar toch genoot ik des te meer van de bijzondere, rustgevende sfeer die er hier hangt.