Magic Kingdom

Lake Buena Vista, Florida, USA

“Het drukst bezochte themapark van de planeet”

We kennen Walt Disney World als ‘s werelds grootste pretparkresort. Vandaag horen daar vier themaparken, twee waterparadijzen, tientallen hotels en een complex transportnetwerk bij. Maar het was ooit anders. Toen het resort op 1 oktober 1971 ingehuldigd werd, was het aanbod immers opmerkelijk kleiner. Twee hotels, twee monorail-lijnen en een achtbaanloos pretpark… daar moest men het toentertijd mee doen. Dat ene pretpark droeg echter wel een klinkende naam: Magic Kingdom. In de daarop volgende decennia groeide Magic Kingdom uit tot het populairste themapark van de planeet. Tijdens het recordjaar 2019 liepen er bijna 21 miljoen bezoekers door de poorten, een prestatie die geen enkel ander park ooit evenaarde. En hoewel dat aantal inmiddels een beetje teruggelopen is, blijft Magic Kingdom ook vandaag de nummer één van de pretparkwereld. Waarom dit park zo populair is? Bram en ik mengen ons graag in de drukte om dat uit te zoeken.

Magic Kingdom is geen dertien-in-een-dozijn themapark en dat merk je al bij aankomst. Voor vele bezoekers start de dag namelijk bij het zogenaamde Transportation and Ticket Center. Je mag dit complex beschouwen als een soort centraal station binnen Walt Disney World. We vinden hier een rechtstreekse monorail-verbinding met EPCOT, er is een monorail naar verschillende luxehotels en de Express Line brengt je in een mum van tijd naar Magic Kingdom. Hoewel de monorails het snelste vervoer richting Magic Kingdom garanderen, wil ik graag even reclame maken voor de ferry. Vanuit het Transportation and Ticket Center vertrekken er immers ook overzetboten naar het park. Hoewel deze optie bij het grote publiek minder populair lijkt, maak je met de ferry (in mijn ogen) de meest feeërieke entree. De schilderachtige Seven Seas Lagoon overvaren, terwijl Cinderella Castle en Space Mountain steeds wat prominenter aan de horizon verschijnen… dat is kicken.

Ik beschouw de ferry als een soort pré-attractie, maar de echte fun moet nog beginnen. En daar hoeven we gelukkig niet lang meer op te wachten. Wanneer we de kade van Magic Kingdom bereiken, gaat alles immers razend snel. Aan de hypermoderne bagagecontrole ontstaan er zelden opstoppingen en de toegangspoortjes worden bemand door een gigantisch leger aan Cast Members. Wanneer mijn Hopper-pas vervolgens een groen Mickey-silhouet op de display laat verschijnen, is het officieel: ik sta opnieuw met m’n beide voeten in Magic Kingdom.

MAIN STREET U.S.A.

We worden verwelkomd met een uitzicht op ‘s werelds meest gefotografeerde treinstation, waarna we ons in de hustle and bustle van Main Street USA mengen. Deze hoofdstraat oogt bekend voor iedereen die ooit een Disney-resort bezocht. Je herkent wellicht de Victoriaanse geveltjes en de locatie van City Hall, terwijl Emporium ook in Orlando een regelrechte aanslag op je kredietkaart kan plegen. Toch is bij deze versie van Main Street USA de grootschaligheid kenmerkend. Het duidelijkste voorbeeld hiervan is de Central Plaza Hub, een enorm plein aan het uiteinde van Main Street. Deze zone werd in 2015 nog volledig gerenoveerd en biedt sindsdien een zee van ruimte. Het plein bevat waterpartijen, fonteinen, het iconische Partners Statue en groener-dan-groene grasperken.

