Lotte World

Seoul, Zuid-Korea

“Een van ‘s werelds meest verrassende themaparken”

Ooit van een chaebol gehoord? Indien het antwoord ‘neen’ is, hoef je jezelf absoluut niet te schamen. Ook ik moest het wereldwijde web openen om een definitie te vinden. Kort gezegd is zo’n chaebol een Zuid-Koreaans megabedrijf dat zich op meerdere markten focust. Deze ondernemingen zijn doorgaans zelfs zo immens dat je hen eerder als een netwerk van verschillende bedrijven mag beschouwen. Samsung en LG zijn bekende voorbeelden, maar in dit report vertel ik jullie graag over Lotte. Iedereen die ooit door Zuid-Korea reisde, heeft de naam ongetwijfeld op meerdere plekken zien verschijnen. Koreanen kopen hun dagelijkse voeding in Lotte Mart, ze shoppen in Lotte Duty Free, bestellen een hamburger bij fastfoodketen Lotteria, gaan naar de bioscoop bij de Lotte Cinema en ze reizen naar een van de vele Lotte Hotels. Ze doen dit bovendien allemaal met een gerust geweten omdat Lotte Insurance hen waterdicht verzekert. Kortom: als een gemiddelde Koreaan iets te kort komt, biedt Lotte hoogstwaarschijnlijk een oplossing. 

Aan het einde van de jaren ’80 merkte het management van Lotte dat Zuid-Korea nog geen eigen vestiging van Disneyland had. Of men vervolgens braaf een briefje naar The Walt Disney Company stuurde, met de vraag of men een themapark nabij hoofdstad Seoul wilde overwegen? Natuurlijk niet. Lotte stampte in het centrum van de miljoenenstad zelf een pretpark uit de grond. Op 12 juli 1989 opende Lotte World, een plek met attracties, vrolijke characters, parades en een Disney-achtig kasteel. Maar er is meer. Lotte World werd een hub waar vele takken van het bedrijf samenkomen. De nabije omgeving van het pretpark werd volgebouwd met bioscoopzalen, food courts en shoptempels die allemaal het beroemde Lotte-etiketje dragen. En kan je de weg naar dit entertainmentcomplex maar moeilijk vinden? Zoek dan gewoon naar de Lotte World Tower, het hoogste gebouw op het Koreaanse Schiereiland.

We starten onze dag letterlijk op hoog niveau, want een bezoekje aan deze wolkenkrabber is inbegrepen in onze vooraf gekochte entreekaart. De Lotte World Tower doet dankzij z’n spitse vorm terugdenken aan The Shard in Londen, al is deze Koreaanse toren bijna dubbel zo hoog. Met z’n 555 meter behaalt Lotte World Tower zelfs een zesde plaats in de wereldranglijst van hoogste gebouwen, vóór One World Trade Center en Taipei 101. Het hoeft dus niet te verbazen dat bezoekers op een waanzinnig uitzicht getrakteerd worden. 

Een supersnelle lift transporteert ons naar het panoramadek van Seoul Sky, dat zich tussen de 117de en 123ste verdieping bevindt. Daarboven wordt er eerst een introductiefilm vertoond, waarna het scherm wegklapt en we Seoul in volle glorie mogen bewonderen. Onder ons zien we een stad die haast grenzeloos lijkt: de hoogbouw en de drukke autowegen reiken tot zover we kunnen kijken. Dat dit indrukwekkend is, staat niet ter discussie. Maar of dit het meest briljante uitzicht is dat ik ooit vanop een wolkenkrabber kreeg? Neen, dat ook weer niet. Seoul is qua architectuur nu eenmaal minder overweldigend dan sommige andere wereldsteden. Bovendien ligt Lotte World Tower niet meteen in het toeristische hart van de stad. Het zou fantastisch zijn om het prachtige Gyeongbokgung Palace vanuit de hoogte te bekijken, maar het ligt gewoon te ver weg. Kortom: ik ben blij dat we Seoul Sky dankzij een online ticketdeal bijna gratis konden bezoeken, maar de volle pot zou ik hier niet neertellen.

