Universal Studios Singapore

Sentosa, Singapore

“Grootte is heus niet zo belangrijk”

Welkom in Singapore, een stadstaat die zich kenmerkt door hypermoderne architectuur en een gevoelstemperatuur die haast altijd tien graden te hoog ligt. Het is in Singapore dus noodzakelijk om op regelmatige basis afkoeling te zoeken… En die afkoeling vind je misschien wel tijdens een bezoek aan Sentosa, een eiland waarop locals en toeristen van hun vrije tijd genieten. Sentosa heeft alles wat je van een dergelijke plek verwacht: er zijn peperdure luxehotels, wuivende palmbomen, witte zandstranden en exotische strandbars waar je bij voorkeur aan een Singapore Sling – de lokale specialiteitscocktail – slurpt. Daarnaast bestaat Sentosa ook uit een heleboel betaalattracties, die je vaak als tourist trap mag definiëren. Ik zou bijvoorbeeld nooit dollars uitgeven aan een indoor skydive of aan zo’n muffe 4D experience, maar de zogenaamde SkyLine Luge is daarentegen best plezierig. Het allerbeste adresje voor thrillseekers is echter niet die veredelde kartingbaan, maar wel het plaatselijke themapark. Sinds 2010 is Sentosa namelijk de thuishaven van Universal Studios Singapore.

Als er één element is waaraan je een Universal-themapark onmiddellijk herkent, is het de traag roterende wereldbol aan de toegangspoort. Quasi iedere bezoeker maakt er wel een foto of selfie, waarna ze via een imposante toegangspoort het park betreden. Vervolgens belanden bezoekers op de hoofdstraat, die (net zoals in de meeste andere studiothemaparken) vormgegeven werd als een geromantiseerde versie van Hollywood. Hoewel Hollywood Boulevard tijdens ons bezoek een beetje ontsierd wordt door Halloween-decoratie, is het een oerdegelijke Main Street. De geveltjes zien er strak uit, de muziek is leuk en het dak beschermt ons tegen de felste grillen van het Singaporese tropenklimaat. Bovendien ligt er vlak achter de hoofdstraat een plein met panoramisch uitzicht op enkele legendarische Universal-rides. Mooie binnenkomer.

Een van de meest opvallende rides van Universal Studios Singapore is Battlestar Galactica. Een shotje sensatie zien we ‘s ochtends wel zitten, dus deze beroemde Vekoma wordt onze eerste halte. De baan staat in het futuristische themagebied Sci-Fi City, waar op dit vroege uur nog volmaakte rust heerst. De wachttijd is dan ook verwaarloosbaar, waardoor we meteen de twee tracks kunnen uittesten. Dat scheelt alweer wat gedoe met lockers, al zijn die gelukkig sowieso gratis voor het eerste uur. Probeer overigens niet om stiekem een portefeuille of mobiele telefoon mee in de wachtrij te smokkelen, want aan de ingang moet je een metaaldetector passeren.

In tegenstelling tot de meeste andere duellerende coasters, zijn de beide tracks van Battlestar Galactica niet vergelijkbaar. De attractie bestaat uit een op thrills gerichte inverted coaster en een klassieke sit down familieachtbaan. Die laatstgenoemde is opvallend minder sensationeel dan hij lijkt. De rode Human-track heeft weliswaar imposante treinen met schouderbeugels en hij haalt bijna 90 kilometer per uur, maar het is een vreselijk tamme ervaring. Na een goeie lancering en een dito first drop, verzwakt Human namelijk tot een eindeloze serie van doelloze bochten. De baan haalt zijn voornaamste thrill uit de rijkelijk ingebouwde near-misses met de inverted versie, maar we hebben pech: Battlestar Galactica duelleert tegenwoordig blijkbaar niet meer. Op een gegeven moment spotten we wel een perfect gesynchroniseerde rit, maar dit lijkt een eerder toevallig voorval. Hoewel het reeds mijn vierde bezoek aan Universal Singapore is, heb ik Battlestar Galactica dus nog steeds niet beleefd zoals ie ooit bedoeld werd… Spijtig.

