Peterhof

“Als de Russen hun eigen Versailles willen, dan bouwen ze dat toch gewoon?”

Glenn & het Museum en Glenn & de Kerk. Dat zijn behoorlijk ongebruikelijke dingen, maar toch hoorden ze allebei bij m’n eerste ontdekking van Sint-Petersburg. En het was tof. Ik geef toe dat de Hermitage geen eersteklas museumliefhebber van me maakte en ik zag evenmin het Russisch-orthodoxe licht in die imposante kerk, maar het waren onmisbare elementen om ons dagje Sint-Petersburg te vervolledigen. Vandaag, op de tweede dag van onze trip, verlaten we tijdelijk de binnenstad. Er zijn heel wat mogelijke daguitstappen vanuit Sint-Petersburg: je kan Barokke paleizen spotten in Pushkin, je kan de waanzinnige kathedraal van Kronstadt bezoeken en ook Novgorod – een van de oudste steden in Rusland – ligt vlakbij. Wij volgen vandaag echter de grote massa en we opteren voor de populairste daguitstap. Die brengt ons naar Peterhof, een stadje ten zuidwesten van Sint-Petersburg.

In Peterhof schrijf ik een derde ongebruikelijke episode: ‘Glenn & het Paleis’. Ik ben vooralsnog niet van adel, ik woon niet in een kast van een villa en ‘k heb niet de groene vingers om een reusachtige paleistuin te onderhouden. Peter de Grote voldeed blijkbaar wel aan die vereisten en gaf de opdracht om in Peterhof de Russische versie van Versailles te creëren. Het resultaat daarvan is Peterhof Palace, een reeks paleizen en uitgestrekte tuinen. Er zijn verschillende manieren om hier te geraken. De meeste toeristen nemen de hydrofoil, een snelle ferryboot die vlak achter de Hermitage vertrekt en Peterhof bereikt binnen het halfuur. De combinatie van metro en minibus is ook mogelijk – een stuk goedkoper dan de hydrofoil, bovendien – maar lijkt op ‘t eerste zicht gecompliceerd.

Tijdens de heenrit opteren wij voor een Uber. We vertellen de chauffeur dat we naar Peterhof willen, we leren vervolgens dat Russen het als Petergof uitspreken en vijftig minuten later dropt meneer Dimitri/Vladimir/Boris ons af aan de toegangspoort van de tuinen. Vijftig minuten in een Uber… kost dat geen fortuin? Neen, dat valt eigenlijk reuze mee. We betalen minder dan 14 euro voor de rit, wat beduidend goedkoper is dan een hydrofoil-ticket voor twee personen. Overweeg die Uber dus zeker wanneer je van Sint-Petersburg naar Peterhof Palace wil reizen. Voor de prijs moet je het alvast niet laten.

We worden afgezet aan bij de Upper Gardens, een gratis toegankelijk onderdeel van het Peterhof Paleizencomplex. Deze tuin bevindt zich ten zuiden van het Grand Palace en het geeft een voorsmaakje op al het moois dat we vanmiddag mogen verwachten. Peterhof werd bekend omwille van z’n perfect gesnoeide hagen en symmetrie, maar ook (en vooral) dankzij tientallen fonteinen. De fonteinen zijn in de Upper Gardens nog van bescheiden proporties, maar geloof me: aan de andere kant van ‘t paleis ligt er een indrukwekkender waterspektakel.

De Upper Gardens zijn gratis toegankelijk en daardoor lagen mijn verwachtingen niet hoog. Dat blijkt onterecht, want deze kasteeltuin is een visueel feest. Dit is het type bombastische pracht en praal die ik bij Rusland verwachtte. Goede punten voor de Upper Gardens dus…

… al scoort het aanpalende toeristendorpje minder knallend. Dit is the place to be wanneer je geïnteresseerd bent in opdringerige verkopers die Siberische mutsen, matroesjka’s en T-shirts met het gezicht van Poetin proberen aan te smeren. Als je zulke dingen niet nodig hebt, kan je hier echter beter wegblijven.

We laten die afschuwelijke souvenirshops achter ons en we wandelen richting Lower Gardens. Dit onderdeel van de tuin is beduidend groter dan de Upper Gardens en we moeten betalen om er binnen te geraken. De toegangsprijs bedraagt tijdens ons bezoek (juli 2019) 900 roebel, wat omgerekend ongeveer 12 euro is.

