Disneyland

Anaheim, California, USA

“Het originele, het enige echte, het allerbeste Magic Kingdom”

Ze zeggen dat mooie liedjes niet lang duren. En daar zit gegarandeerd een grond van waarheid in. Op dinsdag 11 januari arriveerde ik in Orlando met een propvolle agenda en fantastische vooruitzichten, maar op zaterdag 22 januari is het helaas over met de pret. Elf dagen vol bezoekjes aan Batuu, cocktails op het Polynesian-strand en vuurwerkspektakels… ze vlogen in een vingerknip voorbij. Normaal gezien sta ik na zo’n reis sip en vol Disney-heimwee op Orlando International Airport, klaar om opnieuw naar Europa te vliegen. Deze keer is er echter een mooie troostprijs. Delta Airlines brengt me vandaag immers niet naar huis, maar wel naar die andere grote Amerikaanse Disney-bestemming. We ruilen de oostkust in voor de westkust, en Walt Disney World wordt omgewisseld voor het Disneyland Resort in Anaheim. Mooie liedjes duren inderdaad niet lang… tenzij je voor een extended version kiest.

Bram landt ongeveer gelijktijdig op LAX en zet vandaag voor ‘t eerst voet op Californische bodem. Vervolgens neem ik hem mee naar de Walk of Fame, we maken een verplichte selfie bij het wereldberoemde Chinese Theatre en we ontdekken tezamen dat Universal Studios Hollywood een steengoed themapark is. Dat Disney-fan Bram vooral naar Los Angeles reisde om het originele Disneyland te zien, hoeft echter niet te verbazen. En hoewel ik hem een full option-pakket inclusief officieel Disney-hotel gun, zagen onze bankrekeningen dat idee niet zitten. Een on-site verblijf neemt een stevige hap uit het budget, en dat geld spenderen we liever elders. We verblijven dus niet op het Disney-terrein, maar letterlijk om de hoek. Anaheim staat bomvol motels en hoteltorens die variëren van fantastisch tot ronduit crappy. Het Indigo Hotel op West Katella Avenue behoort gelukkig tot die eerste categorie. Het personeel is erg lief en we krijgen een ruime, moderne kamer toegewezen. Het feit dat er enkele stappen verder een vestiging van The Cheesecake Factory ligt, maakt mijn eindoordeel nog positiever. Reis je naar Anaheim en ben je op zoek naar een leuke verblijfplaats aan een redelijke prijs? Overweeg dan zeker Indigo.

We arriveren in Anaheim op zondagochtend en het is nog vroeg. Onze hotelkamer is op dat moment uiteraard niet klaar, maar we hoeven ons niet te vervelen. Disneyland begint exact op dat tijdstip namelijk alweer aan vijftien uur onafgebroken vermaak. In Europese parken zijn zulke XXL-openingstijden eerder uitzonderlijk, maar hier is het gebruikelijk dat de parken tijdens weekends van 8.00 uur tot 23.00 uur of middernacht operationeel zijn. Omdat niet alle Amerikanen bereid zijn om ‘s zondags vroeg op te staan, heerst er trouwens nog een heerlijke rust op de Esplanade. Dit is het centrale plein tussen de beide Disney-parken. Disney California Adventure ligt aan de zuidkant, terwijl we aan de noordelijke zijde het beroemde treinstation van Disneyland zien opdoemen. Ik weet niet of jij dat gelijkaardig ervaart, maar mijn hart maakt steevast een sprongetje wanneer Main Street Station verschijnt. Hoewel dit niet de meest indrukwekkende ingang ter wereld is, komt hier het besef dat we een iconisch themapark betreden. Welkom in Walt Disney’s originele Disneyland.

Wat gebeurde er op 1 oktober 1971? Op 15 april 1983? Op 12 april 1992? Op 12 september 2005? En op 16 juni 2016? Een doorsnee Disney-fan kan vrij snel grote gebeurtenissen op deze data plakken. De belangrijkste datum in de geschiedenis van de Disney-themaparken is echter 17 juli 1955, de dag waarop Disneyland Anaheim geopend werd. Walt Disney sprak toen de gevleugelde woorden…

To all who come to this happy place… welcome. Disneyland is your land. Here age relives fond memories of the past. And here youth may savor the challenge and promise of the future.