Wanneer Human een tegenvaller is, heeft men gelukkig Cylon nog in de aanbieding. Ik herinner me deze inverted coaster als een van de betere Vekoma’s op de planeet en dat wordt vandaag bevestigd. De zitjes zijn comfortabel, de opwaartse lancering is tof en het gaat er allemaal ontzettend soepel aan toe. Bovendien is de lay-out onvoorspelbaar en behoudt Cylon zijn power tot in de allerlaatste bocht. Het contrast met buurman Human kan nauwelijks groter zijn, al lijkt dat exact de bedoeling die de ontwerpers hadden. Het is dus mogelijk om een familieachtbaan en een ijzersterke thrillride te combineren tot een visueel meesterwerk. Dat hebben ze verdorie knap gedaan daar bij Vekoma.

Ons rondje door Universal Studios Singapore gaat verder in een oogverblindend Egyptisch themagebied. Ancient Egypt bestaat uit een reeks enorme Anubisbeelden, een van ‘s werelds mooiste oldtimer-rides en de monumentale tempel van Revenge of the Mummy. Deze indoor coaster blijkt qua exterieur en wachtruimte een stuk indrukwekkender dan de naamgenoot in Florida, maar de rit is nagenoeg identiek. Dat kan je zowel positief als negatief interpreteren. Hoewel Revenge of the Mummy heel goeie hardware bevat (Premier Rides leverde een prima achtbaan met een uitzonderlijk soepel verloop), kan het thema me helaas niet honderd procent overtuigen. De wachtrij, het station en de inleidende dark ride zijn fantastisch, maar het coastergedeelte lijkt door een vierjarig kind gedecoreerd. Dacht Universal nu echt dat zo’n kartonnen bord met een stroboscoop overtuigend werkt? En waarom vond men het noodzakelijk om dat trucje vijf keer toe te passen? Ik begrijp niet dat een in 2010 geopende attractie het met zulke goedkope effecten moet doen. In z’n huidige vorm vind ik Revenge of the Mummy dus een beetje halfslachtig overkomen. Dat is jammer, want met een consequent themaniveau zou dit een topper van formaat kunnen zijn.

Het coronavirus lijkt in Europese pretparken tot een ver verleden te behoren. Er zijn in november 2022 geen afstandsregels meer en eventuele capaciteitsbeperkingen werden afgeschaft. In Azië, daarentegen, zijn de coronamaatregelen nog enigszins voelbaar. Alle personeelsleden (en een aanzienlijk percentage van de bezoekers) dragen mondmaskers en het entertainmentaanbod is opvallend beperkt. Het Pantages Hollywood Theater blijft leeg en ook de WaterWorld-show staat al sinds 2020 op non-actief. We missen vandaag trouwens niet alleen WaterWorld, maar ook een WaterAttractie. Jurassic Park Rapids Adventure ondergaat een opknapbeurt, dus de poorten van ‘s werelds populairste dinosauruspark blijven helaas dicht. Bij een gevoelstemperatuur van 37 graden is dat behoorlijk balen, al moet ik tegelijkertijd toegeven dat deze rapid river van Hafema me tijdens vorige bezoekjes nooit kon overdonderen. De decoratie is weliswaar top en de afsluitende drop zorgt voor een welgekomen verfrissing, maar de rest van de baan is relatief braaf. Universal had in mijn ogen beter met Intamin gebeld toen het deze attractie ontwikkelde. Kan je jezelf een ride à la Popeye & Bluto’s Bilge-Rat Barges in het thema van Jurassic Park voorstellen? Dat zou pas kicken zijn.

Het attractieaanbod van The Lost World wordt vervolledigd door een draaimolen met dino’s en familieachtbaan Canopy Flyer. Die laatste werd gebouwd door het bedrijfje Setpoint, dat je misschien nog kent van de legendarische Roller Soaker in Hersheypark. Hier in Singapore is de ride voornamelijk legendarisch omwille van de lage capaciteit en lange wachtrijen. We hebben vandaag echter geluk: het lijkt een ontzettend kalme dag te worden, dus het personeel staat ons letterlijk op te wachten. Op die manier vind ik het wel plezierig om deze ultrakorte coaster te beleven, maar ga er alsjeblieft niet langer dan een kwartier voor aanschuiven. Tenzij je absoluut de credit hebben wil, mag je deze gerust overslaan.

