Switch to English version

Ferrari World Abu Dhabi

Abu Dhabi, Verenigde Arabische Emiraten

“Achtbaanhoofdstad van de Emiraten”

Abu Dhabi is een metropool vol pracht en praal. Bezoekers vergapen zich aan futuristische wolkenkrabbers, wereldberoemde musea en een presidentieel paleis dat rechtstreeks uit Agrabah lijkt te komen. Je vindt er bovendien de grootste moskee van de Verenigde Arabische Emiraten, die bij toeristen zo populair werd dat men er een ondergronds winkelcentrum aan koppelde. Stuk voor stuk prachtige dingen, maar langer dan een paar uurtjes kunnen ze me niet bezighouden. Een ander onderdeel van Abu Dhabi slaagt daar gelukkig wel in. Yas Island ligt op 25 kilometer van de stadskern en fungeert als het entertainmentcentrum van Abu Dhabi. Je vindt er golfbanen, stranden en jachthavens, maar onze aandacht wordt uiteraard vooral getrokken door de Yas Island Theme Parks. SeaWorld zorgt voor een blik op de eindeloze onderwaterwereld, terwijl Warner Bros World ons onderdompelt in de wereld van iconische films. Op dag twee staan snelheid en sensatie echter centraal. We brengen vandaag namelijk een bezoek aan Ferrari World Abu Dhabi.

Als ik mijn interesse in snelle wagens moet uitdrukken met een score op tien, geef ik een één. Ik volg de Formule 1 niet en zal nooit achterom kijken wanneer er een peperdure bolide passeert. Gelukkig hoef je geen racefreak te zijn om Ferrari World te appreciëren. In eerste instantie is dit namelijk de belangrijkste thrill-bestemming van de Emiraten. Je vindt hier meerdere spectaculaire rollercoasters, waaronder een exemplaar dat in 2010 het wereldwijde snelheidsrecord verpulverde. Dankzij de legendarische Formula Rossa verwierf Ferrari World een verheven status onder pretparkliefhebbers, die van heinde en verre naar Abu Dhabi reisden. We zijn inmiddels vijftien jaar verder en Formula Rossa zal binnen afzienbare tijd niet meer de snelste achtbaan van de planeet zijn. Bovendien openden er op Yas Island twee nieuwere parken die meer aandacht besteden aan theming en familiale ervaringen. Je kan jezelf dus afvragen of Ferrari World in 2025 nog steeds een bezoekje waard is. En dat zoeken we graag voor je uit.

Ferrari World is het gevoelsmatige middelpunt van Yas Island. Het park heeft een centrale locatie ten opzichte van het Formule 1-circuit, de andere Yas Island Theme Parks en de enorme Yas Mall. In dat winkelcentrum vinden we trouwens de hoofdingang van Ferrari World, die gekenmerkt wordt door een strak, minimalistisch design en het onvermijdelijke racewagen-rood. Dat rood zien we tevens terug bij Mission Ferrari en Formula Rossa, de blikvangers waar we vanochtend meteen een ritje proberen te maken. Helaas krijgen we twee maal slecht nieuws, want beide attracties hebben te maken met een delayed opening. Gelukkig is er nog een derde headliner en daar verwelkomt het personeel ons wel met open armen.

We zeggen goedemorgen tegen Flying Aces, een rollercoaster met een militair vliegeniersthema. Deze setting verwijst naar Francesco Baracca, een Italiaanse gevechtspiloot uit de Eerste Wereldoorlog. Hij schilderde een steigerend paard op z’n vliegtuig omdat dit geluk zou brengen. Enzo Ferrari vond hierin inspiratie voor het Ferrari-logo dat we tegenwoordig nog steeds kennen. Je kan het beschouwen als een vergezochte link, maar dat militaire achtergrondverhaal leidde wel tot een van de mooiste wachtrijen die ik ooit zag. De prachtige detaillering en sterke sfeerschepping van de wachtruimte verdwijnen helaas volledig nadat we plaatsgenomen hebben in de trein. Flying Aces blijkt namelijk een achtbaan op een kaal lapje grond, maar… wel een hele goeie. Eerst worden we pijlsnel naar de maximale hoogte van 63 meter getransporteerd, waarna Intamin ons op een afwisselende lay-out en een portie airtime trakteert. Hoogtepunten zijn de (ontzettend intense) bocht na de eerste afdaling en de heuvel waarop een soort zijdelingse airtime gecreëerd wordt. Tijdens de tweede helft voelt het allemaal wel een beetje als uitbollen, maar toch blijft Flying Aces een rollercoaster waar je blij van wordt. Vanaf het panoramaplatform kan je deze ride overigens in volle glorie aan het werk zien.

