Marina Bay Sands

“Het meest opvallende gebouw van Singapore… en een fabuleuze hotelervaring”

Wanneer je mij vraagt om de reis naar Maleisië en Singapore bondig samen te vatten, kom ik uit op iets als dit:

Vliegen. Heel ver. Warm. Puf puf. Twee torens. Heel hoog. Cocktails. Lekker. Trein. Palmboom. Cocktails. Njam njam. Warm. Cocktails.

Zo zie je maar: efficiëntie is in deze drukke tijden belangrijk en reports in telegramstijl lijken me dan ook een toekomstige trend. Recht voor de raap, to the point en zonder overdreven poespas. Net zoals de lezer van vandaag het wil zien. Maar heel soms zijn steekwoorden niet voldoende. Heel soms ontdek je namelijk zo’n plaats waar je liefst een hele bijbel over zou willen neerpennen. Op zondag 3 november 2013 is dat bijvoorbeeld het geval. Ik zet die moderne schrijfstijl dus nog even in de koelkast en neem jullie mee naar het Marina Bay Sands.

Het is vroege namiddag wanneer een taxichauffeur ons dropt aan de ingang van het imposante hotelresort. Wie nog nooit van Marina Bay Sands gehoord heeft, is overigens niet alleen. Nauwelijks een jaar geleden was m’n kennis over Singapore en haar beroemdste hotel al minstens even miniem. Ik had er wel eens foto’s van gezien en herinner me eveneens vaag een bouwdocumentaire op Discovery Channel, maar bij zulke reportages heb ik steeds weer dezelfde bedenkingen. Eén: dat ding staat op een plaats waar ik sowieso nooit zal geraken. Twee: leuk voor de superrijken, maar als gewone sterveling kom je er waarschijnlijk gewoonweg niet in. Case closed. Erover dromen zou me toch geen stap vooruit helpen en Marina Bay Sands verdween dus al snel weer uit m’n geheugen. Tot vorig jaar, want zowat twaalf maanden geleden werd ik langzaam maar zeker verliefd op Singapore.

Het was februari, naar goeie gewoonte een oersaaie maand op mijn werkplek. De vele vrije dagen zijn mooi meegenomen, maar wat doe je daar in godsnaam mee in die periode van het jaar? Mijn abonnement op Europa-Park is inactief, citytrips bewaar ik voor een minder kille periode en Disneyland Paris gaat na een zoveelste keer ook vervelen. Op zulke momenten open ik mijn laptop en begin ik te verlangen naar vakantie. Een verlangen dat stevig aangewakkerd wordt door zonnige plaatjes en jaloersmakende verhalen die ik op het net vind. Google moet al snel begrepen hebben waar ik de komende herfstvakantie zou gaan doorbrengen. Ik zocht immers verrassend vaak naar het trefwoord Singapore. En wat bleek? In die Zuid-Aziatische stadstaat ligt dat onbereikbare hotel van Discovery Channel waar enkel miljonairs kunnen overnachten. Een droom werd opnieuw aangewakkerd en in de daarop volgende maanden werd Marina Bay Sands exact de plek waar ik in november heen wilde.

Om alvast een mythe uit de weg te helpen: ook zonder astronomisch hoge bankrekening is het een realistische droom om in Marina Bay Sands te overnachten. Hoewel je in het hoogseizoen voor de betere suites al vlug viercijferige bedragen neertelt, beginnen standaardkamers op een veel lager niveau. We zijn twee arme Belgische jongetjes en opteren dus voor een van de goedkoopste kamers zonder ontbijt en zonder garantie op een mooi uitzicht. Na twee nachten is onze portefeuille daardoor zowat zeshonderd euro lichter, exclusief extra uitgaven. Met de drankenrekening van het pool deck erbij, wordt Marina Bay Sands wellicht het duurste hotel waar ik ooit verbleef. Maar eerlijk gezegd heb ik geen seconde spijt van onze keuze. Marina Bay Sands is elke uitgegeven cent waard en men verwent ons zelfs met een onverwachte update naar een luxueuzere kamer. We verblijven in toren nummer twee en genieten daar van ultracomfortabele bedden, een balzaalachtige badkamer en een view dat met U dient aangesproken te worden. Aan onze voeten liggen niet enkel witte slippers met ‘t hotellogo, maar eveneens de hele binnenstad van Singapore. Van zodra we ‘s ochtends opstaan en de gordijnen openen, bepalen Marina Bay, de Merlion en de wolkenkrabbers van de financiële wijk het uitzicht. Je hoeft dus geen miljonair te zijn om jezelf de koning te rijk te voelen.