The past vinden we onder andere terug in Main Street USA, losjes gebaseerd op Walt’s geboortestadje in Missouri. Dit themagedeelte bevat alles dat je van Disneyland verwacht: een fanfare speelt bekende Disney-melodietjes, er is een cinema waar Steamboat Willie vertoond wordt én we vangen een eerste glimp van Sleeping Beauty Castle op. Het kasteel is het pronkstuk van alle pretparkresorts die Disney ooit bouwde, en dat is hier niet anders. Wat wel verschilt, is de grootte van het ding. Terwijl de andere Disney-kastelen tussen de 50 en 60 meter hoog zijn, moeten we ons hier tevredenstellen met een hoogte van amper 23 meter. Toch wil ik benadrukken dat Sleeping Beauty Castle, zelfs ondanks z’n beperkte omvang, een juweeltje is. Een recente verfbeurt deed het bouwwerk namelijk stralen als nooit tevoren, dus ik zou dit klassieke kasteeltje voor geen geld van de wereld willen inruilen.

The promise of the future, die zoeken we dan weer in Tomorrowland. Dit gebied is meteen ook de thuishaven van een attractie die we liefst zo vroeg mogelijk doen, aangezien hij berucht is voor lange wachttijden. Ik heb het over Space Mountain, de meest spectaculaire achtbaan van Disneyland. Ons idee om de wachtrij te omzeilen, is alvast geslaagd. Hoewel Space Mountain vanmiddag maar liefst 90 minuten op de teller heeft, kunnen we vanmorgen na een kwartier al inschepen. Onze bestemming: een gesimuleerd heelal vol fonkelende sterretjes. Ik heb deze Californische Space Mountain tijdens de afgelopen jaren al in drie verschillende versies mogen beleven: Hyperspace Mountain (een overlay in het thema van Star Wars), Ghost Galaxy (een duistere Halloween-variant) en het origineel. En hoewel al deze varianten hun charmes hebben, ben ik blij dat tegenwoordig de originele versie terug is. De Space Mountain die we vandaag beleven, geeft immers het meest authentieke gevoel en Michael Giacchino’s soundtrack is ronduit meesterlijk. Daarnaast genieten we van slimme lichteffecten en een bizar soepel lopende achtbaan, inclusief een herkenbare driedelige lifthill. Kortom: Space Mountain is z’n iconische status meer dan waard, want geloof me… Dit is en blijft een rollercoaster van wereldniveau.

Van alle themagebieden in Disneyland veranderde Tomorrowland het vaakst van uiterlijk. En da’s logisch. Wat men in 1955 als hip en futuristisch beschouwde, had enkele jaren later reeds een oubollig imago. Deze cyclus herhaalde zich ontelbare keren en helaas constateren we dat Tomorrowland ook in z’n huidige vorm bedenkelijk oogt. De gevels hebben hun beste tijd gehad en ik kan de plantenbakken vol sanseveria’s maar matig appreciëren. Het feit dat de tracks van PeopleMover er afgeleefd bij liggen, bezorgt Tomorrowland evenmin pluspunten. Die PeopleMover ligt er overigens al jaren levenloos bij, dus we moeten ons amuseren met andere attracties. Opvallend genoeg is het attractieaanbod nagenoeg identiek aan dat van Discoveryland in Disneyland Paris. Naast Space Mountain vind je ook hier een Orbitron-achtige molen, Autopia, Buzz Lightyear Astro Blasters en Star Tours – The Adventures Continue. Deze attracties verschenen allemaal in een (licht) aangepaste vorm, maar hun ritervaringen zijn vergelijkbaar. Het grootste voordeel van zo’n bezoek aan Disneyland Anaheim: je hoeft in Star Tours niet specifiek naar de Engelstalige narratie te vragen.

