EPCOT

Lake Buena Vista, Florida, USA

“Experimenteel, educatief en… énorm”

Wonder Island, Phantasialand of Dreamworld… Als een themapark een leuk klinkende naam heeft, krijg ik automatisch meer zin om erheen te reizen. Wanneer het park in kwestie de naam Experimental Prototype Community of Tomorrow draagt, ben ik daarentegen geneigd om vriendelijk te bedanken. Het voelt gewoonweg niet aan als de ultieme plek om een dagje plezier te beleven. Toch slaagde deze experimentele gemeenschap erin om een van ‘s werelds bekendste pretparken te worden. EPCOT opende in 1982 en werd het tweede themapark binnen de grenzen van Walt Disney World. We zijn inmiddels ruim veertig jaar verder en EPCOT groeide uit tot een heus fenomeen. Waar het park z’n legendarische status aan dankt? We zoeken het vandaag graag voor je uit.

We verblijven tijdens deze reis in Disney’s Pop Century Resort, dat een ode aan de jaren ’50, ’60, ’70, ’80 en ’90 van vorige eeuw brengt. Dat thema is een leuk bijkomstigheidje, maar we kozen dit hotel toch voornamelijk omwille van het Disney Skyliner-station dat eraan verbonden is. Dankzij de Disney Skyliner geraken we namelijk in een mum van tijd bij twee Walt Disney World-themaparken. Zo zweven we vanochtend bijvoorbeeld naar International Gateway, ook wel gekend als de achteringang van EPCOT. Deze toegangspoort is voor vele dagjesbezoekers onbekend, want hij wordt vooral gebruikt door resortgasten. Toch kan iedereen langs deze ingang naar binnen, wat helpt om drukte aan de hoofdingang van EPCOT te omzeilen.

WORLD SHOWCASE

Er is nog meer goed nieuws: International Gateway geeft rechtstreeks uit op World Showcase, in mijn ogen het leukste gedeelte van EPCOT. Deze zone bestaat uit elf paviljoenen die evenveel landen van de wereld uitbeelden. Die paviljoenen bestaan telkens uit boetiekjes vol lokale snuisterijen, restaurants met typische gerechten en straatjes vol authentieke architectuur. In World Showcase spotten we onder andere een Japanse tempel, een Beiers stadje en een schilderachtig Venetiaans plein. En ben je op zoek naar een Franse crêpe of een maaltijd uit de tajine? Baan jezelf dan respectievelijk een weg naar de halve Eiffeltoren en naar de Marokkaanse zone. Het is allemaal ontzettend mooi en gezellig, maar ik kan me best voorstellen dat je World Showcase niet met het woord ‘pretpark’ associeert. Deze gigantische lap grond doet immers veeleer aan een expo denken en op het eerste zicht spot je weinig attracties. Wanneer je een kijkje achter de façades neemt, kom je echter tot enkele verrassende ontdekkingen.

Een van die verrassingen: EPCOT heeft een attractie uit het Europese Disneyland gekopieerd. Op 1 oktober 2021 vierde Walt Disney World zijn vijftigste verjaardag en dat werd gevierd. Ter gelegenheid van dat jubileum pronkte het resort niet alleen met aangepaste decoratie en entertainment, maar men opende ook twee gloednieuwe attracties in EPCOT. Een van de nieuwigheden is Remy’s Ratatouille Adventure, een kopie van de belangrijkste darkride in ons eigen Walt Disney Studios Park. Voor een Europeaan is de ritervaring bijgevolg allesbehalve opzienbarend. De voertuigen, de scènes en de decoratie zijn allemaal identiek. Zelfs de Franse narratie werd niet aangepast, wat in de Verenigde Staten toch enigszins gek aanvoelt. En of het nu in Frankrijk of Florida is… Ratatouille blijft in mijn ogen een eerder matige ervaring. De schermen zijn te dominant aanwezig en bovendien mist de verhaallijn een duidelijk hoogtepunt. Om deze alinea toch met een positieve noot te eindigen, wil ik echter melden dat Remy’s Ratatouille Adventure prachtig geïntegreerd werd. De attractie past uiteraard perfect in het Franse paviljoen en de toegangspoort (vormgegeven als een klassieke Metropolitain-boog) is erg fotogeniek.

