Movie Park Germany

Bottrop, Duitsland

“Fijne nieuwe familieachtbaan, matig park”

Corona. Zes letters die ons gebruikelijke doen en laten al anderhalf jaar beïnvloeden. Helaas is dat voor een fervente reiziger meestal op een negatieve manier. Een heleboel niet-Europese bestemmingen blijven op slot en zelfs binnen de EU-grenzen moet je soms rekening houden met strenge regels. Als pretparkfan valt er gelukkig weinig te klagen. Er zijn in onze streek namelijk behoorlijk wat interessante nieuwigheden geopend tijdens de afgelopen periode. Walibi Belgium presenteerde Kondaa, Plopsaland deed ons (letterlijk) duizelen met Ride To Happiness en een jaar geleden onthulde Phantasialand een van ‘s werelds meest prestigieuze achtbaanprojecten. Toch werden niet enkel sensatiezoekers op hun wenken bediend. Sinds eind juni kan je bijvoorbeeld in Movie Park Germany terecht voor een gloednieuwe familieachtbaan. En die credit wil ik graag aan mijn tellertje toevoegen.

De historie van Movie Park Germany gaat terug tot in 1967, toen het als sprookjesbos geopend werd. Toch is het vooral aan Warner Bros te danken dat hier vandaag een modern pretpark staat. Deze filmstudio opende in 1996 namelijk Warner Bros Movie World Germany, dat in een later stadium werd getransformeerd tot het huidige Movie Park. Die meest recente naamswijziging vond plaats in 2005 en ging gepaard met het verlies van zowat alle filmlicenties. Ondanks z’n naam had Movie Park Germany dus weinig met beroemde films te maken. Het leek erop dat de beste tijden van dit themapark voorgoed voorbij waren, maar sinds enkele jaren wordt er opnieuw aan de toekomst gebouwd. Of de recente investeringen hun vruchten afwerpen? We ontdekken het vandaag.

September is misschien wel mijn favoriete maand voor pretparkbezoekjes. Het weer is vaak heerlijk, terwijl je op doordeweekse dagen geen rekening moet houden met drukte. Dat geldt ook in Movie Park, waar ondanks de zomerse temperaturen slechts een handvol meerbezoekers kwamen opdagen. We kuieren dus door een quasi-verlaten Main Street, die wel opvallend hard doet terugdenken aan de hoofdboulevard van Warner Bros Movie World aan de Australische Gold Coast. Een verrassing is dat niet; dit Duitse park werd immers rechtstreeks op het origineel Down Under gebaseerd. We herkennen niet alleen de geveltjes en het iconische Roxy Theatre, maar zelfs de T-splitsing op het einde is identiek. Wanneer we aan dit kruispunt rechtsaf draaien, belanden we (net zoals in Australië) in een familiaal georiënteerde zone. Bij onze tegenvoeters is die gethematiseerd naar de Looney Tunes, in Duitsland wordt de inspiratie geleverd door Nickelodeon. Welkom in Nickland.

Op het moment van schrijven ben ik een jonge dertiger. Maar wanneer ik Nickland betreed, voel ik mezelf plots een hoogbejaarde. De figuurtjes die hier de hoofdrol spelen, zijn voor mij immers grotendeels onbekend. Back at the Barnyard? Backyardigans? Fairy World? Eerlijk is eerlijk… ik heb er nog nooit van gehoord. Hun respectievelijke attracties kunnen me bovendien niet overtuigen om daar verandering in te brengen. De meeste attracties in Nickland hebben namelijk een nogal simpele vormgeving, inclusief oersaaie zigzag-wachtrijen. Dit is onder meer van toepassing op Mission to Mars (een standaard Junior Coaster van Vekoma) en Jimmy Neutron’s Atomic Flyer (een kleinschalige, doch verrassend populaire suspended coaster). De zogenaamde Ghost Chasers kreeg iets meer decoratie, maar nogmaals is de ritervaring allesbehalve onvergetelijk. Dit is een Wild Mouse van Mack Rides, maar hij lijkt minder soepel te bollen dan de meeste soortgenoten. Kijkt de onderhoudsploeg van Movie Park dat even na? Alvast bedankt.

