Hong Kong Disneyland

Lantau, Hong Kong

“Het verborgen pareltje van de Disney-themaparken”

We krijgen een Frozen-themagebied in Parijs. Hoera! Walt Disney Studios wordt momenteel drastisch uitgebreid en het koninkrijk Arendelle moet het hoogtepunt worden. Het is niet verkeerd om met euforie naar deze toevoeging uit te kijken. Toch mogen we niet vergeten dat ‘t allemaal niet voor morgen is. De Europese thuishaven van Elsa en co is momenteel nog een bouwwerf en we moeten hoogstwaarschijnlijk tot diep in 2025 geduld oefenen om het allemaal te ontdekken. Gelukkig bestaan er manieren om een preview te krijgen. Tokyo DisneySea’s langverwachte Fantasy Springs bevat bijvoorbeeld een Frozen-gedeelte en dat wordt vanaf juni 2024 opengesteld. De wereldpremière is echter weggelegd voor Hong Kong Disneyland, dat in november 2023 z’n World of Frozen presenteerde. Voor ons is dat alvast een geldige reden om onze wintervakantie door te brengen aan de Parelrivierdelta. Welkom in Hong Kong Disneyland.

Wie de iconische skyline en de typerende mensenmassa’s van een Aziatische metropool wil zien, begeeft zich best naar Hong Kong Island of Kowloon. Het plaatselijke Disneyland werd dan weer gebouwd op Lantau, een heuvelachtig eiland ten westen van de stad. Vanuit het centrum geraak je hier binnen een 25-tal minuten met een taxi of Uber, maar ook de fantastische MTR zorgt voor snel vervoer naar Disneyland. Je stapt gewoon op de Tung Chung Line (kleurcode oranje) tot aan de halte Sunny Bay, waarna je overstapt op de Disneyland Resort Line (kleurcode roze). Het spreekt voor zich dat die laatstgenoemde metrolijn er enkel en alleen voor Disneyland Resort is, en dat wordt benadrukt door het uiterlijk van de treinen. Ramen en handvaten werden gevormd naar de contouren van Mickey Mouse en de treinen zijn beschilderd met streepjes elfenstof. De monorail van Tokyo Disney Resort is weliswaar knap, maar deze metrostellen zien er stiekem nog een tikkeltje leuker uit. Het eindstation van de Disneyland Resort Line is bovendien beeldschoon en past helemaal in het Disney-plaatje. Als het over eerste indrukken gaat, behaalt Hong Kong Disneyland in mijn ogen de maximumscore.

HET RESORT

Net zoals de andere Disney-resorts biedt Hong Kong Disneyland een aantal eigen accommodaties. Het zijn er in dit geval drie en ze focussen allemaal op het meer luxueuze segment. Zowel Disney’s Hollywood Hotel, Disney Explorers Lodge als Hong Kong Disneyland Hotel nemen dan ook een flinke hap uit het budget. Toch scoren we dankzij de officiële website een leuke korting van 30 procent, waardoor de prijs van ons verblijf in het resort nog net binnen de perken blijft. We opteren ditmaal voor een kamer in Disney Explorers Lodge, een plek die ik zou beschrijven als een soort Adventureland in hotelvorm. Het koloniaal ogende gebouw bevat verwijzingen naar Azië, Oceanië, Zuid-Amerika en Afrika, al kunnen we het met een overkoepelende term als exotiek beschrijven. Blikvangers van Explorers Lodge zijn de beeldschone lobby en de uitgestrekte tuin, maar ook onze kamer blijkt een juweeltje. Ons optrekje heeft (naar de normen van Hong Kong) balzaalachtige afmetingen en we genieten van buitengewoon comfortabele bedden. Aangezien ook de on-site restaurants ons prima bevallen, wil ik Explorers Lodge graag uitroepen tot een van ‘s werelds beste Disney-hotels. 

