Switch to English version

Universal Studios Hollywood

Universal City, Californië, USA

“De authentieke filmervaring”

Hooray for Hollywood. Als je de liedjes, de televisieseries en de films mag geloven, is Hollywood een plek uit de mooiste dromen. Een oord vol wuivende palmbomen, filmsterren, rode lopers en decadente feestjes. De realiteit blijkt minder rooskleurig. Wanneer we over de Walk of Fame kuieren, belanden we namelijk in een gek tafereel met groezelige souvenirwinkels, landlopers en een doordringende cannabisgeur. We spotten er bovendien geen wereldberoemde acteurs, maar ontmoeten de mollige broertjes van Superman en The Hulk. Of ik in ruil voor een riante fooi met hen op de foto wil? Geen denken aan.

Hollywood Boulevard heeft, op z’n zachtst gezegd, een dubieus karakter. Het is niet de glamoureuze ervaring die velen verwachten, maar gelukkig zijn er enkele lichtpuntjes. Ten eerste is dit een prima plek om de Hollywood Hills en het fameuze Hollywood Sign te bewonderen. Ten tweede is het plaatselijke klimaat ideaal. Hoewel dit bezoek in november plaatsvindt, herinneren de temperaturen ons immers aan de betere Europese zomerdagen. Ten derde wordt de pretparkfan in mij verwend, want Zuid-Californië heeft op dit vlak veel te bieden. Vanuit Hollywood rijd je binnen no-time naar het originele Disneyland Resort, of naar de achtbaanparadijzen Six Flags Magic Mountain en Knott’s Berry Farm. Er bestaat zelfs een themapark waarin we de Hollywood-vibe kunnen ervaren, zonder daarvoor tussen clochards en gebruikte injectienaalden te moeten navigeren. Hooray for Universal Studios Hollywood.

Het Californische Universal-complex is totaal anders samengesteld dan het legendarische Universal Orlando Resort, dat drie tijdzones verderop in Florida te vinden is. Er zijn hier in Hollywood geen on-site themahotels (al vind je wel een Hilton en Sheraton op wandelafstand), Universal CityWalk heeft een andere opbouw en we moeten ons tevredenstellen met slechts één themapark. Zelfs de iconische wereldbol, het symbool van ieder Universal-resort op de planeet, heeft hier een afwijkende verschijningsvorm. Het maakt de ingangszone van Universal Studios Hollywood echter niet minder indrukwekkend. De wereldbol staat nog steeds garant voor waardevolle selfie-momenten, terwijl ook de art deco-toegangspoort buitengewoon fotogeniek is. In combinatie met de luid weerklinkende filmmuziek levert Universal Studios alvast een briljante eerste indruk.

UPPER LOT

In andere Universal-parken is het lastig om een specifieke attractie aan te duiden als de topper. Hier in Hollywood is dat echter kinderspel. Want als je één ding sowieso niet mag missen, is het wel Studio Tour. De ride wordt op de website van het park aangeduid als the world-famous Studio Tour en dat is geen overdrijving. Hij is er al sinds 15 juli 1964, niet toevallig de openingsdag van het park. Sindsdien zag je attracties komen en gaan, maar de Studio Tour zal voor altijd een hoeksteen van Universal Studios blijven. Het geheim van deze ride is de authenticiteit. Want hoewel vele andere filmthemaparken ooit een gelijkaardige rondrit presenteerden, voelden die pogingen meestal vreselijk geforceerd aan. Het probleem? Men probeerde je vaak wijs te maken dat je langs een filmset reed, terwijl dat in realiteit niet zo was. Universal’s Studio Tour neemt je echter mee langs echte decors en studio’s waar elke dag wel beweging is. De kans dat je een wereldberoemde filmster te zien krijgt, is miniem. Maar het feit dat het niet onmogelijk is, draagt wel bij aan de bijzondere vibe die deze tour uitstraalt.

