Plopsa Coo

Stavelot, België

“Gezellig familiepretpark op een schilderachtige locatie”

Normaal gezien zou ik een report over Plopsa Coo beginnen met een kwinkslag. Iets over het feit dat de grootste watervallen van België eigenlijk toch niet zo indrukwekkend zijn. Ik durf dat echter niet meer te schrijven. Half juli 2021 haalden de Amblève en z’n watervallen immers wel alle kranten. Enorme regenval teisterde West-Europa en dat had vooral in Duitsland en de Ardennen rampzalige gevolgen. Langs rivieroevers kwam het ene na het andere dorp ten prooi aan het water… en ook pretparken ontsnapten er niet aan. De Watervallen van Coo werden getransformeerd tot een verwoestende muur van water, waardoor het aangrenzende Plopsa Coo grotendeels overstroomde. Het beeldmateriaal uit Coo zag er vreselijk uit, maar het park deed z’n uiterste best om vliegensvlug terug op te starten. Laat ons alle ellende dus vlug vergeten en terugblikken naar Plopsa Coo in z’n meest zomerse vorm.

Het is vrijdag 11 juni, ongeveer een maand voor die rampzalige watersnood. En de omstandigheden kunnen nauwelijks meer verschillen: terwijl Jeroen en ik het dorpje Stavelot naderen, brandt de zon aan volle kracht in een strakblauwe hemel. Het is zowat de warmste dag van het voorjaar en dat lijkt ons ideaal voor een pretparkbezoek. We vonden bovendien een voordelige deal op het internet, waardoor we voor amper 19 euro naar Plopsa Coo konden. Dit Waalse pretpark stond sowieso nog eens op m’n wishlist. Mijn laatste bezoek aan dit park dateerde alweer van 2006 en de Plopsa Group heeft sindsdien aardig geïnvesteerd. Oude attracties werden gerenoveerd, het themaniveau ging drastisch omhoog en er kwam bovendien een nieuwe achtbaan. Een achtbaan, zeg je?! Leuk, laat ons daar dan mee beginnen.

Je kan er niet naast kijken wanneer je Plopsa Coo nadert: Vicky The Ride. Deze felrode achtbaan werd op een premiumlocatie gebouwd. Hij staat op enkele stappen van Plopsa Coo’s hoofdingang en ook het uitzicht op de waterval is vanuit deze baan indrukwekkend. Een originele naam kreeg het ding helaas niet, maar Plopsa maakt dit goed met het oogstrelend mooie stationsgebouw. De baan zelf maakt trouwens ook een uitstekende indruk. Voor het familiale doelpubliek van Plopsa Coo heeft Vicky exact de goede intensiteit en de baan duurt net lang genoeg. Ik ben niet helemaal weg van de Gerstlauer-zitjes die naar elkaar toe gericht zijn (de karretjes van Maurer hebben een beter vrijheidsgevoel), maar verder is dit een eersteklas familieattractie.

Familieattracties… dat is exact waar Plopsa Coo om draait. Je hoeft hier namelijk geen waanzinnige thrill rides of recordbrekende achtbanen te verwachten. Toch heeft het allemaal z’n charmes, zeker omdat dit park een paar attracties bevat die je op weinig andere plekken vindt. De zogenaamde Bobslee hoort in dat rijtje thuis. Dit is geen bobsleeachtbaan zoals je die kent uit Europa-Park of de Efteling (RIP lieve Bob), maar we praten over een klassieke rodelbaan die tegen een dichtbegroeide heuvel aan ligt. Het is bovendien een ouderwets exemplaar met een stalen kanaal, wat ik altijd nog een tikkeltje interessanter vindt dan die moderne Alpine Coasters die je tegenwoordig overal ziet verschijnen. Deze variant heeft een gekke achterwaartse lift, twee parallel lopende tracks en een fijne portie bochtenwerk. Ik stapte er alvast met een brede glimlach uit en zag bij mijn gezelschap (een rodelbaan-maagd!) hetzelfde gebeuren. Nog een keertje dan maar?