De tweede darkride van World Showcase bevindt zich in het Noorse paviljoen. De headliner van dit gedeelte is namelijk Frozen Ever After. Aangezien deze attractie gebaseerd werd op een van Disney’s meest succesvolle animatiefilms aller tijden, is het niet verrassend dat ie steevast garant staat voor lange wachttijden. Toch vinden wij de hype rond deze darkride enigszins overdreven. Dat gevoel is er voornamelijk omwille van ons recente tripje naar Hong Kong Disneyland, waar een moderne variant van Frozen Ever After staat. In Hong Kong werden we aangenaam verrast door de grootschalige scènes en levensechte animatronics, maar hier in Orlando is ‘t allemaal een stuk minder glorieus. Dat is bijvoorbeeld te wijten aan de geprojecteerde (onnatuurlijk ogende) gezichten van de animatronics, maar ook aan de beperkte ruimte. De EPCOT-versie van deze attractie moest in een reeds bestaand gebouw gepropt worden, en je merkt dat de Imagineers hierdoor op bepaalde limieten botsten. Hoewel ik Frozen Ever After in Hong Kong Disneyland een pareltje vind, blijft m’n enthousiasme hier in Walt Disney World dus vrij beperkt.

De derde en laatste ride van World Showcase vinden we in de indrukwekkende trappenpiramide van het Mexicaanse paviljoen. Ook hier is het over de koppen lopen, al lijkt een meerderheid van de bezoekers vooral geïnteresseerd in taco’s en Margarita’s. Bij de eigenlijke attractie kunnen we meteen instappen en da’s een aangename afwisseling na de lange wachttijden van Ratatouille en Frozen. Toch vind ik het ook enigszins jammer, want Gran Fiesta Tour Starring The Three Caballeros verdient in mijn ogen meer krediet. Tijdens deze bootvaart ontdek ik verschillende Mexicaanse bestemmingen en dat blijkt best fijn. Vooral de eerste scène, waarin we langs een tempelsite in de nachtelijke jungle varen, is verrassend indrukwekkend. Daarna wordt Gran Fiesta Tour een soort Mexicaanse It’s a Small World met Donald Duck in de hoofdrol. Het is allemaal ontzettend schattig en genietbaar, al besef ik dat deze ride niets meer dan een fijn tussendoortje is.

Wie louter op attracties kickt, is vlug uitgekeken in World Showcase. Wie z’n zinnen op filmvoorstellingen zet, zal echter enkele waardevolle credits scoren. Technologisch ongelooflijk vernuftig zijn de dingen niet: in China en Canada vergapen we ons weliswaar aan een 360°-projectie, maar van 3D of 4D is er nergens sprake. Dat hoeft ook niet, want de beelden spreken voor zich. Met Canada – Far and Wide en Reflections of China maken de desbetreffende landen immers volmaakte reclame voor zichzelf. Beide films zitten prima in elkaar en ze gunnen je een welgekomen break, weg van de drukte in het park.

Het is volkomen begrijpelijk dat men de Verenigde Staten een centrale locatie in World Showcase gunde. Het is evenzeer logisch dat Disney een staaltje pure vaderlandsliefde voorziet voor haar bezoekers. Als je The Hall of Presidents in Magic Kingdom fantastisch vindt, zal je ook de duimen en vingers aflikken bij The American Adventure. Deze animatronic-voorstelling neemt z’n bezoekers mee op een 30 minuten durende tijdreis door de Amerikaanse geschiedenis. Mijn mening over The American Adventure is tweeledig. Enerzijds ervaart een nuchtere Belg dit als een tenenkrommend tafereel. Wij kennen in ons land geen patriottisme en ik voel dus plaatsvervangende gêne wanneer ik deze verheerlijking van Amerika aanschouw. Anderzijds zit ik een half uur lang met open mond te staren naar de techniek achter het hele gebeuren. The American Adventure zit boordevol briljante animatronics en scènewissels die je doen afvragen hoe ze het in godsnaam klaarspelen. Als je tijdens het afsluitende muziekstuk even je oren bedekt, is er dus heus wel een manier om The American Adventure te appreciëren.

