Alaska Cruise

“Op verkenning in The Last Frontier met Royal Caribbean”

Wie zich ooit aan een roadtrip door de Verenigde Staten waagde, weet dat er vaak grote afstanden afgelegd moeten worden. Dankzij de collega’s van ingecheckt.be ontdekte ik gelukkig the American license plate game, een ideale bezigheid om lange autoritten draaglijker te maken. Het principe is eenvoudig: terwijl we over de Amerikaanse snelweg bollen, proberen we nummerplaten uit zoveel mogelijk verschillende staten te spotten. We leren gaandeweg dat borden uit Florida, Texas en Californië haast in het hele land makkelijk te vinden zijn, maar soms lijkt het ook alsof je een speld in een hooiberg zoekt. Op het Amerikaanse vasteland is het bijvoorbeeld nagenoeg onmogelijk om Hawaiiaanse nummerplaten te zien en een Alaska-bordje mag eveneens als een trofee beschouwd worden. Aangezien we beide staten toch graag op onze bingokaart willen aanduiden, besloten we dan maar om er gewoon heen te reizen. Hawaii verscheen op onze planning voor de nabije toekomst, en afgelopen zomer namen we alvast een kijkje in Alaska.

Een roadtrip door Alaska is technisch gezien niet onmogelijk, maar we opteren toch voor een eenvoudigere manier. We ontdekken The Last Frontier namelijk aan boord van een cruiseschip. Toegeven… extreem origineel is dat niet, want we volgen hiermee gewoon het voorbeeld van honderdduizenden andere toeristen. Cruises naar de Caraïben en het Middellandse-Zeegebied blijven veruit het populairst, maar ook Alaska wint jaar na jaar aan populariteit. Zowat iedere bekende cruisemaatschappij stuurt tijdens het zomerseizoen bijgevolg één of meerdere schepen naar de meest noordelijke staat van de VS. Verkies je de hippe luxe van Celebrity Cruises, de feeststemming van Carnival, de sereniteit van Holland America Line of de kindvriendelijkheid van Disney Cruise Line? Er is ongetwijfeld een rederij die aan jouw wensen voldoet.

HET CRUISE-SEIZOEN

Cruisebestemmingen als de Caraïben en de Bahama’s kunnen jaarrond bezocht worden. In het geval van Alaska is er echter een afgelijnd seizoen, dat van mei tot en met september loopt. Buiten deze periode zijn er weliswaar een handvol schepen die de regio aandoen, maar aan first-timers wordt toch sterk aangeraden om voor de zomermaanden te opteren. Je geniet in juni, juli en augustus niet alleen van het meeste daglicht, maar er zijn ook meer kansen om wildlife te spotten. Bovendien zijn de weersomstandigheden doorgaans gunstiger, al is er in deze regio nooit sprake van waterdichte garanties. Alaska heeft namelijk een onvoorspelbaar klimaat en je wordt er regelmatig geconfronteerd met vier seizoenen in één dag. Het ene moment komen een winterjas en muts goed van pas, terwijl je enkele uren later misschien wel in T-shirt op verkenning kan gaan. Regen is trouwens nooit veraf: de jaarlijkse neerslaghoeveelheid van hoofdstad Juneau ligt maar liefst drie keer hoger dan die van Antwerpen. Waterdichte schoenen en een regenjas behoren bijgevolg tot de verplichte benodigdheden in je reiskoffer.

De meest voor de hand liggende vertrekpunten voor reizen naar Alaska liggen vanzelfsprekend in de Pacific Northwest. De belangrijkste cruiseterminals in deze regio zijn die van Seattle en Vancouver, waar je tijdens de zomermaanden dagelijks een of meerdere schepen ziet vertrekken. Je kan kiezen voor een eenrichtingsroute die van hieruit naar een eindbestemming in Alaska leidt (of vice versa), maar het merendeel van de schepen maakt retourtrips. Deze cruises duren doorgaans zeven nachten en ze brengen passagiers naar drie à vier havensteden in Alaska. De routes van zulke reizen zijn meestal vergelijkbaar, al kan de omvang van je schip invloed hebben op het gekozen traject. Ervaren Alaska-gangers zijn ervan overtuigd dat je tocht pas compleet is wanneer je de befaamde Inside Passage doorkruist, maar grote vaartuigen zijn genoodzaakt om een andere (blijkbaar iets minder idyllische) reisweg te nemen. Dit is slechts een van de elementen die het moeilijk maakt om uiteindelijk voor één specifiek schip te kiezen.

