Switch to English version

Knott’s Berry Farm

Buena Park, California, USA

“Cedar Fair mét thematisering”

Orlando wordt algemeen beschouwd als de pretparkhoofdstad van de Verenigde Staten. De zilveren medaille gaat wellicht naar Los Angeles, want ook deze stad heeft veel thrills en pretparkfun in de aanbieding. En geloof het of niet: wanneer je de bekendste parken rangschikt van zuid naar noord, heb je meteen ook mijn persoonlijke top vijf. Six Flags is de hekkensluiter en da’s voornamelijk te wijten aan het gebrek aan decoratie. Nummer vier is Universal Studios Hollywood. Dit filmthemapark heeft weliswaar een aantal unieke rides, maar de schermen zijn net iets te alomtegenwoordig. De eerste en tweede plek van m’n ranking worden respectievelijk bekleed door Disneyland en Disney California Adventure, de geniale parken die het slaperige Anaheim omtoverden tot een bedevaartsoord voor pretparkfans. Ergens tussenin vinden we dan weer Knott’s Berry Farm, een plek die regelmatig vergeten lijkt te worden. Het park heeft duidelijk meer thema dan Six Flags en meer thrill dan het Disneyland Resort. Het beste van twee werelden, dus? We gaan het vandaag ontdekken…

GHOST TOWN

Het verhaal van Knott’s Berry Farm begint in de jaren ’20 van vorige eeuw. Zoals de naam van het park verraadt, was dit oorspronkelijk een bessenboerderij van Walter Knott en z’n familie. Ze verkochten er boysenberries en hun huisgemaakte bessentaartjes in een klein winkeltje. In 1934 breidde men uit met een kiprestaurant. Het restaurant werd een ongelooflijke hit en toeristen moesten vaak lang aanschuiven om Knott’s beroemde fried chicken te proberen. Hierop bouwde de familie Knott een aantal winkeltjes, waar wachtende bezoekers zichzelf konden bezighouden. Tijdens de jaren ’40 begon Walter Knott bovendien aan de bouw van Ghost Town, waar men nog meer gasten kon entertainen. Dit westernstadje is zelfs vandaag, zowat tachtig jaar later, nog steeds een belangrijk onderdeel van Knott’s Berry Farm. Je vindt er een authentieke saloon, er is live entertainment en je kan op verschillende plekken ambachtslieden aan het werk zien.

Wanneer je Knott’s Berry Farm via de hoofdingang betreedt, beland je rechtstreeks in Ghost Town. Aan de linkerzijde ligt de ingang van het westerndorp, terwijl je aan de rechterzijde direct een van de grootste achtbanen van het park treft. Dat is Silver Bullet, een felgekleurde B&M inverted coaster met zes inversies en een hoogte van ruim veertig meter. Het ding ziet er stralend uit, hij bevat alle elementen die je van een goeie inverted verwacht en er is veel interactie met de nabije omgeving. Alleen maar goede punten voor Silver Bullet, dus. Sommigen definiëren de baan weliswaar als krachteloos en saai, maar daar kan ik me helemaal niet in vinden. Hoewel de eerste afdaling gerust een graadje steiler had gekund, geeft deze coaster me een immers een kick. De soepelheid is bewonderenswaardig, er zijn veel positieve g-krachten en ook de onbestaande wachttijd is mooi meegenomen. Zo wil ik elke dag wel wakker worden.

Als ik zeg dat Californië een aangenaam klimaat heeft, is dat eigenlijk nog een understatement. Hoewel we het park diep in de herfst bezoeken, genieten we nog steeds van temperaturen tot 28 graden. Er is dus weinig reden om Knott’s waterattracties over te slaan, al is het aanbod niet zo ruim. De legendarische Perilous Plunge sloot ruim tien jaar geleden en de plaatselijke rapid river ondergaat op het moment van ons bezoek een opknapbeurt. Overblijver is Timber Mountain Log Ride, een verrassend leuke log flume. De baan is niet alleen lang, maar bevat ook uitgebreide darkride-gedeeltes met animatronics. Daarnaast worden we getrakteerd op twee amusante afdalingen, die ons (godzijdank) minder nat maken dan Tiana’s Bayou Adventure gisteren deed. Voor een van ‘s werelds oudste log flumes is dat alleszins een krappe prestatie; de meeste moderne exemplaren zijn een stuk minder sensationeel.