Wanneer ik een internationaal Disney-resort bezoek, geniet ik vooral van de rides die je in Parijs niet terugvindt. Een van die attracties is de Disneyland Monorail, die over een groot deel van Tomorrowland zweeft. Hoewel hij al 63 jaar oud is, blijft het een futuristisch ogend ding. Deze monorail is overigens meer dan gewoon een attractie, want hij fungeert ook als transportsysteem. Naast het station in Tomorrowland is er namelijk een tweede halte in Downtown Disney. Je mag vanuit Tomorrowland een volledig rondje maken zonder uit te stappen, maar je kan de Disneyland Monorail dus ook benutten om sneller in Disney’s uitgaansgebied te geraken.

Een andere unieke Tomorrowland-attractie moeten we vandaag helaas missen. Finding Nemo Submarine Voyage is gesloten wegens renovatie, en da’s vooral jammer voor first-timer Bram. Deze rondvaart in een onderzeeër bestaat al sinds 1959, maar werd ongeveer vijftien jaar geleden gepimpt met een Finding Nemo-thema. Het resultaat is een vermakelijke familieattractie die vooral opvalt omwille van z’n originele ritsysteem en de lange ritduur (bijna 15 minuten). Tenzij je claustrofobisch aangelegd bent, is Submarine Voyage een plezierige vaartocht vol schattigheid. Ik wil je echter aanraden om er niet langer dan 30 minuten voor aan te schuiven, want ongelooflijk spectaculair is deze attractie ook weer niet.

Sneeuwval komt in Anaheim nauwelijks voor. Toch is de besneeuwde bergtop van Matterhorn Bobsleds een van de meest in het oog springende iconen van deze stad. De Matterhorn torent al ruim 60 jaar als een Zwitsers berglandschap boven Fantasyland en hij doet Sleeping Beauty Castle nog kleiner ogen dan het is. Deze berg is echter niet alleen bijzonder omwille van zijn uitzicht; ook de inhoud kan tellen. Matterhorn is een van ‘s werelds oudste stalen achtbanen en hij werd bovendien in tweevoud gebouwd. De tracks hebben een parallel lopende lifthill, maar daarna gaan ze individueel hun eigen weg. Met een lengte van 650 meter en een topsnelheid van 45 kilometer per uur lijkt Matterhorn Bobsleds aanvankelijk een tamme familieattractie. Toch zijn de banen (en dan vooral de linkse) spectaculairder dan je misschien verwacht. De lay-out bevat namelijk bruut bochtenwerk, verrassende drops, near-misses en een sterke confrontatie met de Yeti. Ik wil je waarschuwen dat de rit niet altijd even soepel verloopt, al vind ik dat doodnormaal voor een rollercoaster uit het jaar 1959. Mijn liefde voor Matterhorn Bobsleds is alleszins groot, dus ik hoop dat Disneyland deze baan nog lang aan de praat kan houden.

We bezoeken Disneyland tijdens de laatste week van januari. In mijn gedachten is Kerst op dat moment al lang achter de rug, en Disney gaat daar grotendeels mee akkoord. Er staat geen kerstboom meer op Town Square en ook de guirlandes werden al opgeborgen tot het volgende eindejaar. Eén specifiek element doet ons daarentegen nog even terugblikken naar de afgelopen feestdagen: It’s a Small World Holiday. Deze dark ride wordt ieder jaar omgetoverd tot een vrolijke Kerst-attractie… en dat gaat best ver. Er worden animatronics toegevoegd en sommige scènes zijn totaal anders ingericht dan gebruikelijk. Ik ben sowieso een fan van deze klassieker, dus ik kan ook deze versie best appreciëren. De soundtrack van de Kerst-overlay is overigens al even catchy als die van de reguliere It’s a Small World. Genieten!

