Disney’s Animal Kingdom

Lake Buena Vista, Florida, USA

“Het mooiste themapark van Florida”

Welkom in het grootste, bekendste en drukst bezochte themapark-resort ter wereld. Walt Disney himself zei ooit ‘Here in Florida, we have something special we never enjoyed at Disneyland…the blessing of size’. Hij bedoelde wellicht niet dat mannen aan de Amerikaanse oostkust groter geschapen zijn dan in Anaheim, maar wel dat Walt Disney World echt absurd groot is. Zowat 110 vierkante kilometer, als ik Wikipedia mag geloven. Dat is ruim veertig keer groter dan het originele Disneyland Resort in Anaheim en zelfs 115 keer groter dan Europa-Park. Met andere woorden: Walt Disney World is enorm en er zijn oneindig veel mogelijkheden om jezelf hier te vermaken. Het domein telt vier klassieke themaparken, twee waterparken, de immense uitgaans- en shoppingzone Disney Springs en vijfendertig hotels met in totaal ruim 30.000 kamers. Zelfs met al die duizelingwekkende getallen blijft het lastig om de omvang van deze plek helemaal te begrijpen. Walt Disney World is bijvoorbeeld zo groot dat je door de ramen van een shuttlebus soms minutenlang naar bossen staart, zonder dat je ook maar één glimp van een pretpark opvangt. Effe pendelen tussen twee parken (Hoppen, zoals ze dat in Disney-jargon zeggen) is daardoor stukken tijdrovender dan in Anaheim of Parijs. Ook de Disney-hotels zijn hier in Florida vaak zo buitenproportioneel dat er meerdere bushaltes en interne shuttleservices voorzien worden. Gi-gan-tisch is het allemaal.

Persoonlijk vind ik zo’n Disney-vakantie het leukst wanneer je de zogenaamde bubbel niet hoeft te verlaten. Verblijven in een van de officiële Disney-hotels levert voor mij dus een aanzienlijke meerwaarde. Tijdens afgelopen tripjes naar Disney World overnachtten we reeds in de Mexicaanse sferen van Coronado Springs en in het gezellige French Quarter. En aangezien ik in januari 2023 vergezeld ben door drie first-timers, lijkt het ook nu een must om op het Disney-terrein te blijven. Onze keuze valt dit keer op Disney’s Caribbean Beach Resort, een hotel dat ons meevoert naar de exotiek van – je raadt het al – de Caraïben. De verschillende gebouwen werden opgetrokken rondom een idyllische lagune en zijn vernoemd naar plekken als Aruba, Jamaica en Barbados. Belangrijk om weten: Disney’s Caribbean Beach is een van de meest uitgestrekte hotels op het Disney-terrein. Het complex telt ruim 1.500 kamers, meerdere zwembaden en restaurants, verspreid over een gigantische lap grond. Wie niet graag wandelt, is hier dus wellicht aan het verkeerde adres. Want hoewel gemotoriseerd vervoer naar de parken uiteraard inbegrepen is, leg je zelfs binnen dit hotelcomplex al behoorlijk grote afstanden af.

TRAVEL TIP

Wanneer je in Disney’s Caribbean Beach verblijft, is het handig om een kamer in Barbados, Jamaica of Aruba aan te vragen. Deze wijken hebben namelijk een gunstige locatie nabij de Skyliner-stations en/of Old Port Royale (het receptiegebouw inclusief restaurants en het grootste zwembad).

