Switch to English version

Alton Towers

Alton, Verenigd Koninkrijk

“Spectaculaire achtbaancollectie, belachelijke openingstijden”

Ze zeggen wel eens dat de dagen van spotgoedkope vliegtickets definitief achter ons liggen. Toch blijkt dat niet helemaal waar. Een niet nader genoemde lagekostenmaatschappij uit Ierland biedt immers nog steeds koopjes, zeker wanneer je bereid bent om vanuit het mondaine Charleroi te vertrekken. Kostprijs voor een retourtje naar Manchester vanuit de Henegouwse industriestad in mei 2025: een luttele 30,36 euro. In Manchester gaan we overigens niet op bezoek bij een lokale voetbalclub en we kopen evenmin een kaartje voor een van de musea. Neen, na aankomst rijden we meteen door naar het 55 kilometer verderop gelegen plaatsje Alton. Daar, omringd door eindeloze groene velden en weelderige bossen, ligt een van de populairste themaparken van het Verenigd Koninkrijk. Welkom in Alton Towers.

Alton Towers ligt in the middle of nowhere, vele kilometers verwijderd van grootsteden en snelwegen. Het maakt de rit naar het park best idyllisch, maar het wil ook zeggen dat je in de nabije omgeving nauwelijks faciliteiten vindt. Op een handvol B&B’s na, zitten er bijvoorbeeld bijna geen externe verblijfsaccommodaties op minder dan een halfuur rijden. Wie nabij de actie wil overnachten, investeert dus bij voorkeur in een on-site hotel. Tijdens een vorig bezoek kozen we het Alton Towers Hotel en deze keer opteren we voor Splash Landings, dat vooral opvalt dankzij het aangrenzende waterpretpark. Hoewel beide hotels een licht gedateerd karakter hebben, vind ik ze prima voor een kort verblijf. De kamers zijn comfortabel ingericht, het personeel is vriendelijk en we genieten van uitstekende maaltijden. De prijs valt overigens reuze mee: doordeweeks betalen we ongeveer 265 euro voor een kamer met ontbijt, inclusief tweedagentickets voor twee personen.

Voor een groot deel van de bezoekers begint een dagje Alton Towers met een rit op de monorail. De parkeerplaats ligt namelijk een heel eind van de parkingang en deze monorail maakt de verplaatsing net iets makkelijker. Helaas is de capaciteit ondermaats, waardoor je hier op drukke dagen vaak met een aanzienlijke wachtrij geconfronteerd wordt. Geen zin in dit gedoe? Dan kan je in een twintigtal minuten ook gewoon naar de hoofdingang wandelen. Verblijfsgasten van Alton Towers’ eigen hotels hebben echter de beste kaarten in handen, want zij mogen het park via een speciale toegangspoort betreden. Deze ingang ligt vlakbij de hotelgebouwen en komt rechtstreeks uit in Forbidden Valley, wellicht het interessantste themagebied van Alton Towers.

FORBIDDEN VALLEY

We kunnen het niet over Alton Towers hebben zonder de Secret Weapons te vermelden. Dit is een codenaam die men gebruikt om de spectaculairste attracties van het park aan te duiden. Er zijn geen vaste criteria om deze vermelding te krijgen, maar vaak gaat het over rides met nooit eerder vertoonde elementen of unieke eigenschappen. Forbidden Valley biedt met SW3 en SW5 meteen twee Secret Weapons en die werden allebei door de achtbaangenieën van B&M geleverd.

Een van die Secret Weapons is het prototype van de B&M flying coaster. De baan beleefde z’n première in 2002 en ging toen nog door het leven als Air. In 2016 kwam er dan de naamswijziging naar Galactica en tegelijkertijd werden er VR-brillen geïntroduceerd om een ruimtereis te simuleren. Eerlijk is eerlijk: ik vond het vreselijk. Virtual reality in de pretparkwereld is nooit m’n ding geweest, maar het kan een handig hulpmiddel zijn om een middelmatige achtbaan enigszins de moeite waard te maken. Galactica is op zichzelf echter al een fantastische rollercoaster, dus de VR-sets vormden in mijn ogen eerder een last dan een lust. Ik ben bijgevolg blij dat het VR-verhaal in 2019 definitief stopte en dat Galactica tegenwoordig weer z’n oude vertrouwde zelve is. Dat wil zeggen dat passagiers op een heerlijke vlucht doorheen Forbidden Valley getrakteerd worden. Hoewel de rit niet buitengewoon intens is, maakt Galactica indruk dankzij z’n volmaakte zweefgevoel en soepelheid. Toch hoop ik dat er binnenkort een thematische heropwaardering aankomt, want Galactica’s kille vormgeving staat in schril contrast met de rest van het themagebied.