Universal’s Studio Tour is beslist geen tussendoortje. De hele rit duurt ongeveer 50 minuten en we passeren een heleboel interessante sights. We zien het Bates Motel uit Psycho, er ligt een gecrashte Boeing 747 en we rijden langs het hemelse stadje uit Netflix’ heerlijke The Good Place. Daarnaast zijn er enkele scènes die specifiek voor de tour ontwikkeld werden. Daarbij horen een prima 3D-passage over King Kong, het teleurstellende Fast & Furious Supercharged en een ouderwetse Jaws-scène. Eerlijk is eerlijk: niet elk gedeelte van de tour is even boeiend. Een lege filmset straalt weinig plezier uit en de buitenzijde van zo’n studioloods is… tja… saai. Toch geeft tourgids Colin er een vermakelijke draai aan, waardoor de rit in een oogwenk voorbij lijkt te vliegen. Kortom: ik genoot van deze iconische Studio Tour, zelfs ondanks mijn beperkte filmkennis.

Een opvallend kenmerk van Universal Studios Hollywood is de lay-out van het domein. Het park ligt tegen een heuvelflank en werd opgedeeld in twee aparte zones. Dat zijn Upper Lot (bovenaan de heuvel) en het kleinere Lower Lot, dat je door middel van een lange reeks roltrappen bereikt. Op drukke dagen zou ik aanraden om zo vlug mogelijk de attracties in Lower Lot te bezoeken. Dit gedeelte ligt het verst van de parkingang en het grote publiek arriveert hier meestal pas ‘s namiddags. Toch merken we op deze donderdag al snel dat er van drukte geen sprake is. De Studio Tour was instapklaar en ook bij de overige attracties wordt de minimale wachttijd geafficheerd. We laten de strategische planning dus achterwege en we blijven nog even in Upper Lot.

The Simpsons zijn al een tijdje opgeslokt door Disney, maar de pretparkrechten van deze animatiereeks liggen nog steeds bij Universal. Vooralsnog moet je dus een ticket voor de Amerikaanse Universal-parken kopen als je The Simpsons Ride beleven wil. Ik deed de attractie in het verleden al enkele keren en was nooit echt onder de indruk. Sterker nog… ik stapte meestal licht misselijk uit deze simulator met z’n reusachtige scherm. Vandaag valt The Simpsons Ride me echter beter mee dan verwacht. De voorshow is ronduit hilarisch, terwijl ook de hoofdshow behoorlijk wat leuke humor bevat. Voor een pretparkfan vormt deze attractie bovendien een feest der herkenning. De verhaallijn speelt zich af in het fictieve Krustyland en de film zit bomvol verwijzingen naar de pretparkbusiness. Een regelrechte must-do zou ik The Simpsons Ride misschien niet noemen, maar al bij al is dit een uitstekende familieattractie. Het bijhorende themadeel Springfield U.S.A. is hier in Hollywood trouwens mooier en uitgebreider dan in Orlando.

Upper Lot is opgebouwd als een netwerk van straatjes in uiteenlopende stijlen. Universal Boulevard fungeert bijvoorbeeld als de oogverblindend mooie Main Street van het park, inclusief gevels die ons doen terugdenken aan de hoogdagen van Hollywood. Daarnaast kuieren we door French Street en het Brits gethematiseerde Baker Street. Op Minion Way gaat het er dan weer opgewekt aan toe, want hier hebben de gele creatuurtjes uit Despicable Me het voor het zeggen. De topattractie van dit gedeelte is Despicable Me – Minion Mayhem, een 3D-simulator die je misschien herkent uit Orlando of Osaka. Alwéér een ride met schermen, dat klopt. Toch kan ik Minion Mayhem niet haten, want de attractie heeft een behoorlijk hoog fungehalte. De voorshows zijn erg humoristisch en ook de eigenlijke rit blijkt vermakelijk. Ik wil Universal Studios Hollywood eveneens complimenteren voor Super Silly Fun Land, een gebied dat naast Minion Mayhem ligt. Deze kleurrijke kinderzone bezorgt het park extra kinetische energie en het bevat een aantal waardevolle kinderattracties.