Ruwweg bestaan er binnen Walt Disney World drie types hotels: value, moderate en deluxe resorts. Bij de value resorts zijn de tarieven over het algemeen gunstig, maar qua uitstraling en sfeer zien deze verblijfplaatsen er vaak ietwat simpel uit. De deluxe resorts zitten aan de andere kant van het spectrum. Deze hotels onderscheiden zich door hun knappe thema’s en/of premium locatie, al tast je daarvoor diep in de buidel. Disney’s Caribbean Beach Resort behoort echter tot de moderate resorts, die daar ergens tussenin zitten. En hoewel je inderdaad geen vijfsterrenservice mag verwachten, is zo’n medium hotel in mijn ogen prima. Je komt immers niet naar Walt Disney World om hele dagen in het hotel door te brengen. Disney’s Caribbean Beach heeft sinds 2019 trouwens een extra troef in handen. Dit resort vormt namelijk de hub van de Disney Skyliner, een kabelbaan die een snelle verbinding richting Hollywood Studios en EPCOT verzekert. Kabelbanen geven me altijd een vakantiegevoel en dat is hier niet anders. Het feit dat er dankzij de torenhoge capaciteit zelden wachtrijen ontstaan, is natuurlijk ook mooi meegenomen. Fantastisch ding.

Het transport binnen Walt Disney World is extreem goed geregeld. We kunnen met de Skyliner richting Hollywood Studios of EPCOT zweven, maar de blikvangers van het resort worden ook verbonden met ferry’s en monorails. Wanneer we naar Disney’s Animal Kingdom gaan, zijn we daarentegen genoodzaakt om een bus te nemen. Dit park ligt in de zuidwestelijke uithoek van het resort, een stevig eind van de meeste hotels en andere themaparken. Hoewel dit misschien niet praktisch lijkt, voelt de locatie gepast aan. Het park simuleert reizen naar exotische oorden en zelfs de heenrit is dus al een reis op zichzelf. Bovendien geeft Animal Kingdom bij aankomst nauwelijks geheimen prijs. We spotten weliswaar het topje van Mount Everest en de zwevende rotsen van Pandora zijn in de verte zichtbaar, maar that’s it. Zelfs wanneer we het park betreden, blijft het allemaal ietwat mysterieus aanvoelen. We scannen onze tickets onder een bescheiden (doch stijlvolle) toegangspoort en belanden vervolgens op een wandelpad door de dichtbegroeide jungle.

Met 230 hectare is Disney’s Animal Kingdom zonder discussie het grootste themapark van Florida. Ter vergelijking: dat is ruim drie keer groter dan de Efteling. En omdat een megapark een megasymbool kan gebruiken, bedachten Disney’s Imagineers de zogenaamde Tree of Life. Deze 45 meter hoge boom staat centraal in het park en hij vormt een icoon om U tegen te zeggen. Het wordt nog mooier wanneer we dichterbij komen, want in de stam van deze reusachtige baobab zijn tientallen dieren uitgehouwen. Tussen de wortels van de Tree of Life kunnen we trouwens afdalen naar het ondergrondse theater van It’s Tough to be a Bug. Deze 4D-film werd gebaseerd op A Bug’s Life, een van de allereerste animatiefilms van Pixar Animation Studios. Het concept is simpel, maar fijn: we wonen een voorstelling bij waarin insecten ons vertellen dat hun leven allesbehalve simpel is. Wanneer de show halverwege gekaapt wordt door slechterik Hopper, begint een knappe opeenvolging van (schrik)effecten. Ik vind 4D-films meestal saai en hun herhalingswaarde ligt doorgaans laag, maar deze versie is een mooie uitzondering. Ondanks zijn 25 levensjaren weet It’s Tough to be a Bug dus nog steeds te overtuigen.

Ik herinner me dat Disney’s Animal Kingdom een van ’s werelds mooiste themaparken is. Toch weet ik ook dat één zone dat fabelachtige plaatje bruusk verstoort: Chester & Hester’s Dino-Rama. In dit gebied treffen we een kermisachtig omgeving met felgekleurde plastieken dinosauriërs, asfalt en kartonnen thema-objecten. Dit totaalplaatje zou in zowat elk themapark een aanfluiting zijn, maar vooral in de quasi-perfecte setting van Animal Kingdom voelt het pijnlijk aan. Bovendien is dit niet alleen visueel een misser, maar ook qua attracties hoef je geen wonderen te verwachten van Dino-Rama. Dit lelijke plein werd gevuld met betaalspelletjes en TriceraTop Spin, een simpele draaimolen à la Dumbo. Toch is er ook goed nieuws. Een van Walt Disney World’s zwakste attracties werd recent namelijk met de grond gelijk gemaakt. Primeval Whirl was een dubbele spinning coaster die (negatief) opviel omwille van zijn simpele aankleding en standaard lay-out. En hoewel Disney’s Animal Kingdom een nijpend tekort aan attracties heeft, zal ik er geen seconde om treuren dat men Primeval Whirl verwijderde. Ik hoop van ganser harte dat deze locatie binnenkort een kwalitatief sterkere invulling krijgt. Fingers crossed.

