Switch to English version

Six Flags America

Bowie, Maryland, USA

“Een bezoek tijdens Six Flags America’s allerlaatste zomerseizoen”

We zullen 2025 voor eeuwig herinneren als het openingsjaar van Epic Universe in het zonnige Orlando. Toch schrijft de pretparkkrant niet alleen maar heuglijk nieuws. Want terwijl Florida een themapark rijker wordt, verliest de staat Maryland haar voornaamste achtbaanpark. Op 2 mei 2025 werd aangekondigd dat Six Flags America aan z’n laatste seizoen bezig is. Het nieuws kwam onverwachts, maar onlogisch is de beslissing niet. Hoewel het park in de onmiddellijke nabijheid van Washington D.C. ligt, slaagde het er immers nooit in om de bezoekersaantallen van haar bekende zusterparken te evenaren. In november sluiten het park en zijn attracties dus voorgoed, waarna het domein een nieuwe bestemming krijgt. Gelukkig planden we onze trip naar de Amerikaanse oostkust nog net op tijd. In april 2025 konden we Six Flags America dus voor de eerste en meteen ook laatste keer ontdekken.

Eerst was het een dierenpark, dan werd het Wild World, vervolgens kwam Adventure World en sinds 1999 is deze plek gekend als Six Flags America. Die naam verwijst niet alleen naar ‘t feit dat de Amerikaanse hoofdstad vlakbij ligt, maar ook naar gebruikte thema’s. Delen van het park zijn namelijk gebaseerd op Chesapeake Bay, New Orleans en het Wilde Westen. Het mooiste stukje patriottisch thema vinden we in Main Street 1776, een hoofdstraat in koloniale stijl. De toegangspoort straalt een heerlijke grandeur uit en daarachter spotten we een replica van de beroemde Liberty Bell. De sfeer in deze hoofdstraat is dus prima… tot je een kijkje neemt àchter de gevels. De souvenirshop wordt bemand door extreem ongeïnteresseerde dames en in de (nochtans geopende) Starbucks vertelt men ons zonder blozen dat er vandaag geen koffie is. Ja, dat lees je goed: een koffieloze Starbucks!

Een cafeïneshot is lastig te vinden in Six Flags America. Gelukkig is het eenvoudiger om een paar extra credits aan te vinken. Dat kan bijvoorbeeld in SteamTown, een westerndorp dat in 2024 nog een aanzienlijke upgrade kreeg. De geveltjes werden voorzien van Steampunk-elementen en men introduceerde SteamWhirler, een aantrekkelijk uitziende Zamperla Nebulaz. De bestaande Vekoma SLC werd dan weer omgetoverd tot Professor Screamore’s SkyWinder. De baan kreeg een opgefrist kleurenschema en er kwamen nieuwe treinstellen, maar die garanderen helaas geen comfortabele ritervaring. Passagiers worden namelijk nog steeds flink door elkaar geschud.

Ook onderdeel van SteamTown: QuantumCanyon Rapids. Het verhaal achter deze raftingbaan gaat over een tijdreismachine waarmee bezoekers teruggestuurd worden naar het tijdperk van de dinosauriërs. Leuk en origineel idee, maar we hebben er tijdens ons bezoek weinig aan. Net zoals vele andere pretparken in de Verenigde Staten houdt Six Flags America zijn waterattracties immers dicht tot Memorial Day, eind mei. Hierdoor missen we niet alleen QuantumCanyon Rapids, maar ook Shipwreck Falls en Blizzard River. Dit zijn respectievelijk een shoot-the-chute en een spinning rapids ride, en qua decoratie zien die er allebei prima uit.

We krijgen vandaag geen water, maar wel vuur. Met hartelijke dank aan Firebird, ‘s werelds oudste B&M. De baan speelde ooit een rol in de legendarische film Richie Rich, maar veranderde sindsdien haast onherkenbaar. Firebird werd verplaatst, hij kreeg een andere naam, het kleurenschema is opgefrist en men voegde zelfs een vuureffect toe. Bovendien werden de oorspronkelijke stand-up treinen ingeruild voor modernere floorless exemplaren. Ondanks zijn 35 levensjaren heeft deze coaster bijgevolg een verbazend eigentijds uiterlijk. Je voelt tijdens de rit echter dat B&M nog in z’n kinderschoenen stond toen het Firebird ontwierp. Sommige overgangen zijn tamelijk abrupt en er is een merkbaar geratel. Toch ben ik blij dat we Firebird aan onze teller mochten toevoegen, want in de geschiedenisboeken van de achtbaanwereld is ie absoluut van belang.