LOTTE WORLD ADVENTURE

Van op 500 meter hoogte ziet alles er piepklein uit. Zelfs het gebouw van Lotte World lijkt van daarboven nauwelijks groter dan de gemeentelijke sportzaal. Maar schijn bedriegt. Wanneer we het park betreden, belanden we immers in een gigantische hal vol sprookjesachtige façades en attracties. Dit overdekte gedeelte (dat officieel door het leven gaat als Lotte World Adventure) droeg zelfs jarenlang de titel van ‘s werelds grootste indoor themapark. En hoewel men dat record inmiddels verloor aan een park in de Emiraten, blijft de omvang van het geheel impressionant. Lotte World Adventure biedt vermaak op vier etages en er is letterlijk overal beweging. In de kelderverdieping zit er bijvoorbeeld een forse schaatspiste, terwijl er tegen de plafondrand kleurige luchtballonnen voorbijschuiven. Neen, dit is zeker geen gewoon pretpark.

Het is niet ons eerste bezoek aan Lotte World. In 2015 brachten we namelijk al een dag in het park door, dus we weten grotendeels wat we vandaag mogen verwachten. We herinneren ons bijvoorbeeld dat er op de vierde verdieping een gigantische dark ride verstopt zit. Achter een Egyptisch vormgegeven gevel vinden we Pharaoh’s Fury, een attractie die elementen van Disney’s Indiana Jones Adventure en Universal’s Revenge of the Mummy combineert. De wachtruimte zit in een Egyptisch museum (hallo Universal!) en we nemen plaats in een terreinwagen die hobbelig terrein simuleert (hallo Disney!). Vervolgens vertrekken we op expeditie in een gedoemde tempel van buitengewone proporties. De rit is een kilometer lang en bevat heel wat dreigende scènes. Pharaoh’s Fury blijft ons minutenlang bekogelen met flashbacks naar haar inspiratiebronnen, maar of Lotte World ons de originelen uit Amerika en Japan doet vergeten? Helaas niet. Pharaoh’s Fury is een verdienstelijke poging, maar stoot omwille van haar houterige animatronics en doodse tussenscènes niet door tot het allerhoogste dark ride-niveau. Als je de ongelooflijke standaarden van Universal en Disney even vergeet, levert deze Indiana Mummy Adventure echter alsnog een fantastische ervaring.

Lotte World trekt zes à zeven miljoen bezoekers per jaar. Het is hier dus zelden rustig en dat geldt ook doordeweeks. Wij bezoeken het park op een maandag buiten de schoolvakanties en we zijn allesbehalve alleen. Bij Pharaoh’s Fury moesten we bijvoorbeeld (mede omwille van extreem trage operations) 45 minuten geduld oefenen, maar ook bij de aangrenzende Balloon Ride staat er aardig wat volk. Dit zijn die befaamde luchtballonnetjes die daarnet reeds vernoemd werden. Bekijk het als een soort van stand-up, suspended monorail-achtig iets, maar dan met een ietwat excentriek uiterlijk. Het ziet er cool uit en het levert bovendien knappe views over Lotte World Adventure. Hou er echter rekening mee dat de capaciteit van Balloon Ride zeer beperkt is. Wees er dus liefst vroeg bij, want een attractie met een dergelijk speciaal ritsysteem mag je eigenlijk niet missen.