EPCOT fungeert als het festivalterrein van Walt Disney World. Het International Food & Wine Festival (dat telkens van juli tot november plaatsvindt) is zonder twijfel het bekendste evenement uit de reeks, maar ook tijdens andere seizoenen vinden er festivals plaats. Wij beleven tijdens deze reis het International Flower and Garden Festival, wat zonder twijfel het meest kleurrijke EPCOT-festival is. Tijdens dit evenement wordt het park gevuld met schitterende bloemtapijten en florale sculpturen van Disney-figuren, terwijl er bij de kraampjes aangepaste snacks en drankjes geserveerd worden. Er wordt zelfs een tijdelijke vlindertuin aangelegd! EPCOT levert dus heus geen half werk en het resultaat is oogverblindend mooi.

WORLD CELEBRATION

Wie EPCOT tijdens de afgelopen jaren bezocht, weet ongetwijfeld dat er heel wat werkzaamheden plaatsvonden. In 2024 is de metamorfose ein-de-lijk compleet en de opvallendste veranderingen vonden plaats in het noordelijke parkgedeelte. Daar vond je vroeger Future World, maar die zone was – hoe tegenstrijdig het ook klinkt – een soort ode aan het verleden geworden. Het gebied werd gedomineerd door grijze bunkers en kil beton, dus van gezelligheid was er geen sprake. Daarom lieten Disney’s Imagineers het concept van Future World varen. Sinds kort spreekt men immers van drie nieuwe gebieden: World Celebration, World Discovery en World Nature. World Celebration fungeert als het nieuwe middelpunt van EPCOT. Opvallende elementen zijn de gloednieuwe CommuniCore Hall (een polyvalente ruimte die een grote rol gaat spelen in de EPCOT-festivals) en de prachtige tuinen rondom Dreamers Point, inclusief een recent onthuld Walt Disney-standbeeld. In de reusachtige Creations Shop vind je dan weer heel wat EPCOT-merchandising. En op die souvenirs zien we opvallend vaak de contouren van Figment.

Wie of wat is Figment? En wat maakt dit figuurtje zo bijzonder dat de gemiddelde Disney-fan er helemaal ondersteboven van is? We zoeken het antwoord bij Journey into Imagination with Figment, de attractie waarin het paarse draakje een hoofdrol vertolkt. En ik moet toegeven… hij is schattig. Toch hebben we daarmee het meest positieve nieuws vermeld, want de eigenlijke darkride is vreselijk verouderd. Deze rondrit gaat over de menselijke zintuigen en brengt ons langs verschillende belevingslaboratoria. Journey into Imagination geeft daarmee een kijkje in de (educatieve) geschiedenis van EPCOT, maar een hoogvlieger is het niet.

Er is absoluut geen gebrek aan darkrides in EPCOT. Er werd er zelfs een geïntegreerd in het icoon van het park: de zilveren bol aan de hoofdingang. Die prominente locatie is overigens maar een van de zaken die Spaceship Earth z’n iconische status opleverden. Deze attractie vertelt over de evolutie van communicatie en doet dat op een fantastische manier. De scènes werden groots aangepakt, terwijl Judi Dench’ vertelstem voor interessante achtergrondinformatie zorgt. Een ritje op Spaceship Earth duurt maar liefst een kwartier, maar geen seconde daarvan voelt overbodig aan. Zo lang je deze attractie ‘s voormiddags vermijdt, zijn de wachttijden trouwens minimaal.