Het is niet alleen maar kommer en kwel in Dinoland USA. Achter de hoek van dat kermisplein staat namelijk DINOSAUR. Waarom ik opeens in hoofdletters typ? Omdat Disney dat zelf ook doet wanneer het deze ride beschrijft. Niet geheel onterecht, zo blijkt. Want achternagezeten worden door een bloeddorstige dino terwijl je door een nachtelijke jungle hobbelt; da’s tof. Die dreigende verhaallijn wordt knap uitgewerkt tijdens ons bezoek aan het Dino Institute. Officieel zijn we hier om vredig terug in de tijd te reizen met een zogenaamde Time Rover. De minder officiële – doch tien keer leukere – missie: een Iguanadon uit een allesvernietigende meteorietenstorm redden. Het steeds dreigender wordende sfeertje van DINOSAUR wordt uitstekend uitgevoerd en het verhalende aspect komt mooi naar voren. Zo overdonderend als Indiana Jones Adventure (een attractie die qua ritsysteem identiek is) wordt DINOSAUR helaas niet, maar verder is er weinig op aan te merken. Ik beschouw dit als een van de beste attracties van het ganse park.

Voor achtbaanfans is Disney’s Animal Kingdom wellicht geen hemel op Aarde. Er is op dit moment namelijk slechts één rollercoaster actief en dat is Expedition Everest. Toen deze gigant in 2006 opende was het een instant hit en ook vandaag blijft Expedition Everest een van de iconen van Walt Disney World. Qua thematiek mag je het meest verwachten van de wachtruimte, die dankzij haar rijkelijke detaillering een passende sfeer creëert. Vervolgens neem je tezamen met drieëndertig anderen plaats in een comfortabel treinstel van de Anandapur Rail Service. Wanneer deze stoomtrein zich in beweging zet, gaat het er aanvankelijk vrij gemoedelijk aan toe. Pas na lifthill nummer twee slaat de sfeer om. Je ondervindt vanaf dat moment dat Expedition Everest best een krachtige rollercoaster is. Helaas verdwijnt daardoor het verhalende aspect richting achtergrond, met een pikdonkere passage door The Forbidden Mountain als het dieptepunt. Zelfs een integrale confrontatie met de Yeti kan maar moeilijk camoufleren dat Expedition Everest eerder een achtbaan dan een totaalervaring is. Ik besef dat de huidige Yeti-animatronic niet presteert zoals de Imagineers het ooit bedoelden, maar het is jammer dat een dergelijk imposante ride daardoor een beetje in mineur eindigt. De grootse finale waar men al een hele wachtrij en rit op anticipeert, blijkt uiteindelijk slechts een harige pop waar een stroboscoop op schijnt. Een thematische topervaring à la Rise of the Resistance of Escape From Gringotts is dit dus niet. Indien je me echter vraagt of Expedition Everest een goeie attractie is, antwoord ik resoluut ja. Disney’s Animal Kingdom had gewoonweg een thrill ride nodig en dat doel werd absoluut bereikt.

TRAVEL TIP

Dankzij zijn torenhoge capaciteit blijven de wachttijden van Expedition Everest meestal binnen aanvaardbare grenzen. Is de rij toch te lang voor jou? Overweeg dan om de single rider line te gebruiken. Aangezien de ingang ervan een beetje verscholen ligt (tussen de reguliere ingang en de souvenirwinkel), is deze rij vaak erg kort.