We dalen één verdieping en zien daar de ingang van het Korean Folk Museum. Noem ons gerust cultuurbarbaren, maar deze permanente tentoonstelling slaan we vanmiddag over. Onze aandacht wordt daarentegen wel getrokken door twee andere blikvangers op de derde etage. Nummer één is World Monorail, een naam die voor zichzelf spreekt. Deze monorail doorkruist zowel het binnen- als buitengedeelte van Lotte World. De schattig vormgegeven treintjes toveren een instant glimlach op m’n gezicht, maar het zijn vooral de knappe uitzichten die indruk maken. De tweede topattractie van deze etage is Jungle Adventure. En hoewel je dit wellicht niet verwacht op de derde verdieping van een indoor-pretpark, spreken we over een Intamin rapid river. De thematiek beperkt zich tot een resem donkere grotten, plastic lianen en diamantgrot met kerstlampjes. Weinig memorabele dingen, maar je focust in zo’n rapid river nu eenmaal meer op de aankomende golven dan op het decor. En op dat vlak scoort Jungle Adventure meer dan behoorlijk. Het enige minpunt: deze attractie is totaal onzichtbaar voor passanten. Rapid rivers stralen een heerlijke pretparkdynamiek uit en die wordt hier volledig weggestopt achter muren. Mede daardoor lijken er weinig bezoekers de weg richting Jungle Adventure te vinden.

Lotte World deed in het verleden veel inspiratie op bij Disney. Dat merk je niet alleen aan de attracties, maar ook aan een service als Magic Pass. Toen we hier in 2015 waren, konden we dankzij Magic Pass regelmatig wachtrijen omzeilen. Het systeem deed fel terugdenken aan Disney’s FastPass. Bij meerdere grote attracties kon je, met behulp van je entreeticket, gratis kaartjes ophalen. Deze kaarten toonden een specifiek tijdstip waarop je de desbetreffende attractie via een aanzienlijk kortere rij mocht betreden. Anno 2023 behoort Disney’s gratis FastPass tot de verleden tijd en helaas volgde Lotte World dat voorbeeld. Tegenwoordig spreekt men namelijk over Magic Pass Premium en je moet stevig in de buidel tasten om van dit privilege te genieten. Wij besluiten er geen extra geld aan te spenderen, dus we moeten enkele keren lang in de rij staan. Zo ook bij French Revolution, een loopingachtbaan van Vekoma. Kritisch als ik ben, bekijk ik een Vekoma uit de jaren tachtig bij voorbaat met argwaan. Toch blijkt mijn angst slechts gedeeltelijk gegrond, want het eerste gedeelte van de baan is eigenlijk prima. De eerste bochtencombinatie en de looping zijn zelfs leuk te noemen, maar daarna gaat de soepelheid verloren. De rit wordt afgesloten met een vrij ruwe helix, dus Nick en ikzelf beëindigen de rit alsnog met lichte hoofdpijn. Al bij al is French Revolution dus een matige thrill, al verdient de ligging van deze baan wel een positieve vermelding.

We dalen nog een verdieping en belanden zo op de begane grond, waar het gros van de attracties te vinden is. Een van die attracties is Dragons Wild Shooting, een interactieve dark ride die ons uitdaagt om op drakenjacht te gaan. Interactief dus… Zucht. Origineel is een interactieve dark ride vandaag de dag helaas niet. Toch verrast Lotte World ons op aangename wijze. Dragons Wild Shooting is een relatief kleinschalige rondrit waarbij schermen en reële scenes gecombineerd worden. Het ritsysteem is soepel en de decors zien er uitstekend uit. Het enige bizarre aspect van deze attractie: de draakjes die je moet afknallen, zijn extreem schattig. Stel je voor dat Disney een dark ride opende waarin je op Winnie The Pooh en Eeyore moet schieten. Wel, dat gevoel krijg je dus ook in Dragons Wild Shooting.

