Siem Reap

“De ietwat chaotische en rommelige gateway naar de tempels van Angkor”

Wanneer ik een plaatsnaam als Bay Lake vernoem, heb je daar misschien nog nooit van gehoord. Toch trekt Bay Lake jaarlijks ruim vijftig miljoen toeristen. De stad Agra is evenmin wereldberoemd, maar ook hier worden acht miljoen bezoekers per jaar ontvangen. Soms is een bezienswaardigheid zo populair dat je haast vergeet waar ie te vinden is. Bay Lake is bijvoorbeeld de thuishaven van Walt Disney World en in Agra kan je de Taj Mahal gaan bewonderen. Het Cambodjaanse Siem Reap lijdt aan hetzelfde kwaaltje. Zeg eens tegen honderd willekeurige personen dat je op reis gaat naar Siem Reap. Minstens tachtig man weet op dat moment niet waar je het over hebt. Als je daarentegen vertelt dat je naar Angkor Wat gaat, branden er plots meer lampjes.

ANGKOR WAT? ANGKOR WIE?

Tussen de negende en veertiende eeuw was Angkor de hoofdstad van het Khmer-rijk. Vandaag wordt het woord Khmer gebruikt voor alles wat uit Cambodja komt, maar in die tijd besloeg het rijk een veel grotere oppervlakte. Naast Cambodja behoorden ook delen van het huidige Vietnam, Laos en Thailand tot het Khmer-rijk. Het was dus een machtig koninkrijk en daar horen machtige tempels bij. Die werden opgetrokken aan de noordelijke oever van het Tonlé Sap-meer en ze groeiden eeuwen later uit tot de toeristische blikvanger van Cambodja. Leuk, dat wil ik zien.

We slapen in totaal vier nachten in Siem Reap en onze verblijfplaats is Ibis Styles. Dit splinternieuwe hotel valt honderd procent mee. De kamers zijn comfortabel ingericht, het ontbijt is heerlijk en ik kan me weinig betere locaties voorstellen. Het Ibis Styles bevindt zich middenin de binnenstad, op één blok van het bekende Pub Street en er liggen ook een heleboel avondmarkten in de buurt. We bezoeken Siem Reap vooral omwille van de tempels, maar we willen onze avonden natuurlijk ook gevuld krijgen. Dat is vanuit dit hotel perfect mogelijk, zonder dat je daarvoor taxi’s of tuktuks moet inschakelen.

EEN ZOTTENKOT

Dat hotel vormt ons eigen streepje rust in de gekte die Siem Reap is. Want geloof me… deze stad is – zoals we dat hier in Antwerpen zeggen – een zottenkot. Honderden brommertjes scheuren voorbij, auto’s nemen de verkeersregels met een korrel zout en daartussen rijden tientallen tuktuks met toeristen. Zeker tijdens onze eerste avond (we komen aan op een zondag) is het verkeer duizelingwekkend druk. Het lijkt aanvankelijk pure zelfmoord om de straat over te steken, maar we herinneren ons de tips die vele reiswebsites geven. Ze zeggen altijd dat je rustig, maar zelfverzekerd naar de overzijde van de straat moet beginnen stappen. Het naderende verkeer past zich aan naargelang jouw wandelsnelheid, dus plots versnellen of vertragen is levensgevaarlijk. Ik moet toegeven dat het trucje werkt, want we halen de overkant inderdaad telkens zonder kleerscheuren. Toch kost het best wat durf.

YOU WANT TO BUY SOMETHING?

Straten oversteken is spannend, maar het vult je avond niet. Diners, drankjes en bezoekjes aan de nights market doen dat echter wel. Siem Reap heeft een enorm aanbod aan zulke avondmarkten, al zijn die in de meeste gevallen gelijkaardig. Of je nu naar de Art Market, de Made in Cambodia Market of naar de Khmer Market gaat, de meeste kraampjes bieden dezelfde waren aan. Dat zijn foute T-shirts, kleedjes, slippers en een heleboel goedkope souvenirs. Het is best een interessante plek om je afdingkwaliteiten aan te scherpen, maar ik geraak mijn interesse in zulke kramen vlug kwijt. Gelukkig zijn de Cambodjaanse verkopers over ‘t algemeen niet te opdringerig, dus je kan ook gewoon aan window shopping doen zonder lastiggevallen te worden.

HAPJES EN DRANKJES

Mijn affectie voor avondmarkten is beperkt, maar m’n affectie voor cocktails blijft groot. Siem Reap heeft in dit segment een heleboel interessante adresjes. Dat is logisch: duizenden toeristen zoeken elke avond naar een maaltijd in de binnenstad en de vele backpackende jongeren houden wel van een feestje. De beroemdste en grootste horecagelegenheden situeren zich allemaal rondom Street 8, die toepasselijk Pub Street genoemd wordt. Pub Street wordt tegenwoordig beschouwd als het hart van Siem Reap en de omgeving is ‘s avonds bijgevolg afgeladen vol.

