Lotte World

Seoul, Zuid-Korea

“Een van ‘s werelds meest verrassende themaparken”

Lotte! Lotte? Wie is Lotte? Wat is Lotte? Wat doet Lotte? Lotte is een megabedrijf dat actief is in de retail business van. Men levert eigenlijk alles dat een mens nodig heeft om te overleven. Koreanen kopen hun dagelijkse voeding in Lotte Mart, ze shoppen in Lotte Duty Free, scoren een hamburger in fastfoodketen Lotteria, gaan naar de bioscoop bij de Lotte Cinema en ze doen dit alles met een gerust geweten omdat Lotte Insurance hen waterdicht verzekert. Kortom: als een gemiddelde Koreaan iets te kort komt, schiet Lotte met plezier te hulp.

Zo merkte het management van dit conglomeraat aan het einde van de jaren ’80 bijvoorbeeld dat Zuid-Korea nog geen eigen vestiging van Disneyland had. Stuurde men vervolgens braaf een briefje naar The Walt Disney Company om een themapark nabij hoofdstad Seoul wilde overwegen? Natuurlijk niet. Lotte stampte in het centrum van de miljoenenstad zelf een gigantisch entertainmentcomplex uit de grond. Op 12 juli 1989 opende het bedrijf dus haar eerste (en voorlopig ook enige) pretpark, inclusief catchy parades en een Disney-kasteel op een artificieel aangelegd eilandje. En ja hoor, je mag je toegangsticket hier best betalen met de Lotte kredietkaart. Geen probleem.

Lotte World dus. Een doorsnee achtbaanliefhebber heeft er in de verte van gehoord, maar de naam ademt vooral exotiek en onbereikbaarheid uit. Je komt niet jaarlijks in Zuid-Korea en er zijn op deze planeet nu eenmaal interessantere pretparkbestemmingen. Het land mist de thrill van Orlando, het avontuur van de Amerikaanse westkust en het mystieke van Japan. Toch is Lotte World exact de plek waar Nick en ikzelf op woensdag 8 april aan onze grote pretparktrip van 2015 beginnen. Waarom? Wel, we staan hier omdat Lotte World bij ‘s werelds twintig drukst bezochte themaparken hoort. Klinkt misschien verrassend, maar volgens TEA’s Global Attractions Report stapten hier vorig jaar maar liefst 7.606.000 mensen door de poorten. Cool, dat willen we zelf ook wel eens zien.

We zaten gisteren een slordige zeventien uur op een vliegtuigstoel, we slurpten onbeperkt champagne en we konden dankzij Qatar Airways op elk gegeven moment uitzoeken waar Mekka lag. Na twee schijnbaar oneindige vluchten en een tussenstop in de nachtelijke woestijn arriveerden we met een lichte jetlag op Incheon Airport. Van daaruit tuffen we per shuttlebus naar ons hotel, dwars door de moordende avondspits van Seoul. Tijdens onze vier nachten op Koreaans grondgebied slapen we in het Lotte World Hotel, want de magnaat is uiteraard ook in die sector actief. Ons verblijf in dit vijfsterrenhotel is een waar genot voor de zintuigen. Er staat een hightech Japans toilet in onze badkamer en we zien vanuit onze kamer zelfs ‘s werelds enige Intamin Aquatrax.

Lotte World is een hub waar vele takken van het bedrijf samenkomen. De wijde omgeving werd volgebouwd met bioscoopzalen, food courts en shoptempels die allemaal het beroemde Lotte-etiketje dragen. De meeste aandacht wordt echter weggekaapt door de honderden meters hoge bouwwerf van Lotte World Tower (het bedrijf wil in de nabije toekomst graag met Korea’s allerhoogste toren pronken) en de bizar grote hal waar themapark Lotte World Adventure in ondergebracht werd. Om klokslag halftien betreden we dat enorme indoor-gedeelte.