Ferrari World is een van de minst mooie themaparken van de Verenigde Arabische Emiraten. De afschuwelijke dakconstructie domineert voortdurend het uitzicht en vele gedeelten van ‘t park missen sfeer. Een uitzondering op deze regel is het Italiaanse straatje in de westelijke vleugel. Men creëert er dat typische clichébeeld dat me enigszins herinnert aan The Venetian in Las Vegas. Achter een van de Italiaanse gevels ligt trouwens een darkride. Made in Maranello is een soort rondleiding achter de schermen van de Ferrari-fabriek. We moeten gelukkig niet naar een saaie tourgids luisteren, maar mogen plaatsnemen in een comfortabel voertuig dat dwars doorheen de gesimuleerde fabriek rijdt. Hoewel dit natuurlijk een langgerekt reclamefilmpje vol zelfverheerlijking is, pakte men het best leuk aan. Bovendien is het een ideale attractie om even uit te blazen tussen het brute achtbaangeweld van Ferrari World.

Ferrari World is weliswaar een Arabisch pretpark, maar er is een uitgesproken Italiaans DNA. Dat merk je niet alleen aan de mediterrane geveltjes en aan de specialiteiten die in de restaurants geserveerd worden, maar ook aan de attracties. Zo is er bijvoorbeeld Bell’Italia, een prachtige autorondrit langs miniaturen van Italiaanse landmarks. Van achter ons stuur spotten we onder meer sights uit Rome, Portofino en Venetië. Aan de andere kant van het park is er dan weer Viaggio in Italia. Op de website van Ferrari World wordt deze attractie beschreven als an excellent flying theater and one of the best attractions at Ferrari World Abu Dhabi. Toch schept men hiermee een veel te rooskleurig beeld over Viaggio in Italia, want het tegendeel is waar. Dit is met voorsprong het slechtste flying theater dat ik ooit beleefde. Het ‘in positie hijsen’ van de banken gaat vreselijk langzaam, de muziek is amper hoorbaar en de beelden lijken gemaakt met een camera uit de jaren ’90. Als Ferrari World deze attractie durft te beschrijven als een excellent flying theater, vraag ik mezelf oprecht af welke superlatieven zij voor Soarin’ of Voletarium zouden bedenken.

Ferrari World is de thrill-hoofdstad van de Emiraten, maar beginnende achtbaanliefhebbers worden niet vergeten. Ze kunnen bijvoorbeeld terecht bij Formula Rossa Junior, een 200 meter lange Junior Coaster van Zamperla. Hoewel het ding niet diepgaand gethematiseerd werd, is er toffe interactie met twee nabijgelegen flatrides. De eerste afdaling draait immers rond een molentje met winggliders, terwijl de afsluitende helix rondom een kleine vrijevaltoren cirkelt. De tweede familieachtbaan van Ferrari World is bekend onder de naam Fiorano GT Challenge. Dit is een duellerende coaster waarvan elke track maar liefst vier lanceringen bevat. In combinatie met een serie niet-gebankte bochten geven deze acceleraties een erg amusant racebaangevoel. Een thrill is het zeker niet, maar dankzij z’n uniciteit vind ik dit toch een bijzonder vermakelijke attractie.

Ik wou dat ik de beschrijving ‘vermakelijke attractie’ ook kon gebruiken voor Speed of Magic. Helaas blijkt deze 4D-darkride een van de zwakkere attracties die Ferrari World te bieden heeft. De beelden zijn onscherp, het themaniveau ligt laag en ik vind het hoofdpersonage een ontzettend irritant rotkind. Dan amuseer ik me beter bij Benno’s Great Race, een darkride waarin we muis Benno moeten helpen een race te winnen. In tegenstelling tot vele andere interactieve darkrides moet je hier geen aliens of slechteriken afknallen. Neen, bij Benno’s Great Race is het de bedoeling om spinnenwebben door te knippen, bijtjes te vangen of vuurwerkpijlen aan te steken. Het is, met andere woorden, een verfrissend concept. De vormgeving van de reële darkride-scènes is bovendien tof en de ritduur blijkt prima, dus ik vind Benno’s Great Race een solide familieattractie.