Je kan in Forbidden Valley twee aparte delen onderscheiden. De zuidelijke helft van de zone (met Galactica en de recent toegevoegde top spin Toxicator) kregen een industriële look, terwijl de noordkant een veel mysterieuzere sfeer oproept. In die noordelijke hoek wordt de aandacht vooral opgeëist door Nemesis Reborn, een reïncarnatie van de legendarische Nemesis. Deze inverted coaster opende in 1994 en werd beroemd omwille van z’n intensiteit en de locatie in een rotsachtige kloof. Dertig jaar later maakte de baan een comeback met nieuwe rails, een nieuw kleurenschema en geüpdatet thema… en het resultaat mag gezien worden. Nemesis Reborn evenaart moeiteloos de grandeur van zijn voorganger en de ritervaring is weerom uitstekend, net zoals je dat van B&M verwacht. De sterkte zit vooral in de onvoorspelbaarheid van de lay-out. De first drop en eerste corkscrew voelen tamelijk braafjes aan, maar dan beland je via een intense neerwaartse helix in de brute actie. Daarnaast is deze rollercoaster ook voor toeschouwers een regelrecht pareltje. Zowel vanaf de wandelpaden als vanuit de wachtruimte kan je elke beweging van de trein namelijk makkelijk gadeslaan.

Het monster van Nemesis wordt onderzocht en in bedwang gehouden door een organisatie die zichzelf The Phalanx noemt. Het verhaal hierachter wordt verder uitgediept in Nemesis Sub-Terra, een tamelijk unieke indoor-beleving. In deze attractie worden we uitgenodigd om de geheime laboratoria van The Phalanx te ontdekken. Daar is men net bezig met het onderzoeken van een Nemesis-ei en men verzekert ons dat alles veilig verloopt. Uiteraard gaat er alsnog vanalles mis en we belanden in een soort doemscenario. Het leukste element van deze ervaring is de eigenlijke ride die erbij hoort, maar ook tijdens de voorshows wordt er een geslaagde sfeer gecreëerd. Toch mist Sub-Terra in mijn ogen nog één spectaculaire scène, want je staat eigenlijk al verbazend snel weer buiten. In mijn ogen is dit dus een leuke attractie voor tussendoor, maar ik zou het ding overslaan bij een wachttijd van meer dan 20 minuten.

GLOOMY WOOD

Van Forbidden Valley naar The Gloomy Wood, een piepklein themagebied middenin het bos. Deze zone telt slechts één attractie en dat is The Curse at Alton Manor. Dit spookhuis heeft al verschillende naamswijzigingen en gedaanteverwisselingen ondergaan, onder andere in 2023. De attractie werd toen omgetoverd van Duel – The Haunted House Strikes Back naar de huidige versie en ik durf dat een enorme verbetering te noemen. Duel was namelijk een interactieve darkride met laserpistolen, waardoor je aandacht grotendeels naar het schietspel ging. Tegenwoordig is dit echter een conventionele darkride… en die blijkt meer dan indrukwekkend. Een groot deel van de power zit in de lange ritduur, maar ook qua thematiek maakt deze darkride een grandioze indruk. De scènes zijn tof uitgewerkt, er werden een aantal briljante schrikeffecten geïntegreerd en dankzij de variabele snelheden blijft de rit tot op het einde interessant. Zonder twijfel een van Europa’s knapste spookhuizen!

KATANGA CANYON

Meerdere themagebieden in Alton Towers vertellen een nogal duister verhaal. Indien je toch naar een streepje vrolijkheid zoekt, kan je daarvoor terecht in de twee kindergebieden en in Katanga Canyon. Deze zone neemt je met behulp van een opgewekte soundtrack en exotische vegetatie mee naar de jungles van Afrika. Het daarbij horende attractieaanbod blijkt honderd procent familiaal gericht. De populairste ride is Congo River Rapids, een ruim 700 meter lange raftingbaan die prachtig door de natuurlijke omgeving meandert. Ondanks z’n goeie looks moet ik zeggen dat de rit een beetje tegenvalt. Op sommige momenten is deze woeste rivier door de Afrikaanse wildernis immers eerder een traag kabbelende beek. Britten zijn doorgaans verzot op kletsnatte waterattracties, dus ik vermoed dat velen teleurgesteld zijn wanneer ze kurkdroog weer uit Congo River Rapids stappen.