De blikvanger op Central Plaza is uiteraard Cinderella Castle. Hoewel dit mastodontale kasteel wat minder elegant aandoet dan het sierlijke exemplaar in Parijs, zuigt het ding alle aandacht naar zich toe. Er zijn op ieder gegeven moment bijgevolg minstens tweehonderd camera’s naar Assepoesters optrekje gericht. In 2022 kreeg het kasteel een nieuw kleurenschema en ik kan het resultaat van die metamorfose wel smaken: het icoon van Magic Kingdom straalt tegenwoordig als nooit tevoren. Een vijftal keer per dag vormt Cinderella Castle trouwens de backdrop voor Mickey’s Magical Friendship Faire. Je hoeft deze show niet te bekijken voor z’n diepgaande dialogen, maar het is een toffe manier om binnen een kwartier een hele resem beroemde characters te spotten. Naast The Big Five zien we immers ook castleden van Princess and the Frog, Tangled en Frozen. De voorstelling bevat verder een paar catchy songs en enkele vuurwerkpijlen om de finale kracht bij te zetten. Leuk om te zien.

ADVENTURELAND

Ten westen van de centrale hub vinden we Adventureland, dat een reis naar de meest exotische uithoeken van deze aardbol simuleert. Vliegende tapijtjes zorgen bijvoorbeeld voor een rechtstreekse verbinding met Agrabah en ook een boottour richting Caraïben hoort bij de mogelijkheden. Een andere vaartocht brengt ons dan weer via de Amazone en de Nijl naar de Mekong. We navigeren door deze rivieren tijdens een ritje op Jungle Cruise. Deze attractie opende tezamen met Magic Kingdom op 1 oktober 1971 en werd een wereldhit. Toch lijkt een groot deel van de populariteit vooral te danken aan de gelijknamige film uit 2021, want sindsdien zijn de wachttijden van Jungle Cruise substantieel langer dan voorheen. Bezoek deze attractie dus liefst meteen na openingstijd of boek een Lightning Lane, maar sta hier alsjeblieft geen anderhalf uur aan te schuiven. Als we naar de essentie kijken, is Jungle Cruise immers niks meer dan een kalme boottocht langs plastic dieren en nogal simpele scènes. Gelukkig is er ook een unique selling point en dat is de Skipper. Tijdens deze trip word je bijgestaan door een Cast Member die aan de lopende band woordspelingen en flauwe moppen vertelt. Een deel van die grappen komt tijdens iedere rit terug, maar er zijn ook Skippers die een geheel eigen twist aan het gebeuren geven. Jungle Cruise is hierdoor een ervaring die letterlijk iedere keer anders is, en exact dat maakt het zo fijn om deze attractie telkens weer opnieuw te bezoeken.

Tijdens de voorbije decennia heeft Magic Kingdom aardig wat gedaanteveranderingen ondergaan. In Adventureland kan je echter nog een paar klassiekers uit de beginjaren terugvinden. Naast Jungle Cruise herinneren ook Walt Disney’s Enchanted Tiki Room en Pirates of the Caribbean ons aan de jaren zeventig. Deze beide attracties hebben hun sterktes en zwaktes. Het grote voordeel van Enchanted Tiki Room is bijvoorbeeld het feit dat je hier nooit moet aanschuiven, zelfs niet tijdens de allerdrukste dagen van het jaar. Het nadeel is dat deze poppenshow niet echt meer in de huidige tijdsgeest past. Het Californische origineel zie ik liefst nooit verdwijnen, maar deze kopie kan (wat mij betreft) gerust plaats maken voor een nieuwe attractie. Over Pirates of the Caribbean is mijn mening iets minder streng, al blijft het jammer dat ‘s werelds drukste Disney-park de minst boeiende versie van Pirates of the Caribbean kreeg. Magic Kingdom bouwde deze darkride in zeven haasten omdat lokale bezoekers er massaal om smeekten, maar helaas opteerde men voor een variant die aanzienlijk kleiner is dan het origineel. En hoewel de meest herkenbare scènes aanwezig zijn, is de merkbaar kortere ritduur wel een minpunt wanneer je gaat vergelijken met de naamgenoten in andere resorts.