Een punt van kritiek over de hotels van Hong Kong Disneyland: verblijfsgasten krijgen amper voordelen in het park. De enige noemenswaardige extraatjes zijn een aparte ticketcontrole aan de ingang en een reeks kortingsbons voor merchandising en maaltijden. Van vroegere toegang tot het park, zoals dat in andere resorts bestaat, is er hier helaas geen sprake. Nochtans bestaat er in Hong Kong Disneyland wel zoiets als Early Park Entry, maar zelfs als hotelgast moet je bijbetalen om gebruik te maken van dit privilege. De Early Park Entry Pass kost tijdens ons verblijf 199 HKD (ongeveer 24 euro) bovenop de entreeprijs en geeft één uur vroeger toegang tot Main Street USA, Fantasyland en World of Frozen. Aangezien er tijdens deze 60 minuten slechts vijf attracties operationeel zijn, vinden we het de meerkost niet waard. We betreden het park dus, tezamen met haast alle bezoekers, op de reguliere openingstijd. Dat is in Hong Kong Disneyland trouwens pas om 10.30 uur, een stuk later dan in de andere resorts.

MAIN STREET U.S.A.

De ingang van Hong Kong Disneyland wordt gemarkeerd door een schitterende fontein en een iconisch treinstation. We scannen onze tickets en betreden vervolgens Main Street USA. Dat is een herkenbaar gevoel voor iedereen die in z’n leven al eens een Disneyland bezocht, want de opbouw is identiek. Achter het stationsgebouw vinden we een lange laan met pastelkleurige gevels, die haast letterlijk uit Anaheim gekopieerd lijken. Vroeger was ook het kasteel een reproductie van het Californische origineel. Toen bleek dat vele bezoekers niet echt onder de indruk waren van dat kleine Sleeping Beauty Castle, besloot Disney echter om iets te doen dat het nooit eerder gedaan had: het kasteel verbouwen. We spreken hierbij niet over een likje verf of een simpele renovatie, maar wel over een algehele verandering van het gebouw. Het huidige Castle of Magical Dreams is ruim dubbel zo hoog als zijn voorganger en de opvallende kleurcombinatie contrasteert mooi met de groene heuvels in de achtergrond. Ik geef toe dat er elegantere Disney-kastelen op deze aardbol staan, maar ik ervaar het Castle of Magical Dreams wel als een reusachtige verbetering ten opzichte van dat miniatuurkasteeltje van weleer. Hong Kong Disneyland verdiende een eyecatcher… en kreeg het ook.

TOMORROWLAND

We draaien naar rechts en belanden zo in Tomorrowland. Toen het park in 2005 de poorten opende, draaide dit gebied grotendeels rond ruimtevaart. Zowel Space Mountain als Orbitron simuleren een vlucht in een ruimtetuig en ook de nabijgelegen restaurants verwijzen naar de kosmos. Tijdens de voorbije jaren werd de focus echter verlegd: Tomorrowland is vandaag een verzameling van futuristische zaken in het algemeen. De grootste veranderingen zijn te wijten aan Marvel, een van Disney’s huidige paradepaardjes. Hong Kong Disneyland had in 2017 zelfs de eer om ‘s werelds eerste Marvel-ride te presenteren. Dat werd de verrassende Iron Man Experience. De wachtruimte, die een expo vol hoogtechnologische snufjes voorstelt, is schitterend opgebouwd en ook de rit overtuigt. Het leuke is dat ‘t verhaal achter Iron Man Experience zich effectief in Disneyland en het stadscentrum van Hong Kong afspeelt. Dat zorgt voor een grote herkenbaarheid en het maakt deze attractie behoorlijk uniek. Verder werd er een vleugje humor en een leuke soundtrack voorzien, dus deze ride is echt wel oké. De bewegingen zijn wat softer dan die van de quasi gelijkaardige Star Tours, maar onze medepassagiers vinden het blijkbaar al sensationeel genoeg.

