Great Ocean Road

“De beroemdste autoweg van Australië”

Je hebt landmarks en je hebt làndmarks. Als een icoon bij die laatste categorie hoort, zie je het met enige regelmaat verschijnen op de cover van een reismagazine. Een làndmark, dat is de Big Ben voor het Verenigd Koninkrijk, het Vrijheidsbeeld voor de Verenigde Staten en de piramides voor Egypte. Het cliché zegt vaak dat je niet in een land bent geweest als je de sights in kwestie niet bezocht hebt. Gelukkig lopen we dat risico in Australië niet meer, want we mochten tijdens de afgelopen twee weken reeds foto’s nemen bij het Sydney Opera House en bij Uluru in de Outback. Er is echter nog een derde plek die reisgidsen maar al te graag aanprijzen als een must-see hier Down Under en dat is Great Ocean Road. Deze kronkelende weg loopt langs een gedeelte van de Australische kustlijn en je bereikt ‘m vanuit Melbourne relatief makkelijk. Op woensdag zeggen we dus tijdelijk bye bye tegen de stad en zetten we koers naar die woelige zuidkust van de staat Victoria.

Great Ocean Road doet qua naam wellicht een belletje rinkelen, maar je kan jezelf er hoogstwaarschijnlijk geen concreet beeld bij vormen. Dat is geen probleem, want – ik moet ‘t toegeven – dit is uiteindelijk gewoon een autoweg. Een strook asfalt waarover auto’s bollen tussen de plaatsen Torquay en Warrnambool, punt. Great Ocean Road is op zichzelf inderdaad niet zo bijzonder, maar is voornamelijk de nabijgelegen kustlijn die visuele pluspunten scoort. De stranden en kliffen die tussen de weg en de oceaan liggen, zijn immers ronduit prachtig. De meest spectaculaire views scoor je overigens in Port Campbell National Park, het natuurpark waar die Great Ocean Road dwars doorheen snijdt. En dat is exact het doel dat we vandaag voor ogen hebben: het laatste National Park van de reis. Een toegewijde toerist zou de rit naar Port Campbell grotendeels via Great Ocean Road afleggen, maar wij bedanken vriendelijk voor die tijdrovende bezigheid. In ruil daarvoor stellen we het navigatiesysteem direct in op Port Campbell National Park en haar iconische làndmarks.

Een van de mooiste plekjes die we in dit park mogen bewonderen, is de beroemde Loch Ard Gorge. Deze plek werd vernoemd naar de Loch Ard, een schip dat er tijdens de negentiende eeuw strandde, waarna slechts twee van de opvarenden overleefden. Dat klinkt nogal luguber, maar vergis je niet: de Loch Ard Gorge is immers een van de meest lieflijke natuurtaferelen ooit. Beeld jezelf een intiem strandje in dat quasi volledig van de buitenwereld afgesloten wordt door hoge rotswanden. Schrap vervolgens die grijze wolken en de motregen om te beseffen dat je hier best een exotische filmscène kan opnemen. Tja, het weer werkt vandaag inderdaad niet echt mee en dat is jammer. Maar langs de andere kant maakt zo’n donkere hemel de foto’s ietwat dreigender en bovendien levert de felle wind duidelijk stevige golven op. Glenn likes that. Ook de nabijgelegen rotsformatie The Razorback (een flinterdunne muur van kalksteen) en Thunder Cave (een grot waarin het oceaanwater met zo’n enorme kracht tegen de wanden slaat dat er een donderend geluid ontstaat) zijn een bezoekje meer dan waard. Net zoals dat bij elk Australisch National Park het geval is, zijn ook hier de parkings en wandelroutes trouwens in perfecte staat.

#Twelveapostles #Kalksteen #Katholiekestenen #Landmark #Mustdo #Eenselfienemenishierverplicht #Hetzijnereigenlijkachtinplaatsvantwaalf #Achtapostelen

Hoe oogverblindend die Loch Ard Gorge ook is, hij moet qua populariteit duidelijk het onderspit delven voor het aangrenzende natuurgeweld. Langer dan vijf minuten moeten we niet rijden om te arriveren bij The Twelve Apostles, dé highlight op Great Ocean Road. Laat me eerst en vooral duidelijk maken dat de naam van dit landmark op z’n minst misleidend te noemen is: de twaalf apostelen zijn immers met acht. Het gaat hier over kalkstenen rotsformaties die vlak voor de kustlijn staan en vechten tegen de metershoge golven. Ook vandaag zien we hoe de zee vol brute power op de rotsen inbeukt. Het is dus niet zo verrassend dat enkele collega-Apostelen in het verleden reeds de strijd tegen erosie opgaven. De laatste keer gebeurde dat in 2005 en je kan er zeker van zijn dat de toekomst nog andere Apostelen gaat neerhalen.

The Twelve Apostles is een monument in het Australische toerisme en het is er dus bijna altijd druk. Iedereen wil immers wel een foto komen maken van die legendarische rotskust en weet je wat? Dat stoort niet. Het toeristische centrum en de daarrond aangelegde viewpoints zijn immers ruim en praktisch opgezet. We moeten op deze middag alleszins niet drummen om een glimp van het natuurschoon op te vangen en we hoeven geen tienduizend Chinezen weg te duwen voor een foto. Ja echt: Port Campbell National Park en haar beroemdste twaalf… ehm, acht inwoners zijn comfortabel te bewonderen en ik geniet (ondanks het miezerige weer) met volle teugen van dit visuele vermaak.

We combineren ons bezoek aan Port Campbell National Park met een bezoek aan Luna Park, een pretpark aan de kust van St Kilda. Hoe we dat antieke pretparkvermaak beleven, dat lees je hier.