De wereld heeft nood aan meer schattige dark rides zoals Dragons Wild Shooting, maar heeft de wereld nood aan meer interactieve attracties? Of aan attracties die zich voornamelijk op televisieschermen afspelen? Misschien zelfs in 3D? Neen. Multimediaal gerichte rides zijn echter talrijk aanwezig in Lotte World. We spotten de schietattractie Desperados 3D (bekend uit Bobbejaanland) en drie immersive tunnels die Wild Tours heten. Wild Jungle, Wild Wing en Wild Valley bieden verschillende belevenissen, maar na één enkele rit heb je zo’n immersive tunnel eigenlijk wel gezien. Spendeer je tijd dan liever aan Fly Venture, een flying theater dat sinds 2016 operationeel is. De wachtruimte van deze attractie baadt in een geslaagd Steampunk-thema en onze eerste indrukken zijn dus goed. Helaas is de uiteindelijke ervaring eerder zo-zo. De bewegingen verlopen soms iets te bruut en we kunnen het verhaal achter de vlucht maar moeilijk volgen. Het is trouwens opvallend dat je in deze attractie niet over reële sights vliegt, zoals dat bij Soarin’ en Voletarium het geval is. In ruil daarvoor simuleert Fly Venture een reis langs zwevende rotsen, fantasiedieren en lavamonsters.

Fly Venture is de enige grote attractie die Lotte World sinds 2015 toevoegde. Toch is ook The Adventures of Sindbad nieuw voor ons, want deze ride was tijdens dat vorige bezoek buiten gebruik. Vandaag staan we dus met plezier een kwartiertje in de rij, om vervolgens een verrassende ontdekking te doen. Ondanks het feit dat de ingang van deze attractie zich in een uithoek van de hal bevindt, blijkt The Adventures of Sindbad namelijk een dark ride van kolossale proporties. Deze bootvaart bevat twee drops en de totale duurtijd bedraagt ongeveer tien minuten. Ik kan die grootschaligheid ten zeerste appreciëren, maar het moet gezegd: sommige scènes ogen gedateerd en de audio-animatronics bewegen vaak houterig. Toch vind ik het fantastisch om nog eens een goede, ouderwetse dark ride te beleven. Hier en daar voegde Lotte World weliswaar projecties toe, maar in hoofdzaak blijft dit een dark ride die het van z’n theming en sfeerschepping moet hebben. Ga er overigens niet van uit dat The Adventures of Sindbad (net zoals z’n bijna-naamgenoot in Tokyo DisneySea) een vrolijke attractie is. De sfeer is hier zelfs duisterder dan bij menig spookhuis, als je het mij vraagt.

Lotte World Adventure is een unieke plek en da’s eigenlijk nog een understatement. Wist je bijvoorbeeld dat het voor Koreaanse jongeren gebruikelijk is om in een Brits schooluniform naar het park te komen? Gek genoeg werd hier een heuse markt rond opgebouwd. Vlak naast de parkingang zien we namelijk een winkeltje dat zulke stijlvolle kostuums verhuurt. Deze uniformpjes zijn dus big business, en het creëert ook binnen de parkgrenzen een bijzondere sfeer. Kan je jezelf bijvoorbeeld inbeelden dat er vijf keurig geklede jongeren in een log flume-bootje zitten? Dat lijkt voor ons raar, maar hier in Lotte World is het de normaalste zaak van de wereld. Over die boomstammenbaan gesproken… Flume Ride is vooral opvallend omwille van z’n aankleding. Hoewel het opstapstation in het Arabische themadeel staat, werd de attractie toch vooral naar dino’s gethematiseerd. Met twee drops is de baan trouwens vermakelijk, maar nat word je er niet van.

MAGIC ISLAND

Een groot deel van de fun speelt zich in het overdekte Lotte World Adventure af. De belangrijkste thrills van het park vinden we echter in de buitenlucht, op het zogenaamde Magic Island. Locatiegewijs ziet Magic Island er adembenemend uit. We bevinden ons middenin een grijze wijk van Seoul, maar dit kunstmatige eilandje ligt er (vooral dankzij de kersenbloesems) prachtig bij. Toch lijkt coherentie een vaag begrip voor de ontwerpers, want de bouwstijlen op Magic Island clashen enorm. We spotten hier onder andere een draaiende appelboom, een middeleeuws fort, een cartoonesk vormgegeven oldtimerbaan en een Atlantis-paleis. Te midden van dit alles staat dan weer een opvallend sprookjeskasteel. Het is moeilijk om niet aan Disney te denken wanneer we dit bouwwerk bewonderen, maar de meeste bezoekers laten deze na-aperij niet aan hun hart komen. Er staat zelfs een behoorlijk lange rij om een selfie bij dat kasteel te maken.