Recht tegenover het territorium van de Minions ligt het nieuwste straatje van Upper Lot. De gevels werden geïnspireerd door Manhattan en ook de bijhorende attractie neemt ons mee naar New York. Ik heb het over The Secret Life of Pets – Off The Leash, een in 2021 geopende darkride. Voorlopig is de attractie enkel in Hollywood te vinden, al zou het me niet verbazen als hij op termijn in andere Universal-parken verschijnt. We ontdekken hier immers een van de allerbeste darkrides die Universal ooit ontwikkelde. Alleen al de wachtruimte, die een hele resem superschattige animatronics bevat, speelt mee met de absolute wereldtop. Vervolgens nemen we plaats in een soort OmniMover, die ons langs een reeks übervrolijke scènes brengt. Off The Leash vertelt een simpel verhaal, maar doet dat wel op een zeer doeltreffende manier. En hoewel de ride een paar schermen bevat, zijn die er louter ter ondersteuning van de scènes. De animatronics zijn de echte blikvangers en ze vervullen hun rol met verve. Deze darkride werd op slag een van m’n favoriete Universal-attracties.

De beleving bestaat in een Universal-park niet enkel uit attracties, maar ook uit entertainment. We spotten bijvoorbeeld verrassend veel rondlopende characters en ‘s namiddags nemen we plaats op de tribune van Waterworld. Dat de voorstelling zich in een schitterende setting afspeelt en enkele toffe effecten bevat, is geen geheim. Waarom Universal zich al 30 jaar blijft vastklampen aan een show over deze totaal geflopte film, is me echter een raadsel. Sterker nog: in 2017 kreeg het spektakel een update en recent opende men nog een Waterworld-show in Universal Studios Beijing. Is er in de afgelopen drie decennia geen enkele film verschenen die inspiratie levert voor een waardige vervanger? Het zou me ten zeerste verbazen. Begrijp me niet verkeerd… Ik beleef hier best een plezierig halfuurtje en ik geniet ervan om de toeschouwers op de voorste rijen kletsnat te zien worden. Maar beste mensen van Universal, ‘t wordt echt tijd voor iets nieuws.

Hoewel Waterworld al vele jaren een blijvertje is, heeft Universal er doorgaans geen problemen mee om verouderde attracties te vervangen door iets moderners. Enkele jaren geleden gebeurde dat bijvoorbeeld nog met Shrek 4D, want die moest plaats maken voor het Dreamworks Theatre. Het resultaat van de vernieuwing mag gezien worden. Dit 3D-theater ziet er namelijk fantastisch uit en het bevat bovendien een hoop snufjes die zijn voorganger niet had. Het is de bedoeling dat er in dit ‘neutrale’ showgebouw regelmatig een nieuwe film verschijnt en dat lijkt me een prima keuze. Tegenwoordig speelt er een Kung Fu Panda-show die fel doet terugdenken aan Unstoppable Awesomeness in Motiongate. Zowel in de voor- als de hoofdshow maakt men overigens gebruik van knappe video-mapping, dus het is meer dan zomaar een 3D-film. Een van de betere attracties in zijn genre, als je het mij vraagt.