Na onze fantastische ervaringen met de Disney Fantasy was het aanvankelijk ons idee om opnieuw met Mickey Mouse in zee te gaan. De Disney Wonder is sinds jaar en dag een vaste waarde in de havens van Alaska. En hoewel dit een van Disney Cruise Line’s oudste schepen is, heeft ie een tijdloze charme die ik heel erg waardeer. Helaas merkten we al vlug dat de tarieven voor Alaska-routes nog hoger liggen dan de prijzen die je op andere locaties voor een Disney-cruise betaalt. En zowat 6.000 dollar neertellen voor een weekje varen, exclusief vluchten naar de Amerikaanse westkust? We vonden het allemaal wat te prijzig. Daarom gingen we op zoek naar een betaalbaarder alternatief en dat vonden we bij Royal Caribbean. Als een van ‘s werelds grootste en bekendste cruiserederijen stationeerde Royal Caribbean maar liefst vier verschillende schepen in de Alaskaanse wateren. Wij mogen op maandag 4 augustus alvast een Uber nemen naar de cruiseterminal van Seattle, om vervolgens aan boord te gaan bij de Quantum of the Seas.

QUANTUM OF THE SEAS

In de huidige vloot van Royal Caribbean is Quantum of the Seas een relatief onopvallend schip. Sinds z’n maiden voyage in 2014 heeft de maatschappij immers al een tiental exemplaren gebouwd die opmerkelijk langer, breder en zwaarder zijn. Toch voelen we ons alsnog bijzonder klein wanneer we de Quantum voor ‘t eerst aan de kade zien liggen. Het schip is 350 meter lang en met z’n 72 meter evenaart hij de hoogte van Silver Star in Europa-Park. Het gigantische vaartuig bestaat uit 16 dekken met genoeg kajuiten om 4.900 passagiers en 1.500 crewleden te huisvesten. Het zijn duizelingwekkende cijfers, maar Royal Caribbean doet z’n uiterste best om de drukte in goede banen te leiden. Je voert het grootste deel van de check-in via een smartphone-app uit, waarna je in de terminal niet meer dan een paspoortcontrole moet doorlopen. Amper 20 minuten nadat we Uber-chauffeur bedankten, zetten we bijgevolg al voet op het schip. Efficiëntie, noemen ze dat.

Royal Caribbean staat bekend als een familiaal georiënteerde, energieke cruisemaatschappij met een rijkelijk gevuld activiteitenprogramma. Hoewel de Quantum of the Seas een formaatje kleiner is dan later gebouwde schepen als Oasis of the Seas en Star of the Seas, is er ontzettend veel te beleven. De agenda staat vol grootschalige shows, trivia, sportsessies, karaoke en nog zoveel meer. Vooral op de hoger gelegen dekken weten we aanvankelijk niet waar eerst te kijken. We vinden daar onder andere een surfsimulator, een skydive-windtunnel, een muurklimwand en een joggingparcours. Daarnaast zijn er meerdere zwembaden, waarvan vooral het exemplaar in het Solarium een extra vermelding verdient. Deze enorme ruimte bevindt zich aan de voorzijde van het schip en is enkel toegankelijk voor volwassenen. De sfeer is er bijgevolg serener en je zit minder opeengepakt dan aan de andere zwembaden. Onder de glazen koepel van het Solarium heerst er trouwens jaarrond een aangename temperatuur, waardoor dit een gedroomde plek is om even te ontsnappen aan het soms gure weer in de noordelijke regio’s van de Verenigde Staten.

Je merkt aan vele zaken dat Quantum of the Seas specifiek ontworpen werd om in gebieden met een koel klimaat te varen. Naast het indoorzwembad en dat fantastische Solarium is er bijvoorbeeld ook SeaPlex, een overdekte entertainmentlocatie die regelmatig verrassende gedaanteverwisselingen ondergaat. Het ene moment kan je hier skaten of basketballen, het andere moment verrijst er plots een indrukwekkend avonturendoolhof waarin er lasergames georganiseerd worden. SeaPlex is trouwens ook de thuishaven van Bumper Cars at Sea. Altijd al eens een ritje in de botsauto’s willen maken terwijl je op een drijvend luxeresort verblijft? Dan kan dat aan boord van dit schip.

