Switch to English version

Disney’s Hollywood Studios

Lake Buena Vista, Florida, USA

“From Zero to Hero”

Walt Disney World versus Universal Orlando Resort. Het is een strijd die hoogstwaarschijnlijk tot het einde der tijden blijft voortduren. Maar nu Epic Universe z’n voltooiing nadert, lijken heel wat pretparkfans de kant van Universal te kiezen. Ze zijn vol lof voor Universals expansiedrift en ze beweren dat Disney stil blijft staan. Maar… is dat wel zo? Wanneer ik de recente geschiedenis van Walt Disney World onder de loep neem, zie ik daar immers ook een sterke reeks nieuwe attracties. In 2017 opende men bijvoorbeeld Pandora – The World of Avatar, 2018 bracht Toy Story Land en in 2019 presenteerde men het langverwachte Star Wars – Galaxy’s Edge. In 2020 volgde Runaway Railway, in 2021 opende Ratatouille en een jaar later kwam Cosmic Rewind. Het lijstje wordt afgerond door TRON Lightcycle/Run (2023) en Tiana’s Bayou Adventure (2024)… En dan heb ik zelfs nog een heleboel kleinere toevoegingen weggelaten. Ieder jaar één of meerdere nieuwe grote attracties; het lijkt me geen slechte balans. Als je de bovenstaande opsomming goed bekijkt, zal je trouwens merken dat vooral Disney’s Hollywood Studios tijdens het afgelopen decennium een groeispurt meemaakte. En inderdaad… Als we het huidige Hollywood Studios vergelijken met dat van 2014, kan je haast stellen dat er een totaal nieuw themapark ontstond.

HOLLYWOOD BOULEVARD

Wanneer je als Europeaan iets over Disney Studios hoort, word je misschien een beetje huiverig. Terecht, overigens. Disney staat bekend om zijn fantastische themaparken, maar die Walt Disney Studios in Parijs… dat is toch maar een trieste boel. Gelukkig maakt Disney’s Hollywood Studios een merkbaar betere eerste indruk. We betreden het park via een fotogenieke toegangspoort en belanden vervolgens op Hollywood Boulevard. En het mag gezegd worden: deze reproductie van Hollywood Boulevard is leuker dan het origineel in Californië. Terwijl we daar geconfronteerd werden met landlopers en een doordringende wietgeur, zijn het in Disney’s Hollywood Studios vooral de schilderachtige gevels en de palmbomen die opvallen. Toch spotten we ook gelijkenissen met de échte Hollywood Boulevard. Ten eerste stikt het er namelijk van de toeristen uit alle uithoeken van de planeet. Ten tweede eist Grauman’s Chinese Theatre in beide versies een groot deel van de aandacht op. In dit theatergebouw vinden we overigens onze eerste attractie van de dag.

Achtentwintig jaar lang was dat Chinese Theatre de thuishaven van The Great Movie Ride, een darkride vol replica’s van iconische filmscènes. Vandaag vind je hier echter Mickey & Minnie’s Runaway Railway, de allereerste attractie waarin Disney’s sterrenduo de hoofdrol speelt. Imagineers lieten zich daarvoor inspireren door de moderne Mickey-cartoons. Tijdens de voorshow wordt er zelfs zo’n cartoon afgespeeld in een vrij normaal uitziende cinemazaal. Al snel blijkt echter dat het zaaltje toch niet zo alledaags is. Na een knap special effect mogen we verderlopen en nemen we plaats in een cartoonesk vormgegeven trein. Mickey & Minnie’s Runaway Railway blijkt een kleurrijke rondrit die optimaal gebruikmaakt van z’n trackless ritsysteem. De schijnbaar willekeurige bewegingen van de wagons passen immers perfect in het vrolijk-chaotische sfeertje van deze ride. Tezamen met Mickey en Minnie belanden we op de meest uiteenlopende plekken, die vooral door middel van projecties tot leven gewekt worden. Ondanks het veelvuldige gebruik van virtuele omgevingen bevat Runaway Railway de Disney-magie die ik hoopte te vinden. Sterker nog… ik vind het een van de leukste attracties van Hollywood Studios en de herhalingswaarde is torenhoog. Het feit dat de voorshow en rit begeleid worden door een extreem catchy soundtrack, speelt ook mee in m’n positieve eindoordeel.

