Switch to English version

Legoland Windsor

Windsor, Verenigd Koninkrijk

“Het grootste van alle Legoland-themaparken”

Wat hebben Denemarken, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Arabische Emiraten, Japan, Zuid-Korea, Maleisië, China en de Verenigde Staten met elkaar gemeen? Wonnen ze allen ooit een wereldkampioenschap voetbal? Bevat hun nationale gerecht hetzelfde hoofdingrediënt? Of scoren hun inwoners bovengemiddeld hoog op de geluksindex? Drie maal is het antwoord negatief. Wat deze landen wel verbindt, is de (al dan niet toekomstige) aanwezigheid van een Legoland-themapark. Het is geen geheim dat je het originele Legoland in het Deense Billund vindt. ‘t Is misschien verrassender dat dit oudste Legoland tijdens de afgelopen vijftig jaar niet uitgroeide tot het grootste park uit de groep. Die eer is weggelegd voor de Britse vestiging, die een veertigtal kilometer ten westen van Londen ligt. Welkom in Legoland Windsor.

Legoland Windsor zag het levenslicht op 17 maart 1996 en groeide sindsdien uit tot een themapark van indrukwekkende proporties. Het domein is 150 hectare groot, je vindt er twee on-site hotels en jaarlijks komen er ongeveer 2,4 miljoen gasten. Die bezoekers worden verwelkomd met een indrukwekkende oprijlaan en een themazone die toepasselijk The Beginning gedoopt werd. Blikvangers in dit gebied zijn de fotogenieke (doch gedateerde) toegangspoort van het park en een reusachtige Lego-shop, al onthoud ik vooral het uitzicht. The Beginning bevindt zich namelijk op de top van een heuvel en trakteert ons op een indrukwekkend panorama. We spotten aan de horizon niet alleen het stadje Windsor en z’n wereldberoemde kasteel, maar we zien ook de opstijgende vliegtuigen van Heathrow. Tof dat de bijzondere locatie van dit Legoland-park zo mooi uitgespeeld wordt.

De rest van het park ligt een stuk lager, dus we gaan afdalen. Dat kan eventueel met behulp van The Hill Train, die shuttlevervoer tussen het hoger en lager gelegen parkgedeelte verzorgt. Toch zijn de rijen voor deze treinrit ‘s ochtends behoorlijk lang, dus het lijkt erop dat je te voet haast altijd sneller bent. Ook wij opteren voor de wandeling, die ons naar het zogenaamde Bricktopia brengt. Dit themaland bevat niet alleen een 4D-bioscoop en een verbazend populaire monorail, maar het is ook de thuishaven van een grote nieuwigheid. Legoland Windsor opende in 2024 namelijk Minifigure Speedway, een Dueling Reverse Coaster van de Duitse constructeur Zierer. Beschouw het gerust als Zierers antwoord op Tweestryd in Wildlands, want deze dubbele achtbaan doet nagenoeg hetzelfde. Twee treinen beklimmen eerst simultaan een veertien meter hoge lifthill, waarna het traject zowel voor- als achterwaarts afgelegd wordt. Qua rit is het niets bijzonders en ook qua thema hoef je geen wonderen te verwachten. Het negen meter hoge minifigure Roxie vormt een mooie eyecatcher, maar het station en de baan zijn verder tamelijk kaal. 

Van een gigantische minifig naar gigantische Lego-blokjes… oftewel Duplo. Duplo Playtown is er voor de jongste bezoekers en bestaat onder meer uit speeltoestellen, waterglijbanen en een schattige treinrit. Daar zijn we allemaal veel te oud voor, al nemen we wel een kijkje bij Duplo Dino Coaster. Deze kinderachtbaan zou namelijk een mooie +1 voor onze coaster counter kunnen opleveren. Helaas blijkt dat de baan met een storing kampt. Het is jammer dat we de credit moeten missen, maar ik ben ervan overtuigd dat we geen waanzinnige ervaring mislopen. Dino Coaster is met z’n hoogteverschil van drie meter en totale tracklengte van 67 meter namelijk een van de kleinste achtbanen van het Verenigd Koninkrijk. Een identieke baan is trouwens te vinden in Europa-Park, waar hij z’n rondjes draait onder de naam Ba-a-a Express.