FRONTIERLAND

The Disney Mountains, een serie attracties die de skyline en het thrill-niveau van de Disney-parken bepalen. Twee van deze bergen vinden we terug in Frontierland, maar helaas zijn we een tweetal maanden te vroeg om de reïncarnatie van Splash Mountain te beleven. Deze iconische log flume keert in juni 2024 terug als Tiana’s Bayou Adventure. Ik was altijd een fan van Splash Mountain en ik vermoed dat deze remake niet zal onderdoen voor z’n voorganger. Princess and the Frog, de film waarop Tiana’s Bayou Adventure gebaseerd werd, is namelijk fantastisch en bevat voldoende leuke characters om de talrijke darkride-scènes te vullen. Bovendien is de soundtrack van deze animatiefilm aanstekelijk genoeg om het gemis van Splash Mountains legendarische Zip-a-Dee-Doo-Dah goed te maken. Het exterieur van Tiana’s Bayou Adventure belooft veel goeds en op YouTube zagen we al beelden van enkele sublieme animatronics, dus ik kijk de première van deze attractie met hoge verwachtingen tegemoet.

Van Tiana’s groene bayou naar het dorre berglandschap van Big Thunder Mountain Railroad. En wanneer we over familieachtbanen praten, wordt het niet veel beter dan dit. The wildest ride in the wilderness heeft niet alleen een ijzersterk thema, maar ook het lange en gevarieerde ritverloop zijn vermeldenswaardig. Big Thunder Mountain bestaat uit drie lifthills, meerdere donkere grotten en een hilarisch stukje trick track. Toch wil ik je meegeven dat de versie van Florida net wat minder imposant is dan ‘onze eigen’ Big Thunder Mountain in Parijs. In Walt Disney World bevindt de baan zich namelijk niet op een privé-eiland, maar wel in een uithoek van het park. En als je de laatste tunnelpassage in Disneyland Paris helemaal de max vindt, moet ik met spijt meedelen dat die er in Orlando niet is. In ruil daarvoor krijgen we een eerder tam stukje uitbollen richting eindrem. Een anticlimax zou ik het niet noemen, maar het mag duidelijk zijn dat de Europese versie van deze mijntreinachtbaan meer spektakel in zich heeft. Desondanks blijft ook Florida’s variant een hoogwaardige Disney-klassieker die ik nooit ofte nimmer uit het attractieaanbod zou willen schrappen. En de allerbeste ritjes, die beleef je bij Big Thunder Mountain steevast na het invallen van de nacht.

Disney’s Imagineers zijn de allerbesten in hun vak. Ze zijn zelfs bezig met details waar 99 procent van de bezoekers niet eens aandacht aan besteden. Wist je bijvoorbeeld dat het wilde westen van Frontierland daadwerkelijk in de westelijke hoek van Magic Kingdom ligt? En wat nog knapper is: wie in Frontierland naar het oosten loopt, ziet de architectuur van de gevels ook veranderen naar die van de oostelijker gelegen staten. Uiteindelijk kom je zo uit in themagebied Liberty Square, dat qua bouwstijl geïnspireerd werd door het noordoosten van de Verenigde Staten. Beide zones, die toepasselijk langs de Rivers of America gebouwd werden, leveren dus een bescheiden Amerikaanse aardrijkskunde- en geschiedenisles. 