De tweede Marvel-attractie van Hong Kong Disneyland volgde twee jaar later. Ant-Man and the Wasp: Nano Battle hergebruikt de lay-out en het omnimover-systeem van Buzz Lightyear Astro Blasters, een darkride die slechts twaalf jaar in het aanbod van Hong Kong Disneyland heeft meegedraaid. Het resultaat van de transformatie mag gezien worden. Ik ben niet helemaal bekend met de films van Ant-Man, maar de attractie zit logisch in elkaar en de wachtruimte is blits gethematiseerd. Tijdens de rit kan een oplettend oog wel wat gelijkenissen met de voorganger ontdekken, al krijg ik nergens het gevoel dat dit een simpele recyclage was. De onhandige joystick werd geëlimineerd en het schietspel is wat gemoderniseerd. Kortom… Nano Battle is niet de krachtigste attractie die Disney ooit neergezet heeft, maar ik vind ‘m wel tof en de herhalingswaarde ligt hoog. Ook leuk: dankzij de hoge capaciteit klimt de wachttijd zelfs tijdens deze behoorlijk drukke dagen nooit hoger dan 20 minuten.

Europese Disney-fans klagen wel ‘ns over het feit dat de Franse Space Mountain al sinds 2017 een Star Wars-jasje draagt. Toch heeft men in Hong Kong nog meer reden om boos te zijn, want daar is Hyperspace Mountain al sinds 2016 een vaste waarde. Ook ik vind dat jammer, want ik hield enorm van de geniale soundtrack en de eindeloze sterrenhemel die de oorspronkelijke Space Mountain kenmerkten. Toch wil ik niet onnodig dramatisch doen, want ook Hyperspace Mountain levert een prima totaalervaring. Het is cool om op de tonen van de Imperial March naar boven te takelen en de lichteffecten tijdens de rit zijn uitstekend. Verder bleef de lay-out identiek, terwijl de treinen met dezelfde soepelheid over de track razen als vroeger. Hyperspace Mountain is daardoor nog steeds een schitterende rollercoaster, maar m’n onbestaande band met Star Wars doet me de originele versie verkiezen. Benieuwd of die oldskool Space Mountain ooit een comeback maakt.

FANTASYLAND

We laten Tomorrowland achter ons en steken door naar Fantasyland. Laat me met de deur in huis vallen: dit is de plek waar je heen moet voor ‘s werelds beste theatershow in een pretpark. De naam van dit pareltje luidt Mickey and the Wondrous Book en je vindt ‘m in het Storybook Theater. Wat Disney hier op de planken zet, dat is pure magie. De show bevat een tof achtergrondverhaal, de live-zang is ijzersterk en de decors zijn schitterend. Zelfs de tweetaligheid (de dialogen vinden plaats in het Kantonees, terwijl de songs in de Engelse versie gebracht worden) ervaar ik geen seconde als vervelend. Hoogtepunten van de show zijn een leuke prinsessenmedley en een wondermooie passage met Tiana uit Princess and the Frog. Het gebeurt niet vaak dat ik een theatershow twee maal tijdens één bezoek wil zien, maar bij Mickey and the Wondrous Book is dat wel het geval. We komen morgen dus terug om dit halfuurtje kippenvel opnieuw te beleven. Waan-zin-nig goed!

Ik zei het in m’n vorige reports en ik herhaal het vandaag zonder schaamte: ik ben fan van It’s a Small World. De gestileerde decors, de schattige poppetjes en dat eeuwig durende liedje maken de kleine jongen in mij intens gelukkig. Dit guilty pleasure komt in Hong Kong Disneyland nog meer tot uiting, want hier staat de mooiste versie van het klassieke attractieconcept. De scènes ogen fris en de subtiel geïntegreerde Disney-figuren creëren extra herkenbaarheid. Ik weet dat It’s a Small World door velen gehaat wordt, maar voor mij hoort ie gewoonweg bij een dagje Disneyland.

Wist je dat er sinds de sluiting van Astro Blasters geen enkel darkride-concept meer in elk Disney-resort voor komt? Er zijn echter een aantal exemplaren die een mooie vijf op zes scoren. Dat zijn It’s a Small World, Peter Pan’s Flight, Pirates of the Caribbean en The Many Adventures of Winnie The Pooh. Winnie’s darkride is in Hong Kong Disneyland helaas niet zo fabelachtig goed als de Japanse tegenhanger. We moeten immers genoegen nemen met de standaardversie die vooral uit bordkarton en eenvoudige animatronics bestaat. Een slechte attractie is het niet, maar het is bizar dat deze simpele darkride meestal lange wachttijden genereert.