De Roller Coaster Database is een onmisbaar instrument om geen kostbare achtbaancredits over te slaan. Comet Express is zo’n credit die we in 2015 dankzij RCDB ontdekten. De ingang ervan bevindt zich in een kleinschalig huisje, dus wie verwacht in godsnaam dat daar een achtbaan in zit? Toch vinden we achter de gevel een roltrap die ons naar de kelders van Magic Island transporteert. Daar beneden belanden we in een spacy station en nemen we plaats in een ontzettend lange achtbaantrein, die enigszins aan Höllenblitz doet terugdenken. De rit blijkt het evenwicht te zoeken tussen oneindige helices, onbestaande banking en een retro-ruimtethema. Maar wat ontstaat er wanneer je kitsch, bizarre g-krachten en een verrassend lange track met elkaar combineert? Juist, dan wordt het stiekem best een legendarische achtbaan. En intens is hij ook.

Comet Express moet de ondergrondse ruimte delen met de familiale dark ride Fantasy Dreams. De ingang van deze attractie ligt eveneens achter zo’n piepklein geveltje, en opnieuw worden we naar de kelder gebracht met roltrappen. Zuurstokkleurige scènes en creepy clowns bepalen het uitzicht tijdens deze rondrit, die qua omvang overigens al even indrukwekkend is als de achtbaan van daarnet. Lotte World haalde de mosterd dus niet enkel bij Disney, maar lijkt ook in Gröna Lund geweest te zijn voor een lesje in efficiënt plaatsgebruik.

Koreanen zijn volgens onderzoek zowat de hardste werkers ter wereld. Eén uitzondering: het departement dat de namen voor nieuwe attracties in Lotte World bedenkt. Toen Intamin een Gyro Drop en een frisbee-achtige Gyro Swing plaatste, besloot men immers om de catalogusnaam gewoon over te nemen. Men vond het woordje Gyro zelfs zo leuk dat ook de Zamperla Disk’O voortaan door het leven gaat als Gyro Spin. Ondanks hun inspiratieloze namen blijken deze attracties wel buitengewoon populair. Zeker bij de heen en weer swingende Gyro Swing ontstaan er vanmiddag lange rijen, en da’s niet onbegrijpelijk. Zulke machines leveren meestal een prima thrill en dat is bij deze versie niet anders. Bovendien plaatste Lotte World de ride op een toplocatie, aan de rand van het meer.

Ik heb er geen problemen mee om even aan te schuiven, maar wachttijden van meer dan een uur probeer ik doorgaans te vermijden. Toch kunnen we er vandaag niet aan ontsnappen indien we de blikvanger van Lotte World willen beleven. Van ‘s ochtends tot ‘s avonds wordt er bij Atlantis Adventure namelijk een wachttijd van 80 à 90 minuten geafficheerd. De operations verlopen weliswaar vlotter dan bij vele andere attracties in Lotte World, maar een groot deel van de capaciteit wordt opgeslokt door gebruikers van Magic Pass Premium. We moeten dus anderhalf uur geduld oefenen, al worden we uiteindelijk beloond met een rit op een wereldberoemde achtbaan.

Lotte World zette zichzelf definitief op de wereldkaart toen Atlantis Adventure in 2003 opende. Dit was namelijk de eerste Aquatrax die Intamin ooit bouwde, en het zou ook de enige blijven. Zelfs twintig jaar later blijft het concept tot de verbeelding spreken, want het klinkt erg cool om een waterattractie op te leuken met lanceringen. Toch merken we dat Atlantis Adventure eigenlijk nul komma nul met een waterattractie te maken heeft. Hoewel de voertuigen op boten lijken, komen ze op geen enkel moment in contact met water. Sterker nog: het bassin onder de attractie staat tijdens ons bezoek droog. En hoewel ik besef dat het water geen concrete functie heeft, voelt het toch niet compleet op deze manier. Mix dit concept met Fuga Da Atlantide en je hebt zonder twijfel een dijk van een water coaster, maar in z’n huidige versie is het vooral veel Trax ten opzichte van weinig Aqua. Gelukkig neemt dit niet weg dat Atlantis Adventure een eersteklas thrill biedt. We genieten bijvoorbeeld van een verbazend krachtige lancering en dito top hat, waarna er heel wat intens bochtenwerk volgt. Na de lifthill (die in feite een opwaartse lancering is) zit er dan weer een heerlijk steile drop, dus er valt echt niks te klagen over de sensatie. Maar als Lotte World z’n sterattractie wil perfectioneren, zou die toch echt met een splash moeten eindigen.

