Bryce Canyon National Park

“Een buitenaards stukje natuurpracht”

Amerikaanse afstanden zijn anders dan Belgische afstanden. Dan heb ik het niet alleen over het verschil tussen mijlen en kilometers, maar ook over de duurtijd van een verplaatsing. Dat wordt nogmaals duidelijk wanneer we na een bezoek aan Zion National Park doorrijden richting Bryce Canyon. Op papier is dit het volgende nationale park en er liggen nauwelijks bewoonde dorpen tussen beide plaatsen. Korte afstand, zou je dus denken, maar in realiteit kost de tocht al gauw twee uur. Gelukkig kunnen we tijdens die autorit wel gefascineerd door de voorruit turen, genietend van waanzinnige vergezichten.

Wanneer we onze eindbestemming naderen, wordt het uitzicht trouwens nog imposanter. Enkele kilometers ten noordwesten van Bryce Canyon National Park ligt immers Red Canyon, een soort klein broertje van die eerstgenoemde. Het is niet moeilijk om Red Canyon een bezoekje te brengen, want een belangrijke toegangsweg loopt dwars door het park. Het voelt net alsof onze huurwagen door een soort sprookjesachtig filmlandschap schuift. Prachtig.

De internationale – kuch – luchthaven van Bryce Canyon ligt er trouwens net iets minder indrukwekkend bij.

De afgelopen twee nachten sliepen we in het majestueuze Mandalay Bay en morgenavond checken we in bij het poepchique Bellagio in Las Vegas, maar vanavond moeten we ons met minder tevreden stellen. We overnachten in de Bryce Valley Inn, een bescheiden stulpje in het plaatsje Tropic. Er valt in dat dorp geen *tuuuut* te beleven, maar dat hoeft ook niet. In Vegas hebben we – zacht uitgedrukt – geen slaapoverschot opgebouwd en ook onze hike naar Angels Landing laat zich voelen. We vallen dus als een blok in slaap en we kunnen de volgende ochtend met een frisse kop de laatste tien mijlen naar Bryce Canyon National Park bollen.

Ons hotel en Tropic maakten geen onvergetelijke indruk. Toch is dat allemaal vlug vergeten wanneer we onze eerste stappen in het National Park zetten, want Bryce Canyon blijkt een van de allermooiste plekken op deze aardbol. Woorden en foto’s kunnen helaas niet of nauwelijks vatten wat je hier te zien krijgt. Toch doe ik hieronder graag een poging om een fractie van alle schoonheid te tonen.

Bryce Canyon is meer dan verrassend. De parkeerruimte ligt in een doodgewoon bos, maar twintig meter verder is dit plots je uitzicht. Buitenaards lijkt me een gepast woord om het geheel te beschrijven.

Gisteren werd het een zweterige dertig graden in Zion National Park, maar vandaag zijn de weersomstandigheden helemaal anders. Het is nog steeds zonnig en aangenaam, maar de gevoelstemperatuur ging serieus naar beneden. Het is behoorlijk fris en winderig in Bryce Canyon. Sterker nog… verspreid over de vallei liggen er nog enkele hoopjes sneeuw. Utah staat duidelijk niet het hele jaar door garant voor verschroeiende zomerhitte.

We kiezen in Bryce Canyon voor een combinatie van de Navajo Trail en de Queens Garden Trail. Dit is een klassieke wandeling die geen overdreven inspanning vergt, maar wel heel wat knappe uitzichten op de canyon biedt. Helaas begint het voor ons wel met een domper. Tijdens deze wandeling zou Wall Street een eerste hoogtepunt vormen, maar dat feest gaat niet door. Wall Street is een smal wandelpad tussen steile en grillige kliffen (zichtbaar op onderstaande foto), maar omwille van de ijzige weersomstandigheden blijft dit gedeelte van de route afgesloten. Helaas.

Gelukkig valt er ook zonder Wall Street veel moois te ontdekken. We spotten bijvoorbeeld kunstig gevormde bomen…

… we zien dat wandelaars ook hier een ontembare drang hebben om stenen te stapelen…

… en we merken dat Bryce Canyon een weinig subtiele eye-opener kan zijn voor Amerikanen met overgewicht.

Wanneer je niet door bovenstaande kloof geraakt, moet je terugkeren. Wanneer je er wel doorheen kan, mag je genieten van een fabelachtig schouwspel. Erachter ligt namelijk de zogenaamde Queens Garden, een van de meest surrealistische rotsformaties die ik ooit zag.

Fun fact voor de pretparkliefhebbers. Alwaar de Big Thunder Mountains van Disneyland Paris, Magic Kingdom en Tokyo Disneyland gebaseerd werden op Monument Valley, is de mijntreinachtbaan van Disneyland Anaheim geïnspireerd door de rotsformaties van Bryce Canyon. Ik zoek vandaag tevergeefs naar een achtbaan in deze vallei, maar gelukkig staan Anaheim en de bijhorende rollercoasters volgende week op onze reisplanning.

Amai. Wow. Knallend. Adembenemend. Fabuleus. Ik kan niet genoeg woorden verzinnen om te beschrijven wat Bryce Canyon met me deed. Terwijl we onze Navajo & Queens Garden Trail afwerkten, genoten we van de meest grillige rotsformaties en prachtige kleuren. De ijzige wind stond weliswaar in schril contrast met de hoogzomerse temperaturen van Zion, maar de unieke identiteit van Bryce Canyon maakte de koude haast onvoelbaar. Dit indrukwekkende park is niet te vergelijken met eender welk andere plaats die ik ooit bezocht, dus probeer het sowieso in te plannen wanneer je naar de Amerikaanse westkust reist. Vanuit Vegas kost een enkele reis je zo’n vijf uur, wat vergelijkbaar is met een bezoek aan de Grand Canyon. De grootsheid van die laatste kan het in mijn ogen echter niet halen bij de buitenaardse natuurpracht die Bryce Canyon je zintuigen voorschotelt. Don’t miss this!

Van wondermooi natuurschoon naar de meest artificiële stad ter wereld. Vertrekken vanuit Bryce Canyon is niet plezierig, tenzij je jezelf op een leuke troostprijs trakteert. Die troostprijs heet Bellagio en dat is dus onze thuishaven voor de volgende twee nachten. Lees vooral verder in het report over Las Vegas!