Langs het vaartraject van Congo River Rapids zien we achtbaanrails. Die behoren tot Runaway Mine Train, een powered coaster van Mack Rides. Er zijn bepaalde dingen die je haast altijd ziet bij dergelijke baantjes: de trein is meestal erg lang en op het perron wordt er telkens vrolijk gezwaaid door het personeel wanneer je aan de tweede ronde begint. Bij Runaway Mine Train is dat niet anders en deze choo-choo train is dus een uitstekende familieattractie. Zet jezelf overigens wel even schrap voor de neerwaartse bocht richting grot, want daar raast de trein met verbazend veel schwung doorheen.

MUTINY BAY

Piraten zijn alomtegenwoordig in de pretparkwereld. Alton Towers kon niet achterblijven en gaf de zeerovers een thuishaven in Mutiny Bay. Deze themazone biedt onder andere een origineel gethematiseerde koffiekopjesmolen, een mooie splash battle en Sharkbait Reef, dat door de mensen van Sea Life gecreëerd werd. Dit aquarium is nogal kleinschalig wanneer je het gaat vergelijken met gelijkaardige installaties op andere plekken, maar ik vind het best cool dat een dergelijke walk-through gewoon inbegrepen is bij je toegangsticket voor Alton Towers.

Raar maar waar: de populairste attractie van Mutiny Bay heeft geen enkele link met piraten. Wicker Man baadt immers in een donkere, haast sekte-achtige sfeer. De blikvanger in dit geheel is een reusachtige houten pop met vuur-, licht- en geluidseffecten. Tijdens een vorig bezoek stond de gaskraan dicht, maar vandaag kunnen we deze vlammende reus eindelijk in volle glorie aanschouwen. En geloof me… da’s best een imposant gezicht. Na een wachttijd van ongeveer 25 minuten ontdekken we bovendien dat ook de daarbij horende houten achtbaan erg tof is. Als we de raar gevormde lifthill en de trapsgewijze first drop buiten beschouwing laten, is Wicker Man een vrij klassieke GCI-creatie. Het out-of-control-gevoel is aanwezig en ook de snelheid ligt continu hoog. Helaas is Wicker Man met z’n 620 meter relatief kort en ik mis een indrukwekkende finale. Er is weliswaar een simpel effectje voorzien in de afsluitende tunnel, maar hier zat duidelijk meer in. ‘s Werelds sterkste woodie is Wicker Man dus absoluut niet, maar als familieachtbaan scoort hij prima.

CBEEBIES LAND

Als ik opzoek waar CBeebies voor staat, kom ik op een merk van de BBC voor programma’s gericht op kinderen van zes jaar of jonger. Het spreekt dus voor zich dat de gelijknamige themazone geen thrill-bestemming is. Als volwassene heb je alvast weinig redenen om CBeebies Land hoog op je prioriteitenlijstje te schrijven, tenzij je absoluut Octonauts Rollercoaster Adventure aan je teller wil toevoegen. Deze kinderachtbaan van Zamperla staat in een uithoek van het gebied en valt op dankzij z’n schattige thema-elementen. Verder bestaat CBeebies Land uit een heleboel molens en trage rondritjes. De langste rij zien we overigens niet bij een van de attracties, maar wel bij de meet&greet met de hyperpopulaire Bluey.

ADVENTURE LAND

Over lange wachtrijen gesproken… Ook Spinball Whizzer is er berucht om. Dit is een spinning coaster van Maurer Rides en die apparaten hebben helaas nooit een torenhoge capaciteit. Tijdens ons bezoek is het gelukkig lekker rustig, waardoor we amper 15 minuten geduld moeten oefenen. Na die wachttijd beleven we een van Europa’s meest intense spinning coasters. Het tempo ligt hoog en het karretje gaat behoorlijk hard draaien in de krappe bochten. Desondanks beschouw ik Spinball Whizzer als een van de minst boeiende achtbanen van Alton Towers en dat is te wijten aan het thema. Of althans… het gebrek aan thema. Eigenlijk is het zelfs ongehoord dat Alton Towers – een park dat beroemd werd omwille van de origineel geïntegreerde rollercoasters – in 2004 zo’n kale constructie durfde neer te zetten.