It’s a Small World is de grootste dark ride van Fantasyland, maar het is lang niet de enige. Dit themagebied telt – hou je vast – maar liefst zes exemplaren. De meeste van die dark rides bestaan uit eerder simpele scènes, die door middel van blacklights oplichten. Dat is bijvoorbeeld het geval bij Peter Pan’s Flight, een van de weinige overgebleven attracties uit 1955. Deze dromerige vlucht over Londen en Neverland blijft best mooi, al is de populariteit buitenproportioneel. De wachttijd klimt hier pijlsnel naar 40 minuten of meer, en dat is Peter Pan’s Flight eigenlijk niet waard. Dan spendeer ik mijn tijd liever aan Snow White’s Enchanted Wish, die aan de overkant van het wandelpad ligt. Deze attractie was tot 2020 gekend als Snow White’s Scary Adventures, maar werd in 2021 heropend onder de huidige naam. Dat het woord scary uit de titel verdween, vertaalt zich naar een kindvriendelijker ritverloop. Terwijl de originele versie van deze attractie vreselijk duister was, is er nu een fijnere balans in de scènes gebracht. Een must-do zou ik Snow White’s Enchanted Wish nog steeds niet noemen, maar een verbetering is het sowieso.

Het feit dat Dumbo tegenwoordig de enige attractie is die je in ieder Disney-resort terugvindt, is cool. Het is echter nog cooler dat je sommige rides enkel hier in Anaheim kan beleven. In dit rijtje van unieke attracties staan onder andere Mr Toad’s Wild Ride en Alice in Wonderland. Die eerste is – zoals het infobord aan de ingang vertelt – een wazige rondrit zonder enige houvast of logica. Nummer twee is duidelijk de betere van het duo: Alice in Wonderland kreeg in 2014 een laatste grondige update en pronkt sindsdien met moderne projectietechnieken. Laat je dus niet misleiden door het verouderde exterieur, want achter die façade schuilt een heel sterke familieattractie.

Dienstmededeling: deze alinea is al achterhaald vooraleer ik er één letter van typte. Het gaat hier namelijk over Mickey’s Toontown. Deze kleurrijke zone voelde altijd aan als een soort cartoonesk aanhangsel van Fantasyland, en niet als een zelfstandig themagebied. Het zag er allemaal wel leuk en schattig uit, maar qua kwaliteit kon Toontown niet tippen aan de rest van Disneyland. Daar komt nu (hopelijk) verandering in. Disney’s Imagineers werken immers aan een ingrijpende renovatie en in 2023 volgt er een officiële heropening. Tijdens ons bezoek in januari 2022 zijn de bouwwerken overigens al in volle gang. Grote delen van Toontown zijn afgeschermd en we zien dat het reusachtige gebouw van Mickey & Minnie’s Runaway Railway vorm krijgt. Vorige week ontdekte ik deze dark ride in Disney’s Hollywood Studios en dat was een meevaller. Ik ben dus blij dat Disneyland Anaheim een kopie van Runaway Railway krijgt, want het zal dit resort ongetwijfeld naar een nog hoger niveau tillen.

Mickey & Minnie’s Runaway Railway zal niet de enige dark ride van Toontown zijn. Hij gaat het toneel immers delen met Roger Rabbit’s Car Toon Spin, die al sinds 1994 present is. Ik zag de bijhorende film nooit, waardoor het lastig is om de verhaallijn van de attractie te volgen. Als ik het ritverloop mag geloven, is Who Framed Roger Rabbit echter vooral luid, druk en chaotisch. Toch vind ik Car Toon Spin zeker geen slechte attractie. Hij bevat behoorlijk leuke effectjes en de draaiende voertuigen zijn grappig. Deze dark ride is dus een bezoekje waard, zeker omdat de wachtrijen vaak relatief kort zijn.