LIBERTY SQUARE

Als je dat educatieve momentje nog wat wil uitbreiden, kan ik een bezoek aan The Hall of Presidents overigens warm aanbevelen. Deze voorstelling gaat, zoals de naam doet vermoeden, over de presidenten van de Verenigde Staten. De gelijkenissen met The American Adventure in EPCOT zijn groot. Ten eerste belanden we ook hier middenin een patriottisch tafereel waar een doorsnee Europeaan weinig boodschap aan heeft. Ten tweede zijn de animatronics indrukwekkend genoeg om The Hall of Presidents alsnog te definiëren als een Disney-waardige attractie. Het hoogtepunt van de show is ongetwijfeld het moment waarop de presidenten verschijnen. Maar liefst 46 piekfijn uitgedoste animatronics vullen het podium en ze worden allen persoonlijk voorgesteld. Vervolgens volgt er een korte speech van de huidige president, waarna we in alle sereniteit de zaal mogen verlaten. Is dit een must-do? Neen, absoluut niet. Toch vormt het een ideaal rustmoment tijdens een drukke dag in Magic Kingdom, inclusief airconditioning. Beschouw een bezoek aan The Hall of Presidents dus niet automatisch als tijdsverspilling.

Vind je het idee van een Donald Trump-animatronic nog niet griezelig genoeg? Dan vind je misschien eerder je gading bij The Haunted Mansion, even verderop. Hoewel deze villa op het eerste gezicht niet heel bijzonder lijkt, schuilt er achter de gevel een van Disney’s meest iconische darkrides. Ervaren Disney-gangers worden haast extatisch wanneer het gaat over the Stretching Room, Madame Leota en Grim Grinning Ghosts. En ze vinden het blijkbaar niet erg om lang in de rij te staan. ‘s Ochtends vroeg en ‘s avonds laat kan je vaak meteen doorlopen naar de preshow, maar overdag zien we hier regelmatig wachttijden van 60 minuten of meer. In mijn ogen is dat te lang voor Haunted Mansion, al bewijst het dat de attractie na ruim vijftig jaar nog niet aan aantrekkingskracht ingeboet heeft. En terecht, want het is en blijft een ware schoonheid. De voorshow is sfeervol en de eigenlijke rit brengt ons langs briljant uitgevoerde scènes. Sommige fans lijken een voorkeur te hebben voor het duistere verloop van de Europese Phantom Manor, maar persoonlijk verkies ik de luchtigere insteek van deze Haunted Mansion.

Goeie pretparken bestaan niet uit topattracties alleen. Wel integendeel. Als je echt een compleet themapark wil bouwen, horen daar ook invulattracties bij die bezoekers tussen alle spectaculaire achtbanen en darkrides kunnen beleven. Wanneer we het over invulattracties hebben, presteert Magic Kingdom overigens prima. Het park heeft een klassieke carrousel, meerdere molens in verschillende thema’s en een aanzienlijk aantal meet&greet-locaties. Grotere rides ‘voor tussendoor’ zijn dan weer de Walt Disney World Railroad en de Liberty Square Riverboat. Die eerstgenoemde trakteert inzittenden op een grand circle tour rondom Magic Kingdom. De treinen die daarvoor gebruikt worden zijn prachtig, al is er tijdens de rondrit niet bijster veel te zien. Bij de Liberty Square Riverboat krijgen we gelukkig leukere panorama’s voorgeschoteld. Deze indrukwekkende raderboot vaart rondom Tom Sawyer Island, maar ‘t zijn vooral de uitzichten op Big Thunder Mountain en Haunted Mansion die ik de moeite waard vind.

Parades zijn in vele Disney-parken een onmisbaar onderdeel van het entertainmentprogramma. Toch kan ik me niet van de indruk ontdoen dat Walt Disney World op dit vlak een beetje stiefmoederlijk behandeld wordt. Ooit hadden drie van de vier parken hun eigen parade, maar inmiddels is dat gereduceerd tot Magic Kingdom alleen. Daarenboven moet dit park het al meer dan tien jaar met dezelfde parade stellen. En begrijp me vooral niet verkeerd: Disney’s Festival of Fantasy bevat een paar toffe floats en een indrukwekkende vuurspuwende draak. Maar als je weet dat een aanzienlijk percentage van de Magic Kingdom-bezoekers hier regelmatig komt, besef je dat het de hoogste tijd wordt voor iets nieuws. 