Onze aandacht wordt niet alleen getrokken door SeaPlex, maar ook door de North Star. Deze attractie bestaat uit een glazen observatiecapsule die door middel van een lange stalen arm de hoogte in getild wordt. Op z’n hoogste punt zweeft North Star maar liefst 90 meter boven zeeniveau en adembenemende uitzichten zijn bijgevolg gegarandeerd. Hou er rekening mee dat panoramische vluchten met North Star niet altijd inbegrepen zijn in je cruisetarief. De attractie kan gratis gereserveerd worden voor momenten waarop Quantum of the Seas in een haven ligt, maar er is wel een kost verbonden aan de Extended Experience, die doorgaans op zeedagen plaatsvindt. Deze betalende ritten zijn langer en bovendien roteert de arm op zulke momenten ook 360°, waardoor passagiers op een gegeven moment naast het schip zweven. Cool, maar de investering is niet min.

Ons totale verblijf op de Quantum duurt zeven dagen en een aanzienlijk deel van die tijd spenderen we in onze kamer, die van alle moderne gemakken voorzien is. Stateroom 10520 blijkt lekker ruim, het bed is zeer comfortabel en we ontdekken meer kastruimte dan wij met z’n tweeën ooit nodig zullen hebben. Deze kamer evenaart hiermee de kwaliteit die we vorig jaar bij de Disney Fantasy ervoeren, al heeft Disney een streepje voor wanneer we over de badkamersituatie spreken. Disney Cruise Line biedt namelijk de zogenaamde split bathroom, waarbij de douche en het toilet in twee afgescheiden kamertjes te vinden zijn. Hier op Quantum of the Seas hebben we echter een doodgewone badkamer die uit één ruimte bestaat. Dat levert geen problemen op wanneer je met z’n tweeën reist, maar bij grotere groepen/gezinnen is dit niet altijd even handig.

ETEN & DRINKEN

Een doorsnee Amerikaan bekijkt een cruise als een vakantie waarop overdadig gedronken moet worden. Dat geldt duidelijk niet alleen bij cruises naar exotische Caribische eilanden, want ook op deze Alaska-cruise worden er sloten alcohol geserveerd. Wij houden het braaf en reserveren een frisdrankenpakket, maar velen van onze medepassagiers investeren in een Deluxe Beverage Package. Daarmee mogen ze van ‘s ochtends vroeg tot diep in de nacht ongelimiteerd cocktails, bier en wijn bestellen. Het leidt tot taferelen waarbij er zelfs tijdens het ontbijt al rijkelijk shotjes tequila en bloody mary’s achterover geslagen worden.

Drinken kan in tientallen etablissementen, waaronder een wijnbar, een Ierse pub, een pianolounge, meerdere poolbars en allerlei zaken langs de Royal Promenade. Onze aandacht wordt echter vooral getrokken door de Bionic Bar. In deze lounge worden de cocktails niet gemixt door een klassieke barman, maar wel door twee high-tech robotarmen. Ze vullen de maatbekers met grootste precisie en shaken op elegante wijze ons drankje tot de perfectie. Het is heerlijk om naar te kijken en behoorlijk Instagram-waardig, maar de prijs is navenant. En jammer maar helaas: je ontsnapt niet aan de Amerikaanse tipping-cultuur, want zelfs die volautomatische Kuka-armen verwachten een fooi van 18 procent.

Tijdens het diner worden we niet door robotarmen bediend… en maar goed ook. Om acht uur ‘s avonds staat ons vaste tafeltje klaar in een van de hoofdrestaurants en we worden daar telkens ontvangen door dezelfde obers. Ze zijn erg professioneel en ze gaan tot het uiterste om eventuele speciale wensen te realiseren. Qua service moet Royal Caribbean in mijn ogen dus niet onderdoen voor Disney Cruise Line. Wanneer we over de kwaliteit, presentatie en portiegrootte van de maaltijden praten, krijgt Disney echter mijn voorkeur. Ik eet op Quantum of the Seas prima en het is tof dat de menukaart dagelijks door een ander land geïnspireerd wordt, maar grote verrassingen zijn er niet. Men maakt gelukkig veel goed met de ontzettend brede keuze aan specialty dining en quick service-locaties. The Café @ Two70 wordt ons favoriete adresje voor een snelle en lichte lunch, terwijl we in de avond waanzinnig genieten van de artistiek gedresseerde borden in Restaurant Wonderland.