WORLD NATURE

Ook World Nature werd tijdens de voorbije jaren opgefrist. Toch maakte Disney één blunder: het grootste paviljoen van de zone bleef onaangeroerd en doet qua looks nog steeds aan de jaren ’80 terugdenken. Ik heb het over The Land, een gigantisch gebouw waarin meerdere attracties geïntegreerd werden. De centrale hal heeft het sex-appeal van een ouderwetse Lunch Garden, maar gelukkig scoren de eigenlijke attracties beter. Awesome Planet is bijvoorbeeld een prettige filmvoorstelling vol National Geographic-achtige natuurbeelden. De vertelstem houdt het lekker luchtig, al worden we tegen het einde met de neus op de klimaatveranderingsfeiten gedrukt. Ook Living with the Land heeft een educatieve ondertoon. Deze bootvaart legt de focus op (moderne) landbouw en doet dat op een bijzondere manier. Na de inleidende darkride-scènes varen we immers dwars door enkele hypermoderne serres. Nooit gedacht dat je in een pretparkattractie met irrigatiesystemen en kweekplantjes te maken zou krijgen? Wel… EPCOT bewijst dat alles mogelijk is.

De blikvanger van The Land is niet die vaartocht door plantenkassen. Neen, het leukste adresje in dit paviljoen is Soarin’ Around The World. Ooit stond deze attractie garant voor wachttijden van meer dan een uur, maar dat tijdperk lijkt voorbij. Enerzijds is dat te danken aan de toevoeging van een derde zaal, anderzijds heeft Soarin’ helaas wat aantrekkingskracht verloren. Flying theaters zijn namelijk lang niet meer zo uniek als twintig jaar geleden, toen Disney het concept presenteerde. Het feit dat men zelfs binnen Walt Disney World al een doorontwikkelde variant bouwde, toont aan dat de gloriejaren van Soarin’ achter ons liggen. Toch zal je me nooit horen zeggen dat dit een slechte attractie is. Wel integendeel. Soarin’ blijft een toffe ervaring met prachtig beeldmateriaal en een magistrale soundtrack. En hoewel de bestemmingen wel heel willekeurig gekozen lijken, levert Soarin’ een weergaloze ode aan de schoonheid van onze planeet.

Soarin’ gunde ons een vlugge blik op de haven van Sydney. En wie Sydney zegt, die zegt… P. Sherman 42 Wallaby Way. Toeval of niet; animatiefilm Finding Nemo vormde de inspiratie voor het nabijgelegen paviljoen The Seas With Nemo and Friends. Het spreekt voor zich dat de oceanen en hun fauna hier centraal staan. Er zijn dus aquaria te bewonderen, maar The Seas bevat tevens twee familiale attracties. Nummer één is een kleinschalige darkride waarin reële aquaria en projecties gecombineerd worden. Nummer twee is Turtle Talk with Crush, een interactieve voorstelling met Disney’s beroemdste zeeschildpad. Het zijn allebei ervaringen die ik niet noodzakelijk als een must-do zou definiëren, maar jonge kinderen denken daar misschien anders over.

EPCOT vierde in 2023 z’n veertigste verjaardag. En zoals dat hoort in de pretparkwereld, werd er bij dat jubileum een nieuwe attractie gepresenteerd. Adrenalinefreaks blijven echter op hun honger zitten, want het park niet koos voor een nieuwe rollercoaster, boomstammenbaan of darkride. Neen, EPCOT opteerde voor een educatieve walk-through met water als centraal thema. Hoewel dat in eerste instantie doodsaai klinkt, moet ik toegeven dat Journey of Water – Inspired by Moana een brede glimlach op ons gezicht tovert. Het themaniveau ligt waanzinnig hoog, er speelt dromerige achtergrondmuziek en de exotische vormgeving matcht perfect met Orlando’s immer zomerse klimaat. En hoewel wij de meeste interactieve waterspelletjes overslaan, blijken ze een hit bij het grote publiek. Journey of Water bewijst dat heus niet elke toevoeging een E-ticket moet zijn.

