Switch to English version

Six Flags Great America

Gurnee, Illinois, USA

“Grootschalig achtbaanpark tussen Chicago en Milwaukee”

Sinds 2024 behoren de parken van Six Flags en Cedar Fair tot dezelfde groep. Pretparkfans onthaalden de fusie met matig enthousiasme omdat er gevreesd werd voor grootschalige besparingen. En jammer maar helaas: we kunnen inmiddels besluiten dat de nieuwe megagroep er inderdaad niet voor terugdeinst om verlieslatende of onpopulaire onderdelen uit hun aanbod te schrappen. Toch is er ook goed nieuws voor de achtbaanliefhebbende community. Sinds 2025 geeft een premium abonnement van de Six Flags-parken-parken namelijk ook toegang tot plekken die voordien onder Cedar Fair vielen, en vice versa. Eén enkele jaarpas levert bijgevolg plezier in meer dan 25 attractieparken op het Amerikaanse continent. En aangezien ik mezelf op dit moment de trotse eigenaar van zo’n pas mag noemen, zijn er meer dan genoeg redenen om de Verenigde Staten in 2025 een paar keer op m’n agenda te zetten.

Nadat we in april de Amerikaanse oostkust herontdekten, verkennen we tijdens de zomermaanden de Midwest. En onze eerste bestemming, dat is Chicago. In deze stad denderen metrostellen over roestige spoorviaducten terwijl toeristen de ultieme selfie proberen te maken bij de fotogenieke Cloud Gate. Als achtbaanfan moet je echter zestig kilometer ten noorden van deze metropool zijn. Daar, in het plaatsje Gurnee, ligt namelijk Six Flags Great America. Het park werd in 1976 geopend door Marriott, maar tegenvallende financiële resultaten deden de hotelketen besluiten om zich terug te trekken uit de pretparksector. Sinds 1984 gaat deze plek dus door het leven als Six Flags Great America. En Six Flags heeft niet bepaald stilgezeten, want het park groeide uit tot een van de meest toonaangevende achtbaanbestemmingen binnen de Verenigde Staten. Je vindt hier vandaag dus een heleboel thrills en niet minder dan zeventien credits.

CAROUSEL PLAZA

Een park met de naam ‘Great America’ hoort een flinke portie patriottisme uit te stralen. Dat begint al aan de toegangspoort, waar de Stars & Stripes trots wapperen aan de rand van een helderblauwe waterpartij. Je vindt in deze zone niet alleen de verplichte infobalies en souvenirwinkels, maar er staan ook twee attracties die ons aan de beginjaren van het park herinneren. Nummer één is de imposante Columbia Carousel, die vooral voor arriverende bezoekers een prachtige blikvanger vormt. Deze draaimolen is allesbehalve klein, maar toch wordt hij letterlijk overschaduwd door Sky Trek Tower. De 100 meter hoge panoramatoren staat centraal tussen Six Flags en waterparadijs Hurricane Harbor, dus onbetaalbare uitzichten op beide parken zijn zo goed als gegarandeerd. Op heldere dagen kan je in de verte zelfs Lake Michigan en de hoogbouw van Chicago spotten!

Laat me het slechte nieuws maar meteen aan het begin van dit report melden: het blijft vandaag akelig stil rond Maxx Force. Deze lanceerachtbaan van S&S Sansei behaalt zijn topsnelheid van 125 kilometer per uur in minder dan twee seconden, dus de acceleratie levert ongetwijfeld een buitengewone kick. Daarnaast propte men vier inversies, waaronder een razendsnelle heartline roll, in de lay-out. Ik vind het uiteraard zonde dat ik hier geen review over de rit van Maxx Force kan neertypen, maar het volgende wil ik je wel vertellen: verdorie, wat is dit een lelijke achtbaan. Met z’n afzichtelijke supports, saaie zigzagwachtrij en Spartaans vormgegeven stationnetje verdient deze baan echt geen schoonheidsprijzen. Maxx Force claimt een prominente plek in de skyline van Six Flags Great America, maar helaas niet op de goede manier. 