Timber Mountain Log Ride is een verrassing van formaat en hetzelfde geldt voor z’n overbuurman. De in 1960 geopende Calico Mine Ride werd geïntegreerd in een prachtig bergmassief en de antieke voertuigen dragen bij aan de unieke sfeer. In zekere zin doet deze darkride me terugdenken aan de voormalige Silbermine in Phantasialand. Ook dit is een treintje dat door een enorm grottenstelsel rijdt, terwijl er een klassiek mijnverhaal verteld wordt. Het grote verschil met die beruchte Phantasia-darkride: deze Californische versie werd met veel liefde bewaard en klaargemaakt voor de toekomst. In 2014 kreeg de attractie bijvoorbeeld nog een grote upgrade, waardoor deze oldie ook vandaag nog een heerlijke ervaring aflevert. Dat is vooral te danken aan de authentieke sfeer: de rails kraken, de wagonnetjes piepen heerlijk in elke bocht en er hangt een typerende oude geur. Heel bijzonder ding.

De zuidelijke parkhelft van Knott’s Berry Farm mist tijdens ons bezoek een beetje actie. Calico River Rapids blijft namelijk dicht en Mystery Lodge (een sfeervolle live show met projecties) is in z’n geheel van de parkplattegrond geschrapt. De enige attractie die overblijft, is Pony Express. We spreken over een familiale lanceerachtbaan zonder onnodige franjes. Ik geef toe dat z’n treinen er schattig uitzien, maar de lay-out en decoratie van Pony Express zijn wel erg basic. Dit is zo’n coaster die je enkel hoeft te doen indien er helemaal geen rij staat.

Het wordt stilaan duidelijk dat we een extreem kalme dag uitkozen voor ons bezoek aan Knott’s Berry Farm. Terrasjes blijven grotendeels leeg en bij de meeste rollercoasters staat het personeel letterlijk op bezoekers te wachten. Toch is er een uitzondering, want voor ons eerste ritje GhostRider moeten we een twintigtal minuten in de rij staan. Dat doe ik echter met plezier, want dit is een van m’n favoriete achtbanen in Californië. Deze woodie staat grotendeels op de parking en ziet er op ‘t eerste zicht niet zo uniek uit. Toch ben ik telkens verbaasd door de krachten en snelheden waarmee we uiteindelijk door deze berg hout gesmeten worden. GhostRider combineert een ijzersterke first drop, heftig bochtenwerk en een paar momenten met goeie airtime. Bovendien duurt de rit verrassend lang en blijft de snelheid behouden tot op ‘t eind. De ride is bruut en out-of-control, maar dan in de best mogelijke betekenis. Hier wordt een achtbaanfan blij van.

CAMP SNOOPY

Cedar Fair en Six Flags vormen sinds kort één pretparkgroep, al blijven er duidelijke verschillen merkbaar. De namen van de parken bleven bijvoorbeeld ongewijzigd en de mascottes veranderden (voorlopig) evenmin. In de Six Flags-parken vind je het familie- en kindervermaak doorgaans in een Looney Tunes-gebied, terwijl je in de voormalige Cedar Fair-vestigingen eerder naar een Snoopy-zone moet zoeken. Hier in Knott’s Berry Farm is dat Camp Snoopy, dat in 2024 overigens een fijne upgrade kreeg. Enkele oude attracties werden verwijderd en vervangen door moderner materiaal. Bij de nieuwigheden zien we Sally’s Swing Along (een schommelattractie) en Snoopy’s Tenderpaw Twister, een kiddie coaster van Zamperla. De schattige frontcar vormt een pluspunt, maar toch valt de baan vooral op dankzij ‘t feit dat er zowel een lifthill als een (weliswaar zachte) lancering in verwerkt werden. En er is goed nieuws voor de creditjagers onder ons: volwassenen mogen gewoon een ritje maken!