SUNSET BOULEVARD

Niet alleen Hollywood Boulevard, maar ook Sunset Boulevard kreeg een kopie in dit park. En terwijl Hollywood Boulevard fungeert als een soort Main Street, leidt Sunset Boulevard ons rechtstreeks naar twee iconische topattracties. De blikvanger van dit duo is The Twilight Zone – Tower of Terror. Het attractieconcept werd geëxporteerd naar drie andere parken, maar het origineel uit 1994 staat hier in Orlando. En hoewel dit de oudste versie is, blijft het veruit de indrukwekkendste. De 61 meter hoge hoteltoren werd niet alleen een icoon van Walt Disney World, maar bevat bovenal een thrill ride van ongekend hoog niveau. De mysterieuze verhaallijn begint al van zodra je het verweerde gebouw ziet opdoemen. Wanneer je vervolgens de stoffige hotellobby betreedt, wordt het spanningsniveau nog danig opgevoerd. Toch doe je het uiteindelijk allemaal voor de rit in een op hol geslagen lift, en dat is nogmaals een voltreffer. Het ritverloop van deze Tower of Terror is een stuk beter uitgebalanceerd dan de andere versies. De attractie leest hier letterlijk als een boek: er is een sfeervolle inleiding, een onverwachte wending (de befaamde 5th Dimension) en de rit eindigt met een spectaculaire finale. Hoewel Tower of Terror dit jaar dertig kaarsjes uitblaast, blijft het een van de knapste verwezenlijkingen van Walt Disney Imagineering.

Ook de buurman van Tower of Terror is een thrill. En aangezien Rock ‘n’ Roller Coaster de enige mogelijkheid biedt om binnen Walt Disney World over de kop te gaan, is deze achtbaan behoorlijk populair. Voor een Europeaan levert Rock ‘n’ Roller Coaster overigens een momentje van nostalgie. Het originele Aerosmith-thema (dat in Parijs in 2019 verdween) is hier immers nog intact. Toch werd de aankleding van deze Amerikaanse versie totaal anders uitgepakt. Je sjeest hier namelijk niet door een opnamestudio, maar je baant jezelf een weg door de moordende avondspits van Los Angeles. Pluspunten voor de intense lancering, de krachtige inversies én voor het feit dat de Amerikaanse variant daadwerkelijk een verhaal vertelt. Het is echter zonde dat het nachtelijke L.A. uitgebeeld wordt door middel van goedkoop ogende 2D-decors. Al bij al is Rock ‘n’ Roller Coaster een uitstekende achtbaan, maar een Disney-waardig thema krijg je er niet bij.

Animatiefilm Cars doet het goed in de Disney-themaparken. In Parijs vormde het de basis voor twee familieattracties en in Californië ontstond het fabuleuze Cars Land. Walt Disney World kon niet achterblijven en presenteerde in 2019 Lightning McQueen’s Racing Academy. Deze show kreeg een afgelegen locatie, letterlijk in de schaduw van Rock ‘n’ Roller Coaster. Als je Racing Academy niet vindt, is dat overigens geen ramp. Het tafereeltje heeft namelijk weinig om het lijf: het verhaal is kinderlijk en speelt zich vooral af op schermen. En hoewel de blikvanger van deze voorstelling een indrukwekkende animatronic is, begin ik na enkele minuten al verveeld om me heen te staren. Leuk voor de Cars-liefhebbende kids, maar we zien niet meteen de kwaliteit die je tegenwoordig van Disney mag verwachten.

Entertainment speelt een belangrijke rol in ieder Disney-themapark en dus ook in Disney’s Hollywood Studios. Met vier volwaardige theatershows dit is zelfs het belangrijkste entertainmentpark binnen Walt Disney World. Een van die voorstellingen speelt in het Theater of the Stars op Sunset Boulevard en heet Beauty and the Beast – Live on Stage. Mag ik alvast een virtueel applausje vragen voor de actrice die Belle vertolkte tijdens ons bezoek? Deze dame zong niet alleen loepzuiver, maar ze had ook alle uiterlijke kenmerken die je van Belle verwacht. Toch heeft de voorstelling ook z’n minpunten en die zijn vooral aan de timing te wijten. Men vond het noodzakelijk om het hele verhaal op 30 minuten te vertellen, waardoor er hier en daar onlogische sprongen gemaakt worden. Bovendien merk je aan de decors en rekwisieten dat de show al een hele poos meedraait. Misschien wordt het stilaan tijd om dit podium te gebruiken voor een moderner spektakel?