COUNTY FAIR

De vroege uurtjes doorbrengen in een parkgedeelte dat zich ver van de ingang bevindt, dat is een strategie die in haast ieder pretpark zijn vruchten afwerpt. Ook in Six Flags Great America, zo blijkt. We wandelen dus naar de zuidelijke parkhelft, waar X-Flight letterlijk op passagiers wacht. We twijfelen niet, reppen ons richting de front seats en beleven een van de eerste ritjes van de dag. X-Flight bevat alle elementen die je van een dergelijke baan verwacht: hij is uitgerust met een dive drop, twee zero-g rolls, een trage inline twist en enkele geslaagde near misses. Hoewel het allemaal niet extreem sensationeel is, doet X-Flight perfect wat hij moet doen: een vlieggevoel creëren. Daarnaast wil ik vermelden dat deze ride erg comfortabel is en dat Six Flags Great America voor een knappe ligging zorgde. Vlak naast X-Flight staat trouwens Sky Striker, een Giant Discovery van Zamperla. Dankzij de topsnelheid van 120 kilometer per uur en de 50 meter hoge zwaaibewegingen is dit wellicht de spectaculairste flatride van Six Flags Great America, maar hij is ook razend populair. Ook bij deze attractie kan een early arrival dus heel wat wachttijd uitsparen.

Zowat ieder Amerikaans achtbaanpark plaatste ergens in de afgelopen vijftien jaar een bestelling bij Rocky Mountain Construction. Six Flags Great America kon niet achterblijven en opende in 2014 Goliath, een van RMC’s weinige Topper Track-installaties. Zoals zijn naam doet vermoeden, is Goliath niet bepaald een kleintje. De baan is ruim 50 meter hoog, hij bereikt een topsnelheid van 115 kilometer per uur en er zijn ook twee inversies. Alleen de tracklengte valt een beetje tegen: met z’n 950 meter is de baan behoorlijk kort. De rit lijkt bijgevolg in een vingerknip voorbij, maar toch weet Goliath ons te overtuigen. De eerste afdaling en de overbanked turn zijn fantastisch, terwijl de inversies een heel bijzonder gevoel van hangtime creëren. Hoewel Goliath misschien niet de soepelste of langste coaster uit het assortiment van Rocky Mountain Contruction is, vind ik ‘m echt heel tof.

Six Flags Great America biedt een mooie mix van moderne en klassieke rollercoasters. X-Flight en Goliath gelden als de jonkies, terwijl American Eagle bij de oude garde hoort. Deze dubbele houten achtbaan uit 1981 is een opvallende verschijning voor autorijders op de nabijgelegen Interstate, maar voor parkbezoekers ligt hij een beetje verscholen. Da’s eigenlijk best gek, want alles aan deze rollercoaster is gigantisch. De baan is 40 meter hoog en wanneer je beide tracks combineert, behaal je een totale tracklengte van maar liefst 2.850 meter. De ritervaring van deze oldie is trouwens verrassend krachtig: de eerste paar drops bevatten veel airtime en het snelheidsgevoel ligt hoog. Ik vind het echter spijtig dat men de twee circuits van American Eagle als losstaande achtbanen beschouwt, want er is tijdens ons bezoek geen sprake van een race-effect.

American Eagle is niet de enige stokoude rollercoaster in themazone County Fair. Ook bij Demon staan er immers al heel wat jaartjes op de teller. Deze multi-looper van Arrow Dynamics opende in 1976… en dat voel je ook. De beugels zijn niet bepaald comfortabel en beide kurkentrekkers leveren aardig wat turbulentie op. Omwille van de gekke knikken is één ritje op deze demoon voldoende, maar qua looks vind ik het wel een ware schoonheid. De baan kreeg een centrale locatie in het park en de corkscrews werden fotogeniek gepositioneerd. Bovendien staan de voertuigen strak in de verf en ook de kunstmatige rotsformaties leveren enkele pluspunten op.

De hoogbejaarde Demon staat broederlijk naast Six Flags Great America’s nieuwste aanwinst. Dat is Wrath of Rakshasa, een B&M Dive Machine die tijdens het voorjaar van 2025 in première ging. Het ding hertekende niet alleen de skyline van Six Flags, maar de constructie van blauw en goud brengt ook heel wat extra dynamiek naar het centrale parkgedeelte. Verder mag ik Great America complimenteren met het toffe naambord, de hoge capaciteit en het uitstekende bagagesysteem, dat gebruik maakt van kisten die over het opstapplatform zweven. Maar… het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn in het land van Rakshasa. Hoewel dit op het eerste zicht een van ‘s werelds meest complete en gevarieerde Dive Machines is, valt de rit me namelijk een beetje tegen. De eerste afdaling is weliswaar fantastisch, maar daarna zijn er toch wat minpuntjes te melden. Inversies nummer drie tot en met vijf zijn bijvoorbeeld redelijk gelijkaardig, waardoor de tweede helft van de rit een beetje eentonig aanvoelt. Bovendien ervaar ik tijdens meerdere elementen een ruwheid die er simpelweg niet hoort te zijn bij een nagelnieuwe B&M. Je hoort wel vaker dat de recentste installaties van deze Zwitserse constructeur niet meer voldoen aan de hoge kwaliteitsstandaard van vroeger, en ik begrijp nu helemaal waarom men dat zegt.

