Luna Park Melbourne

St Kilda, Victoria, Australië

“Klassiek pretparkplezier aan de Australische zuidkust”

Goedeavond vanuit Australië. We bezochten vandaag Port Campbell National Park en we reden over de machtige Great Ocean Road. De zon gaat onder wanneer we ‘s avonds opnieuw in Melbourne arriveren. Onze bestemming is St Kilda, de strandwijk van deze Australische grootstad. Zo krachtig we de zee in Port Campbell zagen, zo rustgevend rollen de golfjes hier over een schattig zandstrand. Er hangt bovendien een heel coole vibe die enigszins herinnert aan Santa Monica. Helaas is bewolkt en fris, dus het weer van Los Angeles moeten we erbij denken.

Een extra reden nodig om St Kilda op je agenda te noteren? Dan kan ik je vertellen dat er, net zoals in die Californische badplaats, ook hier een pretpark is. Verwacht er qua omvang absoluut geen wonderen van, maar weet wel dat het zogenaamde Luna Park Melbourne voor coasterfans een must-do is. Dit park heeft met Scenic Railway immers een ACE Coaster-Classic in huis. Tijdens een ritje sjezen we twee maal rondom het volledige terrein (geeft een indicatie over de grootte van het park…) en worden we vergezeld door een brake-woman. Het verloopt allemaal tamelijk hobbelig en in de bochten komen we quasi tot stilstand, maar als pretparkliefhebber moet je dit soort ervaringen koesteren. Ik neem nu eenmaal niet dagelijks plaats in een hoogbejaarde rollercoaster uit het jaar 1912. Scenic Railway is zelfs goed voor een record: dit is de oudste continu operationele achtbaan op de gehele planeet. En ik heb die unieke credit inmiddels op zak… *trots*

Voor een park dat haar signature ride zo goed onderhouden heeft, zien de meeste overige attracties er nogal tacky uit. Ik heb er dus geen nood aan om een fors geprijsd ride ticket te kopen voor de antieke octopusmolen, het reuzenrad of dat looping-schommelschip. De plaatselijke draaimolen ziet er daarentegen weer tiptop uit, maar tja… ook daarvoor ga ik uiteraard geen kaartje betalen. We verlaten Luna Park Melbourne dus na een bezoek dat nog geen uur duurde.

Grappig genoeg spenderen we daarna haast even veel tijd aan een fotosessie van de toegangspoort. Weet je nog hoe ik in het report over Luna Park Sydney vertelde dat die ingang zou wedijveren voor de titel van ‘s werelds meest angstaanjagende pretparkingang? Wel, ik heb mijn besluit inmiddels gemaakt. De conclusie luidt dat het gezicht hier in Melbourne nog vele malen griezeliger oogt dan bij Luna Park Sydney. Alleen de toegangspoort van Bobbejaanland jaagt me harder de stuipen op het lijf, weliswaar om totaal andere redenen. Brrr… Sorry dat we op bezoek kwamen, mensenetende pretparkingang. We zijn al weg… Bye bye!