De Bobslee kunnen we vandaag onbeperkt (her)beleven, want rijen staan er niet. Ondanks het prachtige weer loopt er nauwelijks volk in Plopsa Coo, en dat zie je als attractieliefhebber natuurlijk graag gebeuren. Toch is er ook een keerzijde aan de medaille. Het is namelijk zo rustig dat het bijna onmogelijk wordt om één specifieke attractie aan te vinken. De Mega Mindy Flyer heeft minstens twaalf inzittenden nodig en zoveel gegadigden lijken er niet aanwezig. Ik zie deze zeventig meter hoge zweefmolen uiteindelijk slechts twee keer draaien, maar wij zien het niet zitten om op tien medepassagiers te wachten. De operator van deze Star Flyer beleeft ongetwijfeld een doodsaaie dag.

Wanneer we niet omhoog kunnen met de zweefmolen, dan zoeken we alternatieven. En het meest passende alternatief is ongetwijfeld de Zetellift. Met een totale hoogte van 220 meter en een lengte van 700 meter is dit een behoorlijk indrukwekkende constructie. Daarenboven trakteert de ride je op ongelooflijke uitzichten over Coo en de ruime omgeving. De motoren van deze kabelbaan werden trouwens zo traag ingesteld dat je echt even volmaakt kan uitblazen. Pretparken hebben vaak een nogal drukke en opgefokte sfeer, maar een attractie als deze bewijst dat het ook anders kan. Heerlijk om op deze manier de Ardense natuurpracht te bewonderen!

Nadat we in alle rust van de vergezichten genoten, mag er opnieuw wat actie komen… of moet ik competitie zeggen? Want hou je klaar voor het volgende item in de lijst attracties-die-je-zelden-in-andere-pretparken-ziet: de Minigolf! Ik ben wellicht niet de enige Vlaming die een minigolfbaan associeert met de Belgische kust en de zomers van weleer. Net daarom vind ik het fantastisch dat er een minigolf met achttien holes inbegrepen is in je toegangskaart voor Plopsa Coo. We ontdekken hier een prachtig onderhouden golfparcours, maar we merken tegelijkertijd dat we Tiger Woods wellicht nooit zullen opvolgen. Het puntenblaadje verdwijnt dus al snel in de vuilnisbak, om verdere schaamte te vermijden.

Het kloppende hart van Plopsaland De Panne is het zogenaamde Dorpsplein. Never change a winning team, moeten de ontwerpers van Plopsa Coo gedacht hebben. Ook in dit Waalse park ligt er namelijk een gezellig plein met dansende fonteinen. Het opzet is een stuk kleinschaliger dan in Adinkerke, maar het werkt prima in de schattige setting van Plopsa Coo. Een van de topattracties op dit plein is de Karting, een klassieke kartingbaan voor beginnende rallypiloten. Ik had in 2006 verwacht dat Plopsa deze (relatief volwassen) attractie snel uit het aanbod zou verwijderen, maar het tegendeel blijkt waar. De Karting werd voorzien van een knap nieuw stationsgebouw en het parcours ligt er fris bij. Hoewel Plopsa vaak wordt afgeschilderd als een pretparkgroep die overal dezelfde eenheidsworst aflevert, blijkt men in elk park toch een bepaalde uniciteit te willen creëren. Soms gebeurt dat met spectaculaire rollercoasters die gethematiseerd zijn naar een dancefestival, maar ook deze simpele karting kan ik smaken. Mooi gedaan.

De twee meest recente attracties van het park liggen netjes naast elkaar. Dat zijn de wondermooie Vlindervlucht (een Zamperla-molen met schommelende gondels) en DinoSplash. Deze attractienaam is anno 2021 in meerdere Plopsa-parken te vinden, al gaat het telkens om een ander attractietype. In De Panne en Holiday Park spreken we respectievelijk over een boomstammenbaan en een rapid river, hier in Coo is het een bootjesglijbaan. Qua spanning gaat deze versie dus opvallend minder ver dan de naamgenoten, maar het thema (inclusief brommende vulkaan) werd fijn uitgevoerd. Het grote publiek lijkt trouwens vooral geïnteresseerd in de blauwe glijbaan met z’n halfpipe-element, maar ik haal persoonlijk meer plezier uit de andere tracks. Ieder zijn ding, zullen we maar besluiten.