Ferrari World bezoeken zonder daarbij een ritje Formula Rossa te kunnen maken… Het voelt ongetwijfeld wrang. Toch was dat de realiteit voor het merendeel van de bezoekers in 2024, want de baan stond toen van januari tot december stil. De geruchtenmolen draaide op volle toeren en sommigen beweerden zelfs dat Formula Rossa nooit meer in z’n oorspronkelijke vorm zou terugkeren. Gelukkig weten we ondertussen dat de speculaties ongegrond waren: het lanceersysteem werd niet aangepast en de topsnelheid is niet verlaagd. Tot het moment waarop Six Flags Qiddiya zijn langverwachte Falcons Flight in gebruik neemt (naar verwachting gebeurt dat tijdens het najaar van 2025), mag Formula Rossa zichzelf dus de snelste rollercoaster van de planeet noemen. Dat record spreekt nog steeds tot de verbeelding van velen, want Formula Rossa is een van de enige attracties waar we tijdens deze reis een rij aantreffen. Gelukkig bedraagt de wachttijd niet meer dan een halfuur en daarmee komen we zelfs op de pole position terecht. Best spannend.

We zetten een veiligheidsbrilletje op, trekken de beugel naar beneden en rijden vervolgens naar de startpositie. Daar klikt de trein zichzelf vast aan het lanceermechanisme, waarna we binnen een vijftal seconden de topsnelheid van 240 kilometer per uur bereiken. Die acceleratie is heftig: we worden met brute kracht in ons zitje geperst en de wind blaast als een hete haardroger in ons gezicht. Na deze fantastische lancering wordt de fun echter meteen gedempt. De eerste heuvel staat namelijk vol remmen en die grijpen voelbaar in. De topsnelheid wordt bijgevolg maar een fractie van een seconde aangehouden en da’s jammer. Bovendien kan ook de rest van de baan niet helemaal overtuigen. Formula Rossa bestaat uit een reeks bochten die zo uitgestrekt zijn dat je nauwelijks iets van de hoge snelheid merkt. Het voelt allemaal een tikkeltje gecontroleerd en voorspelbaar. Ondanks z’n waanzinnige launch en de lange lay-out (de totale tracklengte bedraagt ruim twee kilometer) heeft Formula Rossa dus weinig grote verrassingen in petto.

Welk pretpark heeft de meeste achtbaanlanceringen? Ik weet het antwoord op die vraag niet met zekerheid, maar het zou me niet verbazen als het Ferrari World is. Indien je alle rollercoasters van dit park één keer doet, heb je immers meer dan tien lanceringen achter de rug. Een van die acceleraties vindt plaats bij Turbo Track, een in 2017 geopende Reverse Freefall Coaster van Intamin. De baan heeft een niet-alledaags design: er zijn zowel voorwaartse als achterwaartse zitplaatsen en een gedeelte van de rails bevindt zich in ‘het oog’ van Ferrari Worlds iconische dakconstructie. Toch blijkt Turbo Track helaas de minst noemenswaardige credit die hier te vinden is. De baan is ultrakort en de launch biedt in mijn ogen geen toegevoegde waarde indien je een paar minuten voordien nog in Formula Rossa zat.

Turbo Track is geen hoogvlieger. Als ik er toch één positief ding over moet zeggen, is dat het feit dat toegang tot de attractie inbegrepen is bij je inkomticket. Dat lijkt weliswaar vanzelfsprekend, maar in Ferrari World zijn er ook tal van ervaringen waarvoor extra betaald moet worden. Bij de zogenaamde Signature Experiences vinden we bijvoorbeeld de F1 Simulators en de Roof Walk Experience, waarbij je onder begeleiding van een gids een wandeling over Ferrari Worlds gigantische dak maakt. Als het nog wat sensationeler – en prijziger – mag, biedt het park zelfs Drive A Ferrari aan. Zoals de naam verraadt, kan je dankzij dit arrangement plaatsnemen in een echte Ferrari voor een ritje op Yas Island. Opgelet: voor passagiers bedraagt de minimumprijs 225 euro en als bestuurder mag je ongeveer 325 euro neertellen.