Een mine train coaster vind je in ieder Disney-resort, weliswaar in totaal verschillende vormen. De ene keer rijd je langs de Zeven Dwergen, de andere keer langs een bende hongerige grizzlyberen. De oudste versie vind je hier in Disneyland Anaheim, meerbepaald in Frontierland. Big Thunder Mountain Railroad gaat al ruim 40 jaar mee, maar geldt nog steeds als de referentie op het vlak van familieachtbanen. Dat is deels aan uitvoerige renovaties en thematische upgrades te danken, maar ook aan het ijzersterke concept waar Big Thunder op steunt. Neem een mijntrein, laat hem door donkere grotten racen… et voilà: een topper is geboren. Ik moet toegeven dat de rit en de locatie minder indrukwekkend zijn dan in Parijs, al neemt dat niet weg dat ook deze Californische versie een goede beurt maakt. En het feit dat we de rook- en lichteffecten op de derde lifthill opnieuw in volle glorie mogen bewonderen, is al helemaal fantastisch.

Er is tijdens het afgelopen decennium veel veranderd in Disneyland Anaheim. Een heleboel aanpassingen waren te danken aan Project Stardust, een omvangrijke herziening van de parkindeling. Paden werden verbreed, overbodige plantenbakken werden weggehaald en wachtruimtes voor populaire attracties werden verlengd. Het doel van dit project: Disneyland voorbereiden op een toekomst met meer bezoekers, zonder daarbij de infrastructuur van het park te overbelasten. De timing van Project Stardust was niet toevallig gekozen, want het gebeurde allemaal in aanloop naar de opening van Star Wars – Galaxy’s Edge.

Galaxy’s Edge is wellicht het meest prestigieuze themagebied dat Disney ooit bouwde… en het resultaat mag er wezen. De zone werd vormgegeven als Batuu, een planeet met exotische/oosterse invloeden. De oppervlakte is enorm en je kan hier verdwalen op een ingewikkeld netwerk van paden, gangetjes en imposante pleinen. Ik mocht dit Star Wars-gebied vorige week al ontdekken in Florida, maar moet toegeven dat ik het hier in Anaheim intenser beleef. Frontierland en de Rivers of America vloeien namelijk heel natuurlijk over in het rotsachtige Galaxy’s Edge. Hoewel het gebied 65 jaar na de opening van Disneyland kwam, voelt het aan alsof het nooit anders bedoeld was. Er is bovendien goed nieuws voor de (amateur)fotografen onder ons. Terwijl je in Galaxy’s Edge aan de oostkust een hele dag met tegenlicht geconfronteerd wordt, is de stand van de zon hier in Californië wel gunstig. Het is een detail, maar ik vind het niet onbelangrijk.

Dat Batuu oogverblindend mooi is, spreekt voor zich. Je waant jezelf werkelijk op een andere planeet en het detailniveau is absurd. De Millennium Falcon, die op reusachtig plein geparkeerd staat, is ongetwijfeld de grootste eyecatcher. Dit tuig markeert bovendien de ingang van Millennium Falcon – Smugglers Run, een van de twee attracties binnen Galaxy’s Edge. Het visuele feest gaat in de wachtruimte overminderd voort en ook de voorshow is knap uitgevoerd. We ontmoeten hier Hondo Ohnaka, die ons op sympathieke wijze uitnodigt om de Millennium Falcon te besturen. In Orlando sprak Ohnaka ons toe via videocall (dat is plan B, voor wanneer de animatronic het laat afweten), maar hier in Californië ontmoeten we hem wel in levenden lijve. En die animatronic is extreem knap! Mijn eerste indrukken zijn bijgevolg goed, maar de rit kan me niet volledig overtuigen. Ondanks z’n haarscherpe beelden en interactieve touches, ervaar ik Smugglers Run als een flashback naar Star Tours. Je vliegt door de ruimte, je komt in de problemen en je redt jezelf op het laatste nippertje. Smugglers Run vertelt een überklassiek pretparkverhaal en daar verandert het technische vernuft helaas weinig aan. Ik concludeer dus dat deze ride leuk is voor één of twee keer, maar een onvergetelijke ervaring blijkt het niet.