Bij Mickey and the Wondrous Book mochten we al meezingen met tijdloze songs, maar er is nog een plek in Fantasyland waar dit kan. Die plek is Mickey’s PhilharMagic. We spreken over een 4D-film en het is algemeen geweten dat zulke voorstellingen al jaren op hun retour zijn. Toch weet Disney dit attractietype beter te bewaren dan de meeste andere parken. Met It’s Tough to be a Bug (Disney’s Animal Kingdom) heeft het concern de meest originele 4D-experience in huis, maar mijn topfavoriet blijft deze PhilharMagic. De verhaallijn is grappig, het beeldscherm kan ongekende proporties aannemen en er zit een heel leuke flow in de voorstelling. Deze commentaar geldt overigens niet automatisch voor de versie in Parijs, want in Europa heeft men bespaard op alle zaken die Mickey’s PhilharMagic exact zo knap maken.

Fantasyland is zo’n beetje het themagebied van de Disney-klassiekers. It’s a Small World en PhilharMagic horen daarbij, maar ook Dumbo The Flying Elephant en Cinderella Carousel zijn oude bekenden. Het Fairy Tale Forest is dan weer een ‘attractie’ die je enkel in Hong Kong Disneyland terugvindt. Deze walk-through bevat miniaturen van scènes uit bekende Disney-sprookjes. We spotten onder meer de toren van Rapunzel, het kasteel uit Beauty and the Beast en een extreem schattige uitbeelding van Kiss the Girl uit Little Mermaid. Het is allemaal koddig en fotogeniek, maar op minder dan tien minuutjes zijn we er doorheen. Leuk voor tussendoor, that’s it.

WORLD OF FROZEN

Tijdens eerdere trips stond Hong Kong Disneyland telkens in de lente of herfst op het programma. Dat leverde ons doorgaans warme weersomstandigheden en lage bezoekersaantallen op. Het contrast met dit winterbezoek is groot. Er waait deze keer namelijk een kille bries over Lantau Island en het is ook verrassend druk. Of de kou veroorzaakt wordt door Elsa’s ijskrachten durf ik niet te zeggen. Of de hoge bezoekersaantallen te linken vallen aan de onmetelijke kracht van het merk ‘Frozen’ lijkt dan weer een zekerheid. 

Summer Snow Day is officieel een feit en de aantrekkingskracht ervan blijkt immens. World of Frozen is het nieuwe paradepaardje van Hong Kong Disneyland en parkgasten bestormen het gloednieuwe gebied in groten getale. Als die duizenden bezoekers naar pracht en praal zoeken, worden ze trouwens op hun wenken bediend. De skyline van Arendelle wordt getekend door een schilderachtige rij Noorse geveltjes, Elsa’s ijspaleis, het koninklijke kasteel en een fraaie bergketen, die naadloos schijnt over te lopen in de echte heuvels rondom Hong Kong Disneyland. Andere eyecatchers zijn de centrale Friendship Fountain en een diepblauwe lagune, waarin enkele vissersbootjes voor anker liggen. De schoonheid van Arendelle beperkt zich bovendien niet louter tot het visuele. Er spelen ook dromerige instrumentale versies van beroemde Frozen-songs en bij Golden Crocus Inn kan je terecht voor smaken uit de Scandinavische keuken. Northern Delights is er dan weer vooral zij die, net zoals Anna en Elsa, gek zijn op chocolade.

Het mag duidelijk zijn: we komen zintuigen tekort in het koninkrijk Arendelle. De enige visuele stoorzenders zijn op dit moment de verlengde wachtrijen van beide Frozen-rides, die een beetje ongemakkelijk over de (sowieso erg volle) paden slingeren. Ondanks het feit dat er een aanzienlijke indoor wachtruimte voorzien werd, staat men bij Wandering Oaken’s Sliding Sleighs ‘s namiddags bijvoorbeeld tot ver buiten de toegangspoort. Gelukkig konden wij deze achtbaan vanochtend met een beduidend kortere rij beleven, en geloof me… Hier wil je echt geen anderhalf uur voor aanschuiven. Ondanks zijn diepgaande theming, de leuke pré-lift-scène en het comfortabele verloop is dit namelijk een kinderachtbaan zonder hoogtechnologische snufjes. Tussen het startsein en de eindrem liggen nog geen 50 seconden plezier, dus het is allemaal wel erg miniem. Desalniettemin wil ik vermelden dat Hong Kong Disneyland nog geen achtbaan voor de kleintjes had en dat Wandering Oaken’s Sliding Sleighs in principe dus een uitstekende uitbreiding is. Maar of de huidige populariteit van het ding in verhouding staat met de uiteindelijke belevenis? Zeker niet.