Expedition Everest bracht ons naar de Aziatische zone, die er ronduit fantastisch uit ziet. Schijnbaar eeuwenoude tempels en pagodes zorgen voor een bijzonder geloofwaardig geheel, dat met een hele resem fijne details afgewerkt werd. Toch moeten we het tijdens de wintermaanden zonder een van de hoofdattracties stellen. Kali River Rapids houdt tijdens ons bezoek de deuren dicht, maar een grote ramp vinden we dat niet. De kans op natheid is hier namelijk zo groot dat ik deze rapid river in januari sowieso wilde overslaan. In het verleden ontdekte ik reeds dat Kali River Rapids dankzij z’n tien meter hoge afdaling en sterk uitgevoerde thema behoorlijk spectaculair uit de hoek komt. Ondanks de eerder korte lay-out is de ride dus een bezoekje waard, vooral tijdens de hete zomerdagen.

Wanneer ik typ dat dieren een belangrijke rol spelen in Disney’s Animal Kingdom, word ik ongetwijfeld uitgemaakt voor Captain Obvious. Laat ik het dus op een alternatieve manier verwoorden: geen enkel ander Disney-park heeft zoveel permanente bewoners als Animal Kingdom. En deze bewoners van naderbij bekijken, dat kan op meerdere plekken. Rondom Tree of Life vind je bijvoorbeeld enkele kleinschalige habitats, nabij Kali River Rapids ligt een oogstrelend mooi apeneiland en Rafiki’s Planet Watch gaat de educatieve tour op. Het meeste leven valt echter te bewonderen op de Gorilla Falls Exploration Trail en de Maharajah Jungle Trek, twee prachtig aangelegde wandelroutes. Deze trails transporteren ons respectievelijk naar de Afrikaanse jungle en een Aziatische tempelruïne. Thematisch gezien zijn beide routes van absoluut wereldniveau, al komt Gorilla Falls wel een beetje claustrofobisch over omwille van z’n smalle paadjes. Maharajah Jungle Trek is daarentegen groots in alle opzichten. Deze trail is zo waanzinnig mooi dat hij elke andere zoo doet verbleken. Ja, zelfs Pairi Daiza…

TRAVEL TIP

Een bezoekje aan de dierenhabitats is ideaal tijdens de drukste momenten van de dag. Hou er rekening mee dat deze trails afgesloten worden bij valavond.

Rond de millenniumwisseling werden alle bestaande Disney-resorts uitgebreid met een extra park. Disney’s Animal Kingdom, Disney California Adventure, Tokyo DisneySea en Walt Disney Studios openden binnen een tijdspanne van amper vier jaar. Toch waren er gigantische verschillen in kwaliteit en uitvoering. Twee van deze vier themaparken belandden zelfs in de geschiedenisboeken als pure fiasco’s. Disney’s Animal Kingdom en Tokyo DisneySea werden daarentegen geprezen als twee van de mooiste themaparken ooit gebouwd. Imagineers spaarden kosten noch moeite om exotische werelden vol detail te creëren. Het Afrikaanse themagebied van Disney’s Animal Kingdom is een van de plekken waar dit het best tot z’n recht komt. Deze zone werd vormgegeven als het levendige havenstadje Harambe. Dat stadje is niet alleen fraai om te zien, maar het legt ook een logische link tussen alle verschillende attracties die er te vinden zijn. Let bijvoorbeeld zeker eens op de vele posters en muurschilderingen, die haast allemaal verwijzen naar nabijgelegen rides of entertainment.