De Upper en de Lower Gardens worden gescheiden door een soort natuurlijke klif. Bovenaan staat het Grand Palace en tegen de klif werd het meest fotogenieke element van ‘t hele complex gebouwd: The Grand Cascade.

The Grand Cascade is het visuele middelpunt van Peterhof Palace. Deze reusachtige waterval bevat 64 fonteinen en tientallen statige beelden. Bizar genoeg komt er geen pomp aan te pas. De fonteinen van deze Grand Cascade zijn namelijk gelinkt aan enorme reservoirs in de Upper Gardens. Daardoor ontstaan de fonteinen op een semi-natuurlijke wijze.

Ik genoot met volle teugen van de Fountains of Bellagio, ik vond de Dubai Fountains indrukwekkend en World of Color behoort tot de knapste spektakels die ik ooit zag. De fonteinen van Peterhof Palace mogen echter ook gezien worden… wow!

Zoveel schoonheid trekt automatisch een heleboel toeristen aan. Er komen dagelijks duizenden bezoekers en het kan bijgevolg druk zijn op de toplocaties. Deze Grand Cascade is de ultieme plek voor jaloersmakende selfies, dus je moet soms dringen om de ultieme foto te maken. We zijn hier nochtans op maandag, wat volgens bepaalde bronnen de rustigste dag is voor een bezoek aan Peterhof. ‘s Maandags is het paleis immers gesloten voor bezoekers. Vele toeristen combineren hun wandeling door de tuinen met een bezoek aan dat Grand Palace. Je zou dus verwachten dat de meeste bezoekers hun tripje een dag later inplannen.

Verwacht vooral niet dat de tuinen er op maandag uitgestorven bij liggen, wel integendeel. Toch stoort de mensenmassa me geen enkel moment en wanneer je de onmiddellijke omgeving van de Grand Cascade verlaat, wordt de drukte opvallend draaglijker.

We trekken verder door de Lower Gardens. Als je een voorliefde hebt voor fonteinen, val je hier wellicht van de ene extatische uitspatting (pun intended) in de andere. Aanschouw de statige Roman Fountains…

… en de kleinschalige Chessboard Hill Cascade, die tegen de natuurlijke klif aangebouwd werd. Dit wordt ook wel Dragon’s Hill genoemd, omdat er bovenaan de waterval drie kleurrijke draken opgesteld staan.

Een andere schoonheid is de Pyramid Fountain, die z’n naam om logische redenen gekregen heeft.

Verder spotten we de cirkelvormige Sun Fountain middenin een schilderachtig meertje…

… en nemen we een kijkje in de tuin van Monplaisir Palace. Dit relatief bescheiden paleisje was een ontwerp van Peter de Grote himself en hij beschouwde het blijkbaar als z’n favoriete buitenverblijf. De lokale tuinmannen leveren hier trouwens prachtig werk, want ook dit gedeelte van Peterhof ligt er stralend bij.

Peter de Grote was blijkbaar een grapjas. En een fontein-fetisjist. Hij had namelijk zelfs het gekke idee om fonteinen te integreren in de zitbanken rondom Monplaisir Palace. Ik wil je waarschuwen dat de fonteinen regelmatig harder beginnen te spuiten, dus het is best riskant om hier een leuke foto te maken.

Deze Sheaf Fountain vormt trouwens het middelpunt van de Monplaisir Garden. Net wat indrukwekkender dan die waterstraaltjes rondom de zitbank en bovendien is er geen gevaar om zelf nat te worden.

Ben je de fonteinen nog niet beu? Nee? Gelukkig dan, want we zijn nog lang niet klaar met het opspattende water. Hieronder zien we bijvoorbeeld de Adam and Eve Fountains, die je terugvindt aan een leuk vormgegeven rotonde. De gebouwtjes die errond staan, doen me op een of andere manier trouwens terugdenken aan Parc Astérix. Tja, je bent een pretparkliefhebber of je bent ‘t niet.

Peter de Grote was iemand met duidelijke wensen. Als het aan hem lag – en dat was ook zo – kreeg elk paleis van Peterhof z’n eigen waterval. Wanneer de zogenaamde Hermitage (niet te verwarren met het Hermitage-museum in Sint-Petersburg) opgetrokken werd, bouwde men dus ook de Lion Cascade in de onmiddellijke nabijheid. Grappig genoeg is die waterval/fontein haast groter dan het paleisje waar hij bij hoort. Vergelijk gerust zelf de Hermitage…

… met de Lion Cascade.