De mensenmassa in World of Frozen voelt soms een beetje extreem aan. Toch wil ik Hong Kong Disneyland loven voor het feit dat de zone en z’n attracties vrij toegankelijk zijn voor elke bezoeker. Disney-parken in de Verenigde Staten en Japan hanteren soms virtuele wachtrijen of reserveringen om de druk op hun nieuwste attracties te limiteren. Zulke systemen creëren vaak stress en teleurstelling, dus het voelt bevrijdend om daar niet mee geconfronteerd te worden. Wil je een hele dag doorbrengen in Arendelle en voortdurend opnieuw in de rij van Frozen Ever After aansluiten? Dan is dat helemaal prima. Het is daarbij goed om te weten dat deze darkride een buitengewoon hoge capaciteit heeft. We bezoeken de headliner van World of Frozen twee maal en we moeten telkens buiten het gebouw beginnen aanschuiven. Toch staat de rij zelden stil, waardoor we beide keren na een veertigtal minuten inschepen. Ik raakte ooit danig geïrriteerd door de traagheid waarmee de standby-rij van Frozen Ever After in EPCOT voortbeweegt, maar hier gaat het (godzijdank) een stuk vlotter.

Iedereen die Frozen Ever After in Walt Disney World kent, beleeft in Hong Kong Disneyland een feest der herkenning. De opeenvolging van scènes en de muziekstukken zijn namelijk zo goed als identiek. Toch wil ik benadrukken dat de Imagineers hier in Azië een sterk verbeterde ervaring hebben neergezet. Terwijl de USA-versie ingepast moest worden in het bestaande gebouw van de voormalige darkride Maelstrom, kon men hier immers van nul beginnen. Daardoor werden de scènes merkbaar ruimer ontworpen en bovendien is het moderne ritsysteem een heuse verbetering ten opzichte van de 35 jaar oude hardware in EPCOT. De grootste vooruitgang is echter de verschijningsvorm van de personages. De gezichten van Anna, Elsa en Kristoff worden in Florida geprojecteerd en dat heeft soms een licht griezelig effect. In Hong Kong opteerde men gelukkig voor veel knappere animatronics met levensechte uitdrukkingen. Kortom… het park mag trots zijn op deze darkride, die niet alleen bij kleutermeisjes de nodige ooh’s en aah’s opwekt. Ook Bram en ikzelf zijn stevig onder de indruk van de geslaagde sfeerschepping, de buitengewone animatronics en de negen meter diepe afdaling, die steiler blijkt te zijn dan we verwachtten.

Naast Wandering Oaken’s Sliding Sleighs en Frozen Ever After wordt Playhouse in the Woods aangeprezen als de derde attractie binnen World of Frozen. We lezen dat dit een soort interactieve show met Anna, Elsa en Olaf is, wat ons doet besluiten om niet in de rij aan te sluiten. Een kijkje op YouTube leert me trouwens dat dit de juiste beslissing was, want ik ervaar zulk zing-en-doe-maar-vrolijk-met-ons-mee-entertainment altijd als behoorlijk awkward. Ongetwijfeld leuk voor jonge bezoekers die hun Frozen-idolen willen ontmoeten, maar als volwassen bezoeker heb je hier weinig te zoeken. Toch wil ik benadrukken dat World of Frozen als geheel m’n verwachtingen ruimschoots heeft ingelost. Het gebied is niet alleen fotogeniek, maar het zorgt ook voor een welgekomen impuls in het horeca- en attractieaanbod van Hong Kong Disneyland. Ik kijk dus al uit naar de versie die weldra in Walt Disney Studios opent, ook al moeten we ons daar zonder de achtbaan en de bergachtige backdrop tevredenstellen. 