Vanaf een uur of zeven strijkt het merendeel van de buitenlandse bezoekers neer in Pub Street. Ook wij doen mee en we sluiten Pub Street in ons hart. De sfeer is levendig, we eten telkens lekker en naar Europese normen is het hier spotgoedkoop. Toch is dat in Cambodja relatief, want eigenlijk betaal je in Pub Street nog steeds een premiumprijs. Dat merk ik vooral wanneer we een paar honderden meters verder een rustiger restaurantje binnenstappen. M’n favoriete eetadresje in Siem Reap wordt namelijk Five Sons op Soksan Road. We ontdekken dit familiale restaurant dankzij de goede reviews op TripAdvisor en we worden niet teleurgesteld. De service is hartelijk, de maaltijden zijn heerlijk en de prijzen liggen lachwekkend laag. Vooral met hun Green Mango Salad – een Cambodjaanse specialiteit en lekker verfrissend tijdens zo’n zwoele avond – scoren ze hier punten. Het voelt surreëel om met z’n tweeën op restaurant te gaan voor amper 8 USD, maar het kan.

COCKTAIL CARAVAN

Ook voor de drankjes na het diner zijn er absurd goedkope opties. In de populairste zaken van Pub Street betalen we ongeveer vijf dollar voor een cocktail, maar in de zijstraatjes kan je voor zo’n prijs al aardig tipsy worden. Je zit dan weliswaar niet in zo’n comfortabele, hippe lounge. Neen, een heleboel cocktailbars in Siem Reap bevinden zich in een piepkleine caravan. De uitbaters van deze cocktail vans nemen het overigens niet nauw met de doseringen en ze zetten hun muziek minstens even luid als de bars in Pub Street.

Vraag je jezelf af hoe Pub Street en de omgeving er uit zien rond het middaguur? Dan heb ik het volgende antwoord: troosteloos. Tijdens onze laatste dag bezoeken we geen tempels in het Angkor Archaeological Park, waardoor we extra tijd in Siem Reap doorbrengen. De meeste zaken op Pub Street zijn ook ‘s middags open en er zit altijd wel wat volk, maar de sfeer van ‘s avonds lijkt ver weg. Gelukkig zijn er nog andere dingen in de binnenstad die je als toerist kan bezoeken.

WAT PREAH PROM RATH

Een van die dingen is Wat Preah Prom Rath. Deze boeddhistische tempel ligt langs de oevers van de Siem Reap River en vanuit ons hotel is het hooguit vijf minuten wandelen. We springen hier dus graag even binnen en we ontdekken daardoor een prachtige plek. Wanneer je drie dagen rondom Angkor doorgebracht hebt, zou je kunnen vermoeden dat elke Cambodjaanse tempel in puin ligt. Wat Preah Prom Rath is echter nog in volle glorie te bewonderen en overtuigt vooral dankzij z’n fotogenieke voorplaats. De monniken die ter plaatse hun ding doen, dragen trouwens bij aan de unieke sfeer die hier hangt.

Khmer zijn duidelijk niet vies van een streepje horror in hun tempels…

HERO RATS

Tempels zal je tijdens een bezoek aan Siem Reap in overvloed zien, zoveel is zeker. Daarom zoeken we tijdens de laatste dag naar een alternatief voor al die tempelbezoeken en dat vinden we. We brengen vanmiddag namelijk een bezoek aan Apopo, een project dat in de jaren negentig door Belgen opgestart werd. Apopo traint buidelratten om landmijnen te detecteren en de organisatie is dus actief in (voormalige) oorlogsgebieden. Aanvankelijk deed men dat in Afrika, maar sinds 2013 spoort men ook in Cambodja landmijnen op. Dit land heeft in het verleden veel bloederige conflicten gekend en draagt daar vandaag nog steeds de gevolgen van. Sommige delen van het land liggen nog steeds bezaaid met mijnen, maar Apopo wil die stapsgewijs opsporen en onschadelijk maken.

Een tour bij het Apopo Visitor Centre duurt zowat 45 minuten en je betaalt er vijf dollar per persoon, geld dat rechtstreeks in het project gepompt wordt. Tijdens de rondleiding neem je een kijkje bij een gesimuleerd mijnenveld en je ontmoet natuurlijk ook een van de zogenaamde Hero Rats.

Waarom buidelratten? Volgens de videopresentatie leren we dat deze beestjes makkelijk te trainen vallen, een prima reukorgaan hebben en toch licht genoeg zijn om zelf geen landmijn te triggeren. En ze zijn überschattig, right?

Op dit oefenterrein toont Mr Hero Rat z’n kunnen. Dat vergt enige tijd, al schijnt hij het nog steeds opmerkelijk sneller en betrouwbaarder te doen dan een klassieke metaaldetector. Buidelratten zijn efficiënt omdat ze op zoek gaan naar de geur van springstof. Men verliest dus geen tijd met andere metaaldeeltjes die eventueel in de bodem zitten.

Dat was Siem Reap. Ik kan me voorstellen dat je dit report zodadelijk nogal beteuterd gaat afsluiten. Was dit het? Is dit nu de belangrijkste toeristische hub van Cambodja? Reizen hier jaarlijks miljoenen toeristen heen? Gelukkig mag ik je meteen vertellen dat dit louter een inleiding was. Je kan een verblijf in Siem Reap weliswaar boeiender maken met een bezoekje aan de avondmarkt, het is sensationeel om de straat over te steken en een cocktail in Pub Street is verplichte kost. Maar de echte reden om Siem Reap op je bucket list te zetten, dat is toch echt het tempelcomplex van Angkor. Je leest er meer over in m’n volgende report.