SITKA

Van Restaurant Wonderland naar het natuurlijke wonderland. Want hoe leuk die zeedagen boordevol entertainment, eten en drankjes ook zijn… we boekten deze cruise in eerste instantie om Alaska te ontdekken. Na een volle dag op zee arriveert de Quantum op een zonovergoten woensdagochtend in Sitka. Dit havenstadje dankt een deel van z’n bekendheid aan de romantische komedie ‘The Proposal’, maar dat is heus niet de enige reden om hier aan te meren. Op de website van Royal Caribbean wordt er bijvoorbeeld groots uitgepakt met een berenreservaat en het Alaska Raptor Center, een opvangcentrum voor roofvogels. Daarnaast kan je in Sitka een paar historische gebouwen in Russische stijl bewonderen. Tot 1867 was Alaska namelijk Russisch grondgebied en de restanten daarvan zijn hier duidelijk zichtbaar.

Wij ontdekken Sitka tijdens een wandeltocht in het gezelschap van een local. Da’s niet heel spannend, maar we vinden het wel een fijne introductie voor ons Alaska-avontuur. Tijdens de wandeling houdt de gids onder andere halt bij het historische Sheldon Jackson College en bij het Sitka Sound Science Center. Dat wetenschapscentrum is vooral een bezoekje waard omdat je er ‘s zomers honderden zalmen kan spotten. Er werd bovendien een stroompje met watervallen gecreëerd, waardoor je de vissen hun fameuze stroomopwaartse sprongen ziet uitvoeren. In de National Geographic-filmpjes zouden er naast die watervallen ook een paar hongerige beren staan, maar die moeten we er hier zelf bij Photoshoppen.

SKAGWAY

De volgende ochtend arriveren we voor dag en dauw op het meest noordelijke punt van onze reis. Skagway ligt aan het noordelijke eind van de Inside Passage en wordt omgeven door imposante bergtoppen. Wanneer de Quantum het dok nadert, wordt duidelijk dat we niet de enige toeristen zijn die hun dag in Skagway doorbrengen. Drie andere boten zijn al aangemeerd en één daarvan is geen onbekende. We spotten immers meteen de Disney Wonder, een schip dat me in 2014 mijn eerste cruise-ervaring bezorgde. De Wonder lijkt plots piepklein wanneer Quantum of the Seas ernaast geparkeerd wordt, maar ik kijk toch met een klein beetje jaloezie naar de reizigers die deze week met Disney Cruise Line mogen doorbrengen.

Gelukkig bezorgt Skagway ons sowieso een portie Disney-magie dankzij Broadway. Deze straat ligt op wandelafstand van de cruiseterminal en fungeert als het toeristische hart van de stad. In de winkels vinden we een haast oneindig scala aan dure souvenirs en in de lokale pub betaal je eveneens een premiumprijs voor je biertje. Toch hoef je geen cent neer te tellen om de echte schoonheid van Broadway te ontdekken. De houten gevels die deze boulevard omzomen, zijn namelijk regelrechte kunstwerkjes. Skagway speelde omwille van z’n locatie een belangrijke rol in de Klondike Gold Rush van 1896. Er ontstond toen een bloeiend mijnstadje en men heeft geprobeerd om die oude sfeer te bewaren. Aangezien dit een pretparkwebsite is, mag ik het gerust zeggen: het centrum van Skagway voelt aan als een combinatie van Disney’s Main Street USA en Frontierland. Voor sommigen klinkt het misschien beledigend wanneer ik Skagway als pretparkachtig beschrijf, maar ik bedoel het wel degelijk positief. Hou je camera dus in aanslag wanneer je over Broadway kuiert.

Wanneer het over Disneyland gaat, denk ik automatisch aan een stoomtrein. En toeval of niet… De grootste toeristische trekpleister van Skagway is de White Pass & Yukon Route Railway. Deze trein, die letterlijk naast de aanlegplaats van ons schip vertrekt, wordt door zowat iedere reisgids als een must-do bestempeld. Het spoor verbindt Skagway met Whitehorse, de hoofdstad van het Canadese Yukon-territorium. De afstand tussen beide steden bedraagt bijna 200 kilometer, al is er voor toeristen gelukkig een drastisch ingekorte variant. We gaan vanmiddag aan boord voor een rit van ongeveer drie uur. We leggen daarbij de eerste 33 kilometer van de White Pass Railway af en overbruggen een hoogteverschil van bijna 900 meter.