Toen Galaxy’s Edge in het voorjaar van 2019 opende, was Smugglers Run de enige attractie. De tweede ride kwam pas in januari 2020, al werd het lange wachten beloond. Star Wars – Rise of the Resistance heeft namelijk alle regels binnen de pretparkwereld herschreven. De hele ervaring duurt ongeveer 20 minuten en bestaat uit meerdere voorshows, verschillende ritsystemen en een hele resem special effects. Rise of the Resistance staat overigens niet alleen bekend als de meest baanbrekende dark ride ter wereld, maar ook als een ride waarvoor je làng moet aanschuiven. Toch valt het op dat de rijen in Californië een stuk gematigder zijn dan in Florida. Terwijl men in Disney’s Hollywood Studios vaak wachttijden van ruim twee uur afficheert, schommelt de wachttijd hier in Disneyland meestal tussen 40 en 80 minuten. Wij hadden ons voorbereid op een gekte zoals die in Orlando, maar die kwam er gelukkig niet. Een Lightning Lane (die eenmalig versnelde toegang verschaft voor 20 dollar) is hier dus niet noodzakelijk, als je het mij vraagt.

Galaxy’s Edge in Anaheim is een quasi-exacte kopie van de versie in Orlando. Hetzelfde geldt voor Rise of the Resistance. Hoewel de wachtruimte een licht aangepaste indeling heeft, is de uiteindelijke rit identiek. We worden gebriefd door Rey, stappen in een ruimteschip, worden onderschept door de First Order en gaan de confrontatie met Kylo Ren aan. Een meer gedetailleerde beschrijving vind je in het report over Disney’s Hollywood Studios, maar ik wil melden dat de versie van Disneyland Anaheim een sterkere indruk maakt. In Orlando waren er drie duidelijk merkbare mankementen, maar vandaag beleven we Rise of the Resistance eindelijk zoals hij bedoeld is. De gigantische kanonnen in de gevechtsscène bewegen bijvoorbeeld soepel voor- en achterwaarts, terwijl ze in Florida statisch waren. En terwijl het laatste duel met Kylo Ren vorige week op schermen plaatsvond, staan we nu oog in oog met een grensverleggende audio-animatronic. Hoewel de B-modus van Rise of the Resistance niet teleurstelt, levert de attractie pas echt een topervaring wanneer hij volledig werkt zoals het bedoeld was. Ik zeg dus dankjewel tegen Disneyland Anaheim, want dit was out of this world. Letterlijk en figuurlijk.

Dit is voor Bram de eerste kennismaking met een Disney-themapark buiten Europa. Het is bijgevolg vooral leuk om de attracties te ontdekken die geen tegenhanger in Disneyland Paris hebben. Splash Mountain hoort in dat rijtje thuis, maar deze flume ride wordt tijdens ons bezoek helaas gerenoveerd. Gelukkig is er een troostprijs. Vlak naast Splash Mountain vinden we immers The Many Adventures of Winnie the Pooh, een andere attractie die voor Europeanen onbekend is. Deze kleinschalige dark ride bestaat uit simpele animatronics en gestileerde decors, maar slecht is hij zeker niet. Ik ben verliefd op de schattige vormgeving van het opstapperron en de rit duurt langer dan je verwacht. Bovendien heeft Winnie the Pooh zelden noemenswaardige rijen, waardoor dit een ideale attractie voor tussendoor is.

Anaheim is een drukke, volgebouwde stad en Disneyland ligt er middenin. Toch merk je daar vanuit het park nauwelijks iets van. Zeker in New Orleans Square lijkt de stadsdrukte slechts een vage herinnering. Het gebied ligt langs de oever van een schilderachtige waterpartij, en het bestaat uit brede paden en veel groen. New Orleans Square is trouwens meer dan een visueel snoepje; het is ook een paradijs voor liefhebbers van dark rides. Twee klassiekers uit het Disney-universum staan hier namelijk broederlijk naast elkaar. Nummer één is The Haunted Mansion, het meest legendarische spookhuis van de planeet. Dankzij zijn fameuze Stretch Room, de Doom Buggies en de onsterfelijke (pun intended) soundtrack is de attractie een favoriet van velen. Toch wordt het duidelijk dat dit de oudste Haunted Mansion is, want enkele scènes zijn kleinschaliger uitgevoerd dan in de andere resorts. Slecht is de Californische versie absoluut niet, maar het voelt toch ietwat magertjes vergeleken met de naamgenoten in Magic Kingdom en Tokyo Disneyland.