THE WIZARDING WORLD OF HARRY POTTER

Universal’s Islands of Adventure kreeg in 2010 de eer om ‘s werelds eerste Harry Potter-themagebied te presenteren. Het werd, zoals je ongetwijfeld weet, een oorverdovend succes en de gekte rond The Wizarding World is ook vandaag nog springlevend. Het is bijgevolg logisch dat het concept naar andere Universal-resorts geëxporteerd werd. Hollywood was in 2016 aan de beurt en kreeg de standaardvariant. Dit houdt in dat er geen Diagon Alley is, dat er één (kleinschalige) achtbaan staat en dat Harry Potter and the Forbidden Journey de blikvanger is. Deze darkride is in alle opzichten imposant. Hij werd geïntegreerd in het reusachtige kasteel van Hogwarts, de indoor wachtruimte is extreem knap en de ritervaring doet me naar adem happen. Wat deze attractie uniek maakt, is z’n transportsysteem. Je doorkruist het kasteel namelijk niet in een karretje of boot, maar wel door middel van een robotarm. De bewegingen zijn intens en sommige scènes hebben een licht desoriënterend effect. Hoewel ik dit originele ritsysteem ten zeerste waardeer, blijft Forbidden Journey echter ver van de perfectie. Tijdens sommige passages blijkt de techniek van de attractie namelijk matig gecamoufleerd, waardoor de illusie van het Verboden Bos een beetje verdwijnt. Begrijp me niet verkeerd… Forbidden Journey presteert op een torenhoog niveau. Maar exact op dat niveau zijn zulke schoonheidsfoutjes erg jammer.

Indien ik enkel in rollercoasters geïnteresseerd was, zou ik vandaag met een beteuterd gezicht rondlopen. Universal Studios Hollywood telt op dit moment amper twee credits en het zal tot 2026 duren vooraleer er een (weliswaar imposante) uitbreiding in het coaster-aanbod komt. Tijdens dit bezoek moeten we onze kicks nog binnenhalen bij een familiale indoor-achtbaan en Flight of the Hippogriff, een Youngstar Coaster van Mack Rides. Het ding is amper 300 meter lang en van diepgaand thema is er geen sprake, maar voor z’n doelgroep is hij uitstekend. De zitjes zijn comfortabel en er werd een vermakelijke lay-out ontworpen.

Een klein weetje tussendoor: ik zie vandaag voor het eerst de vloer van Hogsmeade. Ik bezocht dit besneeuwde dorp reeds in Osaka en Orlando, maar liep er telkens schouder aan schouder met m’n medebezoekers. Hier is het echter rustig genoeg om in alle sereniteit van de omgeving te genieten… en die valt niet tegen. Hogsmeade blinkt uit in sfeerschepping en detaillering, dus het is hier aangenaam vertoeven. Dankzij de kalmte kan ik trouwens voor het eerst een Butter Beer proberen zonder ervoor aan te schuiven (het drankje blijkt oké, maar iets te zoet naar mijn smaak) en ook bij Ollivanders lopen we rechtstreeks naar binnen. Deze interactieve minishow vindt plaats in de gelijknamige toverstafwinkel. Men voert er een klein toneeltje op waarbij de juiste toverstaf aan de juiste bezoeker gelinkt wordt. Veel stelt het allemaal niet voor, maar Universal verwerkte wel enkele leuke effecten in deze ruimte. Vervolgens mogen we doorschuiven naar de eigenlijke shop, waar duizenden magic wands klaar liggen om gekocht te worden. Tovenarij of geldklopperij? Ik laat de keuze aan jou over.

LOWER LOT

We laten Harry Potter en Upper Lot achter ons, en begeven ons richting roltrappen. Deze zogenaamde Starway transporteert ons naar de benedenverdieping van Universal Studios, a.k.a. Lower Lot. Tijdens de afdaling worden we getrakteerd op indrukwekkende uitzichten op de nabijgelegen filmstudio’s en het heuvelachtige landschap, maar toch wordt onze aandacht vooral getrokken door een bouwwerf. Vlak naast de Starway wordt er namelijk hard gewerkt aan Fast & Furious: Hollywood Drift. Universal Studios Hollywood doet voor deze nieuwigheid een beroep op Intamin en deze rollercoaster zal lanceringen, inversies en draaiende voertuigen bevatten. Het wordt dus ongetwijfeld de spectaculairste attractie van het hele park, wat een stevig contrast oplevert met de vreselijke Fast & Furious-attractie die je vandaag de dag in Universal Studios Florida terugvindt. Geduld is echter vereist, want volgens de huidige planning zal Hollywood Drift pas ergens in 2026 operationeel zijn.