ADVENTURELAND

In de echte wereld zou er in de wijde omgeving van Arendelle geen tropische jungle te bekennen zijn. In Hong Kong Disneyland is de situatie echter anders. De wandeltocht van World of Frozen naar Adventureland duurt immers maar enkele minuten. Adventureland is er al sinds het prille begin in 2005 en qua oppervlakte blijft het de grootste themazone van Hong Kong Disneyland. Dankzij de heuvelachtige achtergrond, het exotische groen en het meestal tropische klimaat voelt het erg authentiek aan. Helaas beperkt de pret zich vooral tot het visuele, want we kunnen niet van een knallend attractieaanbod spreken. De walk-through door Tarzan’s Treehouse is allesbehalve bijzonder en de oversteek ernaartoe is bovendien een tijdrovende aangelegenheid. Stap dus alleen op deze vlotten als je echt tijd teveel hebt…

Ook de hoofdattractie van Adventureland maakt ons maar matig enthousiast. Jungle River Cruise is hier uitgestrekter dan in Amerika en er werd bovendien een spectaculaire finalescène voorzien. Helaas garanderen die zaken op zichzelf geen topervaring, want de grote sterkte van de originele Jungle Cruise ontbreekt. En die sterkte, dat is humor. De Skipper (je begeleider tijdens de vaartocht) speelt een extreem grote rol in de totaalervaring. Als je in Amerika een hilarische Skipper treft, dan zijn dit de tien leukste minuten van de dag. Als je daarentegen een droogstoppel toegewezen krijgt, kunnen dit de meest ongemakkelijke momenten van je bezoek worden. In Hong Kong krijgen we te maken met een Skipper die afwisselend Kantonees en Engels spreekt, al is haar Engels te zwak om de kenmerkende grappen goed tot z’n recht te laten komen. Ik herinner me trouwens dat Jungle River Cruise tijdens de beginjaren drie verschillende wachtrijen had, waardoor je respectievelijk bij een Kantonees, Mandarijn of Engels sprekende Skipper uitkwam. Die verschillende opties zijn er anno 2024 niet meer en da’s nefast voor de ervaring. Jammer genoeg blijkt Jungle River Cruise dus niet de must-do die hij in Californië of Florida wel is.

Schuilen voor een plotse regenbui en ondertussen een Broadway-achtige musical bijwonen, dat kan in Theater in the Wild. Dit is de locatie waar Festival of the Lion King opgevoerd wordt. Deze show is een losse (en serieus versnelde) interpretatie van de gelijknamige film, met z’n wereldberoemde muziek als leidraad. Het resultaat is een heerlijk halfuurtje wegdromen met topmuziek en sterke performances, al evenaart de voorstelling niet het torenhoge niveau van Rhythms of the Pride Lands in Disneyland Paris. Even verderop nemen we ook een kijkje bij Moana: A Homecoming Celebration, al krijgen we daar vlug spijt van. Deze voorstelling speelt zich af in een schattig openluchttheatertje en haalt inspiratie bij een film die ik een warm hart toedraag, maar daarmee is al het positieve gezegd. De show heeft een veel te kinderlijke insteek en doet bij momenten terugdenken aan een aflevering van Dora The Explorer. We vinden dit tafereel zelfs zo pijnlijk dat we voor het einde van de voorstelling afdruipen. 

TOY STORY LAND

Als we de Marvel-attracties en het kasteel buiten beschouwing laten, vond haast elke recente uitbreiding van Hong Kong Disneyland beyond the berm plaats. Dit is Disney’s manier om een attractie of themazone te beschrijven die buiten de Disneyland Railroad-cirkel gebouwd werd. In 2008 verrees hier bijvoorbeeld It’s a Small World en ook Arendelle bevindt zich volledig achter het treinspoor. Bij de start van het vorige decennium was er nog meer actie beyond the berm. In 2011, 2012 en 2013 presenteerde men immers drie kleine themagebiedjes langs de zuidelijke parkgrens. De eerste fase bracht Toy Story Land, een goedkoop samenraapsel van kermisattracties. Ik ga er niet al te diep op in, maar het is te simpel en het schreeuwerige kleurenpalet past simpelweg niet bij een Magic Kingdom. We plannen bijgevolg enkel een korte pitstop bij de schommelende RC Racer. Die levert nog steeds behoorlijk wat kriebels en hij brengt Brams coaster-bingo een stap dichterbij.