ENTERTAINMENT

Liefhebbers van feestelijke optochten zijn wellicht in hun nopjes wanneer ze Lotte World bezoeken. Ze mogen namelijk twee keer per dag postvatten langs de paraderoute, die een groot deel van Lotte World Adventure doorkruist. Het niveau van die parades is wisselend. De Fantasy Mask Parade, die ‘s namiddags plaatsvindt, is niet meteen een hoogvlieger. Lotte World leent schaamteloos een hele bende Disney-figuren, want we spotten achtereenvolgens vrije interpretaties van The Lion King, Jungle Book, De Drie Biggetjes, Snow White, Alice in Wonderland, Pinocchio en Tinkerbell. Tijdens de avondparade zijn er eveneens Disney-invloeden merkbaar, maar de kwaliteit ligt gelukkig een pak hoger. Let’s Dream blijkt overigens niet gewoon een parade, maar wel een totaalspektakel te zijn. Kleurrijke floats, spectaculaire lichteffecten, knallende vuurwerkpijlen en zelfs een perfect gesynchroniseerde show met oplichtende drones… Lotte World trekt alle registers open en gooit er een fabuleuze soundtrack bovenop. Ik had niet verwacht het te zeggen, maar Let’s Dream hoort bij het beste entertainment dat ik op niet-Disney-terrein heb mogen bijwonen. 

We sluiten ons laatste pretparkbezoek van de Korea-reis stilaan af. En we mogen wel zeggen: we saved the best for last. Deze dag bracht ons niet alleen naar de top van een 500 meter hoge wolkenkrabber, maar ook naar een vervloekte Egyptische tempel en een waterloze versie van Atlantis. En geloof me… Dat was heerlijk. Lotte World telt een aantal prima dark rides, fijne thrills en een paar uniek ingewerkte achtbanen. Daarnaast genieten we van knappe theming en worden we vriendelijk te woord gestaan door het aanwezige personeel. Toch moet ik toegeven dat het park een lagere wow-factor creëerde dan vorige keer. Dat lijkt me normaal, aangezien een groot deel van het verrassingselement tijdens zo’n tweede bezoek ontbreekt. In 2015 wisten we bijvoorbeeld niet dat Lotte World een ondergrondse achtbaan en een gigantische kopie van Indiana Jones Adventure had, maar vandaag vinden we dat normaal. Daarnaast is het jammer dat men sindsdien geen grote nieuwigheden presenteerde en dat de gratis Magic Pass verdween. Zonder die voorkruippas merkten we namelijk dat sommige rijen in het park wel héél traag bewegen. We schatten dat er bij Pharaoh’s Fury hooguit drie voertuigen in gebruik waren, terwijl French Revolution constant met één trein draaide. In een park met zulke hoge bezoekersaantallen is dat eigenlijk not done.

Ondanks enkele zwaktes blijft dit een fantastische plek om te bezoeken. Lotte World onderscheidt zichzelf van andere parken met z’n unieke lay-out en het niet-alledaagse attractieaanbod. Hierdoor claimt het park nog steeds de nummer één in mijn persoonlijke ranking van Zuid-Koreaanse themaparken. Indien je ooit een trip door Korea of een citytripje Seoul plant, hoort Lotte World dus sowieso op je agenda te verschijnen.