X-SECTOR

Het gaat er redelijk sensationeel aan toe in X-Sector, een futuristische hoek die twee iconische Secret Weapons huisvest. Nummer één is Oblivion. Dit was in 1998 ‘s werelds eerste B&M Dive Machine en dat is niet niks. Een enkele tel tot stilstand komen boven de afgrond en vervolgens verticaal naar beneden donderen… dat was in die tijd ongezien. Meer stelt het echter niet voor, want na die spectaculaire afdaling bereikt de trein meteen de eindremmen. Net daarom is Oblivion in mijn ogen het Secret Weapon dat de tand des tijds het minst goed doorstaan heeft. De baan heeft nog steeds een ongelooflijke uitstraling en de afdaling is spectaculair, maar qua ritbeleving komt het wel zeer minimaal over.

Ze zijn in het Verenigd Koninkrijk blijkbaar nogal gesteld op het inversie-record. In 2002 claimde Thorpe Park het wereldrecord met Colossus en veertien jaar later zou Alton Towers de fakkel overnemen. Het record blijft trouwens overeind, want tot op vandaag is er nog geen enkele achtbaan gebouwd die meer inversies heeft dan The Smiler. Als we de Roller Coaster Database mogen geloven, bevat de lay-out een heartline roll, vijf corkscrews, drie dive loops, een sidewinder, een sea serpent en een cobra roll. Tussen die veertien inversies integreerde men bovendien twee lifthills en twee airtime-heuvels. The Smiler bevat dus veel actie op een relatief kleine oppervlakte, al maakt dat zich voelbaar in een geforceerd baanverloop. De g-krachten en transities zijn heftig, terwijl de inversies elkaar zo snel opvolgen dat je hoofd ervan gaat tollen. Je merkt bovendien duidelijk dat dit een Gerstlauer-apparaat is, want honderd procent soepel blijkt The Smiler niet. Al bij al vind ik dit dus geen topachtbaan, maar het is absoluut een leuke machine om naar te kijken. Het is heerlijk om de treinen over de sterk verstrengelde tracks te zien racen en de theming (inclusief oorverdovende soundtrack) mag op z’n minst origineel genoemd worden.

THE TOWERS & THE GARDENS

Je ziet wel vaker kastelen in pretparken. Er staan ridderkastelen in Legoland, sprookjeskastelen in Disneyland en tovenaarskastelen in Universal. Allemaal erg fotogeniek, maar ook behoorlijk fake. Hier in Alton Towers vinden we echter een letterlijk eeuwenoud exemplaar. The Towers vormen niet alleen een beeldschone blikvanger voor bezoekers die het park langs de hoofdingang betreden, maar ook van dichtbij is er heel wat moois te zien. De gevels zijn imposant en achter de kasteelmuren ontdekken we een prachtige binnentuin. Even verderop vinden we dan weer The Gardens, een uitgestrekt wandelpark met paviljoenen, fonteinen en prachtig groen. Deze kasteeltuinen bevinden zich in een vallei en vergt bijgevolg wat daal- en klimwerk om alles van naderbij te bekijken. Indien je daar geen zin in hebt, kan je ook gewoon plaatsnemen in Alton Towers’ beroemde Skyride. Deze kabelbaan heeft meerdere stops, maar vooral de etappe tussen Forbidden Valley en Dark Forest is interessant omdat je dan hoog boven The Gardens zweeft.

The Towers vormen tevens het decor voor een van Alton Towers’ knapst gethematiseerde attracties en dat is Hex – The Legends of the Towers. We hebben het over een Mad House van Vekoma, al is deze ride meer dan zomaar een draaiend huis. De storytelling van Hex bezorgt namelijk instant kippenvel en het ding werd feilloos in het kasteel geïntegreerd. De duistere verhaallijn wordt verteld in twee voorshows, waarvan vooral de laatste ronduit schitterend is. Sterker nog: eigenlijk vind ik de pre-shows en de soundtrack knapper dan de ride op zich. Mis deze topper in ieder geval absoluut niet, zelfs wanneer je zulke Mad Houses doorgaans maar niks vindt.

THE WORLD OF DAVID WALLIAMS

In een tamelijk afgelegen uithoek van Alton Towers ligt The World of David Walliams. Deze kleurrijke zone werd gebaseerd op de kinderboeken van Walliams, die bij ons vooral bekend werd dankzij z’n rol in Little Britain. Je vindt hier een draaimolen en een piepkleine vrijevaltoren, maar onze aandacht gaat vooral naar de in 2021 geopende Gangsta Granny – The Ride. In deze darkride volgen we Ben en Granny terwijl ze de kroonjuwelen van de Queen proberen te stelen. Het verhaal is grappig en makkelijk te volgen, zelfs wanneer je het gelijknamige boek nooit las. Toch scoort de attractie hooguit middelmatig, want er wordt gewoonweg te veel gebruikgemaakt van schermen en projecties. Een paar audio-animatronics en extra driedimensionale decorstukken hadden deze darkride een stuk interessanter kunnen maken, als je het mij vraagt.