Universal Studios Singapore is compact en da’s eigenlijk nog zacht uitgedrukt. Je kan immers in een goeie tien minuten door het hele park stappen. Dat heeft geen negatieve gevolgen voor de kwaliteit van individuele attracties, maar het maakt de overgang tussen themagebieden soms lachwekkend. Er staan bijvoorbeeld Egyptische standbeelden tussen de steunpilaren van de futuristische Battlestar Galactica, terwijl het Shrek-kasteel op amper tien meter van Jurassic Park ligt. Ondanks de beperkte ruimte die het park ter beschikking heeft, ligt het niveau van de themazones hoog. Zo ook in het stadje Far Far Away, dat qua thema niet moet onderdoen voor een gemiddeld Disney-park. Zelfs het enorme sprookjeskasteel lijkt rechtstreeks uit een Magic Kingdom weggeplukt. De attracties die je in dat kasteel terugvindt, spelen zich overigens grotendeels op schermen af. Enerzijds is er Donkey Live (een show zoals Turtle Talk en Monsters Inc Laugh Floor), anderzijds is er Shrek 4-D Adventure. Hoewel men de vermakelijke pre-show momenteel (om onbekende redenen) achterwege laat, blijft dit een solide 4D-film. De voorstelling staat bol van de typische Shrek-humor, die niet zelden de draak steekt (pun intended) met de collega’s van Disney.

Kickt men in Zuidoost-Azië op inverted coasters? Ik vermoed van wel. Puss in Boots’ Giant Journey is immers de derde inverted coaster van Universal Studios Singapore en werd gebouwd door Zamperla. Net zoals dat bij de meeste rides van deze Italiaanse constructeur het geval is, blijkt de rit behoorlijk tam. Het is in realiteit zelfs eerder een thematische rondrit dan een achtbaan. Iets zoals Droomvlucht, maar dan in de buitenlucht en twintig keer minder goed. En weet je nog wat ik daarnet vertelde over het hoge themaniveau in Universal Studios Singapore? Dat is helaas niet van toepassing op deze ride. Het lijkt wel of men vlug een nieuwigheid wilde presenteren en de aankleding werd daardoor bijzaak. Het station is bijvoorbeeld een stalen bunker, de decoratie oogt goedkoop en je hebt vanuit de attractie meermaals zicht op backstage-gedeelten. Hoewel het grote publiek ervan houdt, geeft Puss in Boots’ Giant Journey me dus een wrange nasmaak. De smaak van nonchalance en half werk, om precies te zijn.

Het middeleeuwse stadje van Far Far Away barst van de humoristische verwijzingen. Men drijft de spot met klassieke sprookjes, met Disney en… met de luchtvaart. Een van de grappigste attracties is namelijk Enchanted Airways, een familiale achtbaan van Vekoma. Enchanted Airways beeldt de commerciële luchtvaart van enkele eeuwen geleden uit. Dat is inclusief metaaldetectoren, bagagelabels en moderne A380-toestellen. Klein detail: je verkent de wereld hier niet in een Boeing of Airbus, maar wel op de rug van een draak. Dit geniale idee wordt verbazend leuk uitgewerkt en het doet me vergeten dat Enchanted Airways eigenlijk slechts een standaard junior coaster is. Creditmateriaal met een erg leuke twist.

Het meest swingende eiland voor de kust van Afrika is ongetwijfeld Madagascar. De gelijknamige filmreeks van DreamWorks Animation vormde ooit de inspiratie voor een exotisch gebied vol cartooneske dieren, palmbomen en bamboehutjes. Het was dus een themazone die een ultiem vakantiegevoel uitstraalde, maar helaas nam Universal Studios Singapore in maart 2022 afscheid van Madagascar. Een kleurrijke carrousel is het enige dat nog overblijft; de rest van het themagebied werd gesloopt. Het is de bedoeling dat deze locatie binnen afzienbare tijd wordt overgenomen door de Minions. De gele figuurtjes zijn in Azië waanzinnig populair, dus ik begrijp waarom Universal deze keuze maakte. Toch is het zonde dat een wereldwijd unieke dark ride rond Madagascar moest wijken voor een zoveelste kopie van 3D-attractie Despicable Me Minion Mayhem.

We laten de Minion-bouwwerf achter ons en lopen richting New York. Dit gebied doet een beetje terugdenken aan de Main Street: ook deze zone is overdekt en het detailniveau van de façades is minstens even lovenswaardig. Bovendien is New York ideaal om aan de hitte te ontsnappen, want de twee aanwezige attracties hebben airconditioning. De eerste van dat duo gaat door het leven als Lights, Camera, Action! en het is zo’n typisch ding voor een filmpretpark. Je gaat zogezegd backstage (dat verklaart de afschuwelijke wachtruimte vol stellingen en beton), tijdens een voorshow spreekt een bekende regisseur je toe en op het einde toont men de kracht van special effects. In dit geval belooft Steven Spielberg ons een categorie vijf orkaan en dat blijkt best tof. We betreden een boothuis in de New Yorkse haven en worden vervolgens bekogeld met licht-, geluids- en vuureffecten. Hou er bovendien rekening mee dat je deze soundstage mogelijk niet droog verlaat, vooral wanneer je een plekje op de eerste rij toegewezen krijgt.