ANIMATION COURTYARD

Ben jij een fan van de Disney-themaparken? Aangezien je dit verslag aan het lezen bent, acht ik de kans reëel. Daarom wil ik je aanraden om eens binnen te springen bij Walt Disney Presents, een museum rond het leven van Walt Disney en zijn verwezenlijkingen. De ondertitel van deze belevenis is “From Mickey Mouse to the Magic Kingdoms and Beyond” en dat dekt de lading perfect. De ruimte werd gevuld met tekeningen, foto’s en een heleboel interessante maquettes. Er zijn verwijzingen naar alle andere Disney-resorts en er wordt ook reclame gemaakt voor Disney Cruise Line. Je kan deze walk-through trouwens afsluiten met een vertoning van One Man’s Dream, een 15 minuten durende filmvoorstelling over het leven van Walt Disney. De film vertelt weinig nieuws als je The Imagineering Story op Disney+ zag, maar ik ervaar hier een fijn rustmomentje tijdens zo’n drukke dag in Hollywood Studios.

TOY STORY LAND

Walt Disney Studios Park heeft Toy Story Playland, Disney’s Hollywood Studios heeft Toy Story Land. Ondanks het identieke thema zijn er echter nauwelijks gelijkenissen tussen beide zones. Deze Amerikaanse versie is namelijk merkbaar ruimer opgezet en je vindt er drie andere attracties. Het minst interessante lid van dit trio is Alien Swirling Saucers. Hoewel deze flatride er stralend uitziet, is de ritervaring simpel en voorspelbaar. Dan investeer ik mijn tijd liever in Toy Story Mania, een interactieve darkride. De attractie heeft voor- en tegenstanders, maar ik ben eerder positief. Diepgaand thema hoef je hier alvast niet te verwachten. Je rijdt letterlijk van scherm naar scherm, dus in feite is Toy Story Mania niet meer dan een levensgroot computerspel. Toch bezorgen de verschillende games en fijne details me telkens weer een glimlach. Ik ontdekte op YouTube trouwens video’s die tonen hoe je je puntentotaal kan maximaliseren en sindsdien levert Toy Story Mania nóg meer fun op.

Toen we onze eerste Lightning Lane-reservering maakten, hadden we een duidelijke prioriteit: Slinky Dog Dash. Deze familieachtbaan behoort sinds 2018 tot de publieksfavorieten van Walt Disney World. De rij is bijgevolg altijd lang en Lightning Lanes zijn gegeerd. Toch kan Slinky Dog Dash mijns inziens niet tippen aan de andere toppers van Disney’s Hollywood Studios. Dit blijkt namelijk een simpele familieachtbaan zonder al te veel bijzonderheden. De acceleraties zijn tam en op sommige heuvels komt de trein nagenoeg tot stilstand. We voelen in het achterste wagentje weliswaar twee leuke momenten van airtime, maar Disney-waardig is deze ervaring allerminst. Qua uiterlijk kan ik Slinky Dog Dash trouwens wèl smaken. Vele fans bekritiseren de baan omdat hij te kaal zou zijn, maar ik bekijk het vooral als een welgekomen stukje dynamiek. Bijna alle attracties van Hollywood Studios spelen zich indoor af, dus het is fijn om eindelijk een ride te hebben waar ook de toeschouwers wat aan hebben. Kinetische energie in een pretpark… I love it.

STAR WARS – GALAXY’S EDGE

In de zuidelijke uithoek van Disney’s Hollywood Studios ligt Galaxy’s Edge, wat voor vele gasten de hoofdreden is om dit park te bezoeken. Het themagebied werd vormgegeven als Batuu, een planeet uit het Star Wars-universum. De zone bestaat uit meerdere exotisch aandoende straatjes, een levendige marktplaats en een paar fotogenieke pleinen. Disney spendeerde ongeveer een miljard dollar aan de zone en dat merk je. Het themaniveau van Galaxy’s Edge is namelijk ongeëvenaard en de Imagineers tilden de termen ‘immersie’ en ‘forced perspective’ naar ongekende hoogtes.

Wil je elk facet van dit gebied ervaren? Breng dan vooral een kredietkaart mee. Workshops waarbij je een eigen Droid of Lightsaber in elkaar knutselt, kosten respectievelijk 120 en 250 dollar… exclusief belasting. Ik wil mijn centen niet aan deze veredelde stukken speelgoed spenderen, maar ging tijdens een vorige reis wel prijzige cocktails drinken bij Oga’s Cantina, de hipste kroeg van de planeet Batuu. We bewonderden het eclectische interieur en we moesten luidop lachen om DJ Rex, een animatronic die de ambiance verzekert. Toch bleek Oga’s Cantina niet voor herhaling vatbaar. Dat lag niet alleen aan de luide en drukke sfeer, maar ook aan ‘t feit dat gehaaste Cast Members je na 40 minuten onsubtiel wegsturen om plaats te maken voor anderen. Er zijn binnen Disney World dus veel fijnere plaatsen om een drankje te doen.