YUKON TERRITORY

Een pluim voor diegene die de naam Wrath of Rakshasa tien keer snel na elkaar kan uitspreken zonder fouten te maken. Ook Sprocket Rockets geldt als een halve tongbreker, maar in dit geval spreken we over een veel minder spectaculaire achtbaan. Dit is namelijk een standaard Junior Coaster van Vekoma die in het National Park-achtige kindergebied staat. Even verderop vinden we nog meer familiaal vermaak bij Little Dipper. Deze houten achtbaan van Philadelphia Toboggan Coaster blijkt verrassend fijn. De drops zijn tof en ondanks beperkte statistieken creëert de baan een heel authentiek woodie-gevoel. Het ding is inmiddels 75 jaar oud, maar hij is nog lang niet versleten.

DC UNIVERSE

De characters uit de DC Comics spelen een hoofdrol in iedere vestiging van Six Flags. Zo ook in Six Flags Great America, waar ze hun krachten verenigen in DC Universe. Hoewel het gebied niet buitengewoon groot is, valt er veel te beleven. Het familiale segment wordt ingevuld door een origineel gedecoreerde zweefmolen en Aquaman Splashdown, een flumeride die door de oostelijke parkhelft kronkelt. Er werd slechts één drop verwerkt in de (nochtans vrij lange) lay-out, maar die ene afdaling levert wel een behoorlijk stevige splash op. Vermijd deze attractie dus misschien maar beter op koele dagen, want je stapt er gegarandeerd nat uit.

Natheid is tijdens dit bezoek geen probleem, want de temperatuur in Chicago stijgt tot 33 graden Celsius. Zulke hitte is in een pretpark niet altijd even aangenaam. En het minst fijne plekje van Six Flags Great America bij warm weer, dat is waarschijnlijk de wachtruimte van Batman – The Ride. We belanden hier in een donkere, claustrofobische gang met een amper werkende airconditioning. En aangezien deze B&M inverted coaster slechts met één trein draait, schuift de rij bovendien een stuk trager op dan we hoopten. Het puffende, zweterige wachtrij-avontuur krijgt gelukkig wel een happy ending, want Batman – The Ride blijkt een excellente achtbaan. We vliegen met een rotvaart door de vijf inversies en de krappe bochten, terwijl de soepelheid nauwelijks in woorden te beschrijven valt. Da’s best bewonderenswaardig wanneer je bedenkt dat deze rollercoaster alweer 33 jaar oud is. 

Aan de overzijde van het wandelpad staat The Flash – Vertical Velocity, vernoemd naar de gelijknamige, pijlsnelle superheld. Het is bijgevolg niet heel verrassend dat we over een gelanceerde achtbaan spreken. Vertical Velocity is namelijk een Impulse Coaster van Intamin en zulke apparaten kom je niet elke dag tegen. Dit is een inverted shuttle-achtbaan met twee verticale uiteinden waartussen de trein een drietal keer heen en weer schommelt. Het is een simpele en korte lay-out, maar toch bezorgt deze baan ons een aanzienlijk shotje adrenaline. De acceleraties zijn krachtig en de zuidelijke spike voelt dankzij z’n spiraalvormige baanverloop allesbehalve alledaags aan. Verder levert Vertical Velocity een onverwachte portie airtime, dus ik verlaat deze attractie met een meer dan voldaan gevoel. Jammer dat er in Europa nooit zo’n machine gebouwd werd.

Geen enkele rollercoaster in DC Universe werkt volgens het gebruikelijke karretje-bovenop-de-baan-principe. Bij Batman en The Flash hingen we onder de tracks, terwijl passagiers bij The Joker naast de rails bungelen. Dit is namelijk – net zoals de naamgenoten in Six Flags Over Texas, Six Flags New England en Six Flags Great Adventure – een 4D Free Spin Coaster. Deze banen worden gekenmerkt door plotse draaibewegingen en een onvoorspelbaar aantal inversies, maar ik hou er niet van. Het voelt allemaal nogal geforceerd aan en de ritduur is belachelijk kort. Ik heb alleszins geen zin om er vanmiddag 40 minuten voor in de rij te staan, dus we laten Six Flags Great America’s versie van The Joker voor wat hij is.