De headliner van het Afrikaanse themagebied is Kilimanjaro Safaris. Met deze attractie trakteert Animal Kingdom me op een flashback naar november 2021. Toen ging ik namelijk op een echte safari in het Zuid-Afrikaanse Pilanesberg. Het was een fantastische belevenis en geloof het of niet… deze attractie benadert dat safarigevoel met een ongekende precisie. Enerzijds is dat te danken aan Kilimanjaro Safaris’ ongelooflijke omvang (deze ride is twee keer zo groot als Phantasialand!), anderzijds toont de attractie waar Imagineering toe in staat is. Geen mens die nog beseft dat dit een pretpark in Centraal-Florida is. Neen, dit voelt aan als een echte jeepsafari door de Afrikaanse savanne. Natuurlijk worden de gevaarlijkste katachtigen met slimme trucjes van de toeristenbussen afgeschermd, maar je moet al verdomd goed kijken om Disney’s werkwijze te doorgronden. Ik kan dus alleen maar concluderen dat Kilimanjaro Safaris een van de kroonjuwelen van dit park is. Een minpuntje: het voelt allemaal nogal gehaast aan. Je merkt dat de drivers een torenhoge capaciteit moeten behalen, waardoor er nauwelijks tijd is om even stil te staan. Rustig foto’s maken zoals we dat in Pilanesberg National Park deden, dat blijkt hier nagenoeg onmogelijk.

TRAVEL TIP

Kilimanjaro Safaris is vooral tijdens de voormiddag een razend populaire attractie. Ondanks z’n topcapaciteit ontstaan hier dus aanzienlijke rijen. Later in de namiddag daalt de wachttijd echter vaak naar minimale niveaus. Aangezien ook deze attractie bij zonsondergang sluit, lijkt 16.00 uur een ideaal tijdstip om aan je safari te beginnen.

Wanneer men in het Disney-universum over Afrika praat, wordt de link met The Lion King al vlug gelegd. Deze kaskraker uit 1994 is in haast elk Disney-themapark vertegenwoordigd, en da’s hier niet anders. Het Harambe Theatre vormt sinds 2014 de thuishaven van Festival of the Lion King, een dans- en acrobatievoorstelling. De wereldberoemde soundtrack van The Lion King levert een gedroomde leidraad voor het spektakel, maar toch kan het geheel me niet bekoren. Men probeert regelmatig het publiek bij de show te betrekken en dat zorgt voor een vrij geforceerde sfeer. De Lion King-shows in Hong Kong Disneyland en Disneyland Paris scoren wat mij betreft veel beter, net omdat men de publieksparticipatie daar achterwege laat. Helaas is er vandaag nog een extra valse noot… letterlijk zelfs. Ik apprecieer het feit dat er tijdens deze show live gezongen wordt, maar toonvast is het niet bepaald.

Festival of the Lion King speelt inmiddels negen jaar in het Harambe Theatre. Toch was dit ook voordien al een vaste waarde in Animal Kingdom. Toen vond de show plaats in Camp Minnie-Mickey, maar dit themagebied sloot in 2014 om plaats te maken voor Pandora – The World of Avatar. Pandora zou uiteindelijk een half miljard dollar kosten en werd in mei 2017 aan het publiek gepresenteerd. Of het een succes werd? Ik zou zeggen van wel. Toen ik Disney’s Animal Kingdom in de herfst van 2017 bezocht, was dit duidelijk het drukste themapark van het ganse resort. En ook wanneer ik vandaag de Walt Disney World-app check, worden er voor de beide attracties in Pandora lange wachttijden voorspeld. Geen zin om aan te schuiven? Weet dan dat je de buitenaardse schoonheid van deze zone ook gewoon van op de wandelpaden kan bewonderen.