DARK FOREST

Het is voor Alton Towers onmogelijk om eender welke attractie te bouwen. Het park is namelijk gebonden aan strenge richtlijnen in verband met hoogte. Om het natuurlijke karakter van de omgeving te behouden, mogen rides niet boven de boomgrens uitkomen. Hierdoor werden de ontwerpers verplicht om rollercoasters als Oblivion en Nemesis Reborn deels ondergronds te laten verlopen, en dat blijft tot op vandaag de allergrootste sterkte van deze attracties. Helaas komt men niet altijd met zulke originele achtbanen op de proppen. Bij Rita leidden de opgelegde regels immers tot een saaie lay-out die uit twee grote helix-bochten bestaat. We worden weliswaar getrakteerd op een buitengewoon krachtige lancering naar de topsnelheid van 100 kilometer per uur, maar verder laat deze Intamin Accelerator me koud. Zelfs qua thema valt er eigenlijk niks noemenswaardigs over te vertellen.

Bij Rita’s buurman Thirteen (of TH13TEEN, als we Alton Towers’ website en promomateriaal mogen geloven) is er gelukkig meer pret te beleven. Het begin is nochtans niet bijzonder: Thirteen lijkt aanvankelijk een nogal brave familieachtbaan door het bos. Pas halverwege, wanneer we de zolderkamer van het stationsgebouw in rijden, verandert de belevenis drastisch. Vanaf dat moment wordt Thirteen een thematisch sterke ride in een grimmige setting. En hoewel het kenmerkende special effect van deze coaster ondertussen niet meer uniek is, werd het nergens zo goed uitgevoerd als hier. Thirteen wordt zelden bij de toppers van Alton Towers gerekend, maar da’s in mijn ogen onterecht. Mis ‘m dus in geen geval, al moet je voor de ultieme Thirteen-ervaring eigenlijk een avondritje maken.

En plots is het vier uur ‘s middags. Een tijdstip waarop we in de meeste pretparken even een snackje halen, waarna we onze favoriete attracties nog eens doen. Dat blijkt onmogelijk in Alton Towers, want tijdens ons bezoek gaat het park gewoon dicht om 16.00 uur. En hoewel ik begrijp dat pretparken tijdens het laagseizoen niet tot laat in de avond geopend kunnen blijven, is dit toch ronduit belachelijk? Met zulke openingstijden is het in ieder geval aan te raden om twee Alton Towers-dagen in te plannen, want het is haast onmogelijk om alle interessante attracties binnen een tijdspanne van zes uur te beleven. Gelukkig blijft het park tijdens schoolvakanties en het Halloween-seizoen (iets) langer operationeel.

Beperkte openingstijden weerhouden ons er niet van om met volle teugen van het aanbod te profiteren. Twee rondjes Wicker Man, drie keer Nemesis Reborn, twee retourtjes naar het buitenaardse Galactica en een dubbel bezoek aan Thirteen. We slaagden er zelfs in om achtentwintig inversies te maken met amper twee achtbaanritten… only at Alton Towers. Dit Britse themapark heeft zijn legendarische status niet zomaar: er staan hier enkele rides van wereldniveau. Vooral wanneer we door The Forbidden Valley lopen, voelen we dat Alton Towers zijn naam en faam verdient. We komen bovendien in contact met een heel gemotiveerde crew, we genieten van de wondermooie setting en er valt helemaal niks te klagen over de operations. Al bij al mogen we dus van een geslaagd bezoek spreken, maar ik blijf erbij: een pretpark hoort z’n poorten niet om vier uur ‘s middags te sluiten.

Spotgoedkope vliegtickets deden ons kiezen voor een last-minute reisje naar Alton Towers. En het was een plezier om hier opnieuw rond te lopen. Dus Ryanair… hierbij een warme oproep om binnenkort ook zulke voordelige vluchten naar andere bestemmingen aan te bieden. De luchthavens van Lahr-Schwarzwald, Göteborg, Kopenhagen en Madrid, bijvoorbeeld? Alvast bedankt!