GRIZZLY GULCH

RC Racer is technisch gezien inderdaad een coaster, al blijkt het in realiteit niks meer dan een veredeld schommelschip. Een echte achtbaan kwam er echter tijdens fase twee: Grizzly Gulch. Dit gebied vormt een speels alternatief voor Frontierland. De verschillen tussen Grizzly Gulch en Frontierland zijn niet spectaculair – we spreken in beide gevallen over een westernstadje – al is de hoofdattractie wel substantieel anders. Big Thunder Mountain is in Hong Kong namelijk een opvallende afwezige en zijn plaats wordt ingenomen door Big Grizzly Mountain Runaway Mine Cars. De meest sensationele achtbaan ter wereld, dat is Big Grizzly Mountain niet. Toch biedt deze coaster een zeer complete beleving. De rit begint redelijk rustig, maar gaandeweg wordt de rit steeds intenser. Vooral het laatste deel, dat ingezet wordt door een krachtige lancering, weet me telkens weer te verrassen. En het leukste aan deze achtbaan? Dat is de storytelling. Geen enkel element is er zonder reden en elke wending wordt uitgelegd aan de hand van het thema. Het is bijvoorbeeld een beer die ons per ongeluk een verkeerde tunnel in stuurt, het is een knappende kabel die het achterwaartse gedeelte inzet en ‘t zijn hongerige grizzly’s die ons met een luide knal voorwaarts katapulteren. Verwacht van Big Grizzly Mountain geen verbluffende thrills, maar Disney en Vekoma zijn er alsnog in geslaagd een heus meesterwerk te creëren.

MYSTIC POINT

En nu we het toch over meesterwerken hebben, kan ik meteen doorsteken naar fase drie van de toenmalige uitbreiding. Always save the best for last, zegt men vaak. En Disney heeft die regel glansrijk toegepast: na het matige Toy Story Land en het heerlijke Grizzly Gulch, moest de kers op de taart immers nog komen. Die kers heet Mystic Point, een schitterend gebied met tropisch groen, een mysterieuze wandeltrail en het statige landhuis van Lord Henry Mystic. Het is een zone die rechtstreeks uit een avonturenfilm geplukt lijkt en ondanks z’n geringe oppervlakte is Mystic Point wel groots in andere opzichten.

Hoewel ik mezelf Roller Coaster Traveller noem, zou de term Darkride Traveller misschien beter bij me passen. Want het gevoel dat Disney’s beste darkrides me bezorgen, daar kunnen zelfs tien rondjes op een voortreffelijke B&M niet aan tippen. Je voelt al waar ik heen wil: Mystic Manor, de ultieme Hong Kong Disneyland-attractie. De grandiositeit van deze trackless darkride zit in het samenspel van sprankelende muziek, toffe scènes en een hoofdrolspeler met een extreem hoge aaibaarheidsfactor. Daarnaast hou ik ook enorm van Mystic Manor dankzij de intieme sfeer. Disney’s meest geroemde darkrides bestaan vaak uit enorme scènes, maar dat is bij Mystic Manor niet het geval. Doordat de scènes hier kleinschalig zijn, valt je oog sneller op fijne details en op de special effects. Opvallend genoeg lijken de meeste effecten in Mystic Manor niet eens zo wereldschokkend, maar is vooral de ultieme spanningsopbouw die deze attractie zo briljant maakt. Het leidt uiteindelijk tot een finale waarin zowel het visuele spektakel als de muziek een monumentaal hoogtepunt bereiken. Je kan tijdens die climax alleen maar respect koesteren voor de Imagineers die Mystic Manor bedachten en vervolgens denken: ‘Ja, dit was de twaalf uur durende vlucht dubbel en dik waard’.