WORLD DISCOVERY

Is een themapark compleet wanneer het geen achtbaan heeft? Impulsief zou ik daar neen op durven antwoorden. Wanneer ik verder nadenk, besef ik echter dat EPCOT het veertig jaar zonder rollercoasters redde. Dat achtbaanloze tijdperk kwam echter tot een einde met de opening van Guardians of the Galaxy – Cosmic Rewind. Deze ride verrees op de voormalige locatie van Ellen’s Energy Adventure, al moest het paviljoen eerst danig uitgebreid worden. Het gebouw van deze nieuwigheid is dan ook prominent aanwezig in de EPCOT-skyline en de afmetingen ervan zijn spectaculair. De ervaring van Cosmic Rewind start in Wonders of Xandar, een indoor wachtruimte die vermomd werd als een expo. Deze rij is met z’n hypermoderne looks erg imposant, dus het is helemaal geen straf om hier even aan te schuiven. Vervolgens worden we op twee voorshows getrakteerd. Nummer één verduidelijkt het achtergrondverhaal en nummer twee transporteert ons naar het Nova-ruimteschip, waar zich een groot deel van de verhaallijn afspeelt. Het mag gezegd worden… Die tweede preshow is erg knap uitgevoerd. Ik wil niet nodeloos spoilers verklappen, maar Disney’s Imagineers toverden een heel cool transformatie-effect uit hun hoge hoed.

Ik heb het ongetwijfeld reeds in andere Disney-verslagen vermeld, maar het Marvel-universum doet me weinig. Concludeer echter niet automatisch dat ook de bijhorende attracties me niet boeien. In Hong Kong Disneyland ontdekte ik bijvoorbeeld een prima attractie rond Ant-Man, terwijl Guardians of the Galaxy – Mission Breakout een verfrissende variatie op Tower of Terror bleek te zijn. Aangezien Cosmic Rewind zich op dezelfde filmfranchise baseert, merk ik een gelijkaardige vibe op. Ook hier in EPCOT kregen de Guardians of the Galaxy een famievriendelijke thrill ride die een goeie dosis humor en een aantal onsterfelijke popsongs bevat. En hoewel de muziek een grote meerwaarde biedt, wordt de show vooral gestolen door de indrukwekkende hardware van Vekoma. Het Nederlandse bedrijf leverde een 1,7 kilometer lange achtbaan die de passagiers met een ongelooflijke souplesse door het heelal transporteert. Bovendien kunnen de voertuigen gecontroleerd draaien, wat Disney in staat stelt om het verhaal op een heel doeltreffende manier uit te beelden. Een groot deel van de actie speelt zich op schermen af, maar bij deze ride is dat geen negatief punt. De schaal van deze projecties is namelijk amper in woorden te vatten. Het resultaat is een immersieve belevenis die z’n gelijke niet kent. Sommige doorgewinterde Disney-fans bekritiseren deze nieuwigheid omdat hij ver van het oorspronkelijke EPCOT-idee staat, maar ik zie gewoon een fantastische indoor achtbaan die het attractieaanbod van dit park nieuwe impulsen geeft.

Cosmic Rewind is niet het enige buitenaardse avontuur in EPCOT. Je kan namelijk ook gaan ruimtereizen bij de buren van Mission SPACE. Deze attractie pronkt met een monumentale façade die rechtstreeks uit een sciencefictionfilm geplukt lijkt, maar er is meer. Binnen belanden we in een trainingscentrum voor vluchten naar de planeet Mars. En voor die training hebben we nodig: een simulator met centrifuge-functie en de keuze tussen een sissyvariant (Green Team) en het intensere Orange Team. Wij kiezen natuurlijk voor die tweede optie en nemen vervolgens plaats in een claustrofobische capsule. Is Mission SPACE alle commotie waard? Absoluut. Het is een buitengewone thrill ride die me met haar befaamde slingshot around the moon even naar adem doet happen. De g-krachten zijn immens en het totaalplaatje ziet er levensecht uit. Het hele gedoe rond de functies aan boord vind ik nogal nutteloos en geforceerd, maar verder levert Mission SPACE echt een heel intense ervaring.