Oga’s Cantina verschijnt in de nabije toekomst niet meer op onze agenda. Star Wars – Rise of the Resistance, daarentegen, zullen we nooit overslaan. Sinds z’n opening in december 2019 geldt dit als de populairste attractie van Hollywood Studios, en misschien zelfs van het hele resort. Hoge wachttijden zijn hier bijgevolg dagelijkse kost, al zijn er dankzij Early Theme Park Entry en Lightning Lane opties om daaraan te ontsnappen. Als je toch in een lange rij belandt, troost jezelf dan met het feit dat je beloond zal worden met een buitengewone ervaring. Rise of the Resistance is namelijk niet zomaar een attractie; het is een combinatie van verschillende ritsystemen en show-elementen. Tijdens een eerste voorshow verduidelijken de schattige BB-8 en een geprojecteerde Rey het verhaal achter de attractie: wij zijn nieuwe rekruten en we worden meteen op missie gestuurd. Niet de meest originele invalshoek voor een pretparkattractie, maar de daarop volgende componenten zijn een heel stuk minder voorspelbaar. Even later boarden we bijvoorbeeld al een ruimteschip dat ons naar de planeet Pacara moet transporteren. Terwijl we daarheen vliegen, wordt het tuig echter onderschept door de bad guys. Exact dat moment doet mijn mond telkens weer openvallen van verbazing. Plots staan we immers oog in oog met tientallen Stormtroopers in een ongelooflijk imposante setting. Deze plottwist is zo ijzersterk uitgevoerd dat je aanvankelijk niet goed beseft wat er gebeurt. Bovendien moet ik de Cast Members complimenteren, want ze spelen hun rolletje vol overtuiging.

Het hoofdgedeelte van de attractie wordt opnieuw ingezet door een voorshow. Deze keer beleven we het niet als rekruten, maar wel als gevangenen. Uiteraard laten de vrienden van The Resistance ons niet in de steek. Ze redden ons (alweer met een knap effect) uit onze benarde situatie, waarna de groep zich verdeelt over twee voertuigen. Onze laatste missie: ontsnappen uit dit vijandige ruimtetuig en daarbij ver uit de buurt van Kylo Ren blijven. Het hoeft niet te verbazen dat dit niet volgens plan verloopt. Onze vijf minuten durende rit ontpopt zich bijgevolg tot een soort worst case scenario waarin we enkele integrale confrontaties met de slechteriken aangaan. Toch is het vooral genieten geblazen, want de Imagineers tonen met deze attractie nogmaals waarom ze de allerbesten in hun vak zijn. Achter elke hoek ontdekken we nieuwe special effects en het trackless ritsysteem toont zijn sterktes op de meest volmaakte manier. Daarnaast bevat de attractie een paar fantastische animatronics, dus het is niet lastig om te zien waar Rise of the Resistance zijn legendarische reputatie vandaan haalde. Disney creëerde ontegensprekelijk de meest immersieve belevenis die je vandaag de dag in een pretpark kan beleven. Het bedrijf heeft weliswaar meerdere darkrides van wereldniveau neergepoot, maar nooit combineerde men zo veel verschillende elementen tot één geheel. Meer dan indrukwekkend!

We reserveerden daarstraks een Lightning Lane bij Millennium Falcon – Smugglers Run en die mag inmiddels verzilverd worden. Hoewel Smugglers Run duidelijk de B-artiest op het podium van Galaxy’s Edge is, blijkt zijn setting buitengewoon indrukwekkend. Je vindt de toegangspoort van deze attractie tussen machtige rotsformaties en een replica van de Millennium Falcon. Die vliegmachine is fotogeniek vanuit elke hoek en ook de (grotendeels overdekte) wachtruimte blijkt een visueel snoepje. Of de eigenlijke attractie evenveel indruk maakt? Niet echt. Hoewel Star Wars-fans het misschien grandioos vinden om de Millennium Falcon eigenhandig te besturen, blijft mijn adrenalinepeil op een middelmatig niveau. De voorshow is alvast vermakelijk: een schitterende animatronic van Hondo Ohnaka vertelt wat hij van ons verwacht, waarna we ingedeeld worden in groepen van zes. Hierbij zijn twee piloten, twee schutters en twee ingenieurs. Vervolgens nemen we plaats in de cockpit en start onze turbulente vlucht. Het interactieve aspect daarvan werd leuk uitgevoerd, al is niet elke functie even plezierig. De piloten hebben ongetwijfeld de leukste positie, terwijl je als ingenieur eigenlijk geen idee hebt wat je aan het doen bent. De rit lijkt een soort samensmelting van Star Tours en Mission SPACE. En hoewel ik besef dat er heel wat complexe techniek achter deze attractie schuilt, bezorgt Smugglers Run me dus eerder een déjà vu dan een wow-gevoel.