Minifigure Speedway en Duplo Dino Coaster zijn twee van de nieuwste rides in Legoland Windsor. Gelukkig staan er ook nog klassieke attracties die ons herinneren aan de beginperiode van het park. Dat zijn bijvoorbeeld Lego City Driving School (een groots opgezet verkeerspark) en Coastguard HQ, een vrij unieke attractie met motorbootjes. In dit segment ben ik echter vooral fan van Fairy Tale Brook. Bij deze bootvaart nemen we plaats in piepkleine vaartuigjes die ons meenemen op een reisje doorheen een sprookjeswereld. De tafereeltjes zijn ui-te-raard grotendeels uit Lego vervaardigd. We zien dus Lego-versies van onder andere Sneeuwwitje, Roodkapje en de Drie Biggetjes. Fairy Tale Brook krijgt een tien op tien voor schattigheid en we worden bovendien verrast door de behoorlijk lange ritduur. Heel charmante familieattractie.

De blikvanger van ieder Legoland-themapark is Miniland. De Britse versie vormt geen uitzondering op die regel. Ook hier heeft men dus een zone vol Lego-recreaties van wereldberoemde gebouwen en monumenten. Het is niet verwonderlijk dat men veel aandacht besteedde aan een reproductie van de Londense binnenstad. We spotten er landmarks als de Big Ben, London Eye, Tower Bridge en St Paul’s Cathedral, allen opgebouwd rondom een miniatuurversie van de Thames. Andere hoogtepunten binnen Miniland zijn de Eiffeltoren, Florida’s Kennedy Space Center en een blokjesversie van het Sydney Opera House. De Lage Landen werden trouwens niet vergeten: in de oostelijke hoek van Miniland bouwde men een Amsterdams stadsdeel met de typische grachten en even verderop staat het Leuvense stadhuis. Let bij een bezoekje aan Miniland overigens niet alleen op het grote plaatje, maar zoom zeker ook ‘ns in op de kleine details. leder tafereel zit immers boordevol grappige Easter Eggs. 

Hoewel we vandaag van een mooie zomerdag genieten, staat de omgeving van Londen niet bepaald bekend voor z’n prachtige klimaat. Het is bijgevolg logisch dat Legoland Windsor investeerde in overdekt vermaak. Een van de origineelste indoor attracties is wellicht Lego City Deep Sea Adventure. Bij deze darkride nemen passagiers plaats in onderzeeërs, die vervolgens langs een aquarium vol (echte) vissen navigeren. Helaas blijkt de attractie in 2024 gesloten omwille van grootschalige renovatiewerkzaamheden, maar vanaf het jaar 2025 zou deze duikbootexpeditie opnieuw up and running moeten zijn. Schuin tegenover Deep Sea Adventure vinden we een andere indoor attractie die gelukkig wèl geopend is. Haunted House Monster Party valt op omwille van z’n vervallen façade en doet me op het eerste gezicht terugdenken aan Ghost, het spookhuis van Legoland Billund. Toch blijkt de ervaring totaal verschillend, want hier in Windsor opteerde men voor een Vekoma Madhouse. We worden uitgenodigd voor een feestje door Lord Vampyre, die als deejay meteen ook de muzikale begeleiding tijdens de hoofdshow verzorgt. Het is allemaal leuk en vrolijk, maar ik zou Monster Party zeker niet uitroepen tot een must-do. Sla deze attractie dus gerust over wanneer de wachtrij te lang is.

