SeoulLand

Gwacheon, Zuid-Korea

“Charmant pretpark, ondanks het feit dat de tijd er een beetje stil bleef staan”

Mag ik bij de start van dit report meteen een bommetje droppen? Wel, hier komt ie… Tijdens onze reis door Zuid-Korea houden we géén halt bij Everland. Voor velen is dat misschien moeilijk te begrijpen, want Everland is ‘s lands grootste themapark. Daarenboven vormt het de thuishaven van T Express, een houten achtbaan die bij de allerbeste van de planeet gerekend wordt. Toch hebben we goede redenen om Everland links te laten liggen. Ten eerste bezochten we het park reeds in 2015 en sindsdien werden er geen spectaculaire attracties bijgebouwd. Ten tweede is onze tijd beperkt en moeten we keuzes maken. Indien we Everland skippen, geeft ons dat bijvoorbeeld tijd om een dagje in SeoulLand door te brengen. De status van dit park is weliswaar minder legendarisch dan die van Everland, maar het heeft meer rollercoasters in de aanbieding. Maak je dus klaar voor een bezoekje aan de achtbaanhoofdstad van het Koreaanse Schiereiland.

TRAVEL TIP

SeoulLand en het stadscentrum zijn met elkaar verbonden door middel van metrolijn 4 (kleurcode lichtblauw). Vanuit Seoul Station is er een rechtstreekse verbinding en vanuit de zakenwijk Gangnam hoef je slechts één maal over te stappen.

We reizen vandaag naar Seoul Grand Park, een reusachtig vrijetijdspark ten zuiden van de Koreaanse hoofdstad. De belangrijkste onderdelen van dit park zijn een dierentuin, een kunstmuseum en SeoulLand. Het klinkt misschien gek, maar de opbouw van het complex doet me aan Magic Kingdom denken. De parkeerruimte en het metrostation liggen immers aan één kant van een meer, terwijl de bovengenoemde bezienswaardigheden zich aan de overzijde bevinden. En net zoals je in Walt Disney World de oversteek maakt per ferry of monorail, zo zorgt ook Seoul Grand Park voor aangepast vervoer. Men heeft bijvoorbeeld een schattig uitziende stoeltjeslift, al is de Elephant Train het meest opvallende transportmiddel. Deze trammetjes rijden in een oneindige lus rondom het meer en ze vallen vooral op dankzij het olifantengezicht op de voorkant. Koreaanse bezoekers opteren massaal voor de Elephant Train. Wij, daarentegen, kiezen ervoor om gewoon rondom het meer te wandelen. Na een kwartiertje bereiken we zo de toegangspoort van SeoulLand.

We verblijven al een week in Zuid-Korea en we weten inmiddels dat buitenlanders zelden of nooit de volle pot betalen voor pretparken. Dit geldt ook voor SeoulLand, want we vinden online wederom een stevige korting. Het reguliere kassatarief bedraagt anno 2023 ongeveer 34,50 euro, maar wij mogen voor amper 14,30 euro naar binnen. We zeggen dus hoera voor deze foreigner discount, en ook de inkomzone van het park verdient een positieve vermelding. SeoulLand heet ons welkom met World Plaza, een soort Main Street met een internationale uitstraling. We spotten typisch Nederlandse geveltjes, een Polynesisch ogende horecazaak en de Toren Van Pisa in regenboogversie. We merken dat World Plaza een zekere leeftijd heeft en van een hoog detailniveau mogen we niet spreken, maar toch straalt het geheel een bepaalde charme uit. Bovendien trakteert World Plaza ons op een geslaagde déjà vu. Aan het einde van de laan staat namelijk een grote zilveren bol, die ons onmiddellijk herinnert aan EPCOT en Europa-Park. Jammer genoeg blijkt deze bol louter een visueel element en stopte men er geen attractie in.