We kunnen in Ferrari World over een soort Heilige Drievuldigheid van rollercoasters spreken. Dat trio bestaat uit Formula Rossa, Flying Aces en de in 2023 geopende Mission Ferrari. Die laatstgenoemde kwam er niet zonder slag of stoot. De première werd immers meermaals uitgesteld, waardoor de uiteindelijke bouwtijd maar liefst acht jaar bedroeg. En hoewel Mission Ferrari nu opgeleverd is, blijft de attractie geplaagd door langdurige storingen. Ook wij stonden vanochtend voor een gesloten poort en het aanwezige personeel straalde weinig hoop uit over een spoedige heropening. M’n opluchting is dan ook groot wanneer we ‘s namiddags plots een voertuig met passagiers door Mission Ferrari’s kenmerkende rode corkscrew zien razen. We wandelen dus aan een vlot tempo richting de toegangspoort, deponeren onze rugzak in een kluisje en betreden de wachtruimte. Een twintigtal minuten later nemen we plaats in de trein, niet goed wetend wat te verwachten.

Mission Ferrari is de enige operationele SFX Coaster ter wereld. En als ik dit achtbaantype met één woord moet beschrijven, kies ik voor ‘onconventioneel’. Dat merk je niet alleen aan de gekke indeling van zitplaatsen, maar vooral aan de reeks unieke elementen die men in de lay-out verwerkte. Ferrari World deed overigens z’n uiterste best om al die verrassingen verborgen te houden, want het grootste deel van de baan bevindt zich in een verduisterde hal. Voor toeschouwers is het dus onmogelijk om te zien dat de ervaring bestaat uit schommelende tracks, een achterwaartse inversie en zelfs een vernieuwende, zijwaartse afdaling. Het wordt allemaal gecombineerd met een hoeveelheid storytelling en theming die je bij geen enkele andere coaster in Ferrari World terugvindt. Alle speciale elementen en richtingsveranderingen hebben namelijk een functie in het spionnenverhaal dat men vertelt. Als liefhebber van originele en immersieve attracties kan ik Mission Ferrari eigenlijk alleen maar definiëren als een briljante ervaring. Toch voeg ik daar meteen aan toe dat we vandaag genoeg hebben aan één rit. Dat ligt niet zozeer aan de snel oplopende wachttijd, maar eerder aan de intensiteit. Die achterwaartse looping vinden we namelijk allebei zeer desoriënterend. Ik vermoed zelfs dat ik na een tweede rondje kotsmisselijk zou zijn. Willen we niet.

We happen even naar adem na ons ritje op Mission Ferrari en we wagen ons nogmaals aan Formula Rossa, om vervolgens terug naar ons hotel te rijden. We verlaten Ferrari World met een overwegend positief gevoel. Ik moet toegeven dat ik niks met snelle wagens heb, dat m’n liefde voor Italië beperkt is en dat de kleur rood me weinig doet. Je kan daardoor vermoeden dat Ferrari World automatisch niks voor mij is, maar dat blijkt niet helemaal waar. Het park is en blijft de thuishaven van ‘s lands spectaculairste rollercoasters. Dankzij Formula Rossa en Flying Aces beschikte het park al jaren over een ijzersterk aanbod, maar de recent toegevoegde Mission Ferrari maakt de line-up pas helemaal compleet. Naast deze Big 3 biedt Ferrari World trouwens ook een paar fijne familieachtbanen. De overige attracties blijken over het algemeen minder bijzonder. De darkrides zijn niet allemaal even sterk en het flying theater verdient een enkele (vlieg)reis richting schroothoop.

Wanneer ik Ferrari World als een losstaand park bekijk, is het niet honderd procent mijn smaak. Ik hecht veel belang aan sfeerschepping en theming, en dat zijn niet de grootste sterktes van Ferrari World. Als radertje in het grotere geheel levert Ferrari World echter uitstekend werk. De Yas Island Theme Parks vullen elkaar immers perfect aan. Warner Bros World heeft hoogstaande darkrides en immersieve themagebieden, terwijl SeaWorld zich onderscheidt door z’n grandeur en de waanzinnige dierenhabitats. Ferrari World, ten slotte, is the place to be voor zij die zoeken naar snelheid, g-krachten en thrills. Wanneer je hier met een gezonde honger naar sensatie arriveert, beleef je dus ongetwijfeld een topdag.