De tweede achtbaan binnen Camp Snoopy is Sierra Sidewinder, een in 2007 geopende spinning coaster van Mack Rides. De Duitse bouwer moest z’n ding doen op een klein lapje grond, maar het resultaat is prima. De compacte lay-out zit immers boordevol power en die bereikt een hoogtepunt tijdens de 540° helix, ergens halfweg de rit. Dit is zo’n baan die er vanop de begane grond best tam uitziet, terwijl je als passagier toch een behoorlijk desoriënterende ervaring voorgeschoteld krijgt. Sierra Sidewinder blijkt dus een uitstekend Amerikaans alternatief voor Dwervelwind in Toverland, al moet ik toegeven dat de Nederlanders beter werk leverden met de theming.

FIESTA VILLAGE

Parken uit de Cedar Fair-familie staan doorgaans bekend omwille van de thrills en rollercoasters, maar voor diepgaand thema moet je er niet heen. Noem Knott’s Berry Farm gerust de uitzondering op die regel. Het attractieaanbod is beter gebalanceerd dan in de zusterparken en qua decoratie is dit duidelijk Cedar Fair’s paradepaardje. Zeker het Mexicaanse gedeelte – men noemt het hier Fiesta Village – is uitermate sfeervol en charmant gethematiseerd. De geveltjes zien er piekfijn uit, de vegetatie werd aangepast en er speelt aanstekelijke muziek. In het najaar krijgt Fiesta Village trouwens extra decoratie ter ere van Día de los Muertos. Meesurfen op het succes van Disney-Pixar’s Coco… moet kunnen, toch?

Wie zich op achtbanen focust, moet in Fiesta Village momenteel tevreden zijn met een matige Zierer family coaster. De trein van Jaguar vertrekt weliswaar vanuit een oogstrelend stationsgebouw, maar dat is meteen het meest noemenswaardige element. Verder is dit een extreem lang Tivoli-model met ongemakkelijke knikken en een saaie lay-out. In normale omstandigheden vind je trouwens nog een tweede achtbaan in Fiesta Village, maar de zogenaamde Montezooma’s Revenge staat inmiddels al tweeënhalf jaar op non-actief. Deze Shuttle Loop van Schwarzkopf ondergaat een grootschalige opknapbeurt en die is volgens Knott’s Berry Farm nog steeds ‘volop bezig’. Toch lijkt het er in november 2024 niet op dat Montezooma snel zal terugkeren. Wordt ongetwijfeld vervolgd, al weten we voorlopig niet wanneer.

THE BOARDWALK

De themagebieden van Knott’s Berry Farm brengen een soort ode aan Amerika. Ghost Town is een onderdeel van de lokale cultuur, Camp Snoopy is gebaseerd op de nationale parken van Noord-Californië en Fiesta Village zet de zuiderburen in het zonnetje. Met The Boardwalk probeert men dan weer de ouderwetse gezelligheid van een klassieke pier te evenaren. Da’s stiekem grappig, want enkele kilometers verderop – in Anaheim – doet men exact hetzelfde. En hoewel Disney’s Pixar Pier in mijn ogen een stuk gezelliger en sterker gethematiseerd is, moeten we toegeven dat The Boardwalk van Knott’s Berry Farm opmerkelijk sensationelere attracties heeft.

De skyline van Knott’s Berry Farm zou niet hetzelfde zijn zonder The Boardwalk, want je vindt hier drie attracties die ruim 60 meter hoog zijn. Dit torenhoge trio bestaat uit Sky Cabin (een panoramatoren met schandalig vuile ramen), Supreme Scream (een driedubbele shot ‘n’ drop tower) en Xcelerator. Dit was ooit Intamin’s eerste Accelerator en het blijft in mijn ogen een topper. Dat valt niet louter te danken aan de (met airtime gevulde) tophat of aan het bochtenwerk, maar vooral aan de lancering. De versnelling waar Xcelerator mee uitpakt, is namelijk waanzinnig. Ik heb al vele launched coasters mogen beleven, maar zelden wordt er zo’n kick gegenereerd als bij deze baan. Xcelerator heeft z’n naam dus niet gestolen en ook qua looks ligt hij er weer fantastisch bij. Een recente schilderbeurt maakte namelijk komaf met het vale roze kleurtje dat hier jarenlang te zien was.