Het is in deze parkhelft niet alleen maar kommer en kwel. Integendeel: je vindt hier ook twee van de meest uitvoerig gethematiseerde attracties van het hele park. Het eerste lid van dit duo is een rapid river die sinds z’n opening al drie verschillende namen droeg. Het begon als Unendliche Geschichte in 1996, daarna kwam Mystery River en tegenwoordig gaat de attractie door het leven als Excalibur – Secrets of the Dark Forest. Indien Movie Park binnenkort een vierde naam zoekt, is dit mijn suggestie: Vergane Glorie – The Ride. Het is immers pijnlijk om te zien hoe deze ride steeds verder aftakelt. De rotspartijen zijn verbleekt en er groeit onkruid tussen de decors. Het is vreselijk zonde, zeker omdat dit qua rit een uitstekende rapid river is. De combinatie van indoor- en outdoorgedeelten is cool en er zitten een aantal verraderlijke golven in de baan. Ik zou Excalibur dus liefst met complimenten overladen, maar ik kán het omwille van zijn huidige verschijningsvorm gewoonweg niet. Jammer.

Ook Excalibur z’n buurman veranderde al regelmatig van naam en thema. Aanvankelijk vond je hier het schattige Looney Tunes Adventure, die later omgetoverd werd tot een dark ride rond animatieserie Ice Age. Toen Ice Age Adventure in 2016 sloot, bleef het onduidelijk wat er met dit enorme gebouw stond te gebeuren. Het antwoord is inmiddels echter bekend, want Movie Park opende op deze locatie zijn nieuwste rollercoaster. Sinds juni 2021 kan je hier terecht voor de Movie Park Studio Tour, een familieachtbaan die een ode brengt aan het filmthema van dit park. En dat doet hij op overtuigende wijze! De toegangspoort ziet er fantastisch uit en ook het overdekte stuk van de wachtruimte is prachtig. We zien maquettes en plannen van beroemde Movie Park-attracties en dat is (zeker voor een pretparkfan) een bescheiden feestje. Nog meer pracht en praal in het station, waar elke dispatch begeleid wordt door een subtiel effect. Mijn eerste indrukken zijn dus meer dan uitstekend.

Over de rit valt zowel positief als negatief nieuws te melden. Om met het goede nieuws te beginnen: de treintjes van Studio Tour zijn comfortabel en ze rijden heerlijk soepel over de rails. Daarnaast blijken de meeste scènes tof gethematiseerd en zijn er voldoende details te ontdekken. Zeker de tornado-scène en de passage langs King Kong blijven me positief bij, want die zijn beiden verrassend sterk uitgevoerd. Helaas zijn er ook minpuntjes te ontdekken. Zo valt er in een bepaald gedeelte van het gebouw te veel daglicht binnen (niet optimaal voor de sfeer) en het eerste gedeelte van de dark ride gaat gewoonweg te snel. Er is veel te zien, maar je krijgt nauwelijks de tijd om ervan te genieten. Het tempo zou hier gerust een beetje omlaag mogen, want momenteel komt het allemaal wel erg gehaast over. Toch is mijn eindoordeel nog steeds enthousiast. Movie Park Studio Tour overstijgt dankzij zijn themaniveau en kwalitatieve ritsysteem namelijk zowat elke andere attractie binnen dit park. Het is een eersteklas familieachtbaan en de verwijzingen naar de geschiedenis van Movie Park zijn prachtig uitgevoerd. Ik ben dus fan en kom vanmiddag graag terug voor een extra ritje. Knap werk, Movie Park.

Movie Park Studios is ongetwijfeld de highlight van het zuidelijke parkgedeelte. Een thrill is het echter niet. Daarvoor zijn we beter af in de noordelijke parkhelft, waar tevens vier achtbanen staan. Een van die banen vertoont trouwens opvallende gelijkenissen met de Studio Tour, want ook Van Helsing’s Factory verving een dark ride. Deze overdekte coaster nestelde zich op de plaats van cultattractie Gremlins Invasion. Een buitengewoon groot gebouw is het niet, dus Movie Park was genoodzaakt om een baan met relatief bescheiden statistieken te bestellen. Van Helsing’s Factory heeft bijgevolg een lengte van 400 meter, hij is 8 meter hoog en de topsnelheid ligt op amper 36 kilometer per uur. Klinkt saai, hè? Toch is dit een bescheiden toppertje, want het voelt allemaal veel intenser aan. Deze coaster heeft uitstekend bochtenwerk, de acceleratie komt onverwacht en er zitten enkele heftige manoeuvres in. Bovendien werd het duistere thema geslaagd uitgewerkt, zowel in de wachtruimte als tijdens de rit. Fantastisch ding.