FANTASYLAND

Een van Disney’s ongelooflijke gaves: banale zaken omtoveren tot iets hyperpopulairs. Zo werd de befaamde Purple Wall een waanzinnige hit bij Instagrammers, terwijl het Tangled-toilet het favoriete kleinste kamertje van vele fans is. We vinden dit fotogenieke toiletblok bij de ingang van Fantasyland, een themazone die de meest pure Disney-vibe uitstraalt. Dit is een gebied vol sprookjes, prinsessen en… klassieke darkrides. Bij die klassiekers horen Peter Pan’s Flight (die in Orlando een prachtige wachtrij, maar een eerder tegenvallend ritverloop heeft), The Many Adventures of Winnie the Pooh (helaas niet de XXL-variant, zoals in Tokyo) en natuurlijk It’s a Small World. Deze boottocht is wereldberoemd dankzij z’n soundtrack, die zowel vrolijk als bloedirritant genoemd wordt. Naar mijn gevoel is It’s a Small World zo’n attractie die je eigenlijk nóóit mag overslaan. Magic Kingdoms versie is weliswaar minder gedetailleerd dan zijn soortgenoten, maar het blijft een legendarische attractie voor de hele familie.

Het kasteelpark is het middelpunt van ieder Disney-resort. En omdat die parken gelijkaardig opgebouwd werden, vertoont het attractieaanbod telkens opvallende parallellen. Peter Pan’s Flight, Winnie the Pooh en It’s a Small World zijn bijvoorbeeld in vijf van de zes kasteelparken aanwezig. Een andere attractie die je in vijf van de zes resorts terugvindt, is Mickey’s PhilarMagic. De première van deze 4D-film was in 2003 weggelegd voor Magic Kingdom. Hoewel deze filmvoorstelling inmiddels dus een gezegende leeftijd heeft, blijft PhilharMagic ook vandaag een kwalitatief sterke ervaring. Deze muzikale reis langs Disney-scènes bevat niet alleen haarscherpe beelden, maar ook een uitdeinend scherm en enkele fijne special effects. Het is bovendien fijn om te weten dat Magic Kingdom een full option-versie kreeg. Indien je PhilharMagic in Disneyland Paris niet zo spectaculair vond, raad ik dus aan om de film hier een nieuwe kans te gunnen.

Van vier dimensies naar zeven dwergen. Seven Dwarfs Mine Train werd in het jaar 2014 gepresenteerd en behoort sindsdien tot de meest geliefde attracties van Magic Kingdom. Overdag worden hier bijgevolg vaak wachttijden van twee uur voorspeld. En hoewel ik dit een toffe familieattractie vind, is er werkelijk geen enkele reden om zo lang aan te schuiven. Seven Dwarfs Mine Train is namelijk geen instant klassieker à la Haunted Mansion of Big Thunder Mountain. De twee achtbaangedeeltes hebben weinig pit, terwijl het (wondermooie) darkride-stuk net iets te kort aanvoelt. De ritervaring kan me dus niet volledig overtuigen, maar de visuele verschijningsvorm van Seven Dwarfs Mine Train verdient niets dan lof. Het bergmassief werd prachtig aangelegd en de baan levert een heel leuke dynamiek, letterlijk middenin Fantasyland. Ik zal dus nooit beweren dat ik deze attractie haat, maar de hype ontgaat me een beetje.