De gratis FastPass is definitief uit de Disney-parken verdwenen. Tegenwoordig is voorkruipen een betalende aangelegenheid, al zijn er ook alternatieve manieren om wachtrijen te omzeilen. Bij een paar attracties in het resort kan je bijvoorbeeld voordeel behalen via een single rider line. Een van die attracties is Test Track, en onze strategie werkt verbazend goed. De gewone rij puilt uit en men voorspelt een wachttijd van 70 minuten, maar als soloreiziger is het na 5 minuten al speeltijd. Geen slechte deal voor de snelste Disney-attractie ter wereld, toch? Test Track bereikt in zijn outdoor-gedeelte een topsnelheid van 104 kilometer per uur en da’s een indrukwekkende prestatie. Het leukste onderdeel van de attractie is echter de darkride die eraan voorafgaat. Hier worden verschillende tests uitgevoerd in een hightech-omgeving en de uitvoering verdient een duim omhoog. Ik begrijp dus waar Test Track zijn populariteit vandaan haalt en ook ik reken mezelf bij de fans. Dankzij de hypermoderne aankleding past deze attractie bovendien perfect in het EPCOT-verhaal.

Vanaf de late namiddag speelt de meeste actie zich af in World Showcase. De restaurants zitten vol en ook de kraampjes trekken lange rijen. Met een gesterkte maag is het daarna vooral aftellen naar negen uur, het tijdstip waarop men Luminous – The Symphony of Us presenteert. Deze avondshow ging op 5 december 2023 in première en vindt dagelijks plaats op de immense World Showcase Lagoon. Het voordeel aan zo’n EPCOT-show is de waanzinnig grote viewing area. Je kan namelijk vanuit de hele World Showcase meegenieten, dus je hoeft geen uren op voorhand een ideaal plekje uit te zoeken. Kom gewoon 10 à 15 minuten voor showtijd en je zal een prima uitzicht hebben. En de voorstelling op zich? Ik moet toegeven dat we niet helemaal onder de indruk zijn. Luminous is qua storytelling vergelijkbaar met Momentous in Hong Kong Disneyland, want ook hier wordt de levensloop van een mens uitgebeeld in een tiental Disney-songs. Toch blijkt de muziekkeuze niet helemaal ons ding en bovendien doet de vertelstem te hard haar best om de verhaallijn ook voor kleine kinderen verstaanbaar te maken. Ondanks ‘t feit dat er niet bespaard wordt op knallende vuurwerkpijlen, klasseren we Luminous bijgevolg als een van Disney’s minst interessante avondspektakels.

Oeps. Dit reisverslag werd langer dan ik eigenlijk verwachtte. EPCOT heeft op het eerste zicht een beperkt aanbod, maar de realiteit blijkt anders. Hoewel de topattracties op de vingers van één hand te tellen zijn, valt er in dit park verrassend veel te beleven. Je vindt hier bijvoorbeeld Orlando’s beste rollercoaster en een aantal knappe darkrides, maar ook de filmvoorstellingen en de paviljoenen in World Showcase zijn een bezoekje waard. We brengen tijdens deze reis dan ook heel wat tijd in EPCOT door, zonder ons daarbij een seconde te vervelen. Dit park heeft zich tijdens de laatste jaren niet in z’n beste vorm laten zien, maar vanaf 2024 kan je EPCOT eindelijk terug in volle glorie bewonderen. De sterkte van EPCOT is het feit dat dit geen doorsnee pretpark is. Je komt hier niet louter heen voor de attracties, maar ook voor de festivals, de drankjes en het entertainment. Weinig andere pretparken hebben zo’n bijzondere aantrekkingskracht.