Als het Hermitage-paviljoen z’n eigen waterval krijgt, dan verdient Marli Palace dat ook. Je ziet op onderstaande foto zowel het paleis(je) als de Golden Hill Cascade die erbij hoort.

Deze Golden Hill Cascade haalde z’n naam uit de goudkleurige stenen waarlangs het water naar beneden stroomt. Heel knap en je mocht het vroeger ook van dichtbij bekijken langs de aangrenzende trappen. Helaas zijn die vandaag gesloten voor het publiek.

Peterhof Palace en de aanpalende tuinen zorgen voor visuele perfectie van de hoogste graad, maar het domein heeft er heus niet altijd zo mooi bij gelegen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het paleis immers zwaar beschadigd, al werd er snel een grootschalig renovatieproject opgestart. Je kijkt vandaag dus voornamelijk naar replica’s, maar dat doet geen afbreuk aan de totaalbeleving.

Zoveel fonteinen, maar de meest indrukwekkende blijft uiteraard die Grand Cascade van daarstraks. Laat ons dus nog één keertje naar die waanzinnige highlight staren.

Peterhof Palace grenst aan de Golf van Finland en werd er zelfs rechtstreeks mee verbonden. Deze smalle strook water wordt Fountain Alley genoemd en hij mondt uit in zee.

De Grand Cascade straalt nog steeds in al z’n glorie. Trouwens opgelet aan alle fotografen: tijdens heldere dagen staat de zon een hele dag achter Peterhof Palace, wat het wellicht moeilijk maakt om ideale plaatjes te schieten. Alleen vroeg in de ochtend en tegen de late namiddag staat de zon hier juist. Bewolkte dagen zijn dus heus niet zo slecht wanneer je Peterhof en de beroemde tuinen wil bezoeken.

Ik zeg niet nee tegen functioneel naakt. Helemaal niet.

Efteling pakt al jaren uit met een sensationele watershow – als er geen blauwalg in ‘t water zit, althans – maar Anura mag haar gouden bal gerust bijhouden wat mij betreft. Peterhof Fountains en de Grand Cascade, dàt is pas entertainment van de hoogste plank.

Uber was een leuke optie om hierheen te komen, maar stiekem willen we die blitse hydrofoil zelf wel eens uittesten. We wandelen dus naar het opstapplatform (dat in de Lower Gardens ligt) en kopen een enkeltje richting Sint-Petersburg. Dat is relatief duur en je moet tijdens de vaartocht behoorlijk wat verkooppraatjes slikken. Toch is ‘t een snelle manier om de oversteek te maken en bovendien kan je Sint-Petersburg vanuit een geheel nieuw perspectief bekijken in zo’n hydrofoil.

Peterhof wordt door zowat elke reisgids aangeprezen als een niet te missen onderdeel van een citytrip naar Sint-Petersburg. Ik begrijp goed waarom, want zoveel pracht en praal zag ik nog maar zelden. Het is enigszins jammer dat we het eigenlijke paleis niet langs de binnenkant konden bekijken, al zagen we gisteren in de Hermitage al heel bombastische interieurs de revue passeren. We focusten ons dus maar op de tuinen en die vielen niet tegen. Vooral the Grand Cascade maakt indruk, maar ook de rest van ‘t park is de moeite waard. ‘t Is heerlijke om hier aan de stadsdrukte van Nevski Prospekt te ontsnappen en je fototoestel zal ongetwijfeld overuren draaien.

Na ‘Glenn & het Museum’ en ‘Glenn & de Kerk’ voegde ik vandaag nog meer ongebruikelijke dingen toe aan m’n curriculum. Het resultaat daarvan zijn ‘Glenn & het Paleis’ en ‘Glenn & de Tuinen’, twee dingen die ik ten zeerste kon appreciëren. Toch ging ik opnieuw buiten m’n comfort zone, maar daar brengen we morgen verandering in. Hou je dus klaar voor ‘Glenn & het Pretpark’, want op dinsdag ontdekken we het Russische achtbaanplezier van Divo Ostrov.