Walt Disney World gebruikt tegenwoordig Genie+, een betalende variant van de voormalige FastPass. Als je bereid bent om de extra dollars op tafel te leggen, kan je daar in Pandora veel tijd mee uitsparen. Na’vi River Journey behoort tot de reguliere Genie-selecties (inbegrepen in het dagtarief van ongeveer 20 dollar, afhankelijk van de periode waarin je het resort bezoekt), maar voor buurman Avatar – Flight of Passage is een individuele Lightning Lane vereist. Je betaalt hier tussen de 11 en 17 dollar voor een eenmalige toegang via de versnelde wachtrij. Goedkoop is dat allerminst, maar zonder Lightning Lane wordt je geduld aardig op de proef gesteld. Wachttijden van ruim twee uur zijn bij Flight of Passage namelijk niet uitzonderlijk. Toch mogen we van geluk spreken, want ‘s namiddags bedraagt onze wachttijd niet meer dan 40 minuten. Aanschuiven voor Flight of Passage is bovendien geen straf. Deze attractie werd immers uitgerust met een van de knapste wachtruimtes van het hele resort. De rij kronkelt eerst langs de wondermooie rotsformaties en vegetatie van Pandora, waarna we de laboratoria van Alpha Centauri Expeditions betreden. Datzelfde ACE nodigt ons vervolgens uit om een vlucht te maken op de rug van een Banshee, een draakachtig creatuur uit de Avatar-film.

Attractie-ervaringen worden gemaakt of gekraakt door verwachtingen. Wanneer je verwachtingen laag liggen, word je soms positief verrast. Liggen je verwachtingen daarentegen hoog, dan is teleurstelling vaak onvermijdelijk. Exact daarom kon Flight of Passage me in 2017 niet helemaal overtuigen. Ik ontdekte de ride toen een half jaar na opening en op dat moment had ik alleen maar laaiend enthousiaste reviews gelezen. Men sprak over een totaal immersieve belevenis en sommige fans bombardeerden het zelfs tot de beste Disney-attractie aller tijden. Toen ik het ACE-hoofdkwartier betrad, verwachtte ik bijgevolg een rijkelijk gethematiseerde dark ride die een vlucht boven Pandora simuleerde. Een soort XXL-versie van Peter Pan’s Flight, zeg maar. Het viel me een beetje tegen dat ik uiteindelijk in een Soarin’-variant belandde. Een hele goeie Soarin’-variant natuurlijk, maar stiekem hoopte ik om geen schermen en 3D-brillen tegen te komen. Anno 2023 weet ik wel wat me te wachten staat. En surprise surprise… Flight of Passage maakt deze keer een veel straffere indruk. De preshows blijven weliswaar een beetje meh en de hoofdshow vertelt geen duidelijk verhaal, maar indrukwekkend is deze ride sowieso. De beelden blijken haarscherp, de bewegingen zijn intens en het Banshee-zadel zit vol leuke snufjes. Combineer dat met James Horners magistrale soundtrack en je creëert een attractie om bij weg te dromen. Hoewel hij nog steeds niet in m’n wereldwijde top tien belandt en ik er niet meteen anderhalf uur voor zou aanschuiven, is mijn appreciatie voor Flight of Passage dus wel aanzienlijk gestegen. Dit is de blikvanger die Disney’s Animal Kingdom nodig had.

TRAVEL TIP

Hoewel je er een aantal wachtrijen mee kan verkorten, is Disney’s Animal Kingdom het minst interessante park om in Genie+ te investeren. On-site hotelgasten halen wellicht meer voordeel uit Early Park Entry (30 minuten exclusieve parktoegang voor de officiële openingstijd). Indien je liever uitslaapt, word je ook tijdens de laatste uren van de dag getrakteerd op beduidend kortere rijen.