Seven Dwarfs Mine Train bracht ons naar het zogenaamde New Fantasyland. Dit gedeelte van Fantasyland werd tussen 2010 en 2014 herontwikkeld en het resultaat daarvan mag gezien worden. Deze nieuwe subzone komt immers veel sprookjesachtiger en hoogwaardiger over dan het oude gedeelte van Fantasyland. Je vindt hier een mooi stukje Franse charme uit dat rechtstreeks uit Beauty and the Beast geplukt werd. Een van de highlights is Enchanted Tales with Belle. Deze interactieve show en walk-through was jarenlang gesloten, maar maakte in 2023 eindelijk z’n comeback. Daar ben ik blij om, want deze beleving bevat een paar heel toffe special effects en animatronics. Hoewel de attractie zich duidelijk op kinderen focust, is er dus ook voor volwassenen genoeg te zien. Nood aan een extra vleugje Beauty and the Beast? Reserveer dan zeker een tafeltje bij Be Our Guest. Dit restaurant staat bekend om z’n Grey Stuff en ik kan bevestigen dat die inderdaad delicious is. Toch wil ik jullie waarschuwen dat een diner hier ook tamelijk prijzig uitvalt. Voor een driegangenmenu betalen we hier immers al vlug 100 dollar inclusief taks en fooien.

We vinden nog meer prinses-gerelateerde fun bij Ariel’s Undersea Adventure. Deze darkride opende in 2012 en het is een quasi-exacte kopie van de Little Mermaid-attractie in Disney California Adventure Park. Dat wil zeggen dat je een darkride zonder overbodige gimmicks mag verwachten. Ariel’s Undersea Adventure is niet interactief, er komen geen 3D-brillen aan te pas en het gebruik van beeldschermen wordt tot een minimum beperkt. In ruil daarvoor kregen we intieme scènes, fantastische muziek en steengoede animatronics. De schoonheid van Ariel’s Undersea Adventure beperkt zich overigens niet tot de binnenkant, want ook het exterieur van deze ride ziet er grandioos uit. Ik ben Disney dus dankbaar dat men twaalf jaar geleden nog zo’n klassieke darkride durfde presenteren, want deze attractie straalt in al z’n eenvoud.

Hoewel deze planeet slechts zes Disney-resorts telt, zijn er wereldwijd wel zeven originele Dumbo-molens te vinden. Hoe dat komt? Wel… Dumbo – The Flying Elephant is zo populair dat Magic Kingdom een dubbele versie kreeg. Je vindt deze fotogenieke molen in Storybook Circus, een cartoonesk vormgegeven uitloper van Fantasyland. De zone bevat verder een station van de Walt Disney World Railroad, een souvenirwinkel, een waterspeelplaats en The Barnstormer. Deze Junior Coaster heeft allesbehalve imposante statistieken en ook qua thema is het niet meteen een hoogvlieger. Toch lijkt hij een trouw (jong) publiek aan te trekken, dus ik vermoed dat hij niet snel zal verdwijnen.

TOMORROWLAND

The Barnstormer doet ons hart niet meteen sneller slaan en da’s een understatement. Even verderop valt er echter meer sensatie te rapen bij TRON Lightcycle/Run. Tijdens een vorige reis naar Orlando waren we net te vroeg om deze rollercoaster te beleven, maar sinds april 2023 is het eindelijk mogelijk om The Grid te betreden. We kijken ernaar uit, al heeft TRON sinds onze Shanghai-trips nog weinig verrassingen in petto. We zien hier namelijk een gelijkaardig verlopende wachtruimte (inclusief imposant uitzicht op het lanceerplatform) en de minimalistische vormgeving van de stationshal oogt eveneens herkenbaar. Ook de eigenlijke achtbaanrit blijkt identiek. Het sterkste element van de ervaring is in mijn ogen de acceleratie, die de Lightcycles met verrassend veel kracht naar hun topsnelheid stuwt. Ook de daaropvolgende bocht onder TRON’s futuristische dakconstructie is een topmoment, maar tijdens het indoorgedeelte lijkt de intensiteit een beetje terug te vallen. Gelukkig wordt dit goedgemaakt door het visuele aspect, want we ontdekken daarbinnen een paar heel toffe lichteffecten. Ik moet sowieso toegeven dat TRON een groot deel van z’n status aan de uiterlijke verschijningsvorm te danken heeft. Op zichzelf is dit geen waanzinnige rollercoaster, maar het buitengewoon Instagrammable exterieur en het hypermoderne design van de treinen tillen deze belevenis alsnog naar het absolute topniveau.