De tocht brengt ons langs steile kliffen, oogstrelende watervallen en donkere tunnels, tot we hoog in de bergen de Canadese grens bereiken. Hier werd een keerlus aangelegd, zodat we vervolgens comfortabel opnieuw naar Skagway kunnen sporen. We mogen deze treinrit in fijne weersomstandigheden beleven en genieten daardoor van ongelooflijke uitzichten op de ongerepte natuur. Indien je in een mistig of regenachtig Skagway belandt, kan ik me daarentegen voorstellen dat de drie uur durende rit op een gegeven moment gaat vervelen. De prijs blijft echter gelijk en ligt vrij hoog. Wij kochten ons ticket maanden van tevoren en wisten een korting te fixen, maar zelfs dan telden we ruim 140 euro per persoon neer.

ENDICOTT ARM & DAWES GLACIER

Je mag me gerust een slechte toerist noemen. Ik kom met plezier vroeg uit bed om naar Disney of Universal te gaan, maar ik zal nooit middenin de nacht opstaan om de zonsopgang vanaf de top van een Balinese vulkaan te bekijken. In Alaska luisteren we echter wel volgzaam naar de kapitein, die ons aanmaant om vrijdagochtend de wekker op 5.30 uur in te stellen. Op dat moment vaart de Quantum of the Seas immers door de 45 kilometer lange Endicott Arm. Terwijl we muisstil over het wateroppervlak glijden, bewonderen we een fjord met torenhoge rotswanden, klaterende watervallen en helderblauwe stukken drijfijs. Het is een indrukwekkend tafereel en we kunnen het – godzijdank – gewoon van op ons privéterras gadeslaan. Het is overigens sowieso aan te raden om tijdens een Alaska-cruise te opteren voor een kamer met zeezicht. Je vaart immers regelmatig door adembenemende landschappen en dankzij zo’n raam of terras hoef je geen seconde van dat schouwspel te missen.

Rond een uur of zes bereiken we het einde van Endicott Arm, waar er als klap op de vuurpijl een indrukwekkende gletsjer opdoemt. De Dawes Glacier is ongeveer 800 meter breed en stroomt vanuit de Stikine-ijsvlakte tot aan het wateroppervlak. De kapitein doet er alles aan om zo dicht mogelijk tot bij dit natuurwonder te geraken. En om iedereen een gelijkwaardig fotomoment te gunnen, maakt de Quantum tevens een draaiing van 540° wanneer hij het verste punt bereikt. Opvarenden die een nóg sensationeler uitzicht willen, moeten trouwens een ochtendsessie van de North Star boeken. Dit is echter met voorsprong het duurste tijdslot van de hele cruise. Wie de Dawes Glacier en de fjord vanuit een zwevende glazen bol wil bewonderen, moet daar immers 140 dollar per persoon voor neertellen. Hoe fris de ochtenden in Alaska ook zijn… je zou het voor minder warm krijgen.

JUNEAU

Enkele uren later komen we aan in de hoofdstad van Alaska. Juneau is een schilderachtig havenstadje, waar de cruiseschepen bovendien pal in het centrum aanmeren. We wandelen bijgevolg rechtstreeks binnen bij een van Juneau’s vele souvenirwinkels of bars. Direct naast de cruiseterminal liggen trouwens ook de wereldberoemde Tracy’s King Crab Shack en een station van de Goldbelt Tram. Met deze supersteile kabelbaan klimmen bezoekers naar de top van de 550 meter hoge Mount Roberts. Het is ongetwijfeld een indrukwekkende ervaring, maar we zijn opgelucht dat we deze activiteit niet reserveerden. Het weer is namelijk omgeslagen en de zichtbaarheid is zeer beperkt. Je ziet daarboven vandaag dus wellicht alleen een grijs pak wolken.