Knott’s Berry Farm heeft een excellent achtbaanaanbod, maar het wordt in mijn ogen tijd voor een uitbreiding. De laatste grote nieuwe thrillcoaster opende namelijk in 2018. Ik heb het over HangTime, een opvallende verschijning langs The Boardwalk. Op het eerste zicht zou je vermoeden dat dit een West Coast-versie van Fahrenheit is. De verticale lifthill, de beyond-vertical drop en een wirwar aan bochten en inversies doen me alleszins terugdenken aan die leuke coaster in Hersheypark. Jammer maar helaas: de ritervaring doorprikt dat ballonnetje. HangTime werd niet door Intamin, maar door Gerstlauer gebouwd… en dat merk je. Gerstlauer slaagt er telkens in om lay-outs geforceerd te doen aanvoelen. Ruw is HangTime absoluut niet, al lijkt de flow toch niet helemaal natuurlijk. Ik wil gerust goeie punten geven voor de comfortabele heupbeugels en voor het feit dat HangTime de plaats van een Vekoma Boomerang ingenomen heeft, maar verder is dit zo’n dertien-in-een-dozijn rollercoaster die voor een ervaren pretparkbezoeker nauwelijks meerwaarde biedt.

The Boardwalk is verder grotendeels gevuld met standaardvermaak. We spotten een paar molentjes, betaalspelletjes en Knott’s Bear-y Tales. Ik vind het knap dat men voor deze interactieve darkride een originele verhaallijn bedacht, maar echt wereldschokkend is het 3D-schietspel niet. Verwacht evenmin wonderen van Coast Rider, de negende en laatste rollercoaster die we van Knott’s Berry Farm tegoed hebben. Deze Wild Mouse doet het met een standaard lay-out en er is pijnlijk weinig decoratie. Bovendien worden de karretjes vaak zo hard afgeremd dat er van sensatie absoluut geen sprake is. Tot overmaat van ramp werden de voertuigen van Coast Rider uitgerust met overbodige scheenbeschermers, waardoor je vreselijk oncomfortabel in het karretje zit. Jammer dat de iconische Perilous Plunge hier ooit voor moest wijken.

We maken nog een extra rit op Xcelerator, we doen Silver Bullet nog een keertje of twee en we sluiten af met een rondje GhostRider. Zo komt onze dag in Knott’s Berry Farm stilaan ten einde. Het was een dag met lege wachtrijen, mierzoete bessendrank en fijne coasters. Knott’s Berry Farm wordt soms vergeten wanneer het over pretparken in Californië gaat. En hoewel ik begrijp waarom het gebeurt, is dat onterecht. Het park heeft niet het ultieme themaniveau van Disney en er staan tien achtbanen minder dan in Six Flags, maar de kwaliteit ligt echt wel hoog. Knott’s Berry Farm heeft een paar schitterende attracties, de sfeer is prima en het personeel is doorgaans erg professioneel.

Het kan vreemd klinken, maar ik reken Knott’s bij de fijnste pretparken van het land. Buitengewone uitschieters qua decoratie en coaster-thrills zijn er niet, maar het algemene niveau ligt wel bovengemiddeld hoog. Eigenlijk voelt dit park daardoor een beetje Europees aan. Men probeert hier de hele familie te amuseren, terwijl de meeste Amerikaanse parken zich eerder op specifieke niches focussen. Vind ik Knott’s Berry Farm daardoor zo goed? Geen idee, maar een ding is zeker: dit is beslist niet dat kleine parkje dat toevallig naast Disneyland ligt.