In de meeste gevallen kies je een hotel in functie van je bestemming. Je wil ergens heen, zoekt een hotel op een gunstige locatie et voilà… boeken maar! Marina Bay Sands pakt het anders aan door zichzelf te profileren als de bestemming. Tijdens een verblijf hoef je het complex namelijk nooit te verlaten om jezelf bezig te houden. Je slaapt, ontbijt, shopt, zwemt, luncht, gokt, dineert en drinkt in het resort. Een leuk gevoel voor luie toeristen en al helemaal positief nieuws voor de bankrekening van de Las Vegas Sands Company.

THE SHOPPES AT MARINA BAY SANDS

Geachte heren die met een vrouw naar Singapore reizen… Er wacht jullie een loodzware opdracht. Al eens een doolhof van 75.000 vierkante meter moeten doorkruisen? Ik ook niet. Bovendien is dat labyrint bezaaid met gevaarlijke boobytraps à la Chanel, Cartier, chocolade en macarons. Dit wordt dus gegarandeerd het einde van je kredietkaart wanneer je vrouwlief uit het oog verliest. Haal die leiband dus maar boven of probeer steeds een ommetje te maken wanneer The Shoppes in het vizier komt. Dat laatste lijkt me echter verdomd lastig, want de oppervlakte van dit winkelcentrum is gigantisch. Ontelbare boetieks, restaurants, theaters en zelfs een heuse schaatspiste vonden hun plaatsje in deze glazen wereld van dollartekens. Om nogmaals te bevestigen dat Marina Bay Sands door een ontwikkelaar uit het decadente Las Vegas gebouwd werd, smeet men er nog een absurd groot casino en Venetian-achtige kanalen en roeibootjes bovenop. De nodige zakcenten maken je verblijf dus wellicht een stuk aangenamer.

SANDS SKYPARK

Krijg je het nogal warm omwille van je uitgaven in The Shoppes? Dan is het misschien tijd voor een verkoelende duik in het zwembad. Dat zwembad is toevallig de hoofdreden waarom toeristen uit alle windstreken voor dit resort kiezen. Van zodra hij of zij incheckt, wordt een hotelgast namelijk voorzien van een felgekleurd papieren armbandje. Dat gadget garandeert onbeperkte toegang tot Sands SkyPark en het daarop gevestigde infinity pool. De architect die ooit met het idee kwam om een 340 meter lang, skateboard-vormig platform op de drie hoteltorens te laten rusten, creëerde een van ‘s werelds beroemdste zwembaden.

Al vroeg in de ochtend heerst er een bitsige toeristenstrijd om de meest gegeerde strandstoelen te bemachtigen. Alles kan en alles mag om je plekje te reserveren, al is ter plaatse blijven de enige waterdichte garantie dat je ligbed niet ingepikt wordt door een forse Duitser, een giechelend Japannertje of een zonnebankbruine Aussie. Terwijl ik moedig waak over de buit, bestel ik een peperdure cocktail bij de pool bar. Ja hoor, zet maar gewoon op de kamerrekening. Dit is genieten! Het is heerlijk om het diepblauwe zwembadwater over de rand te zien glijden met de contouren van Singapore als fantastische backdrop. Bovendien voelt de loden hitte op een hoogte van 200 meter opvallend draaglijker. Dat een tropische onweersstorm op deze hoogte daarentegen net iets pittiger uit de hoek lijkt te komen, nemen we maar voor lief.