New Orleans Square wordt niet alleen gedomineerd door 999 spoken, swingende deuntjes en gezellige steegjes. Neen, er hangt ook een vleugje piratensfeer. Pirates of the Caribbean is namelijk de tweede blikvanger binnen deze zone. De wereldberoemde attractie was er lang vooraleer de gelijknamige films ingeblikt werden, maar hij mag nog steeds gezien worden. Neen echt, je moet een dark ride uit de jaren ’60 niet bij voorbaat afschrijven omwille van zijn leeftijd. De Californische piraten trakteren ons vanmiddag namelijk op een verrassend lange rit vol grootse decors en levensechte animatronics. Als we de supersonische versie van Shanghai Disneyland even buiten beschouwing laten, vind ik zelfs dat deze authentieke ride niet moet onderdoen voor de recentere kopieën. Wel integendeel. In een vorig tripverslag doopte ik Disneyland Anaheim de Dark Ride Capital of the World, en dat is een uitspraak waar ik tegenwoordig nog steeds achter sta. Van Pirates of the Caribbean in 1967 tot Rise of the Resistance ruim vijftig jaar later… Disneyland Park blijft z’n gasten verbazen met dark rides van wereldklasse.

Pirates of the Caribbean inspireerde een filmfranchise van epische proporties en ook Haunted Mansion werd – weliswaar met minder succes – verfilmd. In 2021 verscheen er opnieuw een Disney-attractie op het witte doek. En hoewel ik die filmadaptatie met gematigde gevoelens bekeek, is Jungle Cruise nog steeds een topper. Het is zo’n attractie waarvan ik vaak vergeet dat hij bestaat, maar waar ik telkens met een brede glimlach uitstap. En voor een ride die al sinds 1955 meedraait, is dat een behoorlijk knappe prestatie. We hebben deze keer veel geluk met onze hilarische Skipper en ook qua wachttijden valt er niks te klagen. Je merkt dat de rit  korter is dan de tegenhanger in Florida en ook de duistere tempelscène ontbreekt, maar een rijkelijke portie flauwe humor doet me dat vergeten. Attracties uit de jaren ’50 zijn saai? Dacht het niet.

Over attracties uit de beginjaren van Disneyland gesproken… Met een first-timer moet ik uiteraard op bezoek bij The Enchanted Tiki Room. Die animatronic-show met zingende vogels is in zekere zin even hilarisch als Jungle Cruise, al is het hier niet zo bedoeld. Mijn favoriete plekje in Adventureland is dus niet deze Polynesische ceremoniehal, maar wel de Indische tempel die verderop staat. Dat is de thuishaven van Indiana Jones Adventure, een dark ride die zich afspeelt in de zogenaamde Temple of the Forbidden Eye. De attractie opende in 1995 en piepjong is hij dus niet meer. Toch levert hij nog steeds een totaalervaring om duimen en vingers bij af te likken. Eerst en vooral is de wachtruimte buitengewoon knap gethematiseerd. Het pad slingert steeds dieper door de tempelgangen, terwijl we de ene booby trap na de andere passeren. Daarna nemen we plaats in een ouderwetse terreinwagen, om vervolgens op een turbulente expeditie te vertrekken. Met een ritduur van drieënhalve minuut is Indiana Jones Adventure niet al te lang, maar de belevenis zit propvol speciale effecten. De Imagineers gebruikten indrukwekkende videomapping, vuureffecten en men slaagde er zelfs in om een heuse tornado te creëren. Als kers op de taart is er bovendien die waanzinnige finalescène met het rollende rotsblok. Met zoveel pracht en praal is het logisch dat Indiana Jones Adventure een publieksfavoriet blijft. Lange wachttijden zijn hier dus vrij alledaags, maar deze topattractie is het absoluut waard.