Wanneer Six Flags America in november 2025 de poorten sluit, zullen er wellicht enkele attracties verhuisd worden naar andere pretparken. Helaas is het ook een zekerheid dat meerdere rides voorgoed verloren gaan. Vooral de beide houten achtbanen lijken in de gevarenzone te zitten. We hebben het dan over Roar en Wild One, die respectievelijk gebouwd werden door Great Coasters International en Philadelphia Toboggan Coasters. GCI staat meestal garant voor schitterende wooden coasters, terwijl PTC berucht is omwille van z’n ruwe banen. In Six Flags America ervaar ik het echter exact andersom. De jongere Roar blijkt immers een regelrechte rammelbak die me instant hoofdpijn bezorgt, terwijl de antieke Wild One een uitstekende rit oplevert. Dat is extra opmerkelijk wanneer je bedenkt dat Wild One sinds 1917 (!) bestaat en reeds een verplaatsing meemaakte. Dikke pluim voor Six Flags America om deze ruim honderd jaar oude rollercoaster in zo’n uitstekende conditie te houden. Ik ben dus blij dat ik deze klassieker op de valreep nog aan m’n teller mocht toevoegen.

Het hoeft niet alleen maar over achtbanen te gaan. Six Flags America heeft, net zoals de meeste andere parken in de groep, ook een mooi assortiment aan flatrides. De meeste zijn tamelijk gewoontjes: je vindt hier onder andere een zweefmolen, dansende koffiekopjes, een schommelschip en zo’n heerlijk ouderwetse Scrambler. Net iets minder standaard zijn Pirate’s Flight (een familiaal georiënteerde molen met zwevende piratenscheepjes) en ElectroDerby, een verduisterde autoscooter in SteamTown. En hoewel Six Flags America zelden geprezen wordt omwille van z’n sfeer en gezelligheid, wil ik zeggen dat de meeste flatrides prima gepresenteerd worden. Vooral de Flying Carousel is een plaatje, zo aan het uiteinde van de Main Street.

Het is in de Six Flags-parken telkens weer een beetje nostalgie opsnuiven dankzij de Looney Tunes. Ik groeide namelijk niet op met Nickelodeon of Disney Channel, maar wel met Bugs Bunny, Roadrunner en Tasmanian Devil. Deze (en andere) figuurtjes zijn in Europa een beetje naar de achtergrond verdwenen, maar in Six Flags zijn ze nog alomtegenwoordig. Vaak werd in die parken ook een volledig kindergebied naar hen vernoemd. Hier in Washington is dat Looney Tunes Movie Town, dat een Hollywood-achtig sfeertje tracht op te roepen. De zone heeft een kiddie coaster van Zamperla, een kleinschalige treinrondrit en meerdere molentjes. Het is allemaal niet bijzonder, maar dankzij de felle kleuren werkt het ongetwijfeld prima bij de jongste bezoekers.

Laissez les bons temps rouler. Dat kan in het diepe zuiden van de Verenigde Staten, maar ook in Six Flags America. Themagebied Mardi Gras brengt een stukje New Orleans naar Maryland. Hoewel dat niet op een schaal gebeurt zoals je die van Disneylands New Orleans Square kent, is het een gezellige hoek van het park. Deze zone is de thuishaven van French Quarter Flyers (een soort zweefmolen waarbij passagiers door middel van beweegbare vleugels heen en weer kunnen schommelen), de 42 meter hoge Voodoo Drop en Ragin’ Cajun, een spinning coaster van Reverchon. Soortgelijke achtbanen reizen op de Belgische en Nederlandse kermissen, dus verrassend is deze attractie hoegenaamd niet. Toch geef ik graag een complimentje aan Six Flags voor de originele vormgeving van de voertuigen. Op de treinen zien we namelijk een cartooneske alligator en dat is best een grappig gezicht.

Je ontsnapt in de Six Flags-parken niet aan de characters van DC Universe en dat is hier niet anders. De hele noordkant van het domein staat bekend als Gotham City, een stad vol superhelden en slechteriken. De opvallendste bad guys zijn The Penguin, Harley Quinn en The Joker, die respectievelijk vertegenwoordigd worden door een spinning raft ride, een Zamperla Giant Discovery en een gelanceerde achtbaan. Penguin’s Blizzard River is tijdens ons bezoek gesloten en ik vind het geen must om plaats te nemen in Harley Quinn Spinsanity. The Joker’s Jinx kan me daarentegen wel overtuigen om een ritje te maken, want deze coaster ziet er tamelijk imposant uit. Premier Rides leverde een zogenaamde spaghetti bowl coaster, vernoemd naar de compacte, sterk verstrengelde lay-out. Met vier inversies en een aanzienlijk aantal krappe bochten is het op papier een fantastische ervaring, maar qua soepelheid stelt Joker’s Jinx lichtelijk teleur. De baan genereert hoge g-krachten en het lijkt erop dat die hun tol beginnen te eisen bij de trein. Indien Joker’s Jinx na 2025 een nieuwe thuis vindt in een ander park, hoop ik dus dat er eerst een grondige revisie op het programma staat.