Ligt het aan corona, aan technische mankementen of gewoon aan besparingen? Geen idee, maar er blijven vandaag enkele deuren op slot. Time Riders is bijvoorbeeld dicht, maar een ramp vind ik dat helemaal niet. Deze simulator stond tijdens het Warner Bros-tijdperk in het teken van Batman en ’t was toen een indrukwekkende totaalervaring. Je merkt echter dat Time Riders een remake met beperkt budget was. De voorshows zijn simpel en de uiteindelijke rit lijdt onder z’n zwakke beeldkwaliteit en bedenkelijke verhaallijn. Over de tijdelijke sluiting van The Lost Temple (een immersive tunnel) wordt evenmin getreurd. Dit is een attractietype dat de eerste keer verrast, maar vanaf je tweede rondje begint het al saai en voorspelbaar te worden. Zeker nu ik elders soortgelijke rides gedaan heb, kan het me niet meer boeien. Een derde opvallende afwezige in het attractieaanbod van vandaag is The High Fall. Het is en blijft een tenenkrommende naam, maar deze vrijevaltoren wordt doorgaans wel bij de beste thrills van Europa gerekend. Ik hou niet zo van dergelijke attracties en laat deze tilting-floorless-ervaring dus sowieso liever aan me voorbij gaan. Sammy lijkt die mening te delen.

Simulatoren, immersive tunnels of vrijevaltorens hoeven voor ons niet, maar tegen een rollercoaster zeggen we zelden nee. We wandelen dus richting Federation Plaza, waar de ingang van Star Trek – Operation Enterprise ligt. Star Trek opende in 2017 en hoort daarmee bij de nieuwste attracties die Movie Park in ’t assortiment heeft. Dat merk je bijvoorbeeld aan de wachtruimte, die kwalitatief een stuk sterker is dan de meeste andere wachtrijen hier. De grootste meandering bevindt zich in een hip vormgegeven hal. Er staan wat verwijzingen naar de filmreeks en een speciaal gecomponeerde soundtrack versterkt de sfeer aanzienlijk. Het thematische plaatje wordt daarna perfect doorgetrokken in een voorshow, al is die (als corona-maatregel) buiten gebruik. Je zou kunnen stellen dat dit nefast is voor de verhaallijn, al mis ik de langdradige blabla eigenlijk geen seconde. We lopen dus rechtstreeks door naar het station en trekken meteen de beugel naar beneden. Daarop volgt een eerder brave achtbaan. Operation Enterprise ziet er van op de grond best imposant uit, maar in realiteit kan hij gerust wat extra snelheid en punch gebruiken. Gelukkig is er ook goed nieuws. De achterwaartse spike is bijvoorbeeld geniaal (zorg ervoor dat je achteraan in de trein zit, want daar komt dat element ’t best tot zijn recht) en de baan is heerlijk soepel. Ik ben dus gematigd positief, maar kan me voorstellen dat sensatiezoekers bij deze ride op hun honger blijven zitten.

We zijn in een filmpretpark. Het is dus niet verrassend dat er een zone aan Los Angeles gewijd is. Ik heb het over Santa Monica Pier, een gebied vol familieattracties. De opvallendste exemplaren zijn een reuzenrad, een Disk’o Coaster en zo’n immer plezierige jetski-molen. We brengen een bezoekje aan die zogenaamde Pier Patrol – Jet Ski omdat de rij kort is, maar we houden het daarna al vlug voor bekeken. Want hoewel het attractieaanbod hier zeker niet slecht is, maakt Santa Monica Pier weinig indruk. De wachtruimtes van de rides zijn op de saaist mogelijke manier ingericht, we kijken uit op een kale loodsmuur en de Stille Oceaan ziet er in dit geval maar triest uit. De echte Santa Monica Pier is een stuk sfeervoller, als je ’t mij vraagt.