AVONDENTERTAINMENT

Ik hoef je wellicht niet meer te vertellen dat de corona-periode een grote invloed op alle Disney-themaparken had. Tijdens de pandemie verdween bijvoorbeeld haast elke vorm van live entertainment en in Hong Kong Disneyland zijn de gevolgen daarvan nog steeds merkbaar. De theatershows worden weliswaar opnieuw voor volle zalen opgevoerd, maar het park zit inmiddels al ruim vier jaar zonder parade. Zowel dagparade Flights of Fantasy als de de nachtelijke Paint The Night waren in januari 2020 voor ‘t laatst te zien, en het lijkt er niet op dat ze ooit nog door Main Street zullen rollen. Naar verluidt plant men rond de twintigste verjaardag van het resort een nieuwe parade, maar op dat feest moeten we nog tot september 2025 wachten. 

De catchy soundtrack en de kleurrijke floats van Disney’s Paint The Night Parade worden gemist. Gelukkig is er sinds 2022 een nieuw avondspektakel om die leegte op te vullen. Momentous vindt rond sluitingstijd plaats bij het kasteel en bevat alle elementen die je tegenwoordig van een slotshow mag verwachten. Disney tovert met projecties, fonteinen, lichteffecten en vuurwerk, terwijl het verhaal begeleid wordt door een hele resem onsterfelijke Disney-songs. Het is dus allemaal niks nieuws, maar qua storytelling gaat Momentous verder dan de meeste soortgenoten. Want hoewel vele projectieshows aanvoelen als een soort willekeurige compilatie van filmscènes, is er hier een duidelijk verhaal te ontdekken. Bij deze dus mijn welgemeende complimenten aan de Imagineers, want Momentous hoort bij de allerbeste vuurwerkshows die ik ooit in een Disney-themapark bijwoonde. Toch genieten we niet de volle honderd procent en da’s helemaal aan onze medebezoekers te wijten. Tijdens de voorstelling worden we namelijk constant opzij geduwd door gasten die zichzelf naar de uitgang begeven. Diegenen die wel naar Momentous kijken, lijken het tafereel dan weer massaal te willen opnemen met hun telefoon. Gevolg: ons zicht op het kasteel wordt eigenlijk voortdurend afgeblokt door tientallen oplichtende smartphone-schermpjes. De slogan van Momentous luidt ‘Live the moment and love the memory’, maar het eerste deel van die zin lijkt voor negentig procent van de aanwezigen verdomd lastig. Zonde!

Wanneer de laatste vuurpijlen van Momentous uitdoven, begint het park leeg te lopen. Ook wij wandelen opnieuw richting Explorers Lodge en beseffen dat het een topdag was. Natuurlijk hadden we graag wat hogere temperaturen en minder drukte gehad, maar Hong Kong Disneyland blijft een eersteklas themapark. Dit positieve eindoordeel dank ik niet alleen aan de attracties, niet alleen aan het entertainment, niet alleen aan de sfeer of niet alleen aan de horeca, maar wel aan het ongelooflijk fijne samenspel van al die factoren. Dit park presteert namelijk excellent op vele vlakken, al kan ik me voorstellen dat dit voor sommigen als een verrassing komt. Hong Kong Disneyland heeft tijdens de eerste openingsjaren immers een reputatie opgebouwd van ‘niet-dagvullend pretpark met gebrek aan unieke attracties’. Geloof me echter wanneer ik zeg dat die tijden ver achter ons liggen. In mijn ogen is Hong Kong Disneyland al sinds de toevoeging van Grizzly Gulch en Mystic Point een van Disney’s meest charmante themaparken. Nu ook het grote kasteel en Arendelle aan de line-up toegevoegd werden, voelt het plaatje uiteraard nog completer aan. 

Het mag na deze 4.800 woorden tellende lofzang duidelijk zijn; ik hou van Hong Kong Disneyland. Hoewel het park in 2005 een aarzelende start kende, heeft er tijdens de afgelopen twee decennia een ongelooflijke groeispurt plaatsgevonden. Je vindt hier inmiddels een mooie selectie rollercoasters, twee darkrides van wereldniveau, hoogwaardig entertainment, sfeervolle hotels en een toegewijd team Cast Members. We genoten dus twee dagen met volle teugen en we verlaten het resort met heel wat mooie herinneringen. Live the moment, love the memory… And come back soon!