Als hotelgast is Sands SkyPark je speeltuin. Dat SkyPark bestaat niet alleen uit 150 meter zwembadplezier of bubbelbaden met duizelingwekkende views, maar tevens uit een groots panoramaplatform dat enkele tientallen meters over de rand van de noordelijke toren zweeft. Dit platform is het enige gedeelte waar ook externe gasten (weliswaar mits betaling) kunnen geraken. Voor betalende bezoekers vind ik het echter niet zo’n aanrader. Sommige uitzichten lonen de moeite, maar het is een beetje zoals de Eiffeltoren of de Petronas Towers beklimmen. Enkele honderden meters boven de grond geniet je uiteraard steeds van een knap panorama, maar het meest opvallende bouwwerk ontbreekt op je foto’s omdat… je er zelf op staat. Beetje jammer. Gelukkig zijn er in de nabije omgeving nog heel wat interessante zaken op de gevoelige plaat vast te leggen. Daarbij zijn vooral Singapore Flyer (een enorm reuzenrad) en de uitgestrekte groene oase van Gardens by the Bay opvallend.

GARDENS BY THE BAY

Je begint me stilaan te kennen. Wanneer ik schijnbaar achteloos over een onderwerp heen race, gaat de volgende alinea er hoogstwaarschijnlijk uitgebreid op in. Correct! We hebben het in dit geval over Gardens by the Bay, een prestigeproject dat in de achtertuin van Marina Bay Sands werd uitgewerkt. Deze hypermoderne plantentuin opende in 2012 en vergde een investering van ruim een miljard Singapore Dollar. Is dat megabedrag te verantwoorden in een stad waar reeds beroemde botanische tuinen zijn? En is het de moeite om Gardens by the Bay te bezoeken wanneer die botanische tuinen me weinig tot niets deden? Ik antwoord op beide vragen overduidelijk positief. Gardens by the Bay is immers meer dan zomaar een park waar je naar de plantjes komt kijken. Ik geniet van het exotische groen, maar ook van bijzondere architectuur en de indrukwekkende nieuwe uitzichten op het Sands-hotel.

Als ik dan toch een nadeel bij deze tuin moet bedenken, kom ik al snel uit bij de jonge leeftijd ervan. Het is alweer een zonnige, bloedhete middag in Singapore en veel rustige schaduwplekjes zijn er op dit moment nog niet. Vreemd eigenlijk. Midden in het park staat namelijk een tiental gigantische bomen, al zijn deze grotendeels uit staal vervaardigd. Het merendeel van deze zogenaamde SuperTrees vind je in de SuperTree Grove, meteen ook een van de meest imposante onderdelen van de tuin. De staalconstructies reiken tot 50 meter hoog en ze vormen een complex ecosysteem voor de planten die er tegenaan groeien. Singapore zou zichzelf niet zijn als het geen speciale methode zou ontwikkelen om de iconische bouwwerken te bezoeken. Daarom creëerde men een spectaculaire hangbrug die op een hoogte van tweeëntwintig meter enkele SuperTrees met elkaar verbindt. Alweer verandert ons standpunt en het uitzicht ingrijpend, alweer ben ik danig onder de indruk. Minstens even indrukwekkend zijn de Flower Dome en het daarnaast liggende Cloud Forest. Indien je daar meer over wil lezen, verwijs ik je graag naar mijn uitgebreid report over Singapore.

De laatste dagen van deze Aziatische trip vliegen werkelijk voorbij. Save the best for last is een mooie leuze, maar dat maakt het uiteindelijke afscheid helaas nog moeilijker. Afscheid van Marina Bay Sands, afscheid van SkyPark, afscheid van Singapore en afscheid van de tropische warmte. Maar pssst… daar denk ik voorlopig nog niet aan. Het is een zwoele zondagavond, ik zit met een hemelse Singapore Sling op het SkyPark, de mensen zijn mooi en morgen plannen we een daguitstap naar het legendarische themapark dat Singapore op de wereldkaart van pretparkfans plaatste. Ik heb er ontzettend veel zin in om Universal Studios te ontdekken, hopelijk jullie ook?

Aha, je bent zo’n type dat enkel de eerste en de laatste alinea van een tekst leest. In dat geval haal ik de moderne schrijfstijl nog een keer boven:

Hotel. Heel mooi. Zwembad. Hoog. Cocktail. Warm. Puf Puf. Cocktail. Njam. Tuin. Ook mooi. Morgen pretpark. Feest!