De tweede attractie van themazone New York is een familiale dark ride met Sesamstraat als centraal thema. Heel legendarisch klinkt dat niet, maar toch vind ik Sesame Street Spaghetti Space Chase al sinds mijn eerste bezoek een verborgen parel. We stappen hier in een ruimteschip en tezamen met de schattige Elmo nemen we het op tegen slechterik Macaroni The Merciless. In vorige reports noemde ik deze dark ride een geperfectioneerde versie van Peter Pan’s Flight en daar blijf ik bij. Het verhalende aspect komt beter uit de verf en er is meer te zien dan bij die Disney-klassieker. Zelfs ondanks mijn onbestaande affiniteit met Sesamstraat moet ik dus zeggen dat dit een schitterende ride is. De wachttijd van tien minuten maakt het zo mogelijk nog idealer.

Het is vandaag allesbehalve druk in Universal Studios Singapore. We zien quasi overal wachttijden tussen de nul en de vijftien minuten, dus het is een ideale dag om attracties opnieuw en opnieuw te beleven. Eén opvallende uitzondering is Transformers – The Ride, waar tot laat in de namiddag een wachttijd van zowat drie kwartier geafficheerd wordt. Aziaten zijn dus niet alleen gek op de Minions, maar ze houden blijkbaar ook van 3D dark rides met een duister kantje. Je kent deze attractie misschien vanuit de Amerikaanse zusterparken, maar het was Universal Studios Singapore dat de wereldpremière kreeg. Sinds 2011 kan je hier dus genieten van een attractie waarin 3D-schermen, soepele bewegingen en reële decors een haast perfecte match vormen. Toch moet ik toegeven dat de attractie me net iets te gewelddadig is. Ik blijf tijdens dit rondje Transformers zoeken naar een luchtig momentje, maar tevergeefs. We worden letterlijk van het ene gevecht naar het andere gekatapulteerd en de meeste scènes zien er bijgevolg gelijkaardig uit. Begrijp me vooral niet verkeerd… Een slechte attractie is dit niet, want technisch gezien zit het allemaal prima in mekaar. Maar als ik mag kiezen tussen de vrolijkheid van Spaghetti Space Chase en dit brute oorlogstafereel, is de keuze vlug gemaakt.

We gaan nog ‘ns op bezoek bij Battlestar Galactica en we wagen ons een tweede keertje in de tombe van Imhotep. Maar vooral… we genieten! Eigenlijk ben ik al jaren een fan van dit park. Het voelt steeds opnieuw aan als het kleine, doch ultragezellige broertje van Islands of Adventure in Florida. Hoewel de naam Universal Studios Singapore anders doet uitschijnen, is het studio-aspect minimaal. Ik vind dat een goeie zaak, want zulke studio-themaparken zijn vaak kille verzamelingen van fabrieksloodsen. En hoe mooi de attracties en shows binnenin die loodsen ook zijn; niets kan tippen aan de dynamiek van een klassiek pretpark. Ik wil rollercoasters zien, ik wil gegil horen en ik wil een kwartiertje aan de oever van een rapid river staan om de inzittenden doorweekt te zien worden. Als het op zulke dingen aan komt, is Universal Singapore echt een heel fijne plek. De sfeer is hier het hele jaar zomers en qua detaillering gaat men ver. Visuele perfectie stond duidelijk hoog op de agenda van de ontwerpers.

Universal Studios Singapore is niet alleen een oogstrelend mooi park, maar men heeft ook een aantal knappe rides in huis. The Mummy en Spaghetti Space Chase zijn bijvoorbeeld erg fijne attracties en Battlestar Galactica Cylon blijft een van de meest verrassende inverted coasters ter wereld. Bovendien is er nog meer moois op komst: het Minions-themagebied wordt ongetwijfeld een hit en bovendien zou Universal Studios Singapore in 2025 z’n eigen versie van Super Nintendo World moeten krijgen. Ondanks het feit dat dit park amper over uitbreidingsmogelijkheden beschikt, ziet de toekomst van Universal Studios Singapore er dus rooskleurig uit. Ik kom hier over enkele jaren alleszins gráág opnieuw.