Eerder geïnteresseerd in superhelden dan in schurken? Ook dan biedt dit themagebied iets naar jouw smaak. Voor een portie girl power kan je terecht bij Wonder Woman Lasso of Truth, een 73 meter hoge Star Flyer. En nu we het toch over ‘vliegen’ hebben… Six Flags America is de trotse eigenaar van Batwing, de laatste overblijvende Vekoma Flying Dutchman. Dit iconische achtbaanmodel werd in 2000 geïntroduceerd, twee jaar voordat B&M met zijn versie van de flying coaster op de proppen kwam. De Flying Dutchman was dus vernieuwend, maar de ingewikkelde techniek zorgde ervoor dat het geen overdonderend succesnummer werd. Twee andere installaties verdwenen reeds van het toneel en het ziet ernaar uit dat ook Batwing na 2025 geen comeback zal maken. We testen de baan vandaag dus voor de (wellicht) laatste keer en worden aangenaam verrast. In het station en in de eindremmen is de ligpositie nogal ongemakkelijk, maar verder bevalt de rit me prima. De baan is relatief soepel en er zitten een paar heel bijzondere elementen in. Topmomenten zijn de eerste draaiing richting vliegpositie en de pittige looping, die qua krachten enigszins herinnert aan B&M’s befaamde pretzel loop. Batwing levert bijgevolg de belangrijkste reden om Six Flags America in 2025 nog snel op je agenda te zetten.

Het lijkt erop dat de sluiting van Six Flags America niet in de langetermijnplanning stond. Er werden in 2025 namelijk nog twee gloednieuwe treinen aangekocht voor de grootste rollercoaster van het park. Dat is Superman – Ride of Steel, een Mega Coaster van Intamin uit het jaar 2000. Dit is niet alleen hetzelfde achtbaanmodel als Millennium Force, maar hij opende ook op exact dezelfde dag als die beroemde baan in Cedar Point. Helaas presteert Superman opmerkelijk minder knallend dan zijn broertje in Ohio. De eerste afdaling is weliswaar tof en dankzij de nieuwe voertuigen krijgen we een heerlijk soepele rit voorgeschoteld, maar qua lay-out blijkt dit een van ‘s werelds saaiste Mega Coasters. De baan bestaat uit twee eindeloze/krachteloze helix-bochten, een nietszeggend stuk kaarsrechte track en enkele heuvels die amper airtime opleveren. Nooit gedacht dat ik het zou zeggen over een 60 meter hoge rollercoaster met een topsnelheid van bijna 120 kilometer per uur, maar hier kan ik best een middagdutje in doen.

Hoewel Superman me niet kon bekoren, ben ik blij dat we een middagje in Six Flags America doorbrachten. Toegegeven… Het park heeft een minder indrukwekkende line-up dan de zusterparken in Valencia, San Antonio en Arlington, waar de ene spectaculaire achtbaan naast de andere staat. Toch zou ik Six Flags America nooit beschrijven als een tegenvallende plek. Ik genoot niet alleen van onze ritjes op Wild One en Batwing, maar proefde ook van een gezellige sfeer in de Main Street en het Steampunk-gedeelte. Desalniettemin is het begrijpelijk dat Six Flags America het moeilijk kreeg om te overleven. Kings Dominion, Busch Gardens Williamsburg, Hersheypark en Six Flags Great Adventure liggen allemaal op overbrugbare afstand. Deze parken zijn stuk voor stuk groter en ze pronken met een sensationeler attractieaanbod. Voor inwoners van Washington D.C. is dit weliswaar het dichtstbijzijnde pretpark, maar het is geen geheim dat een Amerikaan zonder problemen twee uur wil rijden voor something bigger and better.

Mijn reports worden vaak afgesloten met zinnetjes als “Hier kom ik binnenkort graag opnieuw” of “Ik bezoek dit park pas weer als er een grote nieuwe achtbaan staat”. Over Six Flags America kan ik dat echter niet zeggen, want ik wéét dat ik nooit de kans zal krijgen om dit park te herontdekken. Ik zeg dus liever: bedankt voor de vele jaren pretparkplezier en laat ons hopen dat enkele rides een tweede leven kunnen starten in een andere Six Flags-vestiging. Vaarwel!