GRAND AVENUE & ECHO LAKE

Attracties als Rise of the Resistance, Smugglers Run en Slinky Dog Dash behoren tot de nieuwe generatie. Je vindt in Hollywood Studios echter ook nog een paar rides uit de beginjaren. Daarbij horen Muppet Vision 3D (een vermakelijke, doch licht gedateerde filmvoorstelling) en Star Tours. Die laatstgenoemde ontving tien jaar geleden weliswaar een stevige upgrade, maar de hardware van deze attractie is er al sinds 1989. En hoewel ik geen fan van simulatoren ben, ervaar ik Star Tours als een solide attractie. De wachtrij is knap, de beeldkwaliteit blijkt piekfijn en dankzij de wisselende verhaallijnen blijft elke rit boeiend. Het enige nadeel van Star Tours is z’n locatie. Ik heb het altijd eigenaardig gevonden dat Star Tours in een studiothemapark belandde, maar nu is de situatie nog gekker. Dit kleine Star Wars-eilandje ligt tegenwoordig letterlijk achter de hoek van Galaxy’s Edge, waar je bovendien een gelijkaardige attractie terugvindt.

Disney’s Hollywood Studios was ooit de thuishaven van de grootste Hidden Mickey binnen Walt Disney World. Een van Mickey’s oren werd gevormd door Echo Lake, een ovaalvormige waterpartij in het centrum van het park. Latere toevoegingen maakten de Hidden Mickey telkens een beetje minder zichtbaar, maar Echo Lake is er nog steeds. Bij dit meertje vinden we onder meer Dinosaur Gertie (een legendarisch ijsstandje in de vorm van een dino) en 50’s Prime Time Cafe. Wat dit restaurant bijzonder maakt, is ‘t feit dat je letterlijk terug naar de jaren vijftig gekatapulteerd wordt. Het interieur werd vormgegeven als een ouderwetse eetkamer, de kaart bestaat uit stevige klassiekers en het personeel betuttelt je zoals een tante uit de fifties dat hoort te doen. Wanneer je de ellebogen op tafel legt of een portie groenten niet opeet, volgt er hier dus ongetwijfeld een uitbrander. Even verderop vinden we nog zo’n belevingsrestaurant: Sci-Fi Dine-In Theater Restaurant. Hier nemen we plaats in antieke Cadillacs, die (net zoals bij een ouderwetse drive-in) naar een reusachtig bioscoopscherm gericht zijn. De setting is prachtig, al vonden we de menukaart tamelijk beperkt en eenzijdig. Onze voorkeur gaat dus absoluut naar 50’s Prime Time Cafe.

De after dinner dip is een ideaal moment om nogmaals een show bij te wonen. Aan de oevers van Echo Lake vinden we de theaters van Indiana Jones Epic Stunt Spectacular en Frozen Sing-Along Celebration. Beide shows hebben hun plus- en minpunten. Frozen bevat bijvoorbeeld heel wat humor, maar de show voelt te eenvoudig aan. Men projecteert immers gewoon enkele scènes uit de film en er is geen live zang (tenzij uit het publiek). Indiana Jones is dan weer een spektakel met indrukwekkende decors en blitse effecten, maar lijdt onder het blabla-syndroom. Ik zag het al gebeuren bij gelijkaardige shows in Parijs en Shanghai, maar het gebeurt dus ook hier in Orlando: knappe stunts worden telkens onderbroken door minutenlange conversaties met een lage entertainmentwaarde. Hoewel de eerste drie minuten van deze show fantastisch zijn, slaat de verveling daarna al vlug toe. Leuk voor een keertje, that’s it.