Ondanks zijn naam is de kans reëel dat je DinoSplash kurkdroog weer verlaat. We moeten onze verkoeling tijdens deze hete dag dus elders opzoeken. Door middel van een ritje op Maya Splash, bijvoorbeeld. Wanneer je zelfs met dertig graden onmiddellijk in zo’n log flume kan stappen, dan besef je dat het park leeg is. De onbestaande wachttijd is mooi meegenomen en we worden inderdaad getrakteerd op de (lichte) verfrissing die we zochten. Helaas is deze boomstammenbaan beduidend minder boeiend dan de versies in Haßloch en De Panne. Met een paar statische Maya-figuren en één relatief bescheiden afdaling komt deze attractie namelijk te simpel over. Een extra drop of een klein stukje dark ride zouden wonderen doen om Maya Splash net wat minder alledaags te maken.

Net zoals Plopsaland De Panne op de site van het oude Meli-Park verrees, zo is Plopsa Coo de reïncarnatie van TéléCoo. Dit regionale amusementspark werd in 2006 overgenomen door de Plopsa Group en werd sindsdien beetje bij beetje opgekalefaterd. Inmiddels trekt Plopsa Coo jaarlijks een veelvoud van de bezoekers die TéléCoo over de vloer kreeg, maar helemaal onbekend was dat voormalige parkje toch niet. Coasterfans kenden het namelijk als de thuishaven van Roller, de enige echte terrain coaster van België. Twee naamswijzigingen en een verfbeurt later staat het ding bekend als Halvar, maar het blijft best een bijzondere achtbaan. De rode Vekoma-tracks volgen de contouren van een beboste heuvel en da’s best een toffe ervaring. Ondanks z’n verdoken locatie en de beperkte zichtbaarheid mag je Halvar dus niet overslaan. Je zou dan immers een van de leukste Belgische familieachtbanen missen. Bescheiden topper.

Mocht dit verslag ooit gelezen worden door het management van Plopsa (Coo)… dan mogen die personen deze alinea gerust overslaan. Ik moet namelijk toegeven dat we niet in het park geluncht hebben. Plopsa Coo heeft met La Cascade weliswaar een prima restaurant in de aanbieding, maar er zijn authentiekere en goedkopere mogelijkheden. Via de zij-ingang van het park bereik je binnen twee minuten het dorpsplein van Petit-Coo. Daar ligt het ene gezellige terras naast het andere en je krijgt er bovendien een bovenaanzicht van de watervallen bij. Wij opteren voor brasserie Au Sommet de la Cascade en dat valt helemaal niet tegen.

Het Plopsa-management mag vanaf hier opnieuw inschakelen. En datzelfde management mag gerust weten dat ik een prima middag beleefde in Coo. Aanvankelijk was ik bang dat we binnen een tweetal uurtjes helemaal klaar zouden zijn, maar dat was (gelukkig) niet het geval. Ondanks de beperkte omvang van het park valt er namelijk heel wat te beleven. Ik genoot met volle teugen van die rustgevende kabelbaan, we maakten met plezier een extra rondje op de rodelbaan en de beide rollercoasters zijn tof. Toch is het vooral de omgeving die indruk maakt. Plopsa Coo komt qua bezoekersaantallen maar nipt in de top vijf van Belgische pretparken, maar qua setting is dit ongetwijfeld onze landelijke nummer één. Niet alleen de watervallen zijn een eyecatcher; ook de bosrijke en heuvelachtige omgeving creëren een heel aparte sfeer. Ik kan dus alleen maar concluderen dat Plopsa Coo een verborgen pareltje is. Heb je even genoeg van die bezoekjes aan Walibi Belgium, Bobbejaanland of Plopsaland aan de kust? Dan is dit Waalse amusementspark zeker een daguitstap waard. Ik kom binnenkort alleszins met veel plezier terug.