Toen we eergisteren Lotte’s Magic Forest bezochten, mocht ik m’n 897ste, 898ste en 899ste achtbaan aanvinken. Vandaag start de dag bijgevolg met credit nummer 900 en dat wordt een niet-alledaags ding. Bij de naam Crazy Mouse denk je misschien aan een standaard wild mouse van Mack of Maurer Rides, maar hier in SeoulLand pakte men de dingen anders aan. Deze coaster werd namelijk vervaardigd uit Arrow-achtige track en ook de voertuigen doen terugdenken aan ouderwetse inversieachtbanen. Er werd weliswaar een schattig muisgezichtje tegen de trein geplakt, maar de uitstraling blijft mijlenver van een doorsnee wild mouse. Ook de rit is totaal anders: de meeste bochten van Crazy Mouse zijn lichtjes gebankt, waardoor er veel minder sprake is van laterale g-krachten. Daarnaast bevat de baan een paar tamme drops, maar er gebeurt letterlijk niets dat m’n adrenalinepeil voelbaar omhoog jaagt. Al bij al is Crazy Mouse dus een bescheiden familieachtbaan, maar de uniciteit maakt het (in mijn ogen) wel een waardevolle credit.

De infrastructuur rondom het park deed me aan Magic Kingdom denken, terwijl de zilveren bol herinneringen aan EPCOT opriep. En de vergelijking met Disney stopt daar niet. Ook de naamgeving van de verschillende parkzones werd onsubtiel door Disney geïnspireerd. Op het parkplan spot ik namen als Adventure Land, Fantasy Land en Tomorrow Land. Dat laatstgenoemde gebied lijdt trouwens aan hetzelfde kwaaltje als Tomorrowland in Orlando en Anaheim: het is in de loop der jaren een soort Yesterdayland geworden. We zien enkele flat rides (onder andere een Ranger en een Space Shot) met een vreselijk gedateerd uiterlijk, maar het dieptepunt is wellicht Time Machine 5D 360. Hoewel die naam veel gegoochel met cijfers en dimensies bevat, belanden we in een triest cinemazaaltje waarin twee nietszeggende kortfilms vertoond worden. Het enige dat ik nog best grappig vind, is de vormgeving van het gebouw. Deze 3D-film wordt immers afgespeeld in een reusachtige UFO-constructie.

Tomorrow Land is the place to be voor achtbaanliefhebbers. Naast Crazy Mouse vinden we hier namelijk ook de twee spectaculairste rollercoasters van SeoulLand. Nummer één is Columbia Double Loop Coaster, een baan die geleverd werd door het Japanse bedrijf Senyo Kogyo. We spreken over een ride van stevige proporties: de track is bijna 900 meter lang, de maximale hoogte bedraagt 32 meter en de trein bereikt een topsnelheid van 85 kilometer per uur. Bovendien bevat de baan, zoals de naam reeds doet uitschijnen, twee loopings. Dit klinkt allemaal heel leuk, maar Japanse bouwers zijn doorgaans niet bekend omwille van hun soepele rollercoasters. We zijn er bijgevolg niet helemaal gerust in, maar ik moet toegeven dat de uiteindelijke belevenis prima meevalt. De loopings zijn verbazend intens en het snelheidsgevoel wordt versterkt door de dichte bebossing rondom de track. Ondanks het feit dat de bochten niet helemaal schokvrij zijn, blijkt Columbia Double Loop Coaster eigenlijk best een vermakelijke baan.

Als we SeoulLand mogen geloven, maken de dinosauriërs in de toekomst een comeback. Tomorrow Land is namelijk de thuishaven van Jurassic Land, een walk-through. De audio-animatronics zien er (zowel letterlijk als figuurlijk) prehistorisch uit, dus ik zou Jurassic Land niet definiëren als een must-do. De nabijgelegen Black Hole 2000, daarentegen, geldt als een niet te missen attractie. Deze inversieachtbaan is dankzij z’n felgekleurde tracks een opvallende verschijning, maar hij trekt de aandacht ook op andere manieren. De 35 meter hoge lifthill torent namelijk hoog boven SeoulLand, de groene heuvels leveren een fotogenieke backdrop en de dubbele corkscrew is vanuit vele hoeken zichtbaar. Helaas zijn het exact die twee inversies die Black Hole 2000 tot een ware marteling omtoveren. Ik kan bijna de hele baan appreciëren, maar de beide kurkentrekkers laten de trein stevig rammelen. Niet voor herhaling vatbaar.