TRON biedt de thrill die ‘s werelds populairste themapark in mijn ogen nog miste. Toch is dit niet het enige vermaak op achtbaanrails dat Tomorrowland te bieden heeft; er is natuurlijk ook nog Space Mountain. Een heleboel beroemde Disney-attracties werden eerst in Anaheim gebouwd en daarna naar Florida geëxporteerd. In dit geval gebeurde echter het omgekeerde, want Space Mountain had zijn wereldpremière in Walt Disney World. De witte koepel is al sinds 1975 een herkenbare landmark en ondanks z’n gezegende leeftijd is de populariteit nog steeds immens. De rij slingert tot buiten het gebouw, maar wij konden dankzij Genie+ gelukkig een Lightning Lane bemachtigen. En we krijgen er een bijzondere ervaring voor terug. Hoewel Space Mountain in de loop der jaren nieuwe treintjes en een gemoderniseerd thema aangemeten kreeg, trakteert hij je nog steeds op een pure seventies-ervaring. Je merkt dit niet alleen aan het simpel uitgevoerde thema, maar ook aan het brute ritverloop. Het bochtenwerk is niet bepaald subtiel en de airtime van Space Mountain is zelfs ronduit lomp. Je zou bijgevolg kunnen zeggen dat de ride een grondige herziening verdient, net zoals de Californische versie die in 2005 kreeg. Toch zou ik dat jammer vinden. De huidige Space Mountain straalt immers zo’n enorme authenticiteit uit dat ik ‘m niet zou willen missen. En die gammele achtbaanrit door de complete duisternis? Die levert stiekem best een leuke kick.

Het is mooi om te zien hoe de jongste en oudste rollercoasters van Magic Kingdom broederlijk naast elkaar staan. Het is minder mooi om te zien hoe grote stukken van Tomorrowland hopeloos in het verleden bleven plakken. Ik word alleszins niet vrolijk van die gedateerde façades en die weidse betonnen oppervlaktes. Tomorrowland Speedway (het plaatselijke alternatief voor Autopia) zou ik zelfs durven bestempelen als de lelijkste Disney-attractie ooit. Verwacht daarnaast ook geen wonderen van Buzz Lightyear’s Space Ranger Spin en Monsters Inc Laugh Floor. Dit zijn allebei interactieve attracties, al is dat meteen de enige gelijkenis. Buzz Lightyear is de welbekende darkride met laserpistolen, terwijl je bij Monsters Inc een stukje flauwe (virtuele) stand-up comedy bijwoont.

Dan breng ik eigenlijk liever een bezoekje aan Walt Disney’s Carousel of Progress, die ons terugbrengt naar de New York World’s Fair van 1964. In dit roterende theater zie je een Amerikaans gezinnetje evolueren doorheen de twintigste eeuw. Het moet gezegd: Carousel of Progress lijdt een beetje aan hetzelfde kwaaltje als de rest van Tomorrowland, want helemaal up-to-date is de voorstelling niet. Zelfs de laatste scène, die het heden voorstelt, voelt inmiddels aan als een terugblik naar lang vervlogen tijden. Desondanks blijft Carousel of Progress een attractie die je als Disney-liefhebber niet mag missen. Het geeft namelijk een bijzonder gevoel om te weten dat Walt himself hieraan gewerkt heeft. En het uiterst meezingbare themanummer van de Sherman Brothers, dat blijft wellicht voor de rest van de dag in je hoofd spoken.