Onze terugvlucht naar Brussel vertrekt al tijdens de vooravond, dus onze tijd in Legoland Windsor is relatief beperkt. Om toch zoveel mogelijk attracties te kunnen bezoeken, investeerden we in Reserve & Ride. De prijs ervan is stevig, maar het blijkt geen weggegooid geld. Alleen al bij Flight of the Sky Lion kunnen we er een wachttijd van ruim één uur mee ontlopen. Dit is de eyecatcher van het Mythica-themagebied en geldt als een van de populairste attracties binnen Legoland Windsor. We spreken over een Flying Theatre dat gebouwd werd door de firma Brogent Technologies. De ride brengt ons naar de fictieve wereld van Mythica, die bewoond wordt door allerhande fabelwezens. Hoewel we de film nog nooit eerder zagen, levert Flight of the Sky Lion wel een soort déjà vu op. Meerdere scènes lijken namelijk rechtstreeks weggeplukt uit Flight of Passage in Disney’s Animal Kingdom. Maar ondanks het feit dat Legoland duidelijk de mosterd bij Disney haalde, moet ik toegeven dat Flight of the Sky Lion een prima attractie is. De beelden zijn verrassend scherp en de bewegingen van de gondel werden mooi gesynchroniseerd. 

Ze zijn in Legoland Windsor niet vies van een vleugje interactiviteit bij de attracties. Een van de leukste adresjes is Fire Academy, een ride die in meerdere Legoland-themaparken te vinden is. Tezamen met enkele kompanen moet je een brandweerwagen naar een brandend huis brengen, vervolgens de vlammen blussen en ten slotte terug naar het startpunt rijden. Het vergt teamwork en behoorlijk wat fysieke arbeid, maar het is een attractie die altijd garant staat voor vele lachende gezichten. Er is bovendien een tof competitief element aan verbonden, want je neemt het op tegen enkele andere teams.

Wie interactiviteit zegt, die zegt interactieve darkrides. Legoland Windsor heeft er twee en ze zijn op een boogscheut van elkaar te vinden. Nummer één is Laser Raiders in Kingdom of the Pharaohs. We nemen hier plaats in een oldtimer en worden getransporteerd naar een Lego-versie van het oude Egypte. Daar gaan we, net zoals bij zovele andere interactieve darkrides, op pad met een laserpistool. Ondanks dat weinig originele concept maakt Laser Raiders een goeie indruk, want qua decors ziet de attractie er prima uit. Het enige minpunt is de capaciteit: hoewel we Reserve & Ride benutten, moeten we nog een halfuur in de traag opschuivende rij doorbrengen. Bij darkride nummer twee merken we helaas eenzelfde traagheid op. De crew van Ninjago The Ride slaagt er gewoonweg niet in om de voertuigen vlot te dispatchen. De attractie zelf slaagt er evenmin in om me te overtuigen, want de hele techniek achter het gebeuren werkt allesbehalve vlekkeloos. Ninjago is de voorloper van WEB Slingers in Walt Disney Studios, dus ook hier schiet je door middel van handbewegingen op de slechteriken. Helaas zijn de beelden wazig en blijkt het moeilijk om met zulke handgebaren nauwkeurig te mikken. We klungelen onszelf dus een weg doorheen het Aziatisch geïnspireerde schietspel en we roepen het uit tot een van de zwakste attracties in Legoland Windsor.

Je hoeft me niet te vragen waarom, maar ‘t is een feit dat Britten van waterattracties houden. We vinden het bijgevolg gek dat Legoland Windsor op dit vlak relatief weinig te bieden heeft. Pirate Falls – Treasure Quest is immers de enige grote waterride van het park. Gelukkig mogen we wel van een pareltje spreken. De rit start met een lange vaartocht doorheen het groen, waarbij we regelmatig grootschalige Lego-displays in piratenstijl te zien krijgen. Daarop volgen een lifthill, een kort darkride-gedeelte en een natmakende drop. Hoewel het jammer is dat Treasure Quest slechts één afdaling telt, vind ik het een van de sterkst uitgewerkte attracties van het hele park. Aangezien de wachttijden van deze Treasure Quest behoorlijk oplopen, is het overigens aangeraden om deze ride ‘s ochtends vroeg te bezoeken of om gebruik te maken van Reserve & Ride. 