Net zoals bijna iedere pretparkfan heb ik vroeger vele uren, dagen, weken en maanden aan Roller Coaster Tycoon gespendeerd. Wanneer ik vandaag door SeoulLand wandel, krijg ik een flashback naar die tijd. Er staan bijvoorbeeld willekeurige decoratie-elementen op willekeurige plaatsen, en men plofte een hele resem flat rides random neer. Vooral in Fantasy Land staan er een groot aantal molentjes in hun standaard meegeleverde thema. Ik moet toegeven dat deze rides mooi onderhouden werden, maar het is jammer dat er geen overkoepelende visie achter hun aankleding zit. Verderop in Fantasy Land spotten we trouwens een verrassend populaire autoscooter, een monorail met trapvoertuigen en de zogenaamde Romantic Garden. Deze tuin bevat geen mechanische attracties, maar fungeert als een soort Instagram-locatie. Blijkbaar wordt dat ook geapprecieerd. De locals halen immers massaal hun camera’s boven bij het sprookjeskasteel en de kleurige bloemperkjes.

Tobot is een Zuid-Koreaanse animatieserie met auto’s die zichzelf kunnen omtoveren in robots. Een soort Transformers voor kinderen, zeg maar. De reeks schijnt razend populair te zijn en daar speelt SeoulLand handig op in met Tobot Train. We spreken over een powered coaster van Zamperla met een dubbele helix. Qua thema zijn vooral het station, het voertuig en een metershoog robotstandbeeld noemenswaardig, maar verder ziet Tobot Train er tamelijk kermisachtig uit. Hetzelfde geldt voor Tikitoc Train, die even verderop staat. Dit is een Wacky Worm met een schattig vormgegeven trein en dito station, maar de hardware heeft z’n beste tijd gehad. Het ding piept en kraakt langs alle kanten, en een laagje verf zou heus geen kwaad kunnen. We zijn dus niet onder de indruk, maar Tikitoc Train bezorgt ons wel een coaster-bingo, yay!

TRAVEL TIP

Het is voor SeoulLand niet ongewoon om doordeweeks vele attracties gesloten te houden. Dit is begrijpelijk omwille van de lage opkomst, maar als gast is dit natuurlijk jammer. Daarom zou ik aanraden om SeoulLand tijdens weekends of vakantieperiodes te bezoeken. Je deelt het park dan weliswaar met meer bezoekers, maar er is een lagere kans dat je belangrijke attracties moet missen. Op de officiële website van het park staat aangegeven welke rides (onder voorbehoud) geopend zijn.

We eten een uitstekende Donkkaseu (een typisch Koreaans fastfoodgerecht, bestaande uit een gepaneerd varkenslapje, zoete saus en rijst), waarna we het kleinste themagebied van SeoulLand ontdekken. Ik heb het over Adventure Land, dat uit een viertal attracties bestaat. Het schommelschip en de kartingbaan laten we aan ons voorbij gaan, maar bij Den of Lost Thieves staan we met plezier een kwartiertje in de rij. Dit is namelijk een dark ride, een attractietype dat we tijdens de afgelopen week ontzettend gemist hebben. Helaas blijkt al snel dat Den of Lost Thieves niet meteen een hoogvlieger is. De rit is immers erg kort en de scènes bestaan voornamelijk uit 2D-decors. Ik ben doorgaans geen fan van laserguns in dark rides, maar in dit geval biedt het interactieve schietspel weldegelijk toegevoegde waarde. Door mezelf op de doelen te focussen, valt m’n oog namelijk minder op de goedkope theming.