Een veredelde Hasseltse speeltuin van Studio 100 of het Comics Station in Antwerpen-Centraal. Dat is waar een nuchtere Belg of Nederlander aan denkt wanneer de term indoor pretpark ter sprake komt. Niks van, dachten de Koreanen. Wij gaan voor Korea’s grootste schaatspiste, we bouwen vier etages vol attracties en we laten een glazen koepel tientallen meters daarboven zweven. Ik moet toegeven dat het bijzonder imponerend is om de dome voor het eerst te betreden. We kunnen de omvang maar moeilijk vatten en we zien bovendien overal beweging: van een misselijkmakend achtbaantreintje dat oneindig loopings draait tot kleurrijke luchtballons die aan het plafond hangen. Tja, waar begin je dan?

We betreden op goed geluk de lege wachtruimte van Dragons Wild Shooting, een gloednieuwe attractie die ons uitdaagt om naar hartenlust op draken te knallen. Interactief dus… Zucht. Origineel is een interactieve dark ride vandaag de dag helaas niet. Toch verrast Lotte World ons op aangename wijze. Dragons Wild Shooting is een relatief kleinschalige rondrit waarbij schermen en reële scenes gecombineerd worden. Het ritsysteem is soepel en de decors zien er gewoonweg goed uit. Het is aanvankelijk bizar om op een meute schattige draakjes te schieten, maar daar moeten we gewoon effe vrede mee nemen. Verder is onze eerste Koreaanse ride immers honderd procent fun.

De wereld heeft nood aan meer kleine dark rides zoals die van daarnet, maar heeft de wereld nood aan meer interactieve attracties? Of aan attracties die zich voornamelijk op televisieschermen afspelen? Misschien zelfs in 3D? Neen. Multimediaal gerichte rides zijn echter talrijk aanwezig in Lotte World. We spotten een 3D-bioscoop (zonder bewegende banken) waarin de bekende film ‘Haunted House’ gespeeld wordt en een 3D-bioscoop (met bewegende banken) waarin een vampier windsurft op een doodskist. In Lotty’s Air Balloon kijken we vervolgens van op een bewegend platform naar een 360°-film. Het verhaal wordt gedragen door Lotte’s pretparkmascottes, maar er worden alweer geen punten voor geloofwaardigheid verdiend. Hetzelfde geldt voor schietattractie Desperados 3D en drie gloednieuwe immersive tunnels die Wild Tours heten.

Het wordt stilaan tijd voor een beetje suspense. Op de tweede verdieping vinden we onze eerste Koreaanse achtbaan: The French Revolution. Er is geen thematisering die verwijst naar stokbroden, Franse wijn of afschuwelijke toiletten langs de autoroute, maar het is gewoon een loopingachtbaan van Vekoma. Kritisch als ik ben, bekijk ik een Vekoma uit de jaren tachtig natuurlijk bij voorbaat met argwaan. Toch blijkt mijn angst ongegrond en is die niet-zo-Franse Revolutie stiekem best een genietbare rollercoaster. Onze simultane pijnkreet duidt ergens halverwege weliswaar op een fout ontworpen knik, maar ruw is de baan verder allerminst. Een mooie middenklasser om de laatste restjes jetlag uit onze hoofden te verjagen.

Welke attractie verwacht je niet op de derde verdieping van een indoor pretpark? Een klassieke Intamin rapid river is een van de mogelijke antwoorden, maar toch is dat exact hetgeen we hier aantreffen. Bovendien blijkt dit exemplaar niet te moeten onderdoen voor Europa’s gemiddelde raftingbaan, iets wat we op een dergelijk bijzondere locatie als erg verrassend ervaren. De thematiek beperkt zich tot een resem donkere grotten, plastic lianen en een met kerstlampjes tot leven gebrachte diamantgrot. Weinig echt memorabele dingen, maar je focust in zo’n rapid river nu eenmaal meer op de aankomende golven dan op het decor. En op dat vlak scoort Jungle Adventure dus meer dan behoorlijk. Jungle Adventure is een heel toffe ride, al vind ik het jammer dat hij totaal onzichtbaar is voor passanten. Rapid rivers stralen een heerlijke pretparkdynamiek uit en die wordt hier nogal klinisch weggestopt achter een rotsformatie. Helaas, want we bevinden ons momenteel in een doodse uithoek van het park en veel bezoekers lijken de weg naar Jungle Adventure niet te vinden.