Treasure Quest is het hoogtepunt van de themazone Pirate Shores. In dit gebied vinden we naast de bovengenoemde boomstammenbaan ook Spinning Spider (een theekopjesmolen met een duister, achtpotig thema) en het schommelschip Jolly Rocker. Maar als er één specifiek ding me bijblijft na dit bezoek aan het piratengedeelte, is het wel de horeca. En dat bedoel ik helaas niet in de goede zin, want de prijs-kwaliteitverhouding is niet oké. Een simpele hotdog kost anno 2024 maar liefst £8,75 en voor een fastfoodmenuutje schommelen de prijzen bij Pirate’s Burger Kitchen rond de £14,00. Op zich is dat nog enigszins te verantwoorden indien de kwaliteit oké is, maar exact op dit vlak laat Legoland Windsor steken vallen. Jammer, zeer jammer.

M’n oriëntatievermogen is doorgaans prima, maar ik moet toegeven dat ik in Legoland Windsor soms de weg een beetje kwijt raak. Het park bestaat uit heel wat kronkelende wandelpaden en in themagebied Knight’s Kingdom botsen we zelfs op een doodlopende weg. Toch is er een goede reden om een bezoek te brengen aan dit middeleeuwse plein, want je vindt hier de twee oudste rollercoasters van het park. Een van die achtbanen is Dragon, een klassieker in ieder Legoland-park. Deze ervaring start telkens in een imposant kasteel dat de wachtruimte, het station en enkele darkride-scènes bevat. Na dit indoor-stuk komt de drakentrein in de buitenlucht en daar baant hij zich een weg door het achtbaangedeelte. Een groot spektakel moet je daarbij niet verwachten. Als je deze ride puur als rollercoaster bekijkt, blijkt het immers een tamme belevenis. Desalniettemin vind ik het een uitstekende familieattractie. De inleidende darkride is namelijk bijzonder sfeervol en als familieachtbaan doet Dragon exact wat hij hoort te doen. De nabijgelegen Dragon’s Apprentice is overigens een miniatuurversie van The Dragon en valt vooral op omwille van z’n schattig vormgegeven voertuig. Opvallend feitje: beide coasters werden geleverd door een totaal onbekende constructeur met de naam WGH Transportation.

Na een verblijf van een dikke vier uur begeven we ons naar de uitgang van Legoland. Onze tijd in het park was kort, maar toch slaagden we erin om de belangrijkste attracties en Miniland te bezoeken. Dat hebben we, voor alle duidelijkheid, deels te danken aan Reserve & Ride. Dit Britse Legoland is namelijk, net zoals enkele andere parken in de Lego-groep, geen toonbeeld van vlotte operations. Bij heel wat attracties wordt er aan een slakkentempo gewerkt en personeelsleden doen weinig moeite om voertuigen volledig te vullen. Deze werkwijze resulteert bij vele rides in lange wachtrijen. Ik wil een bezoek aan Legoland Windsor echter niet automatisch categoriseren als tijdsverspilling. Je vindt hier namelijk een paar fijne familieattracties, Miniland zorgt voor excellent visueel vermaak en bovendien ligt het park in een wondermooie groene omgeving.

Ik zou onze dag samenvatten als een bezoek met hoogtes en laagtes. Een Lego-fan geraakt hier wellicht helemaal in extase en voor families met jonge kinderen is er hier veel te beleven. Als pretparkliefhebber ben je in mijn ogen echter beter af bij de andere Londense Merlin-parken. Qua totaalplaatje scoort Legoland Windsor namelijk net iets zwakker dan Thorpe Park en Chessington World of Adventures.