METROPOLIS PLAZA

Begrijpe wie begrijpen kan… Six Flags Great America’s meest uitgesproken DC-attractie is geen onderdeel van DC Universe, maar staat een heel eind verderop. Metropolis Plaza is de thuishaven van Justice League – Battle for Metropolis, een darkride die in meerdere Six Flags-parken te vinden is. Great America’s versie opende in 2016 en blijkt nagenoeg identiek aan de naamgenoten in meerdere zusterparken. Dat mag je overigens als goed nieuws beschouwen. Hoewel ik Six Flags niet meteen zou linken aan sterke darkrides, leverde men in dit geval immers een puike prestatie. Battle for Metropolis combineert op geslaagde wijze schermen en reële decors, maar het zijn vooral de special effects die indruk maken. Ik vind dit dus een heel toffe attractie, die bovendien een welgekomen afwisseling brengt in Six Flags Great America’s achtbaan-intensieve attractiecollectie.

ORLEANS PLACE

Laissez les bons temps rouler. Dat kan in Six Flags Great America dubbel en dik, want er zijn maar liefst twee themagebieden aan New Orleans gewijd. Ik beschouw Orleans Place en Mardi Gras in dit report echter tijdelijk als één zone, want in laatstgenoemde is er eigenlijk helemaal niet zo veel te beleven. We zien er een molen met luchtballonnen en de zeer natmakende Roaring Rapids, maar geen van beide kan ons overtuigen om een ritje te maken. Orleans Place blijkt opvallend interessanter dankzij de aanwezigheid van twee achtbanen, waaronder The Dark Knight Coaster, een overdekte wild mouse van Mack Rides. Grote capaciteitswonderen zijn dat doorgaans niet en da’s merkbaar. De rij schuift immers tergend traag op, al is dat dankzij de airconditioning niet eens zo’n ramp. Vervolgens beleven we een wild mouse met de klassieke lay-out. Six Flags zorgde voor een summier, doch fijn uitgevoerd thema. Een topachtbaan zou ik The Dark Knight Coaster sowieso niet noemen, maar in het familiale segment is dit best een geslaagde attractie.

Raar maar waar: hoewel het superheldengebied inmiddels achter ons ligt, werden ook in Orleans Place alle rollercoasters naar DC-figuren vernoemd. Batman wordt vertegenwoordigd door bovengenoemde wild mouse en zijn buurman is Superman – Ultimate Flight. Dat is een standaard B&M flying coaster, net zoals we die eerder al tegenkwamen in Six Flags Over Georgia en Six Flags Great Adventure. Deze baan bevat een fijne first drop en een intense pretzel-loop, maar daarna is het helaas een beetje uitbollen. De bochten zijn traag en ook de laatste inversie (een in-line twist) doet m’n hart niet sneller slaan. Echt bijzonder is Superman bijgevolg niet en bovendien ligt z’n capaciteit vreselijk laag. Er is geen sprake van een dubbel instapstation en de tweede trein wordt tijdens ons bezoek niet ingezet. Gelukkig moeten wij tegen sluitingstijd amper 30 minuten wachten, maar overdag is het de normaalste zaak van de wereld om hier 90 minuten aan te schuiven. Mij niet gezien.

HOMETOWN SQUARE

Six Flags Great America is een relatief oud amusementspark en het attractieaanbod weerspiegelt dat. Met American Eagle en Demon heeft Six Flags een aantal stokoude achtbanen in de aanbieding, terwijl we in Orleans Place een van ‘s werelds laatste overgebleven Huss Condors aan het werk kunnen zien. De grootste blikvanger in het antieke segment is echter Whizzer. Deze custom Jumbo Jet opende 50 jaar geleden en zorgt met z’n klassieke uiterlijk voor een heerlijke throwback naar de jaren zeventig. Het naambord en het openluchtstation zijn ouderwets in de beste zin van het woord, terwijl ook de (met dikke kussens beklede) voertuigen een nostalgisch gevoel oproepen. Qua ervaring maakt Whizzer trouwens een al even charmante indruk. De rit start met een spiraalvormig stuk track, waarop de treinen door middel van een ingebouwde elektromotor naar boven cirkelen. Daarop volgen een first drop met een lachwekkend lage hellingsgraad en een lay-out vol vermakelijk bochtenwerk. Verwacht van Whizzer vooral geen extreme thrill, maar het is wel zo’n attractie die erin slaagt om een brede glimlach op mijn gezicht te tekenen. Complimenten aan Six Flags om Whizzer op een dergelijk frisse manier aan het publiek te presenteren.