De grootste attractie van Adventure Land is Flume Ride, een klassieke boomstammenbaan. Het feit dat dit de enige waterattractie van SeoulLand is, weerspiegelt zich in de populariteit. Ondanks het eerder frisse weer staat er tijdens de namiddag immers een behoorlijke rij. Wat de wachtenden in ruil krijgen? Een vrij simpel uitziende log flume met amper één drop. Toch heeft deze ride een aantal fijne verrassingen in petto. Ten eerste is de lay-out relatief lang en werden er rondom het vaarkanaal enkele mooie rotsformaties opgetrokken. Ten tweede levert de afdaling meer sensatie dan ik verwachtte. Dit is namelijk een double drop met een stevig shotje airtime. Het feit dat we de daarop volgende splash droog overleven, bekijk ik persoonlijk overigens als een pluspunt.

SeoulLand is tijdens ons bezoek geopend van tien uur ‘s ochtends tot tien uur ‘s avonds. En hoewel het niet noodzakelijk is om twaalf volle uren in dit park door te brengen, blijven we wel tot het donker wordt. Dat heeft te maken met het evenement Luna Park, dat uit een heleboel kleurrijke lichtdisplays bestaat. Romantic Garden verandert plots in een zee van licht en centraal in het park ontstaat Milky Way, een fotogenieke tunnel vol lampjes. De hoogtepunten van Luna Park zijn een lasershow ter hoogte van Luna Hill en een knap uitgevoerde slotshow in de Main Street. Dit zogenaamde Luna Fiesta is een voorstelling met live acteurs, vuureffecten, video-mapping en vuurwerk. En eerlijk is eerlijk: het overtreft mijn verwachtingen. Het niveau van Disney’s avondshows wordt uiteraard niet geëvenaard, maar voor een park als SeoulLand is het resultaat meer dan oké. Ook fijn: tegen het einde van Luna Fiesta pakt men uit met ‘s werelds grootste discobol. Indrukwekkend!

Wanneer pretparkliefhebbers over Seoul praten, gaat het meestal over Everland en Lotte World. SeoulLand wordt echter vaak vergeten en we ontdekken vandaag dat dit onterecht is. Het is duidelijk dat SeoulLand minder grote budgetten ter beschikking heeft dan z’n twee grote concurrenten, maar dat neemt niet weg dat het park een solide ervaring levert. Alleen al de schilderachtige locatie verdient een vermelding. Het landschap rondom SeoulLand is prachtig, terwijl we ook in het park veel groen en waterpartijen zien. Daarnaast was ik gecharmeerd door het vriendelijke personeel, het avondentertainment en de uitstekende horeca. Toch moet je één belangrijk punt in je achterhoofd houden wanneer je binnenkort naar dit park reist: je vindt hier amper moderne attracties. De laatste toevoeging in het achtbaansegment vond bijvoorbeeld plaats in 1996! Ik kan me bijgevolg perfect voorstellen dat sommige coasterfreaks op hun honger blijven zitten, maar persoonlijk kon ik deze levensechte terugblik naar de jaren ’90 wel smaken. Het voelde vandaag aan alsof ik met m’n beide voeten in pretpark uit de eerste versie van Roller Coaster Tycoon stond… en dat is stiekem best leuk.

Terwijl ons dagje SeoulLand op z’n laatste benen loopt, komt ook het einde van onze reis dichtbij. We hebben immers nog maar twee dagen in de Zuid-Koreaanse hoofdstad tegoed, vooraleer Qatar Airways ons weer naar Europese bodem vliegt. Tijdens die beide dagen staan er gelukkig nog leuke plannen op het programma. We boekten bijvoorbeeld een DMZ-tour naar de grens met Noord-Korea én we reserveerden een ticket voor Lotte World, een themapark dat ons in 2015 op meerdere vlakken aangenaam verraste. Wordt dus vervolgd in een van ‘s werelds grootste overdekte pretparken.