Lotte World Adventure is een unieke plek, al is dat nog een understatement. Bij het doorloopspookhuis zien we bijvoorbeeld een tafereel dat je niet in een pretpark met zeven miljoen bezoekers verwacht. Nadat Nick zijn ticket gekocht heeft, zet de man van het kassahokje namelijk een masker op, trekt hij een zwarte cape aan en achtervolgt hij zijn slachtoffer in de zogenaamde Tomb of Horror. Of wat dacht je van een log flume die in het Arabische themadeel vertrekt, maar toch vooral naar dino’s gethematiseerd werd? Ook gezellig: tussen de lifthill en de laatste afdaling loopt er een personeelslid naast de vaargeul mee. Hij ratelt een hele tekst in het Koreaans, waarna hij die twee westerlingen met een simpele Bye bye de diepte in stuurt. Het maakt deze boomstammenbaan nog een stuk leuker.

Het toppunt van uniciteit is niet dat one-man-spookhuis of een log flume die ons naar het prehistorische Agrabah voert. Neen, dan doet Aeronauts Balloon Ride het nog beter. In de tientallen meters hoge dakconstructie van de hal werd namelijk een parcours geïntegreerd waarin schattige luchtballons een ererondje maken. Bekijk het als een soort van stand-up, suspended monorail-achtig iets, maar dan met een ietwat excentriek uiterlijk. Het ziet er cool uit en het levert bovendien knappe views over Lotte World Adventure. Hou er echter rekening mee dat de capaciteit van Aeronauts Balloon Ride beperkt is. Wij ondervinden er ‘s ochtends geen hinder van, maar later zien we de wachttijden aanzienlijk oplopen. Wees er dus vroeg bij, want een attractie met een dergelijk speciaal ritsysteem mag je eigenlijk niet missen.

Van de ene must-do naar de volgende, want de meest verrassende attractie van het park ligt vlakbij. Ooit al Revenge of the Mummy of Indiana Jones Adventure gedaan? Dan weet je ongetwijfeld dat dit coole attracties zijn. Het management van Lotte World vond dat duidelijk ook en wilde beide dark rides combineren tot één ervaring in Pharaoh’s Fury. De wachtruimte zit in een Egyptisch museum (hallo Universal!) en ergens halverwege schijnt een krakkemikkige projector het veiligheidsfilmpje op een wit scherm (hallo Disney!). We nemen vervolgens plaats in een terreinwagen die hobbelig terrein kan simuleren en we gaan op expeditie in een gedoemde tempel van buitengewone proporties.

De rit is een kilometer lang en werd knap geïntegreerd in de rotsachtige omgeving die deze zijde van het park domineert. Pharaoh’s Fury blijft ons minutenlang bekogelen met flashbacks naar haar inspiratiebronnen. Doet Lotte World ons de originelen uit Amerika en Japan vergeten? Helaas niet. Pharaoh’s Fury is een verdienstelijke poging, maar stoot omwille van haar houterige animatronics en doodse tussenscènes niet door tot het allerhoogste dark ride-niveau. Als je de ongelooflijke standaarden van Universal en Disney even vergeet, zal je deze Indiana Mummy Adventure echter alsnog een fantastische ervaring vinden.

Dark ride The Adventures of Sindbad houdt tijdens ons bezoek de poorten op slot, maar dat gemis halen we volgende week in dankzij een vergelijkbare familieattractie in Tokyo DisneySea. Omgekeerd geldt dat regeltje trouwens ook. Tokyo Disney Resort onderhoudt momenteel zijn parade, dus we zoeken onze fun bij de Fantasy Mask Parade die Lotte World presenteert. Bizar genoeg lijkt het park effectief compensatie te willen bieden voor een Disney-parade, want we spotten achtereenvolgens vrije interpretaties van The Lion King, Jungle Book, De Drie Biggetjes, Snow White, Alice in Wonderland, Pinocchio en een Tinkerbell die met een handgebaar mijn telefoonnummer vraagt. Heerlijk los en ongedwongen, maar echt indrukwekkend is de middagoptocht helaas niet. Ik krijg het echter wel ongewoon warm van de avances die Tinkerbell maakt en heb nood aan een beetje frisse lucht. We stappen dus op de kleinschalige monorail en tuffen van Lotte World Adventure naar Magic Island, de outdoorzone waar enkele van Lotte Worlds meest spectaculaire attracties staan.