Disney’s Animal Kingdom is voor vele bezoekers een ochtendbestemming. Zeker nu je pas mag park-hoppen vanaf 14.00 uur, blijkt Animal Kingdom een populaire keuze om de dag te starten. Tijdens de namiddag wordt het park voelbaar kalmer en wachttijden voor attracties dalen snel. De attracties van Pandora vormen hierop (meestal) een uitzondering. Wanneer we tijdens de vooravond Na’vi River Journey bezoeken, bedraagt de standby wachttijd nog steeds een uur. Gelukkig mogen wij dankzij Genie+ al na 10 minuten plaatsnemen, om vervolgens een behoorlijk toffe dark ride te ontdekken. Na’vi River Journey doet me terugdenken aan de eerste twee scènes van Journey to the Center of the Earth in DisneySea en da’s positief. Imagineers schudden een paar doordachte effecten uit de mouw en men integreerde succesvol enkele beeldschermen en projecties. Ten slotte bevat Na’vi River Journey een audio-animatronic die met een levensechte soepelheid beweegt. ‘t Is dus allemaal wondermooi, maar het valt ook op dat Na’vi River Journey zowel letterlijk als figuurlijk een beetje voortkabbelt, zonder daarbij naar een hoogtepunt op te bouwen. Hoewel deze dark ride qua sfeerschepping bij de wereldtop hoort, scoort hij dus tamelijk zwak wanneer het op storytelling aankomt.

Een indrukwekkend avondspektakel à la Harmonious of Happily Ever After hoef je in Disney’s Animal Kingdom niet te verwachten. Enkele jaren terug had het park echter een alternatief in de aanbieding: Rivers of Light. Deze voorstelling bevatte alles wat je van een Disney-avondshow verwacht, behalve… vuurwerk en herkenbare Disney-muziek. Helaas bleken die beide elementen onmisbaar om bezoekers van Walt Disney World te entertainen. Rivers of Light werd matig beoordeeld en dat vond ik terecht: ondanks de knappe decors was de show te ingetogen en zelfs een tikkeltje saai. Het theater van Rivers of Light staat momenteel dus leeg en da’s spijtig. Laat ons hopen dat deze A-locatie binnen afzienbare tijd een kwalitatief sterkere invulling krijgt.

We nemen vlug een kijkje bij de dromerige projecties op Tree of Life (een van Disney’s vier Beacons of Magic) en besluiten vervolgens dat het mooi geweest is. Wanneer we Animal Kingdom verlaten, is het moeilijk te besluiten welke indruk het park vandaag maakte. Momenteel is dit namelijk het minst tot de verbeelding sprekende themapark van Walt Disney World. Het vijftigste jubileumjaar zet Magic Kingdom in de spotlights, EPCOT is in volle ontwikkeling en Disney’s Hollywood Studios teert voort op de talrijke nieuwigheden van afgelopen jaren. Animal Kingdom, daarentegen, heeft sinds Pandora weinig toevoegingen gekend. Als we eerlijk zijn, is het aanbod op dit moment zelfs kariger dan enkele jaren terug. Er werd voorlopig geen vervanger voor Primeval Whirl aangekondigd en een grootschalige avondshow ontbreekt. Daardoor valt nog harder op dat Disney’s Animal Kingdom eigenlijk een bijzonder klein attractieaanbod heeft. Animal Kingdom is geen dagvullende bestemming, zelfs niet wanneer je alle trails ontdekt en lange wachttijden voor de topattracties trotseert. Hoewel ik besef dat Pandora heus nog niet zo oud is, voelt het dus aan alsof Animal Kingdom alweer snakt naar één of twee grote nieuwe attracties.

Ondanks bovenstaande kritiek wil ik één ding nogmaals benadrukken: Disney’s Animal Kingdom is een van ‘s werelds mooiste themaparken. De themazones die de Imagineers voor dit park creëerden, zijn absoluut van wereldniveau (vergeet alsjeblieft effe dat Dino-Rama bestaat). Disney staat natuurlijk bekend omwille van sterke thema’s, maar de diepgang is hier van een ongekend niveau. Harambe transporteert me werkelijk naar een chaotisch marktplein in Afrika, terwijl Serka Zong echt aanvoelt als een mythisch dorpje in de Himalaya. Dankzij al deze pracht en praal wil Disney’s Animal Kingdom dus graag vergeven dat het attractieaanbod nog niet helemaal op punt staat. Ik zeg alleszins graag tot ziens tegen dit unieke themapark, en ik bereid me voor op nog meer Disney-plezier tijdens de volgende dagen. Wordt vervolgd… in EPCOT.