Disneyland Resort is niet alleen the Dark Ride Capital, maar ook een Entertainment Capital. In absolute aantallen zijn er meer shows in Walt Disney World, maar qua kwaliteit vind ik het aanbod van Disneyland superieur. In een normale periode, bedoel ik dan. Want hoewel de attracties en vele restaurants na de gedwongen coronasluiting opnieuw op volle toeren draaien, is het entertainment nog steeds ingeperkt. Theatershows zijn er momenteel niet, en ook grootse avondspektakels als Fantasmic en World of Color staan tijdens ons bezoek op non-actief. Vreselijk jammer uiteraard, maar gelukkig presenteert Disneyland ‘s weekends wel een vuurwerkshow. Mickey’s Mix Magic is een show waarbij videomapping, vuurwerk en muziek (met een beat!) hand in hand gaan. De voorstelling is veel minder dromerig dan de meeste Disney-avondshows, maar het werkt alsnog verbazend goed. De menigte op Main Street USA zet spontaan een dansje in, terwijl ze luidkeels meezingen met de songs. Handig om weten: de projecties verschijnen op alle gevels van Main Street, dus je hoeft niet noodzakelijk dicht bij het kasteel te staan.

In Disneyland Paris worden we na het vuurwerk verzocht om ons naar de uitgang te begeven, maar in Anaheim is dat anders. Het park blijft na Mickey’s Mix Magic nog enkele uren geopend, en die uren zijn ideaal voor re-rides op de populairste attracties. Big Thunder Mountain in de duisternis, een extra rondje Space Mountain en een nachtelijke ontdekking van Batuu… het kan allemaal. Disneyland Resort prijst zichzelf als The Happiest Place on Earth en geloof me: dat is geen overdrijving. Wanneer ik hier rondloop, voel ik mezelf immers oprecht welkom. Disneyland verwent ons met waanzinnig vriendelijke Cast Members, 350 zonnige dagen per jaar, kwalitatieve horeca en een fe-no-me-naal attractieaanbod. Het is haast niet te geloven hoeveel topattracties je hier terugvindt. De iconische Disney Mountains zorgen voor fijne thrills, maar het zijn vooral de dark rides die imponeren. Het lijkt een droomscenario om Indiana Jones Adventure, Pirates of the Caribbean, Haunted Mansion en Rise of the Resistance op één plek te beleven… maar het is in Disneyland Anaheim gewoon de realiteit. Ik durf bijgevolg beweren dat Disneyland het meest complete en attractieve themapark ter wereld is.

Zonder overdreven diepzinnig te willen klinken: Disneyland komt dankzij zijn imperfecties verrassend dicht bij de perfectie. Niet elk themagebied is even mooi en sommige attracties kunnen een update gebruiken, maar net daardoor voelt het park heel menselijk aan. Disneyland is in mijn ogen dan ook een themapark der superlatieven. We zijn hier aan het goede adres voor het beste personeel, het strafste attractieaanbod, het zonnigste weer en het mooiste entertainment. En weet je wat? Aan de overkant van de Esplanade ligt er nog zo’n briljant themapark. Disney California Adventure was geruime tijd het lelijke zusje van Disneyland, maar werd tijdens de afgelopen tien jaar getransformeerd tot een bestemming van absoluut topniveau. Meer lezen over dit fantastische themapark? Klik dan beslist verder naar het volgende report.

FOTOGALERIJ

MAIN STREET U.S.A.

TOMORROWLAND

FANTASYLAND

MICKEY’S TOONTOWN

FRONTIERLAND

STAR WARS – GALAXY’S EDGE

CRITTER COUNTRY

NEW ORLEANS SQUARE

ADVENTURELAND

ENTERTAINMENT

DOWNTOWN DISNEY & DISNEYLAND HOTEL

TERUG IN DE TIJD

Bedenkingen? Vragen? Commentaar? Laat gerust een berichtje achter via het invulveld onderaan deze pagina.