Locatiegewijs ziet Magic Island er adembenemend uit. We bevinden ons middenin een grijze wijk van Seoul, maar dit kunstmatige eilandje ligt er (vooral dankzij de kersenbloesems) prachtig bij. Toch lijkt coherentie een vaag begrip voor de ontwerpers, want de bouwstijlen op Magic Island clashen enorm. De meest misplaatste grap is het centrale sprookjeskasteel dat verdacht fel aan Disney doet terugdenken. Het is een tafereel dat je een Chinees pretpark durft te vergeven, maar bij Lotte World straalt het vooral pure wanhoop uit. Dus alsjeblieft… Teken een nieuw parklogo zonder Disney-kasteel en zorg voor een blikvanger waar je wel trots op mag zijn. Dit Cheaperella Castle mag afgebroken worden.

De Roller Coaster Database is een onmisbaar instrument om geen kostbare achtbaancredits over te slaan. Comet Express is zo’n credit die we dankzij RCDB ontdekken. De ingang ervan bevindt zich in een kleinschalig huisje, dus wie verwacht in godsnaam dat daar een achtbaan in zit? Binnenin merken we echter dat er een roltrop ons ondergronds brengt. En daar beneden nemen we plaats in een ontzettend lange achtbaantrein (die verdacht veel aan Höllenblitz doet denken). De rit blijkt het evenwicht te zoeken tussen oneindige helices, onbestaande banking en een retro-ruimtethema. Maar wat ontstaat er wanneer je kitsch, bizarre g-krachten en een verrassend lange track met elkaar combineert? Juist, dan wordt het stiekem best een legendarische achtbaan. En intens is hij ook.

Comet Express moet de ondergrondse ruimte overigens delen met de dark ride Fantasy Dreams, die ook onder zo’n piepklein huisje ligt. Zuurstokkleurige scènes en creepy clowns bepalen het uitzicht tijdens deze rondrit, die qua omvang even indrukwekkend is als de achtbaan van daarnet. Lotte World haalde de mosterd dus niet enkel bij Disney, maar lijkt ook in Gröna Lund geweest te zijn voor een lesje in efficiënt plaatsgebruik.

Koreanen zijn volgens onderzoek zowat de hardste werkers ter wereld. Eén uitzondering: het departement dat de namen voor nieuwe attracties in Lotte World bedenkt. Toen Intamin een Gyro Drop en een frisbee-achtige Gyro Swing plaatste, besloot men immers om de catalogusnaam gewoon over te nemen. Men vond het stukje Gyro zelfs zo leuk dat ook de Zamperla Disk’O voortaan door het leven gaat als Gyro Spin. Inspiratieloze namen en een onbestaande inkleding, dat is de armzalige realiteit voor deze rides. Opvallend genoeg staat er vlak naast Gyro Swing een andere Intamin-ride waarvoor het decoratiebudget duidelijk wèl hoog was.

We staarden gisteravond vanuit onze hotelkamer al naar Atlantis Adventure. Lotte World zette zichzelf definitief op de wereldkaart toen het ding in 2003 opende. Het was de eerste (en enige) Aquatrax die Intamin ooit bouwde en de thematische entourage zag er ronduit schitterend uit. We merken vandaag helaas dat het paleis en de daarbij horende rotsformatie in real-life nogal fake ogen. De rit valt gelukkig niet tegen: we houden van de pittige lancering, de intense tophat en het soepele bochtenwerk, terwijl de rit langer duurt dan ik verwachtte. Enkel jammer dat deze attractie niet met een splash eindigt. Er zit vandaag namelijk geen water in het bassin. En hoewel ik besef dat het water geen concrete functie heeft, voelt het toch niet compleet op deze manier. Mix dit concept met Fuga Da Atlantide en je hebt zonder twijfel een dijk van een watercoaster, maar in z’n huidige versie is het vooral veel Trax ten opzichte van weinig Aqua.