SOUTHWEST TERRITORY

Het themaniveau van Six Flags Great America is wisselvallig. Sommige attracties gaan zonder enige decoratie door het leven, terwijl andere gebieden er knap bij liggen. De mooiste zone van het park is in mijn ogen Southwest Territory, dat z’n inspiratie in Texas en Mexico haalde. Het middelpunt van dit gebied is een statige kapel, die onder andere een theekopjesmolen huisvest. Daarnaast bevat Southwest Territory een aantal klassieke flatrides, waaronder een schommelschip en de 70 meter hoge Giant Drop. Dankzij deze rijkdom aan attracties blijkt Southwest Territory een zone vol dynamiek, en het is hier aangenaam vertoeven.

Liefhebbers van wooden coasters zijn ongetwijfeld in hun nopjes wanneer ze Six Flags Great America bezoeken. Het park heeft immers niet minder dan vijf houten credits. Naast de dubbele American Eagle, Little Dipper en de moderne Goliath vind je hier namelijk ook Viper. Dit is een gespiegelde kopie van de legendarische Coney Island Cyclone. De baan ligt een beetje verscholen achter spectaculairdere en modernere rollercoasters, maar het grote publiek lijkt de weg richting Viper wel degelijk te vinden. Terecht, als je het mij vraagt. Ondanks het feit dat Viper behoorlijk onstuimig blijkt, staan de lange lay-out en de laterale g-krachten garant voor een voortreffelijke achtbaanrit.

De blikvanger van Southwest Territory, dat is zonder twijfel Raging Bull. Deze hyper coaster van B&M torent hoog boven de gebouwen uit en dankzij zijn in het oog springende kleuren trekt hij veel aandacht naar zich toe. We willen deze gigant uiteraard aan onze achtbaanteller toevoegen, al blijkt dat makkelijker gezegd dan gedaan. Om onverklaarbare redenen staat er namelijk slechts één van de drie treinen op de rails, waardoor de wachttijd hardnekkig op 90 minuten blijft plakken. We kopen dus een Flash Pass One Shot, die ons toelaat om deze ene rij over te slaan. Goedkoop is dat digitale voordringkaartje niet, maar bij Raging Bull krijgen we er godzijdank wel een uitstekende ervaring voor in de plaats. De 65 meter diepe eerste afdaling trekt ons bijvoorbeeld met brute kracht uit ons zitje, maar het draait bij Raging Bull heus niet alleen om airtime. Dit is namelijk een zogenaamde hyper twister, waarbij de focus tevens op bochtenwerk ligt. In het eerste gedeelte van de lay-out zitten enkele uitgestrekte turnarounds, terwijl ook het laatste baangedeelte heel wat goeie richtingswissels bevat. Raging Bull blijkt een klassebak, zoals je die van B&M mag verwachten. 

Na mijn eerste bezoek in 2022 verliet ik Six Flags Great America met gemengde gevoelens. Het park had toen al een prachtig attractieaanbod, maar er bleven te veel rides gesloten en het personeel kwam stuntelig over. Deze keer mag ik gelukkig positiever nieuws brengen. Het blijft teleurstellend dat we (alweer) voor een gesloten Maxx Force stonden, maar verder maakte Great America een uitstekende indruk. Het merendeel van de attracties draaide zonder noemenswaardige storingen en de meeste crewleden werkten hard om rijen zo kort mogelijk te houden. Bovendien merkte ik dat er recent heel wat opfrissingswerken hebben plaatsgevonden, zoals bijvoorbeeld aan de parkingang. De grote nieuwe achtbaan bleek weliswaar minder mijn ding, maar het is fijn om te zien dat Six Flags durft te investeren in deze vestiging.

Kortom… ik reken dit park bij de beste parken van de Six Flags-groep. De line-up is fantastisch (je bezoekt niet elke dag een pretpark met vijf B&M’s!), de sfeer is meer dan prima en qua wachttijden mochten we niet klagen. Als ik ooit nog eens een lange layover in Chicago heb, kom ik hier dus graag nog eens terug.