AVONDENTERTAINMENT

De meest besproken show van Disney’s Hollywood Studios vindt plaats na zonsondergang. Als je tijdens de vooravond duizenden bezoekers richting Sunset Boulevard ziet wandelen, is de kans groot dat zij onderweg zijn naar ‘t Hollywood Hills Amphitheater. Dit theater maakt vooral indruk omwille van de reusachtige omvang, want er zijn maar liefst 7.000 zitplaatsen. Toch raken die meestal moeiteloos gevuld voor een vertoning van Fantasmic. Dit avondspektakel is er al sinds 1992, maar Hollywood Studios houdt de show verrassend door regelmatig voor upgrades te zorgen. De laatste grote vernieuwing kwam er in 2022 en het resultaat daarvan is uitstekend. Een paar zwaktes uit de vorige versie werden namelijk succesvol aangepakt. Het lange (nogal saaie) Pocahontas-gedeelte van weleer werd bijvoorbeeld ingeruild voor een scène rond populairdere Disney-films. Nieuwkomers in de show zijn onder andere Moana, Mulan en Elsa, en hun aanwezigheid wordt enthousiast onthaald door het publiek. Ook qua special effects schudt Fantasmic enkele indrukwekkende truukjes uit de mouw. Zeker tijdens de finale is er heel wat spektakel te zien. We mogen dus stellen dat Fantasmic een sterke avondshow is, maar helemaal perfect zou ik het niet noemen. Soms moeten we immers wel erg lang naar projecties op watergordijnen staren… en dat gaat vervelen.

Fantasmic levert alle pracht en praal die je van Disney’s avondspektakels verwacht. De show die op de voorgevel van het Chinese Theatre geprojecteerd wordt, blijkt helaas minder spectaculair. Disney’s Hollywood Studios sluit de dag af met Wonderful World of Animation en da’s geen hoogvlieger. Er passeren veel herkenbare filmscènes en hun soundtracks, maar de begeleidende effecten zijn eerder zwak. Toch is deze voorstelling op een bepaalde manier ook een zegen. Hij trekt namelijk een heleboel mensen weg bij de attracties, waardoor je laat op de avond aanzienlijk ingekorte rijen aantreft bij de topattracties. Zelfs bij Slinky Dog Dash en in Galaxy’s Edge vallen er deals te rapen. Kan je geloven dat we kort voor sluitingstijd zelfs gewoon naar binnen wandelden bij Rise of the Resistance? Heel bizar gevoel.

Een dagje Hollywood Studios vergt een uitgekiende strategie. De wijze waarop je jouw bezoek indeelt, kan namelijk het verschil tussen een fantastische en een vreselijke dag vormen. En hoewel dit misschien vreemd klinkt, zou ik je niet noodzakelijk aanraden om in alle vroegte hierheen te komen. Hoewel je als on-site hotelgast veel voordeel uit de Early Entry kan halen, zijn de daarop volgende uren eigenlijk best onaangenaam. Hollywood Studios trekt dagelijks veel volk en die storten zich ‘s ochtends meteen op de topattracties. Vanaf het officiële openingsuur kan je bijgevolg rekenen op wachttijden van 60 tot 90 minuten voor de belangrijkste rides… en tijdens piekperiodes soms zelfs een veelvoud daarvan. Vanaf de namiddag lijkt de drukte echter draaglijker. De shows zorgen op dat moment voor een betere bezoekersspreiding en ook de restaurants trekken wat publiek weg van de attracties.

Hoe je het ook draait of keert; drukte is tegenwoordig onlosmakelijk verbonden aan ieder tripje naar Hollywood Studios. Je zou kunnen stellen dat het park slachtoffer van z’n eigen succes werd, maar dat klinkt te negatief. Er is namelijk een goede reden waarom al die mensen hierheen komen. Het park biedt vandaag de dag een duizelingwekkende line-up boordevol topattracties. Hollywood Studios heeft de beste thrill ride, de enige inversie-achtbaan en twee van de beste darkrides in het hele resort. Vroeger bracht ik hier enkele uurtjes door om Tower of Terror en Rock ‘n’ Roller Coaster te doen, maar nu weet ik niet waar eerst te kijken. De metamorfose van de afgelopen jaren heeft dan ook een overdonderend resultaat. De algemene sfeer ging er zienderogen op vooruit en qua attracties werd Hollywood Studios zelfs de nummer één van Walt Disney World. Een update in het showaanbod zou goed doen, maar verder heb ik op dit moment geen klachten over dit park.

Mag ik het verhaal van Hollywood Studios samenvatten als ‘From Zero to Hero’? En mag ik op een gelijkaardig resultaat hopen wanneer het over Walt Disney Studios in Parijs gaat? Disney zou me daar alleszins heel gelukkig mee maken.