Jurassic Park River Adventure is een klassieker in meerdere Universal-parken. Het is zo’n attractie waarbij het transportsysteem naadloos in de verhaallijn past. Een dierenpark ontdekken vanuit een rustig dobberende expeditieboot, dat voelt immers heel natuurlijk aan. Het spreekt voor zich dat de dieren hier ietwat bloeddorstiger zijn dan in de Antwerpse Zoo, en het verbaast evenmin dat de rit uitdraait op een soort worst case scenario. De attractie was al vanaf z’n opening in 1996 een publieksfavoriet, maar toch opteerde Universal voor een modernisering. Het resultaat van deze upgrade is Jurassic World – The Ride en in mijn ogen is het een verbetering. Vooral de eerste scène (waarbij je langs het aquarium van de Mosasaurus vaart) en de grote finale (waarin de Indominus Rex en de Tyrannosaurus zich gelijktijdig laten zien) hebben een blitse metamorfose ondergaan. Cultliefhebbers vinden het misschien zonde dat Jurassic Park het veld moest ruimen, maar ik vind Jurassic World – The Ride een heuse vooruitgang.  Of… hoe je een ijzersterke attractie nóg beter maakt. Handig om weten: de natheid van deze attractie is instelbaar, dus je hoeft ‘m zelfs tijdens frisse dagen niet over te slaan.

Ook Revenge of the Mummy – The Ride is een klassieker in de Universal-parken. En hoewel het idee achter deze overdekte achtbaan telkens gelijkaardig is, zijn er duidelijke verschillen merkbaar. In Orlando vind je de attractie bijvoorbeeld in het fictieve Museum of Antiquities, terwijl er in Singapore voor een monumentale Egyptische tempelfaçade gekozen werd. Bij de Californische versie blijkt het exterieur minder noemenswaardig. De baan bevindt zich immers in een nauwelijks gethematiseerde soundstage en de toegangspoort oogt tamelijk kleinschalig. Helaas is ook de eigenlijke attractie een beetje minder imposant dan z’n broertjes. De inleidende darkride is korter en bevat minder animatronics en effecten, terwijl het achtbaangedeelte eerder mak aanvoelt. Het achterwaartse gedeelte is hier weliswaar langer dan bij de naamgenoten, maar ik ervaar dat niet als een grote meerwaarde. Ten slotte ben ik niet helemaal ondersteboven van het themaniveau. Net zoals dat bij de andere versies het geval is, word je tijdens de rit namelijk vaak geconfronteerd met beschilderde 2D-borden waarop een stroboscoopje gericht werd. Het heeft allemaal een vrij goedkope uitstraling, en dat zou bij een miljardenbedrijf als Universal eigenlijk niet mogen.

Indien je al meerdere Universal-themaparken bezocht, merkte je ongetwijfeld dat men graag attractieconcepten kopieert. Universal Studios Hollywood is lang niet de enige plaats waar je een waterattractie van Jurassic Park, een rollercoaster rond The Mummy en een simulator met de Minions terugvindt. Ook Transformers – The Ride is een oude bekende, want we beleefden deze darkride eerder al in Azië en aan de Amerikaanse oostkust. We weten bijgevolg wat we mogen verwachten: een intense, luide en behoorlijk gewelddadige tocht door een nachtelijke stad. Eerlijk gezegd mis ik tijdens zo’n rit Transformers een luchtig momentje, want we worden letterlijk van het ene gevecht naar het andere gekatapulteerd. Slecht is deze darkride niet; technisch gezien zit hij prima in mekaar. Maar als ik mag kiezen tussen de vrolijkheid van Secret Life of Pets en dit duistere oorlogstafereel, is de keuze vlug gemaakt.