Hoe heet de Suspended Looping Coaster van Movie Park Germany momenteel? Het is een quizvraag die ik zelf niet kan beantwoorden. Vorig jaar werd nog bekendgemaakt dat hij door het leven zou gaan als Lucky Luke – The Ride: Die Daltons Brechen Aus. Toch heeft de website van Movie Park het nog steeds over MP Xpress, de (nietszeggende) naam die vroeger gebruikt werd. Ik moet echter toegeven dat de naam van deze baan het allerminste van m’n zorgen is. Want als je hierop een rit durft maken, dan weet je dat pijn heus niet zo fijn is. Het ding is vreselijk ruw en ik beschouw de uitgang bijgevolg als m’n favoriete onderdeel van de hele attractie. Bovendien heeft Movie Park nauwelijks werk gestoken in de aankleding van deze baan. Het resultaat van de recente verfbeurt is mooi, maar van diepgaand thema is er absoluut geen sprake. Deze Vekoma is zonder discussie het absolute dieptepunt van Movie Parks huidige attractieaanbod.

Over rammelbakken gesproken… Ook overbuurman Bandit is allesbehalve soepel, al moet ik toegeven dat Bandit vandaag beter meevalt dan verwacht. Ik herinnerde me 1.099 verschrikkelijk pijnlijke achtbaanmeters, maar eigenlijk is er weinig op aan te merken. We zaten in ’t midden van een wagon (altijd aan te raden bij zulke woodies) en daar is de rit best plezierig. Er ontbreekt wat airtime en het gerammel zou gerust wat minder mogen, maar al bij al is dit een uitstekende familiale thrill. De fijne lay-out en het leuk vormgegeven stationsgebouw zijn mooi meegenomen.

Het is een prachtige zomerdag met temperaturen tot 26 graden. In het hoogseizoen zouden de rijen van waterattracties onder zulke omstandigheden tjokvol staan. Vandaag mogen we (net zoals bij de achtbanen) echter zonder enige wachttijd instappen. SpongeBob z’n Splash Battle en Dora’s Big River Adventure laten we links liggen, maar een ritje op Area 51 – Top Secret slaan we niet af. Deze attractie werd in 2019 als nieuw geadverteerd, al was dat niet helemaal correct. In feite is Area 51 immers een update van Bermuda Triangle, de splash die sinds jaar en dag naast de hoofdstraat van het park ligt. Het exterieur en de wachtruimte werden licht aangepast, maar het dark ride-gedeelte veranderde nauwelijks. Gelukkig is Movie Park er wel in geslaagd om de scènes naar hun oude glorie te herstellen, waardoor hier vandaag een uitstekende familieattractie staat. Een zeer humide familieattractie, trouwens. Op koele dagen denk je liefst twee keer na of je Area 51 echt wil bezoeken, want de eerste splash is erg nat.

We gaan nog eens op bezoek bij Movie Park Studios en besluiten vervolgens dat het mooi geweest is. Dat we een mooie middag achter de rug hebben, staat buiten kijf. Het weer was stralend en wanneer we dankzij ons Plopsa-abonnement voordelig naar een pretpark mogen, is dat sowieso plezant. Wanneer je de volle pot betaalt, ben je in Movie Park Germany echter vijftig euro kwijt. En dat is dit park in mijn ogen niet waard. Er staan weliswaar een aantal leuke waterattracties en de coasters zijn naar Europese normen niet slecht, maar Movie Park heeft ook mindere kantjes. Het themaniveau ligt bijvoorbeeld niet altijd even hoog en capaciteit lijkt vaak een probleem. Vandaag was het uiteraard prima dat de attracties met hun minimale aantal voertuigen werkten, maar ook tijdens drukke dagen gaat het hier vaak traag. En ik wil je graag waarschuwen: drukke dagen zijn in Movie Park (helaas) niet uitzonderlijk. Het grote pretparkpubliek lijkt de weg naar Bottrop immers wel te vinden. Dat geldt zeker tijdens het populaire Halloween-event, maar ook tijdens andere seizoenen.

Al bij al concludeer ik dat Movie Park niet op het slechte pad is, maar ik word vandaag ook weer niet omvergeblazen. Hoewel er bij de recente attracties duidelijk meer aandacht aan totaalbeleving wordt geschonken, blijft Movie Park een zekere kwantiteit-boven-kwaliteit-vibe uitstralen. Het park heeft in de loop der jaren een ruim attractieaanbod uitgebouwd, al excelleert men op geen enkel vlak. ’s Werelds beste achtbaan, de meest doordachte dark ride of de knapste waterattractie zal je hier gewoonweg niet vinden. Ben je daarentegen op zoek naar een ongecompliceerd dagje uit met het gezin, zijn je kinderen toevallig dol op Nickelodeon en kan je goedkopere tickets bemachtigen? Dan levert Movie Park best een leuk totaalpakket.