Atlantis Adventure is de eerste ride waarbij we gebruik maken van de Magic Pass, wat de Lotte-variant van een Fastpass is. Een dergelijk voorkruipbewijs wordt in Lotte World op een ietwat kneuterig papiertje gedrukt, maar het systeem is gratis te gebruiken. Bovendien doen we er bij deze publiekstrekker heel wat voordeel mee. Niks dan lof voor de Magic Pass, maar de operations van Atlantis Adventure zijn ronduit afschuwelijk. Waarom gaat het in hemelsnaam zo traag? Het zijn voornamelijk de verplichte fitnesstraining die tot vertragingen leidt. Ja, dat lees je goed… fitness. Stel je voor: je neemt plaats in een achtbaan, de beugels worden gecontroleerd en je wordt vervolgens verzocht om twee minuten lang met je nek te draaien en met je handen te wapperen. Hilariteit alom, maar het tafereeltje slorpt wel elk beetje vlotheid uit Atlantis Adventure. Maar ach… We zijn in Zuid-Korea en dienen ons aan te passen. Dus daar zit je dan, je armen los te schudden in een Intamin-stoeltje. Bijzonder. Volgens het personeel moeten we dit doen omdat Atlantis Adventure a very intense experience is. Hahaha.

De dag in Lotte World vliegt voorbij. Voor we het weten, zitten we opnieuw langs de paraderoute voor Let’s Dream, de nachtelijke optocht waarmee het park haar 25ste verjaardag viert. We vergaten het amateuristische gedoe van deze middag niet en we verwachten er dus niks bijzonders van. Maar daar hebben we ons wel even in vergist. Let’s Dream blijkt niet gewoon een parade, maar wel een totaalspektakel te zijn. Kleurrijke floats, spectaculaire lichteffecten, knallende vuurwerkpijlen en zelfs een perfect gesynchroniseerde show met oplichtende drones… Lotte World trekt alle registers open en gooit er een fabuleuze soundtrack bovenop. Ik had niet verwacht het vandaag te zeggen, maar Let’s Dream is Disney-waardig entertainment. Zelfs op vlak van characters, want zijn dat toevallig niet de tweelingzussen van Ariel en Yasmine?

Lotte! Lotte? Wie is Lotte? Wat is Lotte? Wat doet Lotte? Maar vooral… hoe fantastisch is Lotte? Mijn research over Lotte World beperkte zich tot het hoogstnoodzakelijke. Ik wist bijvoorbeeld wel dat we hier 46.000 Koreaanse won (een kleine veertig euro) zouden betalen en dat we die befaamde Aquatrax zouden doen. Maar had ik enig vermoeden dat hier een kopie van Indiana Jones Adventure zou staan? Of dat we onderaards door het heelal zouden flitsen? En dat we zouden zien welke coole dingen je kan doen met een collectie drones? Neen, in dat opzicht was het een grote verrassingsdag. We vonden het allemaal in een park dat het evenwicht zoekt tussen kitscherig amateurisme en grootschalige pracht. Beide zaken liggen in Lotte World ontzettend dicht bij elkaar en exact dat maakt deze plek zo menselijk. We voelen ons oprecht welkom en het personeel doet zijn uiterste best om ons – desnoods met gebarentaal – een fijne dag te bezorgen. Feel good, noem ik zoiets.

De eerste volledige dag in Zuid-Korea is een feit en we hebben ervan genoten. We zijn echter niet enkel in Seoul voor een bezoek aan Disn… ehm… Lotte World, maar ontdekken morgen opnieuw een themapark dat bij de twintig drukstbezochte van de wereld hoort. Dat we daar oog in oog zullen staan met een houten achtbaan die al jaren internationaal bejubeld wordt, dat is mooi meegenomen. T Express en Everland wachten op ons en we hebben er ontzettend veel zin in. Tot morgen!