SUPER NINTENDO WORLD

We zijn op zoek naar meer kleur en meer vrolijkheid… en Universal Studios Hollywood bedient ons op onze wenken. Vlak naast het Transformers-gebouw ligt namelijk Super Nintendo World, een van de laatste toevoegingen binnen het parkaanbod. Het gebied opende in 2023 en baseert zich op de computergames en film van de Super Mario-broertjes. En als ik het zacht mag uitdrukken: Super Nintendo World pleegt een heuse aanslag op je zintuigen. Het kleurgebruik is flitsend, er weerklinkt een opgewekte soundtrack en er zijn overal bewegende elementen te ontdekken. Er zijn weinig themagebieden die zoveel prikkels op hun bezoekers afvuren als Super Nintendo World, maar het werkt prima. Toch komt deze Californische versie van het gebied iets minder gezellig over dan de tegenhanger in Universal Studios Japan. In Osaka is Super Nintendo World compacter en bestaat de zone uit twee niveaus, wat extra diepgang creëert. Hier in Hollywood bevinden de wandelpaden zich allemaal op de begane grond, waardoor het geheel in mijn ogen wat kaler overkomt.

De Japanners kregen niet alleen de gezelligste versie van Super Nintendo World, maar ook de meest complete. Het attractieaanbod bestaat in Osaka uit een familiale rondrit, een Donkey Kong-achtbaan en een high-tech darkride, terwijl we in Hollywood enkel die laatstgenoemde attractie terugvinden. We hebben het over Mario Kart – Bowser’s Challenge, naar mijn weten de eerste darkride die op grote schaal met augmented reality werkt. Je draagt in deze attractie namelijk een doorschijnende bril, waar van binnenuit projecties op verschijnen. Je kijkt dus door de bril naar de reële scènes, terwijl er in de voorgrond extra virtuele elementen toegevoegd worden. Via de AR-projecties krijg je bovendien instructies, die je vervolgens moet uitvoeren op het stuurwiel dat iedere rijder individueel voor zich heeft. Het systeem is vernieuwend en bijzonder, al leidt het helaas niet tot een superieure belevenis. Deze attractie levert namelijk, net zoals het gebied waarin hij gebouwd werd, een sensory overload. De darkride-scènes op zichzelf zijn al prachtig, maar je moet tegelijkertijd ook aandacht schenken aan de virtuele omgevingen én aan het interactieve spel. Hierdoor ontstaat een attractie die veel chaotischer aanvoelt dan hij eigenlijk hoort te zijn.

We begeven ons naar de uitgang en we doen een rondje window shopping in CityWalk. Daarna is het stilaan tijd om afscheid te nemen van Universal Studios Hollywood… en dat doen we met een goed gevoel. Hoewel dit park op papier minder attractief lijkt dan het resort in Florida, beleefden we hier een fantastische dag. Het kwaliteitsniveau ligt immers even hoog. De vriendelijkheid van het personeel is nauwelijks in woorden te vatten, de horeca presteert uitstekend en de rides zijn even grootschalig als in Orlando. Ik ben vandaag vooral onder de indruk van Jurassic World en die fantastische Secret Life of Pets-attractie. Met deze beide rides ging Universal overduidelijk naar the next level, en dat belooft veel goeds voor de toekomst. De rest van het attractieaanbod is uiteraard ook prima, al maakt Universal Studios Hollywood (net zoals de andere Universal-parken) net iets te vaak gebruik van schermen. Zulke screen-based ervaringen zijn vaak leuk voor één keer, maar hun herhalingswaarde ligt doorgaans laag.

We gingen op tour langs levensechte filmstudio’s, we ontmoetten aaibare huisdieren in Manhattan en we ontdekten dat sommige delen van Hollywood niet vol junkies zitten. We kunnen dus van een succesverhaal spreken, maar qua thrills bleven we een beetje op onze honger zitten. Gelukkig kunnen we het gebrek aan sensatie morgen al ruimschoots inhalen, want we plannen een bezoekje aan het 45 kilometer verderop gelegen Six Flags Magic Mountain. Benieuwd naar onze ervaringen met California’s Thrill Capital? Lees dan zeker het volgende report!