Moet ik nog melden dat cruise-excursies in Alaska best prijzig zijn? Een retour met de Goldbelt Tram kost 60 dollar en die treinreis door de White Pass was merkbaar duurder dan een gemiddeld kaartje bij de NMBS of NS. Toch kan het nog gekker. Watervliegtuig- en helikoptervluchten worden voor vele honderden dollars aangeboden en ook wildlife-tours blijken allesbehalve goedkoop. Onder het motto “we zijn hier nu toch” trekken ook wij onze portemonnee opnieuw open om deel te nemen aan een Whale Watching Tour. Hoewel we beseffen dat Alaska heus niet de enige plek op deze aardbol is waar je walvissen kan spotten, voelt het wel aan als een authentieke plek om dat te doen. Het geheel wordt verzorgd door een bedrijfje met de naam Gastineau Guiding en ik kan hen alleen maar aanbevelen. Hoewel het relatief lang duurt voor we überhaupt zo’n gigant spotten, straalt reisleider Chris zo’n ontwapenend enthousiasme uit dat we daar eigenlijk niet boos om kunnen zijn. Uiteindelijk slagen we er trouwens wel in om een school walvissen te naderen en dat creëert een extatisch moment op het bootje. Een sierlijk springende walvis krijgen we helaas niet te zien, maar opspuitend water en een zwiepende staart kunnen we gelukkig wel op de gevoelige plaat vastleggen.

VICTORIA

Wie walvissen hoopt te zien, hoeft daarvoor niet noodzakelijk een prijzige Whale Watching-expeditie te ondernemen. We zijn op de terugweg naar Seattle en gebruiken daarvoor de Straat van Juan de Fuca, een watermassa tussen Vancouver Island en het Amerikaanse vasteland. Hoewel er aan het zwembad een hilarische Belly Flop Competition georganiseerd wordt, gaat de aandacht van vele passagiers vooral naar het water rondom het schip. Het lijkt wel alsof de natuur ons nog een laatste keer wil verbazen, want Quantum of the Seas wordt plots omsingeld door minstens twintig walvissen. Het is een overweldigend zicht, eens te meer omdat we geeneens specifiek op zoek moesten gaan naar deze wezens. Ik zeg het dus nogmaals: ga tijdens zo’n Alaska-cruise alsjeblieft niet voor de goedkoopste inside cabins, want je zou zomaar een topmoment kunnen mislopen.

Er gelden in de Verenigde Staten soms bizarre regels. Indien een cruiseschip niet onder Amerikaanse vlag vaart, moet het volgens de wet bijvoorbeeld minstens één keer per cruise in een buitenlandse haven aanmeren. Quantum of the Seas is, net zoals zovele andere cruiseschepen, ingeschreven in de Bahama’s en moet deze richtlijn dus volgen. Daarom worden tal van Alaska-cruises afgesloten met een bezoek aan Victoria, de hoofdstad van de Canadese staat Brits-Columbia. Het bezoek is vreselijk kort, maar dankzij een gegidste bustour stellen we toch vast dat Victoria reuzegezellig is. Onder een staalblauwe hemel lijkt dit een stadje waar ik met plezier een tweetal dagen zou kunnen doorbrengen. Die tijd hebben we nu echter niet, want een dikke drie uur na onze aankomst worden we alweer all aboard verwacht. Van een blitzbezoek gesproken.

Na dit Canadese intermezzo wordt de sfeer onder m’n medereizigers een beetje triest. Iedereen weet en voelt namelijk dat we na een kort nachtje slaap alweer in Seattle staan, waar onze stateroom onmiddellijk klaargestoomd wordt voor een nieuwe lading passagiers. Da’s uiteraard jammer, maar toch kijken we met veel plezier terug op al het moois dat er zich afgespeeld heeft. Alaska is een staat zonder noemenswaardige themaparken of rollercoasters, maar in zo’n wondermooie natuurlijke setting heb ik dat geen seconde als een gemis ervaren. We genoten van de brede waaier aan activiteiten aan boord van ons schip en we ontdekten een aantal verrassend veelzijdige stadjes in The Last Frontier. Ik kan zo’n Alaska-cruise dus warm aanbevelen en Quantum of the Seas is in mijn ogen een prima schip om deze tocht te ondernemen. En oh, ik zou het bijna vergeten: we hebben dus inderdaad een nummerplaat uit Alaska gezien… gelukkig maar!

Hoe kijk jij naar cruises? Staat Alaska op jouw bucket list of heb je er reeds voet aan land gezet? En welke dieren zou jij bij voorkeur willen spotten in deze uitgestrekte wildernis? Deel je ervaringen of stel je vragen over een aankomende reis via het onderstaande invulveld.