De ene houdt ervan met z’n hele hart, de ander vindt het de meest banale Magic Kingdom-attractie: Tomorrowland Transit Authority PeopleMover. Ik mag mezelf bij die eerste groep rekenen, want ik vind PeopleMover een fantastisch ding. Deze rustige rondrit baant zich een weg door Tomorrowland en geeft een unieke blik op enkele belangrijke attracties. PeopleMover is geen thrill en vanuit thematisch perspectief is het helemaal geen hoogvlieger, maar het blijkt een feel good-attractie van de hoogste categorie. Deze ride trakteert je namelijk op het meest ultieme rustmomentje in het immer overbevolkte Magic Kingdom. Het feit dat de wachttijden voor PeopleMover doorgaans erg acceptabel zijn, is ook mooi meegenomen.

WANNEER DE AVOND VALT…

Wie aan Walt Disney World denkt, denkt aan kastelen, turkey legs, Dole Whips en… vuurwerk! Hier in Magic Kingdom wordt het avondprogramma gedomineerd door Happily Ever After. Deze show debuteerde in 2017 en werd een instant succesverhaal. Vele fans namen het Disney bijgevolg kwalijk dat Happily Ever After in 2021 vervangen werd door een nieuwe vuurwerkdisplay. Gelukkig maakte het geliefde spektakel intussen zijn comeback. En wanneer we vanavond op Central Plaza naar de oplichtende hemel staren, begrijpen we direct waarom de show zo’n hit werd. Happily Ever After combineert een aanstekelijk themanummer en herkenbare Disney-songs met knappe projecties, lichteffecten, overvliegende feeën (!) en een duizelingwekkende hoop vuurwerk. Volgens bepaalde bronnen kost één voorstelling van Happily Ever After een slordige 45.000 dollar. Als ik zie hoeveel knallende vuurpijlen er gebruikt worden, lijkt dit me eigenlijk een realistische inschatting. Hou je dus klaar voor een portie overdaad, maar dan in de best mogelijke zin van het woord. Dit is Disney-magie van de allerhoogste plank.

Terwijl de laatste vuurpijlen uitdoven, begint de grote uittocht. Duizenden bezoekers verlaten het park en bestormen de bussen, monorails en ferryboten. Ik heb goed nieuws voor diegenen die deze drukte willen omzeilen: Magic Kingdom sluit haar poorten zelden meteen na het vuurwerk. Doorgaans blijft het park nog een paar uur open, waardoor je gemakkelijk enkele attracties kan meepikken met minimale wachttijden. En na onze nachtelijke ritjes op Big Thunder Mountain, Space Mountain en Seven Dwarfs Mine Train kan ik met een gerust geweten concluderen dat Magic Kingdom een fantastisch themapark is. Het personeel is extreem vriendelijk, de meeste themazones liggen er prachtig bij en het park beschikt over een sterk attractieaanbod. Happily Ever After, TRON en de Disney Mountains zijn de blikvangers, maar er staan ook heel wat fraaie darkrides en de horeca is uitstekend. Is het dan alleen maar rozengeur en maneschijn in Magic Kingdom? Neen, dat ook weer niet. Na ruim vijftig jaar merk je bijvoorbeeld dat bepaalde parkgedeeltes om een opknapbeurt smeken. Dit is vooral van toepassing op Tomorrowland, maar ook Fantasyland heeft een zone die nog niet klaar lijkt voor de 21ste eeuw. Ondanks haar astronomische bezoekersaantallen, beschouw ik Magic Kingdom dus niet als ‘s werelds meest perfecte themapark.

Onthoud dit als je ooit naar Magic Kingdom reist: je zal er niet alleen zijn. Drukte is hier immers zo goed als onvermijdelijk. Disneyland Paris heeft een laagseizoen waarin er bijna nergens wachtrijen te bespeuren zijn, maar zo’n periode bestaat in Magic Kingdom niet. Een vreselijk drukke dag in de Efteling is voor Magic Kingdom business as usual, dus bereid jezelf daarop voor. Met een gezonde dosis geduld kan je hier namelijk een heerlijke dag doorbrengen. Hetzelfde geldt overigens ook in de andere parken van Walt Disney World. Wil je daar meer over te weten komen? Klik dan hieronder gewoon door naar ‘t volgende report…